This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
﷽
📍 قیام امامحسین(ع) برای عمل به احکام الهی بود ❗️
〰〰〰〰〰
📚 #سلوک_عاشورایی منزل پنجم
📕 #استقامت_و_پایداری
🏷 جلسه یازدهم
🎞 #كليپ_تصويرى
#حاج_آقا_مجتبی_تهرانی
@mojtabatehrani_ir
📍 قیام امامحسین(ع) برای عمل به احکام الهی بود ❗️
〰〰〰〰〰
📚 #سلوک_عاشورایی منزل پنجم
📕 #استقامت_و_پایداری
🏷 جلسه یازدهم
🎞 #كليپ_تصويرى
#حاج_آقا_مجتبی_تهرانی
@mojtabatehrani_ir
﷽
📍 ضدّ استقامت و پایداری تلوّن است؛ یعنی رنگ عوض کردن ❗️
📌من روایت دیگری را از پیغمبر اکرم(ص) می خوانم که سفیان بن عبدالله ثقفی نقل می کند: «قُلتُ: یَا رَسُولَ اللَّهِ! أخبِرنِی بِأَمرٍ أَعتَصِمُ بِهِ»؛ می گوید: به پیامبراکرم(ص) عرض کردم: به من چیزی بگویید که من به آن پناه ببرم. «فَقَالَ(ص): قُلْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقِم!» 1️⃣؛ حضرت فرمودند: بگو معبودی جز الله تعالی نیست. سپس بر این مطلب استقامت کن!
پیغمبر اکرم(ص) در این روایت، اوّل و آخر همه چیز را به او گفتند. فرمودند: حق را تشخیص بده و پای آن بایست!اینکه حق را تشخیص دهی و راه رسیدن به آن را هم بشناسی، کافی نیست؛ بلکه خدا تا پایان کار را هم برایت مشخص کرده است. او کتاب الهی را نازل کرده و راه وصول به حق را نیز به تو یاد داده است. خدا می گوید: آیا واقعاً دین مرا می خواهی؟ دین من در کتاب من است؛ همۀ راه و روش های مورد قبول من، در این کتاب بیان شده است؛ پس در اجرای فرامین آن پایداری کن! در مقابل پایداری، «تلوّن» است؛ تلوّن به معنای گوناگون شدن و رنگ عوض کردن است. انسانی که در یک مقطع زمانی حق را تشخیص داده، راه آن را نیز فهمیده، حرکت هم کرده ولی استقامت به خرج نداده، گرفتار «تلوّن» شده است. چنین کسی قطعاً به مقصد نمی رسد و هلاکت و نابودی را در پیش رو دارد.
1️⃣شرح نهج البلاغه لابن ابی الحدید، ج 10، ص 27
〰〰〰〰〰
📚 #سلوک_عاشورایی منزل پنجم
📕 #استقامت_و_پایداری
🏷 جلسه سوم
#حاج_آقا_مجتبی_تهرانی
@mojtabatehrani_ir
📍 ضدّ استقامت و پایداری تلوّن است؛ یعنی رنگ عوض کردن ❗️
📌من روایت دیگری را از پیغمبر اکرم(ص) می خوانم که سفیان بن عبدالله ثقفی نقل می کند: «قُلتُ: یَا رَسُولَ اللَّهِ! أخبِرنِی بِأَمرٍ أَعتَصِمُ بِهِ»؛ می گوید: به پیامبراکرم(ص) عرض کردم: به من چیزی بگویید که من به آن پناه ببرم. «فَقَالَ(ص): قُلْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقِم!» 1️⃣؛ حضرت فرمودند: بگو معبودی جز الله تعالی نیست. سپس بر این مطلب استقامت کن!
