مدیریار | Modiryar
843 subscribers
4.9K photos
676 videos
3 files
4.42K links
پایگاه جامع مدیریت
www.modiryar.com
مدیرمسئول
@mahdiyarahmadi
رئیس هیئت‌مدیره
@AhmadNiroomand
• اینستاگرام
https://www.instagram.com/modiryar_com
• ایتا
https://eitaa.com/modiryar
• گپ
https://gap.im/modiryar
احرازارشاد
http://t.me/itdmcbot?start=modiryar
Download Telegram
مشت دروغ بر صورت شیدایی
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی 

روزها و شب‌ها پیاپی و بی‌وقفه مهر بورزی، خدمت کنی، از لذّت‌ها و خواسته‌هایت بگذری و دیگران را به خودت ترجیح دهی حکایت بازی کردن در سریال درامی است که آخرش نقش منفی داستان تویی و عاشق دلباخته همانی است که اشک تمساح می‌ریزد و برای کم و کاستی‌هایش آسمان و ریسمان به هم می‌بافد.

عزیز من! برادر من! دست از خودت برندار، آرزوهایت را نادیده نگیر، وجودت را فدای هیچ کسی نکن و احترام خودت را با عزّت نگهدار، که این راه و رسم فلاح و صلاح در همه آیین‌هاست. اگر غیر از این باشی به یکباره و در کمال تعجّب می‌بینی بدهکار همان‌هایی هستی که کلی از آنها طلبکاری.

این رسم تلخ روزگار و مشی ناجوانمردانه‌ی بیشتر آدم‌هاست که قدر محبّت و مهربانی را نمی‌دانند و همه چیز را تنها و تنها در ترازوی منافع خودشان وزن می‌کنند. پس تو را دوست ندارند مگر تا جایی که خدمتکاری کر و لال باشی که دربست گوش به فرمان آنهاست.

چون همواره در دسترس بودی و بدون زحمت اهل رحمت، تو را نادیده می‌گیرند، برایشان بی‌ارزش می‌شوی، حق مهربانی‌ات را ادا نمی‌کنند و دست آخر در جایی که به آنها نیاز داری، درست سر پیچ تند زندگی تو را قال می‌گذارند و مشتی دروغ توی صورتت می‌زنند تا از بینی‌ات خون فواره بزند و رنگ خون جای جنون را بگیرد.

خودت را از آنها بگیر، بگذار تو را از دست بدهند، از وجودت محروم شوند، و در کوچه پس کوچه‌های تنهایی، امید و شادمانی را که از تو دریغ کردند و مدّتها بی‌ریا به پایشان ریختی جستجو کنند و پیدا نکنند تا دریابند «معرفت در گرانی است به هر کس ندهند»

#دلنوشته
#غارتنهایی
#پایگاه_جامع_مدیریار

www.modiryar.com

@modiryar
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
تا از این دیرتر نشده
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی

یک روز برای تمام دوستت دارم‌های ناگفته خودت را سرزنش می‌کنی، یک روز به‌خاطر همه‌ی احساساتی که از سر کبر و غرور بروز ندادی پشیمان می‌شوی، یک روز برای همه‌ی محبّت‌هایی که دریغ کردی تاوان پس می‌دهی و شک ندارم روزی فرا خواهد رسید که بغض‌هایی که در سینه و گلوی دیگران حبس کردی همچون سِیلی از دیدگان خودت سرازیر خواهد شد.

وقتی امروز رسم مهربانی را به‌جا نیاوردی و عزیزت را در آغوش نکشیدی در فردایی نه چندان دور از شدّت تنهایی و بی‌کسی غم را در آغوش خواهی کشید. اگر دنیا دار مکافات هم نباشد دل کسی را که بسوزانی اوّل دودش به چشم خودت خواهد رفت. پس تا از این دیرتر نشده، تا هنوز فرصت داری و تا با از دست دادن و تنهایی، روزگار به تلخی و سختی تو را تنبیه نکرده مهربان و قدردان باش.

