✍ برایم فرقی نمی کند
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
✅ «برایم فرقی نمی کند، هر طور که راحتی، دیگه مهم نیست، تفاوتی ندارد، هر جور دلت می خواهد و...» هر یک از این جمله ها یا شبه جمله ها یا مواردی شبیه آن ها که حال و هوای «بی تفاوتی» دارد در واقع یک زنگ خطر و هشداری جدی برای ما در مناسبات و #مراودات_اجتماعی با افراد مختلف است.
✅ #سرمایه_اجتماعی و مجموعه ی دوستان و عزیزان انسان همواره ثروت ارزشمندی هستند که می توانند در بزنگاه های زندگی حال آدم را خوب کنند و دلش را گرم. به شدت به جمله یا مثل معروف «هزار دوست کم است و یک دشمن بسیار» اعتقاد دارم و حس می کنم باید بیش از هر چیز دیگری در زندگی از افرادی که پیرامون ما هستند یا به نوعی ربط یا اتصالی به ما دارند مراقبت کنیم. مراقبت کردن یعنی این که احترام آن ها را نگه داریم،
✅ در مواقعی که نیازی دارند در حد توانایی خویش کمک حال آن ها باشیم و در #مهربانی و محبت کردن به دیگران بی ریا و خالص و به دور از تنگ نظری رفتار کنیم. چه زیبا و لذت بخش است در حالی که خودت خبر نداری دوست یا عزیزی برایت دعا کند، حال خوب تو را از خدا بخواهد یا خاطرات شیرینی که با تو داشته است را در ذهن مرور کند و احساس بهتری داشته باشد.
✅ آدمی می تواند همچون درخت باشد که سرسبز، فرح بخش و زیبا است، هوای پیرامون خود را مطبوع می کند، دیگران زیر سایه ی پرمهرش آرام و قرار می یابند و به اطرافیانش جان می بخشد. هر ارتباطی در هر سطحی که قرار دارد نیاز به #مراقبت، اصلاح و بهبود دارد تا همواره طراوت، تازگی و اثربخشی مطلوب خود را حفظ و انسان را در مسیر زندگی اجتماعی سالم تر یاری نماید.
✅ پس به گونه ای رفتار نکنیم که آدم های #زندگی ما به نقطه ای از بی تفاوتی یا بی علاقگی برسند و بودن یا نبودن ما برایشان فرقی نکند یا این که حتی «دوری و دوستی» را ترجیح دهند. در آموزه های اخلاقی همواره بر این موضوع تأکید می شود که رفتار و گفتار آدمی در اجتماع باید به گونه ای باشد که حس و حال خوب را به دیگران منتقل نماید و باعث ایجاد شادمانی، امید و دلخوشی مردم شود.
✅ وزن و وقار آدمی با غرور، تکبر، #فخرفروشی یا با نخوت در زمین راه رفتن بالا نمی رود بلکه به تعبیر امام رضا علیه السلام «دوستی با مردم نیمی از خرد است». پس چه می شود عده ای با رفتارهای نامناسب ارتباط صمیمانه، محترمانه و مهربانانه خود با دیگران را خدشه دار می کنند و سبب ایجاد بی تفاوتی یا حس رهاسازی در آن ها می شوند؟
✅ این دنیا آغشته با محدودیت ها، محرومیت ها، رنج ها، غم ها و دردها است. «هنر زندگی کردن» یعنی این که آدمی فراگیرد با وجود همه ی این موارد برای خودش سطح قابل قبولی از #آرامش و مطلوبیت را ایجاد نماید و در کنار همه ی مشکلات احتمالی که با آن دست و پنجه نرم می کند تا جایی که امکان دارد حالش خوب باشد. یکی از مواردی که در این مسیر بدون شک می تواند اثرات شگرفی داشته باشد برقراری حس دوستی و تعلق با مردم است.
✅ البته قاعدتاً سطح افراد با هم فرق می کند. به عنوان مثال خانواده، همسایه، همکار، دوست، فامیل، آشنا و ... هر کدام در یک سطح و جایگاه خاصی قرار دارند که به نسبت اهمیت باید در معاشرت اجتماعی بدان توجه و از آن #مراقبت کرد. سه واژه «احترام، کمک و محبت» در همه ی آن ها به صورت ثابت قرار دارد که باید در هر سطحی به اندازه اهمیتی که دارد مورد توجه قرار گیرد.
