حاج آقا مجتبی تهرانی رحمة‌الله‌علیه
4.98K subscribers
1.48K photos
2.53K videos
14 files
162 links
مؤسسه مصابیح الهدی
دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی(ره)
021-77652134
اینستاگرام:
instagram.com/mojtabatehrani.ir
ارتباط با ما:
@masabiholhoda_77652134
سروش:
https://sapp.ir/mojtabatehrani.ir
ایتا، گپ و بله:
@mojtabatehrani_ir
Download Telegram

رُوِيَ‏ عَنْ عَلِيٍّ‏ عَلَيْهِ السَّلَامُ قَالَ:
«لَا يَجِدُ رَجُلٌ‏ طَعْمَ‏ الْإِيمَانِ‏ حَتَّى‏ يَعْلَمَ‏ أَنَّ مَا أَصَابَهُ لَمْ يَكُنْ لِيُخْطِئَهُ وَ مَا أَخْطَأَهُ لَمْ يَكُنْ لِيُصِيبَهُ»
ترجمه: هیچ شخصی طعم ایمان و مزۀ حقیقی ایمان را نمی چشد مگر اینکه بداند آن چه در این عالم به او رسیده است، این طور نیست که بی حساب باشد و آن چه به او نرسیده است قرار نبوده که به او برسد.
شرح: روایت از امیر المؤمنین صلوات الله علیه منقول است که حضرت فرمودند: شخص طعم ایمان را نمی چشد مگر اینکه بداند دو چیز را، این ابتدا که علی(ع) وارد می شود، معلوم می شود که نظرش به کسانی است که اعتقاد به خدا دارند و به قیامت دارند ،مال آن ها است «لَا يَجِدُ رَجُلٌ‏ طَعْمَ‏ الْإِيمَانِ»؛ راجع به مؤمن می خواهد بگوید علی (ع)، به اینکه بدانید. دو تا چیز را باید بدانید، اگر این نداند، این طعم ایمان را نچشیده است. بنابراین مؤمن باید این دو چیز را بداند تا طعم ایمانش را بچشد. این تعبیر ساده اش.
اوّل: آن چه که به او در این عالم می رسد، توجّه کردید؟! این طور نیست که بی حساب بوده؛ فرض کن هرچی به اش می رسد، کلّی است؛ به قول ما می گوییم: مای ما موصوله همه چیز را می گوید. حالا فرض بفرمایید چیزی باشد که به ظاهر نافع باشد یا چیزی باشد به ظاهر مضر باشد.خوشی، ناخوشی هرچی که باشد، توجّه کنید! این بداند که این، بی حساب نبوده، مؤمن باید این را بداند، همین را، تصادف در کار نیستش. گوش کنید! این، و از این طرف عکسش، «وَ مَا أَخْطَأَهُ لَمْ يَكُنْ لِيُصِيبَهُ»؛ اینکه به تو نرسید، حالا به این معنا، بلایی از تو دفع شد یا از آن طرف عکسش شد، نعمتی از تو گرفته شد، هر دو تایش بوده، هردو تایش باشد. هم ضرر دارد هم نفعش هر دو تا، یک چیز نیستش که؛ ما در این دنیا هستیم، گوش کنید، بین این دو تاییم، نفع و ضرر. درست است یا نه؟ آن هایی که به ما می رسد، نفع و ضرر حالا هرچی، این هم باز بی حساب نبوده، گوش می کنید؟ «وَ مَا أَخْطَأَهُ»؛ اینکه به تو نرسید. حالا گفتش: خوبی به تو نرسید یا بدی به تو نرسید. نفع به تو نرسید یا شر به تو نرسید، هر دو تایش ها!هر دوتایش؛ مؤمن باید این را بداند به این که آن چرا که به او در این عالم می رسد و آن چرا که به او نمی رسد، این ها بی حساب نیست، خوب توجّه کنید! بی حساب نیست، تصادفی نیست، کسی که مؤمن است اصلاً این جوری فکر نمی کند. من سرّش را نمی دانم، نه سرّ ندارد؛ این ها دو تا است. من نمی دانم سرّش را، نه اینکه سرّی در او نیست من حسابش را نمی دانم، نه اینکه بی حساب است؛ این ها دو تاست با هم. علی (ع)، می گوید: مؤمن، گوش می کنید؟! نسبت به خودش هر خیری هر شرّی هرنفعی هر ضرری برسد یا چی؟! دفع بشود ازش؛ این را می داند بی حساب چیه؟ نبوده، حالا حساب چی بوده، یک بحث دیگری است. اینجا یک چیز دیگری است، این را بهتان بگویم، و این است به این که یکی از روابط را می گویم، اجمالاً بدانید: کارهایی که ما می کنیم، اعمال ما رابطه دارد با آن اموری که به ما می رسد یا از دفع می شود. گوش کن! اعمال ما، مؤمن است می داند که اعمالش رابطه دارد، بی حسابی در کار نیست حساب دارد، یک کارهایی می کنی شد؟! بهت نفع می رسد. یک کارهایی می کنی به تو ضرر می خورد. یک کارهایی می کنی بلا از تو دفع می شود. یک کارهایی می کنی بهت بلا می رسد. توجّه کنید. این را بدان! بی حسابی نیست، دقیقا همه اش حساب شده است. علی (ع) می گوید: «لَا يَجِدُ رَجُلٌ‏ طَعْمَ‏ الْإِيمَانِ‏ حَتَّى»؛ به قول ما به قدری دقیق، به قول ما حصر هم تویش هست. این را بداند: «مَا أَصَابَهُ لَمْ يَكُنْ لِيُخْطِئَهُ»؛ اینکه به تو رسیده بی حساب نبوده، «وَ مَا أَخْطَأَهُ لَمْ يَكُنْ لِيُصِيبَهُ»؛ آنی که ازتو دفع شده، به تو نرسیده؛ حالا خیرش یا شرّش، هرچه می خواهد باشد، آن این طور نبوده باز هم بی حساب باشد، به قول ما شانسی باشد، این حرف ها توی کار خدا نیست.

