#مدیریت_تغییر_رفتار

#تغییر_رفتار حتی در زمان‌هایی که خودتان، تصمیم به انجام آن گرفته باشید نیز کار ساده‌ای نخواهد بود. دشواری این کار در مورد رفتارهایی که تبدیل به یک عادت شده‌اند، بیشتر است. اما گاهی تنها دلیل دشوار به نظر رسیدن تغییر عادات رفتاری، ندانستن روش درست برای تغییر است. برای هر رفتار روش مخصوصی می‌توان در نظر گرفت. در حقیقت برای تغییر یک عادت باید عادت یا رفتار مناسب دیگری را جایگزین عادت قبل کنید. به این منظور باید راهی برای حذف عادات قدیم و شکل دهی رفتاری جدید پیدا کنید.

💢 #مراحل_تغییر_رفتار

مدل‌های مختلفی از تغییر رفتارها وجود دارد که در این مقاله بر مؤثرترین و آسان‌ترین روش تمرکز می‌کنیم. هر چند در این بحث آسان‌ترین روش را نام بردیم، اما در همین روش می‌دانیم که تغییر عادات و رفتار هرگز کار آسانی نیست. در این روش باید قدم‌های کوچک و تدریجی برای هدف‌های بزرگ برداشته شوند. مراحلی که در این روش برای تغییر رفتار مطرح است را در ادامه مرور می‌کنیم.

▪️مرحله اول:
قبل از تصمیم

اغلب افراد در این مرحله حالت انکار را نسبت به رفتار خود دارند. رفتاری که به عنوان یک عادت بد و مضر وجود دارد را به عنوان یک مشکل نمی‌شناسند. در این مرحله معمولاً فرد از آسیب‌های ناشی از رفتارش #آگاه نیست یا به آن‌ها توجه ندارد. اگر در این مرحله باشید، شما قدرتی برای کنترل بر موقعیت در خود نمی‌بینید. در این مرحله باید از خودتان بپرسید که چرا ممکن است یک رفتار به عنوان مشکل مطرح شود و بخواهید آن را ترک کنید. 

▪️مرحله دوم:
تصمیم به تغییر

در این مرحله فرد نسبت به فوائد ترک رفتار خود آگاه می‌شود. با این حال هنوز احساسی دوگانه نسبت به چرایی تغییر خود دارد. سختی‌های ترک یک رفتار در مقابل فوائد آن باعث بروز این احساس در فرد می‌شود. به خاطر همین احساس دوگانه، این مرحله از تغییر عادات و رفتار ممکن است مدت زمان زیادی طول بکشد. گاهی همین دوگانگی مانع عبور شما از این مرحله به مرحله بعد می‌شود. ماندن در این مرحله برای شما به جای کسب منافع معنای از دست دادن و محرومیت پیدا می‌کند. بهتر است در این میان اعتماد به نفس خود را همزمان افزایش دهید.

▪️مرحله سوم:
آمادگی برای تغییر

در این مرحله اقداماتی در جهت تغییر عادت‌هایتان انجام می‌دهید، اما تغییر کامل رفتار اتفاق نمی‌افتد. ترک تدریجی مواد مخدر و کم کردن دوز مصرفی مثال بارزی از این مرحله است. در بسیاری از موارد برای تغییر یک عادت نیاز به مشورت با یک #متخصص نیز دارید. در این مرحله نیاز است همه آنچه درباره رفتار مورد نظر وجود دارد، فرا گرفته شود.

▪️مرحله چهارم:
عملی کردن تغییر رفتار

در این مرحله اقدامات عملی‌تر و مستقیم‌تری برای جایگزین کردن رفتار انجام می‌شود. به اهداف مشخصی که در مرحله قبل تعیین کرده‌اید، دست می‌یابید. هر چند معمولاً در این مرحله #تغییر اتفاق می‌افتد اما نمی‌توان آن را به معنای پایان فرایند تغییر رفتار دانست. پاداش دادن به خودتان در این مرحله کمک می‌کند که احتمال بازگشت را کاهش دهید. برای این که در امر تغییر رفتار موفق باشید لازم است خود را دوست بدارید و از تنفر نسبت به رفتارهای قبلی دست بردارید. پیشنهاد می‌کنیم مقالهدوست داشتن خود را مطالعه کنید.