پیغمبر اکرم(ص) در این روایت، اوّل و آخر همه چیز را به او گفتند. فرمودند: حق را تشخیص بده و پای آن بایست!اینکه حق را تشخیص دهی و راه رسیدن به آن را هم بشناسی، کافی نیست؛ بلکه خدا تا پایان کار را هم برایت مشخص کرده است. او کتاب الهی را نازل کرده و راه وصول به حق را نیز به تو یاد داده است. خدا می گوید: آیا واقعاً دین مرا می خواهی؟ دین من در کتاب من است؛ همۀ راه و روش های مورد قبول من، در این کتاب بیان شده است؛ پس در اجرای فرامین آن پایداری کن! در مقابل پایداری، «تلوّن» است؛ تلوّن به معنای گوناگون شدن و رنگ عوض کردن است. انسانی که در یک مقطع زمانی حق را تشخیص داده، راه آن را نیز فهمیده، حرکت هم کرده ولی استقامت به خرج نداده، گرفتار «تلوّن» شده است. چنین کسی قطعاً به مقصد نمی رسد و هلاکت و نابودی را در پیش رو دارد.
1️⃣شرح نهج البلاغه لابن ابی الحدید، ج 10، ص 27
〰〰〰〰〰
📚 #سلوک_عاشورایی منزل پنجم
📕 #استقامت_و_پایداری
🏷 جلسه سوم
#حاج_آقا_مجتبی_تهرانی
@mojtabatehrani_ir
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
﷽
📍 ضدّ استقامت و پایداری تلوّن است؛ یعنی رنگ عوض کردن ❗️
〰〰〰〰〰
📚 #سلوک_عاشورایی منزل پنجم
📕 #استقامت_و_پایداری
🏷 جلسه سوم
🎞 #كليپ_تصويرى
#حاج_آقا_مجتبی_تهرانی
@mojtabatehrani_ir
📍 ضدّ استقامت و پایداری تلوّن است؛ یعنی رنگ عوض کردن ❗️
〰〰〰〰〰
📚 #سلوک_عاشورایی منزل پنجم
📕 #استقامت_و_پایداری
🏷 جلسه سوم
🎞 #كليپ_تصويرى
#حاج_آقا_مجتبی_تهرانی
@mojtabatehrani_ir
﷽
📍 خداوند کسانی که اهل تلوّن، رنگ عوض کردنند مبغوض میدارد ❗️
📌من یک روایت از امام علی(ع) می خوانم تا تقابل بین «استقامت» و «تلوّن» روشن شود. حضرت می فرماید: «اِعْلَمُوا أَنَّ اللهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى یُبْغِضُ مِنْ عِبَادِهِ الْمُتَلَوِّنَ»؛ بدانید که خدای متعال از بین بندگانش، آن هایی را که رنگ عوض می کنند و به قول معروف، هر روز به یک شکل و مدل در می آیند و در مسیر حق استقامت ندارند مبغوض می دارد. «فَلَا تَزُولُوا عَنِ الْحَقِّ»؛ پس از حق دست برندارید. معلوم می شود نظر امام علی(ع) به کسانی است که حق را تشخیص داده اند، راه رسیدن به آن را هم پیدا کرده اند و چه بسا مدّتی هم در آن راه قدم گذاشته اند، ولی بعداً عواملی موجب شده که در این مسیر پایداری نکنند. حضرت می فرماید: «فَلَا تَزُولُوا عَنِ الْحَقِّ وَ وَلَایَةِ أَهْلِ الْحَقِّ فَإِنَّه مَنِ اسْتَبْدَلَ بِنَا هَلَکَ»1️⃣؛ دست از حق بر ندارید و از ولایت اهل حق خارج نشوید؛ زیرا اگر کسی به جای ما شخص دیگری را به ولایت برگزیند، هلاک می شود. کسانی که از حق کناره گرفته و رابطه شان را با راهبران به سوی حق قطع کنند، هلاک خواهند شد.