بحار الأنوار ج75، ص44
وَ قَالَ(ع) ‏ لَا يَجِدُ رَجُلٌ‏ طَعْمَ‏ الْإِيمَانِ‏ حَتَّى‏ يَعْلَمَ‏ أَنَّ مَا أَصَابَهُ لَمْ يَكُنْ لِيُخْطِئَهُ وَ مَا أَخْطَأَهُ لَمْ يَكُنْ لِيُصِيبَهُ.

شرح حدیث
#حاج_آقا_مجتبی_تهرانی
@mojtabatehrani_ir
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM

رُوِيَ‏ عَنْ عَلِيٍّ‏ عَلَيْهِ السَّلَامُ قَالَ:
«لَا يَجِدُ رَجُلٌ‏ طَعْمَ‏ الْإِيمَانِ‏ حَتَّى‏ يَعْلَمَ‏ أَنَّ مَا أَصَابَهُ لَمْ يَكُنْ لِيُخْطِئَهُ وَ مَا أَخْطَأَهُ لَمْ يَكُنْ لِيُصِيبَهُ»
ترجمه: هیچ شخصی طعم ایمان و مزۀ حقیقی ایمان را نمی چشد مگر اینکه بداند آن چه در این عالم به او رسیده است، این طور نیست که بی حساب باشد و آن چه به او نرسیده است قرار نبوده که به او برسد.


