▫️ آبیمائل گوسمان و تراژدی مائوئیسم در آند
نوشتهی: مارچلو موستو
ترجمهی: دلشاد عبادی
۲۲ سپتامبر ۲۰۲۱
📝 توضیح «نقد»: یادداشت پیشِ رو متنی است که مارچلو موستو به مناسبت درگذشت «آبیمائل گوسمان» نوشته و اختصاصاً برای انتشار در «نقد» در اختیار ما گذاشته است. با سپاس از او.
🔸 مسیر منتهی به آیاکوچو، یعنی شهریکه تجربهی سیاسی آبیمائل گوسمان [abimael guzman] (مهمترین زندانی سیاسی پرو که هفتهی پیش در زندان فوقامنیتی کالائو ناوال بیس درگذشت) از آنجا آغاز شد، مسیری بسیار دشوار و پر از رمزوراز برای مسافران است. این شهر، که در مرکز بخش پرویی ارتفاعات سیهرا قرار دارد، مدتهای مدیدی است که با فقری شدید دست به گریبان است. این شهر بخشی از دورنمایی محسوب میشود که تا همین چند دههی پیش تولید زراعیاش کماکان بر مبنایی نیمهفئودالی انجام میشد. این منطقه گنجینهای است که همواره توجه انسانشناسان و دانشپژوهان سنتهای مردمی را بهخود جلب کرده است. بااینهمه، دقیقاً همین مکان دورافتاده که تا میانهی دههی 1970 حتی فاقد امکاناتی نظیر راههای ارتباطی آسفالته، نظام برقرسانی منظم و تلویزیون بود، توانست وقایعی را رقم بزند که تاریخ معاصر پرو را بهنحو برگشتناپذیری تغییر داد و باعث شد تا در سراسر جهان دربارهی این کشور حرف بزنند.
🔸 در سال 1962 یک استاد دانشگاه 28 ساله و جوان به آیاکوچو رفت تا به تدریس فلسفه بپردازد. او که درونگرا و خجالتی بود، از شهر زیبای آرکیپا میآمد، جاییکه در آن تحصیلات متوسطهاش را در دبیرستانی کاتولیک گذرانده بود و در آنجا به دلیل انضباط و پرهیزگاریاش زبانزد همگان بود. آبیمائل گوسمان، بلافاصله پس از ورودش به این شهر زبان کچوا را که پرکاربردترین زبان بومیان آمریکای لاتین محسوب میشود آموخت و مبارزهی سیاسی پرشدتوحدتی را آغاز کرد. چندین سال بعد، او در سرتاسر جهان بهعنوان رهبر جریان سیاسی «راه درخشان» شناخته میشد: جنبش چریکی مائوئیستی که در دههی 1980 نبردی خونین را با دولت پرو آغاز کرد که در خلال این نبرد 20 ساله نزدیک به 70.000 نفر جان خود را از دست دادند.
🔸جهان کمونیستی در دههی 1960 و در آستانهی بحران چینـشوروی به دو بلوک تقسیم شد. گوسمان که در اصل استالینیستی وفادار بود، طرف چینیها را گرفت و مائوئیست شد. در سالهای آتی شاهد سلسلهای از انشعابات میان چپ پرو بودیم و گوسمان در 1970 رهبری یک گروه منشعب از حزب اصلی مائوئیست را برعهده داشت که آن را حزب کمونیست پرو ــ راه درخشان نام نهادند. این گروه خود را وارث انقلاب فرهنگی چین اعلام میکرد، انقلابیکه «یگانه رخداد تاریخ بشری» محسوب میشد که راه «تحول قلوب» را کشف کرده بود...
🔹متن کامل این مقاله را در لینک زیر بخوانید:
https://wp.me/p9vUft-2vJ
#مارچلو_موستو #دلشاد_عبادی
#مائوئیسم #پرو #آبیمائل_گوسمان #راه_درخشان
🖋@naghd_com
نوشتهی: مارچلو موستو
ترجمهی: دلشاد عبادی
۲۲ سپتامبر ۲۰۲۱
📝 توضیح «نقد»: یادداشت پیشِ رو متنی است که مارچلو موستو به مناسبت درگذشت «آبیمائل گوسمان» نوشته و اختصاصاً برای انتشار در «نقد» در اختیار ما گذاشته است. با سپاس از او.