#دلنوشته
#غارتنهایی
#پایگاه_جامع_مدیریار

www.modiryar.com

@ghare_tanhae
کیفیت زندگی شهروندی
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی

شهر پر است از آدم هایی که حال شان خوب نیست، دل شان گرفته است، درد و رنج فراوان دارند، هشت شان گروی نه است، طاقت شان طاق شده، صبرشان لبریز شده و همچون انبار باروتی هستند که جرقه ای کوچک می تواند آن ها را به مرز انفجار برساند. کم و کاستی های زندگی، #مشکلات_معیشتی، زندگی های ماشینی و پر از هیاهو، دود و ترافیک، کم رنگ شدن معنویت و تأثیر برخی از ویژگی های ذاتی زندگی در جهان امروز همه و همه باعث می شود خشم و ناراحتی در جامعه گسترش یابد و مردم آن چنان که باید و شاید احساس مطلوبی نداشته باشند.

‌حتماً شما هم دیده یا شنیده اید که گاهی یک اختلاف کوچک چگونه دعوایی بزرگ به پا می کند و آسایش عمومی را سلب می نماید. از بوق نابجای یک خودرو بگیرید تا دعوا بر سر جای پارک، سد معبر و .... هر کدام ممکن است همان جرقه ی کوچکی باشد که آتشی بزرگ به پا می کند. اما همه آن چه ذکر شد دلیل موجهی برای بروز و ظهور هیجانات کاذب در شهر و جامعه نیست. شاید در جایگاه سخن و کلام و یا حتی در مقام قلم و رسانه بیان یک سری مسائل تکراری و کمی کلیشه به نظر بیاید اما در واقع و عمل ضرورت هایی وجود دارد که نمی توان از آن غافل شد و حتماً در تبیین و تذکر مکرر آن منافعی وجود دارد که می تواند حال عمومی را خوب تر کند و شهرمان را به جایی بهتر برای زندگی تبدیل نماید. باید تمرین کنیم #مهربان باشیم، هوای یکدیگر را داشته باشیم، اهل گذشت باشیم و جواب کلوخ انداز را با سنگ ندهیم.

باور کنید در بسیاری موارد نادیده گرفتن و گذر از مسائلی که اصالت و یا اهمیت چندانی ندارند می تواند مانع بروز چالش ها و ناراحتی های جدی در #شهر شود. فقط کافی است کمی درنگ کنیم و هوای خودمان را داشته باشیم تا از کوره در نرویم. همچنین نباید فراموش کنیم که مردم در چه شرایطی قرار دارند و گاهی خودمان را جای آن ها بگذاریم و برای برخی ناملایمت های رفتاری که احتمالاً با آن مواجه می شویم از خود خویشتن داری نشان دهیم. ما پیرو مکتبی هستیم که پیامبرش دارای #اخلاق_پسندیده و عظیم بود که شادی اش در چهره و غمش در دلش بود.

پس باید با تأسی به چنین الگوی نیکویی در معاشرت با مردم اهل «مدارا، احترام و محبت» باشیم. خصوصاً وقتی در جوار مضجع شریف رضوی زندگی می کنیم. زندگی در شهر و معاشرت با شهروندان اصول و آموزه هایی دارد که باید آن را فرا بگیریم و نسبت به جنبه های مختلف آن سطح آگاهی و توانایی خود را بالا ببریم. بدون شک هر یک از شهروندان به نسبت استعداد و توانایی و همچنین جایگاه اجتماعی که دارند موظفند در مسیر افزایش «کیفیت زندگی شهروندی» #مشارکت جدی و فعال داشته باشند و دِین خود را نسبت به شهر و جامعه ای که در آن زندگی می کنند ادا نمایند.

🔺منبع: #روزنامه_شهرآرا
🔻شنبه ۱۳ مرداد ۱۴۰۳، شماره ۴۲۷۷

#پایگاه_جامع_مدیریار

www.modiryar.com

@modiryar
منشور زندگی سالم
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی

#منشور_زندگی_سالم به طور معمول شامل اجزای زیر است البته شما میتوانید با توجه به نیاز های خود این منشور را طراحی کنید:

🔴 معنویت
🔴 سلامتی (جسمانی / روانی)
🔴 آرامش
🔴 امنیت

تفریح
(فردی / خانوادگی / دوستانه)

خانواده
(پدر / مادر / همسر / فرزندان)

رشد شخصی
(پیشرفت شخصی / مدرک دانشگاهی / تافل زبان و ...)