شرح حدیث
🎞 #كليپ_تصويرى
#حاج_آقا_مجتبی_تهرانی
@mojtabatehrani_ir

📍 اهل معرفت می فرمایند: توکّل به خداوند از سخت ترین و مشکل ترین منازل عامّه مردم است❗️
📌خواجه عبدالله انصاری می گوید: «اَلتَوَکُّلُ کِلَةُ الْأَمْرِ کُلِّهِ إِلَی مَالِکِهِ»؛ توکّل، واگذار کردن تمام امور به مالکش است، «وَ التَّعْوِیْلُ عَلَی وِکالَتِهِ»؛ و اعتماد نمودن به وکالت اوست. موکّل وقتی وکیل می گیرد و امری را به او واگذار می کند، اعتمادش به این وکالت است؛ یعنی به خاطر همین اعتماد، امرش را به او واگذار می کند. «وَ هُوَ مِنْ أَصْعَبِ مَنازِلِ الْعَآمَّةِ عَلَیهِم»؛ این، از سخت ترین و مشکل ترین منازل عامّه؛ یعنی مردم است. «وَ أوهَنِ السُّبُل عِندَ الْخَاصَّةِ»؛ امّا کسانی که از خواصّ عباد خدا هستند، این منزل و این جایگاه در سیر الی الله سبک ترین راه ها برای آن هاست. امّا کسانی که در ابتدای سیر و سلوک هستند و تازه در این راه قدم گذاشته اند، توکّل الی الله برای آن ها مشکل است، ولی آن هایی که در سیر الی الله هستند، توکّل برایشان آسان است. «لِأَنَّ الْحَقَّ تَعَالَی قَدْ وَکَّلَ الْاُمُورَ کُلَّهَا إلَی نَفْسِهِ»1️⃣؛ چون خداوند تمام امور را واگذار کرده است به خودش ، «وَ ایأس العَالَم مِنْ مِلْکِ شَیْءٍ مِنْهَا»1؛ و تمام اهل عالم ماسوای خودش را مأیوس کرده از اینکه نسبت به امور عالم مالکیّت داشته باشند. «أزِمَّةِ الْاُمُور طُرّاً بِیَدِهِ وَ الْکُلُّ مُسْتَمِدَّةٌ مِنْ مَدَدِهِ»2️⃣. تمام امور به دست قدرت او است و مالک حقیقی اوست. «إِیَّاکَ نَعْبُدُ وَ إِیَّاکَ نَسْتَعینُ».
1️⃣منازل السائرين، ج2، ص 13
2️⃣منظومه حاج ملا هادی سبزواری شهید مطهری؟ره؟، ج1، ص12

📚 #اخلاق_ربانی
📕 #توکل
🏷 جلسه دوم
#حاج_آقا_مجتبی_تهرانی
@mojtabatehrani_ir
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM

📍 اهل معرفت می فرمایند: توکّل به خداوند از سخت ترین و مشکل ترین منازل عامّه مردم است❗️

📚 #اخلاق_ربانی
📕 #توکل
🏷 جلسه دوم
🎞 #كليپ_تصويرى
#حاج_آقا_مجتبی_تهرانی
@mojtabatehrani_ir