1️⃣بحارالأنوار، ج 10، ص 105
〰〰〰〰〰
📚 #سلوک_عاشورایی منزل پنجم
📕 #استقامت_و_پایداری
🏷 جلسه سوم
#حاج_آقا_مجتبی_تهرانی
@mojtabatehrani_ir
📍 خداوند کسانی که اهل تلوّن، رنگ عوض کردنند مبغوض میدارد ❗️
📌من یک روایت از امام علی(ع) می خوانم تا تقابل بین «استقامت» و «تلوّن» روشن شود. حضرت می فرماید: «اِعْلَمُوا أَنَّ اللهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى یُبْغِضُ مِنْ عِبَادِهِ الْمُتَلَوِّنَ»؛ بدانید که خدای متعال از بین بندگانش، آن هایی را که رنگ عوض می کنند و به قول معروف، هر روز به یک شکل و مدل در می آیند و در مسیر حق استقامت ندارند مبغوض می دارد. «فَلَا تَزُولُوا عَنِ الْحَقِّ»؛ پس از حق دست برندارید. معلوم می شود نظر امام علی(ع) به کسانی است که حق را تشخیص داده اند، راه رسیدن به آن را هم پیدا کرده اند و چه بسا مدّتی هم در آن راه قدم گذاشته اند، ولی بعداً عواملی موجب شده که در این مسیر پایداری نکنند. حضرت می فرماید: «فَلَا تَزُولُوا عَنِ الْحَقِّ وَ وَلَایَةِ أَهْلِ الْحَقِّ فَإِنَّه مَنِ اسْتَبْدَلَ بِنَا هَلَکَ»1️⃣؛ دست از حق بر ندارید و از ولایت اهل حق خارج نشوید؛ زیرا اگر کسی به جای ما شخص دیگری را به ولایت برگزیند، هلاک می شود. کسانی که از حق کناره گرفته و رابطه شان را با راهبران به سوی حق قطع کنند، هلاک خواهند شد.
1️⃣بحارالأنوار، ج 10، ص 105
〰〰〰〰〰
📚 #سلوک_عاشورایی منزل پنجم
📕 #استقامت_و_پایداری
🏷 جلسه سوم
#حاج_آقا_مجتبی_تهرانی
@mojtabatehrani_ir
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
﷽
📍 خداوند کسانی که اهل تلوّن، رنگ عوض کردنند مبغوض میدارد ❗️
〰〰〰〰〰
📚 #سلوک_عاشورایی منزل پنجم
📕 #استقامت_و_پایداری
🏷 جلسه سوم
🎞 #كليپ_تصويرى
#حاج_آقا_مجتبی_تهرانی
@mojtabatehrani_ir
📍 خداوند کسانی که اهل تلوّن، رنگ عوض کردنند مبغوض میدارد ❗️
〰〰〰〰〰
📚 #سلوک_عاشورایی منزل پنجم
📕 #استقامت_و_پایداری
🏷 جلسه سوم
🎞 #كليپ_تصويرى
#حاج_آقا_مجتبی_تهرانی
@mojtabatehrani_ir
﷽
📍 نقش اعتراف به ربوبیّت خداوند در استقامت و پایداری❗️
📌اگر بخواهیم «ربّ» را به فارسی ترجمه کنیم، «پرورشدهنده» میشود. در اصطلاح به آن کسی که شیئ را پرورش میدهد، «ربُّالشّیئ» میگویند. حال «پرورش» یعنی چه؟ ما خلاصهاش میکنیم و میگوییم: پرورش دادن یعنی جلب منفعت و دفع ضرر از شیئ. لذا کار مربّی این است که هر چه را که به سود متربّی و تربیتشوندۀ او است، برای او جلب کرده و هر چیزی را که مضرّ است، از او دور کند و نگذارد آسیبی به او برسد. در آیۀ شریفه، این مسئله مطرح شد که(ان الذین قالوا ربنا الله) آنان که به این معنا اعتراف کرده و گفتند: (ربنا الله) ؛ یعنی قبول کردند که پرورشدهندۀشان خدا است، میتوانند استقامت و پایداری کنند. اگر این را گفتند، میتوانند پایداری کنند،(ثم استقاموا) 1️⃣ نکته این است که پایداری، زمانی برای انسان ممکن میشود که او قبول کند و بفهمد که مربّی او؛ یعنی کسی که او را پرورش میدهد، همان کسی که برایش جلب منفعت کرده و ضررها را از او دور میکند، خدا است. اگر به این رسید، میتواند پایداری کند. باید انسان بفهمد، خدا است که پرورشدهنده است. او نافع است. او ضارّ است و او است که دفع ضرر میکند. مسئله این است که هرکس به ربوبیّت خدا اعتراف میکند، استقامت در رسیدن به حق و اقامۀ حق خواهد داشت. چنین کسی دیگر برای از دست دادن امور مادّی، خوف و حزن پیدا نمیکند. من آیات و روایات را میآورم، خوب دقّت کنید! مطلب خیلی روشن است. چرا میترسیم و اندوهگین میشویم؟ چون «اعتراف به ربوبیّت حق» نداریم.