کار و درآمد
(کار سالم / رزق حلال)

روابط اجتماعی
(دوستان/ اقوام /همکاران)

عشق و احساسات
(عشق پایدار / احساسات مثبت)

زمانی که ما در این شش بعد #زندگی تعادل ایجاد نکنیم همیشه یک جای زندگی لنگ میزند. پیشرفت تک بعدی مساوی با نابودی است همان طور که خیلی از کسانی که در کار خود پیشرفت چشمگیری داشتند بخاطر تعادل نداشتن در سایر ابعاد زندگی حس خوشبختی ندارند.

#پایگاه_جامع_مدیریار

www.modiryar.com

@modiryar
داریم پیر می شویم
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی

🔺منبع: #روزنامه_شهرآرا،
🔻سه شنبه ۲۳ مرداد ۱۴۰۳، شماره ۴۲۸۶

#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار

www.modiryar.com

@modiryar
مدیریار | Modiryar
داریم پیر می شویم #دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی 🔺منبع: #روزنامه_شهرآرا، 🔻سه شنبه ۲۳ مرداد ۱۴۰۳، شماره ۴۲۸۶ #تحلیل_مسائل_روز #پایگاه_جامع_مدیریار www.modiryar.com @modiryar
داریم پیر می شیم
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی

چندی قبل #بانک_جهانی در گزارشی ضمن هشدار نسبت به سرعت بالای پیر شدن جمعیت در ایران اعلام کرد؛ ایران، هند، سنگاپور و تایلند با حفظ روند فعلی در آینده نزدیک با پیری شدید جمعیتی مواجه خواهند شد. بر اساس پیش بینی بانک جهانی نمره ایران در شاخص وابستگی سالخوردگی تا سال ۲۰۵۰ پنج برابر خواهد شد.

این بدان معناست که نسبت #جمعیت_غیرفعال ایران به جمعیت فعال طی ۳۸ سال آینده ۵ برابر می شود. زمانی که نمره کشوری در این شاخص بالا باشد یعنی این که جمعیت فعال کشور برای تامین نیازهای افراد سالخورده باید بار زیادی را تحمل کند. در بستر تغییرات جمعیتی مرحله‌ای از تحولات در کشور از سال ۱۳۸۵ آغاز شده است که به قول جمعیت‌شناسان «پنجره جمعيتي» و «هدیه جمعیتی» ناميده مي‌شود.

این وضعیت که از آن به‌عنوان #دوران_طلایی_جمعیت نیز نام برده می‌شود تا سال ۱۴۳۰ طول می‌کشد. در این دوران نسبت جمعيت در سنين فعاليت افزایش یافته و به حداکثر خود یعنی بالای ۷۰ درصد مي‎رسد. مکانیزم‌های ترکیبی و رفتاری پنجره جمعیتی نظیر افزایش عرضه نیروی کار، افزایش مشارکت زنان، کاهش نسبت‌های وابستگی (بار تکفل)، تعامل تغییرات ساختار سنی جمعیت با چرخه زندگی اقتصادی تولید و مصرف، افزایش قدرت پس‌اندازها و سرمایه‌گذاری، بهبود و توسعه سرمایه انسانی، افزایش کیفیت جمعیت و ...، فرصت طلایی و پتانسیل‌های زیادی برای اثرگذاری مثبت بر رشد و توسعه اقتصادی فراهم می‌کند. البته اين وضعيت به‌طور خودکار عمل نمي‌کند و بهره‌برداري از آن مستلزم بستر مناسب اقتصادي، اجتماعي و سیاسی است.

در هر کشوری #جمعیت_جوان، خلاق، سالم، بانشاط و تحصیل کرده عامل اساسی توسعه و پیشرفت محسوب می شود. اکنون که با این دغدغه مندی بالا کارشناسان مربوطه، به متولیان امر، مسئولین دولتی و مردم به صورت جدی هشدار می دهند و همچنین گزارش های معتبر متعدد از بحرانی بودن مسئله جمعیت از سوی مراجع ذیصلاح اعلام می گردد، این انتظار از دولت، مجلس و سایر نهادهای ذی ربط می رود که افکار عمومی را به پاسخگویی مناسب برای رفع این دغدغه ها ترغیب نمایند.