📍 پیغمبراکرم(ص) توکّل را چگونه می فرماید: ❗️
📌لذا بهتر این است که ببینیم پیغمبر اکرم(ص) توکّل را چگونه بیان می فرمایند. «سَأَلَ النَّبِيُّ(ص)عَنْ جَبْرَئِيلَ مَا التَّوَكُّلُ عَلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ»؛ پیغمبر(ص) به جبرائیل فرمود: توکّل بر خدا چیست؟ «فَقَالَ الْعِلْمُ‏ بِأَنَّ الْمَخْلُوقَ‏ لَا یَضُرُّ»؛ جبرائیل(ع) گفت علم به اینکه مخلوق نمی تواند زیان برساند، «وَ لَا یَنْفَعُ»؛ و نفع برساند، «وَ لَا یُعْطِی»؛ و عطا کند، «وَ لَا یَمْنَعُ»؛ و جلوگیر باشد، «وَ اسْتِعْمَالُ الْیَأْسِ مِنَ الْخَلْقِ»؛ و اینکه از مخلوق قطع امید کند، «فَإِذَا كَانَ الْعَبْدُ كَذَلِكَ»؛ آنگاه که بنده این چنین شد؛ یعنی روح، چنین حالتی پیدا کرد که ماسوای الله منهای خدا نمی تواند به او ضرر یا نفع برساند، عطا یا منع کند و این روح از غیر خدا مأیوس شد؛ یعنی امیدش را گسست و این دل با قدرت کاملۀ حق پیوند خورد، «لَمْ یَعْمَلْ لِأَحَدٍ سِوَى اللَّهِ»؛ دیگر عملی انجام نمی دهد مگر برای خدا،«لَمْ یَعْمَلْ لِأَحَدٍ سِوَى اللَّهِ وَ لَمْ یَرْجُ وَ لَمْ یَخَفْ سِوَى اللَّهِ»؛ دیگر امیدش به هیچ جا نمی رود، و جز خدا از هیچ کس و از هیچ چیز بیم ندارد، رشته امیدش به خدا پیوند می خورد، بیمش از خداست، «وَ لَمْ یَطْمَعْ فِی أَحَدٍ سِوَى اللَّهِ»؛ جز خدا طمع نسبت به هیچ کس پیدا نمی کند، «فَهَذَا هُوَ التَّوَكُّلُ»1️⃣؛ پس این است توکّل.
1️⃣ بحارالأنوار، ج 68، ص 138

📚 #اخلاق_ربانی
📕 #توکل
🏷 جلسه دوم
#حاج_آقا_مجتبی_تهرانی
@mojtabatehrani_ir
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM

📍 با فضیلت ترین اعمال در نزد خداوند❗️
📌امام علی(ع) می فرماید: «قَالَ أَنَّ النَّبِیَّ(ص) سَأَلَ‏ رَبَّهُ‏ سُبْحَانَهُ‏ لَیْلَةَ الْمِعْرَاجِ»؛ ‏ پیغمبر اکرم(ص) در شب معراج از خداوند سؤال کرده، «فَقَالَ یَا رَبِّ»؛ به خداوند عرض می کند: پروردگارا! «أَیُّ الْأَعْمَالِ أَفْضَل»؛ کدام یک از اعمال فضیلتش بیشتر است؟ «فَقَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ»؛ سپس خداوند فرمود: «لَیْسَ شَیْ‏ءٌ عِنْدِی أَفْضَلَ»؛ چیزی نزد من با فضیلت تر نیست، «مِنَ التَّوَكُّلِ عَلَیَّ»؛ از توکّل کردن بر من، «وَ الرِّضَا بِمَا قَسَمْتُ»1️⃣؛ و رضا دادن و خشنود بودن به آنچه را که نصیب او کرده ام.
1️⃣ بحارالأنوار، ج 74، ص 21

📚 #اخلاق_ربانی
📕 #توکل
🏷 جلسه دوم
🎞 #كليپ_تصويرى
#حاج_آقا_مجتبی_تهرانی
@mojtabatehrani_ir
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM

📍 امید به مخلوق امداد غیبی را قطع می کند❗️
📌در روایتی، خداوند خطاب به حضرت داود(ع) می فرماید: «مَا اعْتَصَمَ‏ بِي عَبْدٌ مِنْ‏ عِبَادِی‏ بِأَحَدٍ مِنْ‏ خَلْقِی‏ عَرَفْتُ‏ ذَلِكَ‏ مِنْ‏ نِیَّتِهِ‏»؛ هیچ بنده ای از بندگان من، متوسّل نشد و در پناه احدی از مخلوقین من قرار نگرفت که من این را در دلش شناسایی کردم. «مِنْ‏ نِیَّتِهِ‏»؛ یعنی دیدم که تهِ دلش، امیدش به مخلوق من است نه به من، تکیه گاهش غیر من است نه من. «إِلَّا قَطَعْتُ أَسْبَابَ السَّمَاوَاتِ مِنْ یَدَیْهِ»؛ مگر اینکه تمام اسباب های آسمانی را بر او قطع می کنم؛ یعنی هیچ مدد غیبی متوجّه او نیست. «وَ أَسَخْتُ الْأَرْضَ مِنْ تَحْتِهِ»؛ زمینی را که زیر پای اوست، بر او خشمناک می کنم، «وَ لَمْ أُبَالِ بِأَیِّ وَادٍ یَهْلِكُ‏»1️⃣؛ و دیگر باکی ندارم که در کدام وادی به هلاکت برسد. همان گونه که سبب ساز است سبب سوز هم هست.
1️⃣ وسائل الشیعه، ج 15، ص 211