1️⃣ سورۀ مبارکۀ فصلت، آیۀ 30
〰〰〰〰〰
📚 #سلوک_عاشورایی منزل پنجم
📕 #استقامت_و_پایداری
🏷 جلسه ششم
#حاج_آقا_مجتبی_تهرانی
@mojtabatehrani_ir
📍 نقش اعتراف به ربوبیّت خداوند در استقامت و پایداری❗️
📌اگر بخواهیم «ربّ» را به فارسی ترجمه کنیم، «پرورشدهنده» میشود. در اصطلاح به آن کسی که شیئ را پرورش میدهد، «ربُّالشّیئ» میگویند. حال «پرورش» یعنی چه؟ ما خلاصهاش میکنیم و میگوییم: پرورش دادن یعنی جلب منفعت و دفع ضرر از شیئ. لذا کار مربّی این است که هر چه را که به سود متربّی و تربیتشوندۀ او است، برای او جلب کرده و هر چیزی را که مضرّ است، از او دور کند و نگذارد آسیبی به او برسد. در آیۀ شریفه، این مسئله مطرح شد که(ان الذین قالوا ربنا الله) آنان که به این معنا اعتراف کرده و گفتند: (ربنا الله) ؛ یعنی قبول کردند که پرورشدهندۀشان خدا است، میتوانند استقامت و پایداری کنند. اگر این را گفتند، میتوانند پایداری کنند،(ثم استقاموا) 1️⃣ نکته این است که پایداری، زمانی برای انسان ممکن میشود که او قبول کند و بفهمد که مربّی او؛ یعنی کسی که او را پرورش میدهد، همان کسی که برایش جلب منفعت کرده و ضررها را از او دور میکند، خدا است. اگر به این رسید، میتواند پایداری کند. باید انسان بفهمد، خدا است که پرورشدهنده است. او نافع است. او ضارّ است و او است که دفع ضرر میکند. مسئله این است که هرکس به ربوبیّت خدا اعتراف میکند، استقامت در رسیدن به حق و اقامۀ حق خواهد داشت. چنین کسی دیگر برای از دست دادن امور مادّی، خوف و حزن پیدا نمیکند. من آیات و روایات را میآورم، خوب دقّت کنید! مطلب خیلی روشن است. چرا میترسیم و اندوهگین میشویم؟ چون «اعتراف به ربوبیّت حق» نداریم.