مقوله ی #جمعیت، تنها خودش به عنوان یک موضوع مجرد مطرح نیست؛ بلکه این امر یک مسأله سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، امنیتی بسیار پیچیده است که باید به همه جوانب آن به صورت جامع و صحیح نگریسته شود. بر این اساس با درنظرداشتن نقش ایجابی عامل جمعیت در پیشرفت کشور، لازم است برنامه‌ریزی‌های جامع برای رشد اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کشور متناسب با سیاست‌های جمعیتی انجام گیرد. چالش‌های جمعیتی حال حاضر و آینده ایران، بستگی زیادی به نحوه بهره‌برداری از فرصت پنجره جمعیتی دارد.

کمی به اطراف خود با دقت نگاه کنید. نسلی که با یک #انفجار_جمعیتی متولد شد حالا با همین جمعیت رو به سمت پیری و کهن‌سالی در حرکت است. نسلی که جوانی سختی داشت؛ حالا قرار است وارد میانسالی و بعد کهنسالی شود؛ شاید باز هم همانقدر سخت. برای افزایش جمعیت باید به نسل‌های جوانی آینده فکر کنیم و نه این نسل فعلی. برنامه‌ریزی ما برای افزایش جمعیت باید برای متولدین دهه‌های بالاتر باشد. برای مثال باید محصلین فعلی مدارس، متولدین انتهای دهه هفتاد و دهه هشتاد، را نسبت به افزایش جمعیت توسط آن‌ها آگاه کنیم تا کم‌کم جمعیت جایگزین داشته باشیم.

برخی مقولات #اجتماعی شوخی بردار نیست و اگر بدان توجه جدی و فوری نشود تاوان سنگینی برای ملت و دولت خواهد داشت. باوجود همه تبلیغات و شعارها به نظر می رسد مسأله ای با این حد اهمیت که حتی آینده ی کشور را به گونه ای تهدید می کند از سوی مسئولان و مردم آن چنان که باید جدی گرفته نشده است. شاید ساده انگاری این امر از خود مسأله نگران کننده تر باشد!

🔺منبع: #روزنامه_شهرآرا،
🔻سه شنبه ۲۳ مرداد ۱۴۰۳، شماره ۴۲۸۶

#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار

www.modiryar.com

@modiryar
هنوز معنای «روابط عمومی» را نمی دانند
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی

باور کنید خیلی از مدیران یا افرادی که در سازمان ها برای خودشان بیا و برویی دارند و یا از مدعیان و صحابه قدیمی و با سابقه «نظام دیوان سالاری اداری» به حساب می آیند هنوز از درکِ جایگاه، معنا، مفهوم و وظایف ذاتی «روابط عمومی» عاجز هستند. گاهی آن قدر به صورت سطحی و سخیف به این واحد سازمانی نگاه می کنند و در طراحی ساختار سازمانی به آن بی توجه هستند که گویی روابط عمومی ها در منظر شان «توپ جمع کنی فرعی» برای «فعالیت های اصلی سازمان» ها هستند. غافل از این که چه بسیار منافع و مصالح سازمانی به دلیل همین نگاه نازل و به دور از دانش و انصاف تضییع گردیده است. این دیدگاه كار بسیار مهم روابط عمومي که همانا «پاسداشت و بازتوليد سرمايه اجتماعي است» را نادیده می انگارد و سامانه ارتباطی #سیستم را با چالش جدی مواجه می سازد.

با این که بشر #عصر_کلاسیک و صنعتی را پشت سر گذاشته است و در عصر فراصنعتی با شکل گیری و توسعه نظام های ارتباطی و اطلاعاتی و بروز پدیده هایی همچون هوش مصنوعی، اینترنت اشیا، واقعیت افزوده، شبکه های اجتماعی و ... به سرعت مافوق نور عرصه های دانش و ارتباطات را در می نوردد و همچنین اهمیت ارتباط مستمر، مطلوب و اثربخش با ذینعفان و ذیربطان نظام های سازمانی بیش از پیش آشکار و شفاف گردیده است این سطح از دیدگاه واقعاً نوبر است و در جای خود همچون طنزی تلخ می ماند که حال خوب انسان را می گیرد. روابط عمومی؛ نه تبلیغات سیاسی است نه تبلیغات تجاری؛ بلکه هنر ارتباطات انسانی است و روابط عمومی «خوب، بد و یا حتی زشت» طرفدار مردم، طرفدار سازمان و طرفدار رئیس سازمان و کلیه ی ذینعفان و ذیربطان است.