📚 #اخلاق_ربانی
📕 #توکل
🏷 جلسه اول
🎞 #كليپ_تصويرى
#حاج_آقا_مجتبی_تهرانی
@mojtabatehrani_ir

به اطلاع عموم علاقمندان به مباحث اخلاق و معارف حضرت آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی (ره) می رساند فیلم کامل جلسات سلوک عاشورایی منزل پنجم "استقامت و پایداری" از شنبه مورخ 16/4/1403 در سایت www.mojtabatehrani.com قابل دسترس می‌باشد.

#حاج_آقا_مجتبی_تهرانی
@mojtabatehrani_ir
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM

📍 ملعون است انسانی که تکیه گاهش غیر خدا باشد❗️
📌در یک روایتی آمده است: «مَكتُوبٌ‏ فیِ‏ التَّوْراةِ»؛ این جمله در تورات موسی(ع) نوشته شده است: «مَلْعُونٌ مَنْ ثِقَتُهُ بِانْسَانٍ مِثْلُهُ»1️⃣؛ ملعون است کسی که تکیه گاهش انسانی مثل خودش باشد، لذا در باب توکّل روایات بسیاری این هدف را دنبال می کند که انسان نباید تکیه گاهش غیر خدا باشد، نباید اعتمادش به خدا ضعیف باشد. عدم اعتماد به خدا یا ضعف اعتماد به او از رذایل ایمانی است، نه رذایل نفسانی. البتّه می گویند: شعبه ای از شرک است که ضدّ آن سه چیز است؛ توکّل و ثقه بالله و تفویض به خداست.
1️⃣جامع السّعادات، ج3، ص275

📚 #اخلاق_ربانی
📕 #توکل
🏷 جلسه اول
🎞 #كليپ_تصويرى
#حاج_آقا_مجتبی_تهرانی
@mojtabatehrani_ir

السلام علیک یا ابا عبدالله الحسین‌(ع)

طبق سنوات گذشته، مراسم سخنرانی و عزاداری، از روز
شنبه 16/4/1403 برابر با شب اول ماه محرم، به مدت 12شب برقرار می‌باشد.
اقامه نماز جماعت: مغرب و عشاء ساعت 19:45 شب
شروع سخنرانی: ساعت 20:30

آدرس: خیابان ایران، کوچه شهید ملکی

〰️〰️〰️〰️〰️
#حاج_آقا_مجتبی_تهرانی
@mojtabatehrani_ir

📍 پایداری متوقف بر چهار چیز است ❗️
📌 بحث ما راجع به حرکت امام حسین (ع) و قیام حضرت بود که در دو رابطه عرض کردم، پایداری در حرکت به سوی حق و پایداری در حرکت برای به پاداشتن حق بود که اوّلی جنبۀ معرفتی و دوّمی جنبۀ اجتماعی داشت.
پایداری، متوقّف بر سه چیز است. یک، تشخیص حق. دو، تشخیص راهی را که انسان را به آن حق می رساند. سه، حرکت به سوی آن هدف که حق است و چهار، پایداری. اهمّ این چهار مطلب مسئلۀ پایداری در حرکت است . چرا؟ چون اگر پایداری در این حرکت نباشد به مقصد نخواهد رسید. خیلی روشن است.
در بُعد اجتماعی اش، آن کس به این هدفش می رسد که در جامعه دین الهی را اقامه کند و پای آن بایستد. امام حسین(ع)هم همین کار را کرد و به مقصودش نیز رسید. چون اگر این نبود، از اسلام خبری نبود. یعنی اگر این قیام و حرکت نبود، از اسلام خبری نبود، «وَ عَلَى الْإِسْلَامِ السَّلَام». پایداری هم در راه وصول به حق، لقاءالله و هم پایداری در اقامۀ حق، دین الله است. این حرکت از نظر ظاهری است، امّا وابستۀ به هم است. نمی توان از هم جدایش کرد. از جداسازی خبری نیست و آمیختۀ به هم است. ظاهر آن یک قیام است ولی باطنش دو چیز است. امام حسین(ع) به هر به خاطر پایداری اش به دو هدفش رسید.