🔺منبع: #هفته_نامه_نخست،
🔻سه شنبه ۱۴ شهریور ۱۴۰۲، شماره ۹۷۸
#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
✅ «برایم فرقی نمی کند، هر طور که راحتی، دیگه مهم نیست، تفاوتی ندارد، هر جور دلت می خواهد و...» هر یک از این جمله ها یا شبه جمله ها یا مواردی شبیه آن ها که حال و هوای «بی تفاوتی» دارد در واقع یک زنگ خطر و هشداری جدی برای ما در مناسبات و #مراودات_اجتماعی با افراد مختلف است.
✅ #سرمایه_اجتماعی و مجموعه ی دوستان و عزیزان انسان همواره ثروت ارزشمندی هستند که می توانند در بزنگاه های زندگی حال آدم را خوب کنند و دلش را گرم. به شدت به جمله یا مثل معروف «هزار دوست کم است و یک دشمن بسیار» اعتقاد دارم و حس می کنم باید بیش از هر چیز دیگری در زندگی از افرادی که پیرامون ما هستند یا به نوعی ربط یا اتصالی به ما دارند مراقبت کنیم. مراقبت کردن یعنی این که احترام آن ها را نگه داریم،
✅ در مواقعی که نیازی دارند در حد توانایی خویش کمک حال آن ها باشیم و در #مهربانی و محبت کردن به دیگران بی ریا و خالص و به دور از تنگ نظری رفتار کنیم. چه زیبا و لذت بخش است در حالی که خودت خبر نداری دوست یا عزیزی برایت دعا کند، حال خوب تو را از خدا بخواهد یا خاطرات شیرینی که با تو داشته است را در ذهن مرور کند و احساس بهتری داشته باشد.
✅ آدمی می تواند همچون درخت باشد که سرسبز، فرح بخش و زیبا است، هوای پیرامون خود را مطبوع می کند، دیگران زیر سایه ی پرمهرش آرام و قرار می یابند و به اطرافیانش جان می بخشد. هر ارتباطی در هر سطحی که قرار دارد نیاز به #مراقبت، اصلاح و بهبود دارد تا همواره طراوت، تازگی و اثربخشی مطلوب خود را حفظ و انسان را در مسیر زندگی اجتماعی سالم تر یاری نماید.
✅ پس به گونه ای رفتار نکنیم که آدم های #زندگی ما به نقطه ای از بی تفاوتی یا بی علاقگی برسند و بودن یا نبودن ما برایشان فرقی نکند یا این که حتی «دوری و دوستی» را ترجیح دهند. در آموزه های اخلاقی همواره بر این موضوع تأکید می شود که رفتار و گفتار آدمی در اجتماع باید به گونه ای باشد که حس و حال خوب را به دیگران منتقل نماید و باعث ایجاد شادمانی، امید و دلخوشی مردم شود.
✅ وزن و وقار آدمی با غرور، تکبر، #فخرفروشی یا با نخوت در زمین راه رفتن بالا نمی رود بلکه به تعبیر امام رضا علیه السلام «دوستی با مردم نیمی از خرد است». پس چه می شود عده ای با رفتارهای نامناسب ارتباط صمیمانه، محترمانه و مهربانانه خود با دیگران را خدشه دار می کنند و سبب ایجاد بی تفاوتی یا حس رهاسازی در آن ها می شوند؟
✅ این دنیا آغشته با محدودیت ها، محرومیت ها، رنج ها، غم ها و دردها است. «هنر زندگی کردن» یعنی این که آدمی فراگیرد با وجود همه ی این موارد برای خودش سطح قابل قبولی از #آرامش و مطلوبیت را ایجاد نماید و در کنار همه ی مشکلات احتمالی که با آن دست و پنجه نرم می کند تا جایی که امکان دارد حالش خوب باشد. یکی از مواردی که در این مسیر بدون شک می تواند اثرات شگرفی داشته باشد برقراری حس دوستی و تعلق با مردم است.
✅ البته قاعدتاً سطح افراد با هم فرق می کند. به عنوان مثال خانواده، همسایه، همکار، دوست، فامیل، آشنا و ... هر کدام در یک سطح و جایگاه خاصی قرار دارند که به نسبت اهمیت باید در معاشرت اجتماعی بدان توجه و از آن #مراقبت کرد. سه واژه «احترام، کمک و محبت» در همه ی آن ها به صورت ثابت قرار دارد که باید در هر سطحی به اندازه اهمیتی که دارد مورد توجه قرار گیرد.
🔺منبع: #هفته_نامه_نخست،
🔻سه شنبه ۱۴ شهریور ۱۴۰۲، شماره ۹۷۸
#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com
@modiryar