که برای افزایش آرامش و رضایت مندی همه ی آن ها (به میزان استحقاق شان) در انجام آگاهی بخشی و #اطلاع_رسانی به صورت عالمانه، آگاهانه و در عین حال صادقانه و مهربانانه فعالیت می کند. روابط عمومی دایره مهم، پیشرو و شکوهمند در سازمان است و هر کسی این عرصه را که از آن با عنوان «هنر هشتم» یاد می گردد و جز مشاغل سخت نیز بر شمرده می شود را در سطحی غیر از آن چه باید و شاید ببیند به خود، سازمان و دانش ارتباطات و همچنین توسعه سازمانی اجحاف کرده است. به عبارت دیگر، روابط عمومی کار مدیریت است و در واقع یکی از مبانی توسعه ی سازمانی قلمداد می شود که کار ویژه ی آن «تولید انرژی مثبت در سازمان» است.

قبل از هر اقدامی باید در ابتدا دیدگاه برخی از صاحبان تصمیم و همچنین تصمیم سازان سازمانی نسبت به این واحد مهم اصلاح و به روز رسانی گردد و آن ها در واقعیت با آن چه باید بدانند مواجه شوند تا بتوانند در مواجهه با موضوعات و فعالیت های مهم این واحد سازمانی و همچنین جایگاه واقعی آن در ساختار و فرایندهای اداری تصمیم مناسبی اتخاذ نمایند. ماهیت فعالیت‌ بخش روابط عمومی به شکلی است که هر سازمانی بدون شک حتی اگر به طور روزمره به آن نیازی نداشته باشد، روزی کمبود این واحد را در کسب‌وکار خود حس خواهد کرد. مدیریت و عبور از بحران‌هایی که گاه و بی‌گاه در سازمان‌ها رخ می‌دهد، ارتباط با رسانه‌ها و ارتقای شهرت نام سازمان، آماده کردن مدیران جهت مصاحبه‌ها و تهیه بیانیه‌های رسمی از سوی سازمان، همه و همه از جمله فعالیت‌هایی است که بخش روابط عمومی در سازمان‌ها برعهده دارد.

#روابط_عمومی در سازمان‌ها، فعالیت‌های گوناگونی دارد که بخشی از آن مربوط به فعالیت‌های درون سازمانی و بخشی مربوط به ارتباط سازمان با رسانه‌ها و به طور کلی فعالیت‌های برون سازمانی می‌شود. تصمیماتی که با نظر مدیر روابط عمومی گرفته می‌شود تاثیر مستقیم بر آینده تجاری و حقوقی سازمان‌ها دارد. تصمیمات اشتباهی که توسط مدیران روابط عمومی باعث ورشکستگی شرکت‌ها شده در طول تاریخ کم نیستند و از طرفی داستان‌های شنیدنی زیادی درمورد مدیران این حوزه که شرکت خود را از نابودی نجات داده‌اند، وجود دارد. پس در انتخاب مدیران روابط عمومی و ترسیم و تبیین جایگاه واقعی آن ها دقت و حتی وسواس فراوان به خرج دهید که چه بخواهید و چه نخواهید این جایگاه اهیمت فراوان دارد شوخی بردار نیست.

🔺منبع: #راهبرد؛ ماهنامه علمی تخصصی ارتباطات و روابط عمومی
🔻شماره هشتم، مردادماه ۱۴۰۳

#پایگاه_جامع_مدیریار

www.modiryar.com

@modiryar
به احترام جامعه پزشکی
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی

شبانه روز درس می خوانند، از همه ی تفریحات و لذت های خود سال ها گذر می کنند، از هوش و #استعداد متفاوتی نسبت به میانگین جامعه برخوردارند و کلی تلاش می کنند تا به هدف ارزشمندشان که هم باعث سلامت جامعه است و هم برای خودشان ارزشمندی و جایگاه اجتماعی به دنبال دارند نائل شوند. وقتی به هدف خود رسیدند و به اصطلاح در کنکور پزشکی قبول شدند بعد از گذراندن یک چالش سخت تازه به اول راه می رسند و پیش روی خود راهی دراز و کوهی عظیم می بینند که علاوه بر مسائل قبلی حالا بی خوابی ها، استرس ها، مسئولیت ها، شیفت ها، طرح های متفاوت در نقاط دور و نزدیک، توقعات اطرافیان و ... نیز به آن اضافه می شود.