1️⃣ سورۀ مبارکۀ فصلت، آیۀ 30
〰〰〰〰〰
📚 #سلوک_عاشورایی منزل پنجم
📕 #استقامت_و_پایداری
🏷 جلسه ششم
#حاج_آقا_مجتبی_تهرانی
@mojtabatehrani_ir
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
﷽
📍 نقش اعتراف به ربوبیّت خداوند در استقامت و پایداری❗️
〰〰〰〰〰
📚 #سلوک_عاشورایی منزل پنجم
📕 #استقامت_و_پایداری
🏷 جلسه ششم
🎞 #كليپ_تصويرى
#حاج_آقا_مجتبی_تهرانی
@mojtabatehrani_ir
📍 نقش اعتراف به ربوبیّت خداوند در استقامت و پایداری❗️
〰〰〰〰〰
📚 #سلوک_عاشورایی منزل پنجم
📕 #استقامت_و_پایداری
🏷 جلسه ششم
🎞 #كليپ_تصويرى
#حاج_آقا_مجتبی_تهرانی
@mojtabatehrani_ir
﷽
📍 اثر ایمان بهربوبیّت خداوند بر سر دو راهی مادّیّت و معنویّت❗️
📌روایت از پیغمبر اکرم(ص) است. «قَالَ رَسولُ اللهِ(ص): ذاقَ طَعمَ الإیمانِ مَن رَضِیَ بِالله رَبّاً»1️⃣؛ کسی طعم ایمان را چشیده است که از «پروردگار بودنِ خدا» خشنود و راضی باشد. می دانید «رضایت» مربوط به قلب است. مثلاً وقتی کسی می گوید: راضی شدی؟ مخاطب به دل خود مراجعه کرده و بعد پاسخ می دهد که آری یا نه. رضایت، از امور مربوط به قلب است. کسی طعم ایمان را چشید که از اینکه خدا پروردگارش باشد، خشنود و راضی شد؛ یعنی هرگاه ربوبیّت حق در دل کسی وارد شد او طعم ایمان را خواهد چشید. اعتراف نسبت به ربوبیّت حق، اعترافی زبانی و حتّی برهانی هم نیست؛ این اعتراف، ایمانی شده است.
حتّی در دعاها هم به ما یاد می دهند که بگو: «رَضِیتُ بِاللهِ رَبّاً»؛ راضی هستم که «الله»ربوبیّت دارد و ربِّ من است. «رَضِیتُ بِاللهِ رَبّاً»؛ یعنی دلم قبول کرده است که او پروردگارم باشد. تا دل قبول نکرده، ایمان به وجود نیامده، آن ترس و آن حزن و اندوه هنوز هست. تعلّقات مادّی در برابر راه حق قرار بگیرند، سر دوراهی که برسی، خدا را رها می کنی و به دنیا می چسبی. ولی اگر در دلت فرو رفت، همان می شود که گفتم؛ دل می کَنی و به خدا می پیوندی. چون هر دو تعلّق وجود دارد. یکی این طرف است و یکی آن طرف. اینجا است که معادله شروع می شود و بعدش هم مبادله می کنی. یعنی معنویّت را بر مادّیّت ترجیح می دهی. اگر ربوبیّت حق، در دل انسان وارد شود، انسان در راه حق پایداری خواهد کرد و این مسیر را با سلامت به پایان خواهد رساند.
1️⃣کنزالعمّال، ج 1، ص 25 - اصول کافی، ج 2، ص 525
〰〰〰〰〰
📚 #سلوک_عاشورایی منزل پنجم
📕 #استقامت_و_پایداری
🏷 جلسه هفتم
#حاج_آقا_مجتبی_تهرانی
@mojtabatehrani_ir
📍 اثر ایمان بهربوبیّت خداوند بر سر دو راهی مادّیّت و معنویّت❗️
📌روایت از پیغمبر اکرم(ص) است. «قَالَ رَسولُ اللهِ(ص): ذاقَ طَعمَ الإیمانِ مَن رَضِیَ بِالله رَبّاً»1️⃣؛ کسی طعم ایمان را چشیده است که از «پروردگار بودنِ خدا» خشنود و راضی باشد. می دانید «رضایت» مربوط به قلب است. مثلاً وقتی کسی می گوید: راضی شدی؟ مخاطب به دل خود مراجعه کرده و بعد پاسخ می دهد که آری یا نه. رضایت، از امور مربوط به قلب است. کسی طعم ایمان را چشید که از اینکه خدا پروردگارش باشد، خشنود و راضی شد؛ یعنی هرگاه ربوبیّت حق در دل کسی وارد شد او طعم ایمان را خواهد چشید. اعتراف نسبت به ربوبیّت حق، اعترافی زبانی و حتّی برهانی هم نیست؛ این اعتراف، ایمانی شده است.