📚 #سلوک_عاشورایی منزل پنجم
📕 #استقامت_و_پایداری
🏷 جلسه سوم
#حاج_آقا_مجتبی_تهرانی
@mojtabatehrani_ir

رُوِيَ‏ عَنِ الْحُسَيْنِ‏ بْنِ عَلِيٍّ عَلَيْهِمَا السَّلَامُ قَالَ:
«اَلِاسْتِدْرَاجُ مِنَ اللَّهِ سُبْحَانَهُ‏ لِعَبْدِهِ‏ أَنْ‏ يُسْبِغَ‏ عَلَيْهِ النِّعَمَ وَ يَسْلُبَهُ الشُّكْرَ»
ترجمه: استدراج از ناحیۀخداوند نسبت به بنده اش این است که انواع نعمت ها را به سوی او سرازیر می کند و از طرفی حالت های شکر را از او ربوده و سلب می کند.

شرح: روایت از امام حسین صلوات الله علیه، منقول است که حضرت فرمودند: استدراج از ناحیۀ خداوند نسبت به عبدش،عبارت از این است که فراخی و گشایش به او بدهد از نظر نعمت هایش؛ ولی از طرفی چی؟ سلب کند از او شکر و سپاس گزاری نسبت به نعمت های خداوند. مسئله ای من عرض کنم و او اینکه: ما در این دنیا که هستیم، همه ما مورد آزمایش های الهی قرار می گیرم همۀ ما در هر لحظه ای، مثل کسی که این نشسته، دارد امتحان پس می دهد. هیچ چیز بدون امتحان نیست، خدا امتحان مان می کند،بسم الله.. امتحاناتش هم چند قسم است. یک قسم که نسبت به اولیا خاصّ خودش هم این گونه است، «وَلَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَالْجُوعِ وَنَقْصٍ مِنَ الْأَمْوَالِ وَالْأَنْفُسِ وَالثَّمَرَاتِ وَبَشِّرِ الصَّابِرِينَ»؛ آیه شریفه 155سورۀ بقره دارد. که من، قسم می خورد خدا، امتحانتان می کنم. خدمتتان عرض شود که خوف و جوع و...خدمتتان عرض شود: کمبود مالی و خدمتتان عرض شود که بعد هم مسائل اینکه مصیبت ها به خصوص، نسبت به فرزند و امثال این ها؛ بعدش می گوید: «وَبَشِّرِ الصَّابِرِينَ»؛ این ها که پایش بایستند و این ها اثر سوء روی ایمانشان نگذارد. یک قسم دیگر هم امتحان می کند. نگاه کنید! همیشه این طور نیست که آزمایش خداوند، این باشد که بگیرد آن چه را که داده است. نه خیر! عکسش را هم دارد، می دهد. یک وقت می گیرد آن چه که داده است، می خواهد امتحانت بکند، ببیندچند مرده حلّاجی. البتّه عرض کردم که مال اولیائش این جوری است، آن جاها، آن هم مال اولیا خاصّ خداست و غالباً برای این طرف نیست. از این طرف دارد و آن این است که او می دهد، با داده اش امتحانت می کند. اینجا همین است که امام حسین(ع)، می فرماید. نگاه کن! و آن این است به اینکه «اَلِْاسْتِدْرَاجُ مِنَ اللَّهِ(تعالی) سُبْحَانَهُ‏ لِعَبْدِهِ»؛ آزمایش الهی به این نحو که استدراج معناش این است: نسبت به عبدش این جوری است، «أَنْ‏ يُسْبِغَ‏ عَلَيْهِ النِّعَمَ وَ يَسْلُبَهُ الشُّكْرَ»؛ و آن این است که گشایش میدهد به بنده اش، فراخی می دهد. استباغ؛ به اصطلاح ما گشایش، فراخی در زندگی را می گویند. امّا از آن طرف، سلب می کند از شکر . بله، بنده خدا یادش می رود، آن وقت سلب شکر چند قسم دارد این:
یک: و او این است به این که غفلت از این که خدا به اش داده، من بودم، خودم کردم، چکار کردم. تو که هستی، فهمیدی چه می خواهم بگویم؟ بدترین استدراج ها این است که آن نعمت را در راه رضای خدا مصرف نکند؛ در راه غضب الهی مصرف کند؛ یعنی نعمت را وسیلۀ معصیت قرار بدهد. این بدترین استدراج هاست. می بیند، معصیت می کند، خدا هم چیه؟ در روزیش را تنگ نمی کند، باز گشادش می کند. بفهم! بی چاره ات دارد می کند. چه بگویم من، نمی فهمی تو. میدان دارد باز می کند برایت، ببیند تو چند مرده حلّاجی. گوش می کنی چه می خواهم بگویم؟ بله، این هم امتحان است.
البتّه توی آیه هم هست، من نمی خواهم وارد شوم.