جوانی شان را درمانگاه ها، بیمارستان ها، دانشگاه ها و ... می گذارند، دوره ی عمومی را طی می کنند و از خیلی تفریحات هم سن و سال هال هایشان خود را محروم می سازند تا بتوانند در زمینه ی خاصی تخصص کسب کنند و توانایی خدمت به مردم در سطحی بالاتر را داشته باشند. به امروز برخی پزشکان قدیمی و مشهور نگاه نکنید که به اصطلاح پولشان از پارو بالا می رود و برای یک ویزیت ساده ی آن ها باید هفته ها و شاید ماه ها در انتظار و نوبت بمانید بسیاری از #پزشکان امروز دغدغه هایی دارند که گاهی باورتان نمی شود.

این مقدمه ی نسبتاً طولانی را گفتم تا اشاره ای داشته باشم به واقعیت تلخی که این روزها گریبان جامعه را گرفته است و اگر فکری عاجل به حال آن نکنیم ممکن است در زمانی نه چندان دور برای کشور مشکلات زیادی ایجاد کند. طبق دیده ها و شنیده ها و آمارهای رسمی و غیررسمی این روزها مهاجرت پزشکان به کشورهای دیگر بسیار افزایش یافته است. از امارات، قطر، عمان، ترکیه بگیرید تا استرالیا، کانادا و کشورهای غربی. به راستی چه اتفاقی می افتد که جوان این مملکت بعد از سال ها تلاش و خون دل خوردن به بالاترین #سطح_علمی و توانایی در درمان جامعه می رسد و سپس وطن خود را رها می کند و احساس می کند جای دیگری بهتر قدر او را می شناسند و خدماتش را ارج می نهند.

قبول کنیم جامعه ی پزشکی تحت فشارهای زیادی قرار دارد. از یک بیمار ساده که در مطب دکتر قبل از هر چیزی تعداد بیماران را می شمارد و درآمد ماهیانه آقای دکتر را چرتکه می اندازد تا محدودیت های فراوان و قوانین ریز و درشتی که از دوران دانشجویی تا دوران مطب و جراحی عرصه را برای پزشکان تنگ می کند و حال خوب آن ها را می گیرد. این درست است که برخی پزشکان دریافت های غیرمجاز دارند و به اصطلاح زیر میزی می گیرند، فرار مالیاتی دارند، قوانین را نقض می کنند، جراحی های نامتعارف انجام می دهند و خلاصه کارهایی می کنند که در شأن جامعه پزشکی نیست اما باور کنید این همه ی ماجرا نیست. اکثر پزشکان انسان های محترمی هستند که جایگاه واقعی آن ها شناخته نشده است. افرادی را که در نوجوانی و جوانی از لذت های عادی خود برای رسیدن به یک هدف ارزشمند گذر کرده اند و اکنون در خدمت #سلامت_مردم هستند را باید قدر بدانیم و در صدر نشانیم.

#پزشکان ما به نسبت کل دنیا جایگاه و توانایی بسیار بالایی دارند که در برخی موارد از شهرت جهانی برخوردارند ولی ما چون به این نعمت عادت کرده ایم از اهمیت آن غافل شده ایم. این نعمت و اهمیت آن شاید در دوران همه گیری کرونا کمی به چشم آمد. مسئولان و دست اندرکاران وظیفه دارند در برابر این مهاجرت و نارضایتی از خود واکنش مناسبی نشان دهند و با اصلاح قوانین و در نظر گرفتن شرایط خاص آن ها آرامش و آسایش این صنف مهم برای خدمت به همه ی ارکان جامعه را فراهم آورند. البته حساب اندک افرادی هم که قانون را نقض می کند جداست و کسی مخالف برخورد با آن ها نیست. اما بدون شک پزشک ها شایسته برخورد، احترام و حمایتی بسیار بالاتر از آن چیزی هستند که امروز در جامعه ما وجود دارد.