حتّی در دعاها هم به ما یاد می دهند که بگو: «رَضِیتُ بِاللهِ رَبّاً»؛ راضی هستم که «الله»ربوبیّت دارد و ربِّ من است. «رَضِیتُ بِاللهِ رَبّاً»؛ یعنی دلم قبول کرده است که او پروردگارم باشد. تا دل قبول نکرده، ایمان به وجود نیامده، آن ترس و آن حزن و اندوه هنوز هست. تعلّقات مادّی در برابر راه حق قرار بگیرند، سر دوراهی که برسی، خدا را رها می کنی و به دنیا می چسبی. ولی اگر در دلت فرو رفت، همان می شود که گفتم؛ دل می کَنی و به خدا می پیوندی. چون هر دو تعلّق وجود دارد. یکی این طرف است و یکی آن طرف. اینجا است که معادله شروع می شود و بعدش هم مبادله می کنی. یعنی معنویّت را بر مادّیّت ترجیح می دهی. اگر ربوبیّت حق، در دل انسان وارد شود، انسان در راه حق پایداری خواهد کرد و این مسیر را با سلامت به پایان خواهد رساند.
1️⃣کنزالعمّال، ج 1، ص 25 - اصول کافی، ج 2، ص 525
〰〰〰〰〰
📚 #سلوک_عاشورایی منزل پنجم
📕 #استقامت_و_پایداری
🏷 جلسه هفتم
#حاج_آقا_مجتبی_تهرانی
@mojtabatehrani_ir
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
﷽
📍 اثر ایمان بهربوبیّت خداوند بر سر دو راهی مادّیّت و معنویّت❗️
〰〰〰〰〰
📚 #سلوک_عاشورایی منزل پنجم
📕 #استقامت_و_پایداری
🏷 جلسه هفتم
🎞 #كليپ_تصويرى
#حاج_آقا_مجتبی_تهرانی
@mojtabatehrani_ir
📍 اثر ایمان بهربوبیّت خداوند بر سر دو راهی مادّیّت و معنویّت❗️
〰〰〰〰〰
📚 #سلوک_عاشورایی منزل پنجم
📕 #استقامت_و_پایداری
🏷 جلسه هفتم
🎞 #كليپ_تصويرى
#حاج_آقا_مجتبی_تهرانی
@mojtabatehrani_ir
﷽
📍 استفاده از دین برای ریاست و پولدار شدن ❗️
📌تعبیرات گوناگونی داریم. مثلاً از امام علی(ع) نقل شده که فرمودند: «لَا یَصْدُقُ إِیمَانُ عَبْدٍ حَتَّى یَکُونَ بِمَا فِی یَدِ اللهِ أَوْثَقَ مِنْهُ بِمَا فِی یَدِهِ»؛ ایمان بنده، صاف و صادق نخواهد شد، مگر اینکه اعتماد او به آنچه در دست قدرت خدا است، بیشتر از اعتماد به خود و آنچه در دست خویش دارد، باشد.
باید اطمینان قلبی و درونی داشته باشد تا آرامش بیابد. باید وثوق و اعتماد به آنچه در دست قدرت خدا است بیشتر باشد تا به آن چیزی که در دست خودش است. به پول هایت اعتماد نداشته باش! به خدایت اعتماد داشته باش! پول کارساز نیست و باید خودت به اینجا برسی.