لذا انسان در دو حالت داده و ندادۀ الهی، هر دو شاکر باشد؛ چه آن گاه که می دهد، چه آن گاه که می گیرد. توجّه کنید چه می خواهم بگویم. این را می خواستم بگویم: فقط در حال داده، نه. می گیرد، شکرت، درست است؟!روایت از پیامبراکرم(ص) است، «اَلْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى‏ كُلِّ‏ حَالٍ» فهمیدی؟ « اَلْحَمْدُ لِلَّهِ‏ عَلَى »؛ چی؟ «كُلِّ‏ حَالٍ»؛ لذا اولیا، این حرف پیغمبر اکرم(ص) است: همۀ اولیا همین گونه بودند: «اَلْحَمْدُ لِلَّهِ‏ عَلَى»؛ چی؟ «كُلِّ‏ حَالٍ»؛ البتّه، سرآمد آن ها حسین ؟ع؟ است؛ مافوق او ما نداریم. توجّه می کنید چه می خواهم بگویم؟ چون در تمام موادی را که انسان در نظر می گیرد،در تمامش، همه اش می گفت: «اَلْحَمْدُ لِلَّهِ، اَلْحَمْدُ لِلَّهِ، اَلْحَمْدُ لِلَّهِ»؛ تا آن آخرین لحظه، « إِلَهَی رِضَاً بِقَضَائِک».

 سورۀ مبارۀ بقره، آیه 155

وَ قَالَ(ع)‏ الِاسْتِدْرَاجُ مِنَ اللَّهِ سُبْحَانَهُ‏ لِعَبْدِهِ‏ أَنْ‏ يُسْبِغَ‏ عَلَيْهِ النِّعَمَ وَ يَسْلُبَهُ الشُّكْرَ ... بحار الأنوار، جلد 75 صفحه 117

عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ: كَانَ رَسُولُ اللَّهِ (ص) إِذَا وَرَدَ عَلَيْهِ أَمْرٌ يَسُرُّهُ قَالَ الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى هَذِهِ النِّعْمَةِ- وَ إِذَا وَرَدَ عَلَيْهِ أَمْرٌ يَغْتَمُّ بِهِ قَالَ الْحَمْدُ لِلَّهِ‏ عَلَى‏ كُلِّ‏ حَالٍ‏. کافی، جلد2، صفحه 97 - وسائل الشیعه، جلد3، صفحه 247