🔺منبع: #روزنامه_شهرآرا،
🔻چهارشنبه ۷ شهریور ۱۴۰۳، شماره ۴۲۹۷

#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار

www.modiryar.com

@modiryar
نادارهایی که «ناچار» نیستند
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی

وقتی #مشکلات_معیشتی و محدودیت های اقتصادی در جامعه افزایش پیدا کند مسائلی در حوزه های اجتماعی و فرهنگی ظاهر می شود که بر چهره ی خندان، زیبا و سالم جامعه خدشه وارد می سازد. «فقر» پدیده ای تلخ و نامطلوب است که بنا به قول مشهوری «از دري كه فقر وارد شود از در ديگر ايمان بيرون مي رود». زمانی که رفاه عمومی کاهش و فقر گسترش یابد از دل این پدیده ها رفتارهای تلخ تر و نامناسب تری متولد می شود که بعضاً در جوامع مشاهده می شود.

یکی از این موارد #تکدیگری، اظهار به نداری در فضای عمومی و مطالبه پول و کمک از مردم بدون انجام یا ارائه ی خدمتی خاص است. البته این همه ی ماجرا نیست. هر چند «تکدی گری» امری ناپسند و نادرست است اما در مواردی که واقعاً از سر ناچاری و فقدان ظرفیت و زمینه ای برای کسب درآمد از راه های متعارف و حلال باشد به گونه ای می توان آن را توجیه کرد.

مشکل اساسی وقتی است که عده ای سودجو با فریب مردم خود را نادار و ناچار نشان می دهند و به اصطلاح می خواهند از ساده ترین راه بخشی از حاصل دسترنج دیگران را برای خود به دست آورند، و متأسفانه چه بسیار متکدیانی که درآمدهای میلیونی از این راه داشته و دارند. روی دیگر این پدیده افرادی هستند که «نادار» هستند اما «ناچار» نیستند. این دسته افرادی هستند که هر چند می توانند و ظرفیت هایی برای آن ها وجود دارد شانه زیر بار کار نمی دهند و از اظهار #فقر در جامعه ابایی ندارد.

باور کنید برخی #متکدیان و مددجویان تحت حمایت مؤسسه های خیریه و مؤسسه های حمایتی که حاضر هستند مستمری و بسته های معیشتی دریافت کنند اما زیر بار کارهای پیشنهادی برای درآمدزایی نمی روند. که این نشان از ناچاری نیست و پیامی دیگر دارد که از آن به عنوان منفعت طلبی، تنبلی و سودجویی بدون انجام و ارائه خدمت یاد می شود. تکدی را می‌توان تحت عنوان «دست درازی کردن» برای کسب درآمد تعریف کرد.

بدیهی است که #تکدی_گری نه تنها یک جرم و آسیب اجتماعی مخرب بوده بلکه منجر به ناهنجاری های اجتماعی دیگر نیز شده و در مجموع می توان گفت گدایی محصول نابسامانی های اجتماعی و فرهنگی در جامعه است. تکدی گری صورتی از زندگی ارزان قیمتی است که تنها بهای آن «فقر مناعت طبع» و «سیر قهقرایی کمال» انسان است.

این پدیده ناپسند اجتماعی سبب می شود آن جایی که فردی به راستی نیاز به کمک و حمایت مردم برای اداره زندگی خویش دارد را نتوان از افراد سودجو تفکیک کرد. باید مجموعه های خیریه، موسسه های حمایتی و دست اندرکاران فرهنگی و #اجتماعی ساز و کارهایی طراحی کنند که در مرحله:

اول شناسایی محرومین و افراد دارای شرایط دریافت حمایت و کمک به صورت دقیق و فراگیر صورت پذیرد،
دوم #فرهنگ_سازی عمومی برای کمک به محرومین در قالب قانونی و رسمی از طریق مراجع ذیصلاح توسعه یابد،
سوم بساط #تکدی_گر و افراد سودجو که با اظهار به نداری و سواستفاده از احساسات مردم برای خود کسب و کار نامناسبی ایجاد کرده اند جمع شود.