وقتی که شخص به اینجا رسید، آن وقت دیگر «مؤمن» است. ایمان یک امر قلبی است و باید وارد قلب شود. اگر این مطلب جزء واردات قلبی تو شد، هرگاه بر سر هر دوراهی برسی، دوراهی خدا و دنیا، آخرت و مادّیّت، دیگر خدا را رها نخواهی کرد و دنیا را ترک می کنی. دیگر نمی ترسی و غصّه هم نمی خوری. «المُؤمِنُ مَنْ وَقِیَ دِینَهُ بِدُنیَاهُ»؛ مؤمن کسی است که دینش را به قیمت دنیایش حفظ می کند. «وَ الفاجِرُ مَن وَقِیَ دُنیَاهُ بِدِینِهِ»1️⃣؛ ولی فاجر برای دنیایش، از دینش مایه می گذارد. دین جنبۀ ابزاری پیدا می کند تا به ریاست برسد. «شعارِ دین» می دهد برای اینکه به یک مقام برسد. شعار دین می دهد که به پول برسد. ما از این ها زیاد دیده ایم.
1️⃣نهجالبلاغه، حکمت 310 – غررالحکم و دررالکلم، ص 90
〰〰〰〰〰
📚 #سلوک_عاشورایی منزل پنجم
📕 #استقامت_و_پایداری
🏷 جلسه هفتم
#حاج_آقا_مجتبی_تهرانی
@mojtabatehrani_ir
📍 استفاده از دین برای ریاست و پولدار شدن ❗️
📌تعبیرات گوناگونی داریم. مثلاً از امام علی(ع) نقل شده که فرمودند: «لَا یَصْدُقُ إِیمَانُ عَبْدٍ حَتَّى یَکُونَ بِمَا فِی یَدِ اللهِ أَوْثَقَ مِنْهُ بِمَا فِی یَدِهِ»؛ ایمان بنده، صاف و صادق نخواهد شد، مگر اینکه اعتماد او به آنچه در دست قدرت خدا است، بیشتر از اعتماد به خود و آنچه در دست خویش دارد، باشد.
باید اطمینان قلبی و درونی داشته باشد تا آرامش بیابد. باید وثوق و اعتماد به آنچه در دست قدرت خدا است بیشتر باشد تا به آن چیزی که در دست خودش است. به پول هایت اعتماد نداشته باش! به خدایت اعتماد داشته باش! پول کارساز نیست و باید خودت به اینجا برسی.
وقتی که شخص به اینجا رسید، آن وقت دیگر «مؤمن» است. ایمان یک امر قلبی است و باید وارد قلب شود. اگر این مطلب جزء واردات قلبی تو شد، هرگاه بر سر هر دوراهی برسی، دوراهی خدا و دنیا، آخرت و مادّیّت، دیگر خدا را رها نخواهی کرد و دنیا را ترک می کنی. دیگر نمی ترسی و غصّه هم نمی خوری. «المُؤمِنُ مَنْ وَقِیَ دِینَهُ بِدُنیَاهُ»؛ مؤمن کسی است که دینش را به قیمت دنیایش حفظ می کند. «وَ الفاجِرُ مَن وَقِیَ دُنیَاهُ بِدِینِهِ»1️⃣؛ ولی فاجر برای دنیایش، از دینش مایه می گذارد. دین جنبۀ ابزاری پیدا می کند تا به ریاست برسد. «شعارِ دین» می دهد برای اینکه به یک مقام برسد. شعار دین می دهد که به پول برسد. ما از این ها زیاد دیده ایم.
1️⃣نهجالبلاغه، حکمت 310 – غررالحکم و دررالکلم، ص 90
〰〰〰〰〰
📚 #سلوک_عاشورایی منزل پنجم
📕 #استقامت_و_پایداری
🏷 جلسه هفتم
#حاج_آقا_مجتبی_تهرانی
@mojtabatehrani_ir