شرح حدیث

#حاج_آقا_مجتبی_تهرانی

@mojtabatehrani_ir
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM

رُوِيَ‏ عَنِ الْحُسَيْنِ‏ بْنِ عَلِيٍّ عَلَيْهِمَا السَّلَامُ قَالَ:
«اَلِاسْتِدْرَاجُ مِنَ اللَّهِ سُبْحَانَهُ‏ لِعَبْدِهِ‏ أَنْ‏ يُسْبِغَ‏ عَلَيْهِ النِّعَمَ وَ يَسْلُبَهُ الشُّكْرَ»
ترجمه: استدراج از ناحیۀخداوند نسبت به بنده اش این است که انواع نعمت ها را به سوی او سرازیر می کند و از طرفی حالت های شکر را از او ربوده و سلب می کند.

شرح حدیث
🎞 #كليپ_تصويرى
#حاج_آقا_مجتبی_تهرانی
@mojtabatehrani_ir

📍 یک نمونه ای از مردان دارای استقامت و پایداری ❗️
📌حالا به‏عنوان نمونه، یک ماجرا از مردان اهل استقامت نقل می‏کنم و یکی هم از زنان اهل پایداری. جنگ اُحد از دلخراش‏ترین غزوات پیغمبراکرم(ص) بود. بعد از آنکه عدّه‏ای از مسلمانان که پیغمبر(ص) آن‏ها را گماشته بود تا گردنه را حفظ کنند، از فرمان حضرت تخلّف کرده و سنگر را رها کردند، مشرکین مسلمانان را دور زدند و جنگ مغلوبه شد. بسیاری از مسلمانان کشته شده و بقیه هم فرار کردند. فقط پیغمبراکرم(ص) ماند و حضرت‏علی‏(ع)!
در تاریخ معروف است که یکی دیگر از اصحاب به نام ابودجانه هم فرار نکرد و خدمت پیغمبر‏اکرم(ص) ماند. وقتی پیغمبر(ص) چشمش به او افتاد، فرمود: ای ابودجانه! من بیعتم را از تو برداشتم؛ یعنی به من تعلّقی نداشته باش! برو به سلامت! هرجا که می‏خواهی برو! این کسی را هم که می‏بینی کنار من ایستاده، علی‏(ع) است؛ حساب تو با او فرق می‏کند. علی از من است و من از علی هستم.
ابودجانه وقتی سخن پیغمبر(ص) را شنید، شروع به گریه کرد و گفت: به‏خدا قسم، من هرگز از بیعت با تو و از تعلّقی که به تو دارم، دست برنمی‏دارم! سپس چهار مطلب گفت که غرض من هم همین مطالب است. ابودجانه به پیغمبر(ص) عرض کرد: کجا بروم؟ به‏سوی همسرم بروم که خواهد مُرد؟ به خانۀ خود بروم که خراب خواهد شد؟ به طرف اموال خود برگردم که فانی می‏شود؟ یا اینکه از مرگ و أجل بگریزم که بالاخره مرا خواهد گرفت؟
بالاخره پیغمبر(ص) به او اذن ماندن داد و او با حضرت‏علی‏(ع) رفتند و شروع به جنگیدن کردند؛ آن‏قدر به بدن او جراحت وارد شد که روی زمین افتاد. حضرت‏علی‏(ع) بدن نیمه‏جان ابودجانه را برداشت و جلوی پیغمبر(ص) گذاشت. وقتی چشمش به پیغمبر(ص) افتاد، یک جمله گفت: آیا بیعت خودم را به آخر رساندم؟ یعنی آیا پایداری کردم و به مقصد رسیدم؟ پیغمبر(ص) به او فرمودند: آری. بعد هم حضرت در حقّ او دعا کردند.

📚 #سلوک_عاشورایی منزل پنجم
📕 #استقامت_و_پایداری
🏷 جلسه چهارم
#حاج_آقا_مجتبی_تهرانی
@mojtabatehrani_ir