🔸 مسیر منتهی به آیاکوچو، یعنی شهریکه تجربهی سیاسی آبیمائل گوسمان [abimael guzman] (مهمترین زندانی سیاسی پرو که هفتهی پیش در زندان فوقامنیتی کالائو ناوال بیس درگذشت) از آنجا آغاز شد، مسیری بسیار دشوار و پر از رمزوراز برای مسافران است. این شهر، که در مرکز بخش پرویی ارتفاعات سیهرا قرار دارد، مدتهای مدیدی است که با فقری شدید دست به گریبان است. این شهر بخشی از دورنمایی محسوب میشود که تا همین چند دههی پیش تولید زراعیاش کماکان بر مبنایی نیمهفئودالی انجام میشد. این منطقه گنجینهای است که همواره توجه انسانشناسان و دانشپژوهان سنتهای مردمی را بهخود جلب کرده است. بااینهمه، دقیقاً همین مکان دورافتاده که تا میانهی دههی 1970 حتی فاقد امکاناتی نظیر راههای ارتباطی آسفالته، نظام برقرسانی منظم و تلویزیون بود، توانست وقایعی را رقم بزند که تاریخ معاصر پرو را بهنحو برگشتناپذیری تغییر داد و باعث شد تا در سراسر جهان دربارهی این کشور حرف بزنند.
🔸 در سال 1962 یک استاد دانشگاه 28 ساله و جوان به آیاکوچو رفت تا به تدریس فلسفه بپردازد. او که درونگرا و خجالتی بود، از شهر زیبای آرکیپا میآمد، جاییکه در آن تحصیلات متوسطهاش را در دبیرستانی کاتولیک گذرانده بود و در آنجا به دلیل انضباط و پرهیزگاریاش زبانزد همگان بود. آبیمائل گوسمان، بلافاصله پس از ورودش به این شهر زبان کچوا را که پرکاربردترین زبان بومیان آمریکای لاتین محسوب میشود آموخت و مبارزهی سیاسی پرشدتوحدتی را آغاز کرد. چندین سال بعد، او در سرتاسر جهان بهعنوان رهبر جریان سیاسی «راه درخشان» شناخته میشد: جنبش چریکی مائوئیستی که در دههی 1980 نبردی خونین را با دولت پرو آغاز کرد که در خلال این نبرد 20 ساله نزدیک به 70.000 نفر جان خود را از دست دادند.
🔸جهان کمونیستی در دههی 1960 و در آستانهی بحران چینـشوروی به دو بلوک تقسیم شد. گوسمان که در اصل استالینیستی وفادار بود، طرف چینیها را گرفت و مائوئیست شد. در سالهای آتی شاهد سلسلهای از انشعابات میان چپ پرو بودیم و گوسمان در 1970 رهبری یک گروه منشعب از حزب اصلی مائوئیست را برعهده داشت که آن را حزب کمونیست پرو ــ راه درخشان نام نهادند. این گروه خود را وارث انقلاب فرهنگی چین اعلام میکرد، انقلابیکه «یگانه رخداد تاریخ بشری» محسوب میشد که راه «تحول قلوب» را کشف کرده بود...
🔹متن کامل این مقاله را در لینک زیر بخوانید:
https://wp.me/p9vUft-2vJ
#مارچلو_موستو #دلشاد_عبادی
#مائوئیسم #پرو #آبیمائل_گوسمان #راه_درخشان
🖋@naghd_com
نقد اقتصاد سیاسی - نقد بتوارگی - نقد ایدئولوژی
آبیمائل گوسمان و تراژدی مائوئیسم در آند
نوشتهی: مارچلو موستو ترجمهی: دلشاد عبادی دولت پرو در ابتدا قدرت راه درخشان را دستکم گرفت. در میانههای دههی 1970، هفتاد و چهار سازمان مارکسیست ـ لنینیست مختلف در پرو فعال بودند و زمانیکه دو…