🔺منبع: #روزنامه_شهرآرا،
🔻سه شنبه ۲۰ شهریور ماه ۱۴۰۳، شماره ۴۳۰۶


#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار

www.modiryar.com

@modiryar
نادارهایی که «ناچار» نیستند
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی

وقتی #مشکلات_معیشتی و محدودیت های اقتصادی در جامعه افزایش پیدا کند مسائلی در حوزه های اجتماعی و فرهنگی ظاهر می شود که بر چهره ی خندان، زیبا و سالم جامعه خدشه وارد می سازد. «فقر» پدیده ای تلخ و نامطلوب است که بنا به قول مشهوری «از دري كه فقر وارد شود از در ديگر ايمان بيرون مي رود». زمانی که رفاه عمومی کاهش و فقر گسترش یابد از دل این پدیده ها رفتارهای تلخ تر و نامناسب تری متولد می شود که بعضاً در جوامع مشاهده می شود.

یکی از این موارد #تکدیگری، اظهار به نداری در فضای عمومی و مطالبه پول و کمک از مردم بدون انجام یا ارائه ی خدمتی خاص است. البته این همه ی ماجرا نیست. هر چند «تکدی گری» امری ناپسند و نادرست است اما در مواردی که واقعاً از سر ناچاری و فقدان ظرفیت و زمینه ای برای کسب درآمد از راه های متعارف و حلال باشد به گونه ای می توان آن را توجیه کرد.

مشکل اساسی وقتی است که عده ای سودجو با فریب مردم خود را نادار و ناچار نشان می دهند و به اصطلاح می خواهند از ساده ترین راه بخشی از حاصل دسترنج دیگران را برای خود به دست آورند، و متأسفانه چه بسیار متکدیانی که درآمدهای میلیونی از این راه داشته و دارند. روی دیگر این پدیده افرادی هستند که «نادار» هستند اما «ناچار» نیستند. این دسته افرادی هستند که هر چند می توانند و ظرفیت هایی برای آن ها وجود دارد شانه زیر بار کار نمی دهند و از اظهار #فقر در جامعه ابایی ندارد.

باور کنید برخی #متکدیان و مددجویان تحت حمایت مؤسسه های خیریه و مؤسسه های حمایتی که حاضر هستند مستمری و بسته های معیشتی دریافت کنند اما زیر بار کارهای پیشنهادی برای درآمدزایی نمی روند. که این نشان از ناچاری نیست و پیامی دیگر دارد که از آن به عنوان منفعت طلبی، تنبلی و سودجویی بدون انجام و ارائه خدمت یاد می شود. تکدی را می‌توان تحت عنوان «دست درازی کردن» برای کسب درآمد تعریف کرد.

بدیهی است که #تکدی_گری نه تنها یک جرم و آسیب اجتماعی مخرب بوده بلکه منجر به ناهنجاری های اجتماعی دیگر نیز شده و در مجموع می توان گفت گدایی محصول نابسامانی های اجتماعی و فرهنگی در جامعه است. تکدی گری صورتی از زندگی ارزان قیمتی است که تنها بهای آن «فقر مناعت طبع» و «سیر قهقرایی کمال» انسان است.

این پدیده ناپسند اجتماعی سبب می شود آن جایی که فردی به راستی نیاز به کمک و حمایت مردم برای اداره زندگی خویش دارد را نتوان از افراد سودجو تفکیک کرد. باید مجموعه های خیریه، موسسه های حمایتی و دست اندرکاران فرهنگی و #اجتماعی ساز و کارهایی طراحی کنند که در مرحله:

اول شناسایی محرومین و افراد دارای شرایط دریافت حمایت و کمک به صورت دقیق و فراگیر صورت پذیرد،
دوم #فرهنگ_سازی عمومی برای کمک به محرومین در قالب قانونی و رسمی از طریق مراجع ذیصلاح توسعه یابد،
سوم بساط #تکدی_گر و افراد سودجو که با اظهار به نداری و سواستفاده از احساسات مردم برای خود کسب و کار نامناسبی ایجاد کرده اند جمع شود.

🔺منبع: #روزنامه_شهرآرا،
🔻سه شنبه ۲۰ شهریور ماه ۱۴۰۳، شماره ۴۳۰۶


#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار

www.modiryar.com

@modiryar