▪️مرحله پنجم:
مراقبت از بازگشت به رفتار

این مرحله به معنای ادامه دادن #رفتار_جدید و بازگشت نکردن به رفتار قبلی است. در این مرحله از بازگشت نکردن به رفتار ترک شده مطمئن می‌شوید. راه‌های مختلفی برای مراقبت از بازگشت به رفتار ترک شده وجود دارد که لازم است برای یادگیری آن‌ها با یک فرد با تجربه مشورت کنید. یکی از راه‌های مراقبت از بازگشت به رفتار در نظر گرفتن جایزه برای هر بار مقاومت در برابر تکرار رفتار است.

▪️مرحله ششم:
بازگشت به رفتار قبلی

ممکن است عجیب به نظر برسد اما بازگشت به رفتار بخشی از فرایند تغییر رفتار است. احساس ناامیدی و شکست در مرحله بازگشت برایتان ایجاد می‌شود. دلیل شروع مجدد #رفتار و میل به رفتار باید مورد بررسی قرار بگیرد تا از بازگشت جلوگیری کنید. 
 

💢 مراحل تغییر عادات رفتاری همیشه در این چهارچوب پیش نمی‌روند

اغلب اوقات در طی مراحل، بازگشت به عقب نیز وجود دارد. ممکن است فردی پس از تغییر یک رفتار دوباره در #تصمیم_گیری خود تردید کند و از خود بپرسد که آیا تغییر آن رفتار کار درستی بوده است؟ همچنین در صورت بازگشت به رفتار علی رغم تصمیم برای تغییر می‌توانید مراحل تغییر را مجددا طی کنید. طی کردن چند باره این مراحل در مدل تغییر رفتار به تثبیت بهتر در رفتار جدید کمک می‌کند. مهم‌ترین مسئله این است که تصمیم خود را بگیرید و برای آن مصمم باشید.

#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com

@modiryar

✍ پاشنه آشیل مدیریت شهری
#دکتر_مهدی_یاراحمدی_خراسانی
 
▪️آن چه مسلم است یکی از مهم ترین کاستی ها و نقاط ضعف مدیریتی در پنج دوره گذشته استقرار شوراهای اسلامی شهر در سراسر کشور حوزه مدیریت #منابع_انسانی بوده است. با توجه به اینکه ورود و خروج نیروها در شهرداری ها با محدودیت های قانونی و سفت و سخت (از جنس آنچه در وزارت خانه ها و سایر نهادهای دولتی وجود دارد) مواجه نیست یا به بیان دیگر در این زمینه راه های مختلفی برای دور زدن و یا تفسیر متفاوت از قانون وجود دارد
 
▪️همواره ترکیب #نیروی_انسانی و خصوصاً ترکیب مدیریتِ سطح کلان شهرداری ها (به ویژه در کلان شهرها) سیاسی، بی نظم و سلیقه ای بوده که این مسأله آسیب های فراوانی به کیفیت عملکرد مدیریت شهری در کشور وارد کرده و به پاشنه آشیل مدیریت شهری تبدیل شده است.
 
▪️نشان به آن نشان که در طی سال های مختلف ریزش فراوان نیروهای شهرداری ها چه از لحاظ ترک خدمت پس از اتمام یک دوره شورا و چه از لحاظ مواردی که انحرافات عملکردی از حیث عدم رعایت قانون بوده ضربات فراوانی به حوزه های تخصصی اداره شهر وارد نموده است. اکثراً مسیر ارتقا #پیشرفت_سازمانی در شهرداری ها شفاف و طبیعی طی نمی شود و این به گروه و یا حزب خاص سیاسی هم محدود نبوده و نیست و گویی فرهنگ غالب همین است.
 
▪️هر چند استثنائاتی وجود داشته و دارد که فرد بر اساس روند طبیعیِ رشد در طول #سلسله_مراتب سازمانی پیشرفت کرده باشد ولی بیشتر رویکرد همانی بود که عرض کردم. نمی خواهم بگویم گرایش های سیاسی در فرآیند جذب، ارتقا و انتصاب در مناصب مدیریتی کلاً نادیده گرفته شود و اساس کار صرفاً بر مبنای صلاحیت، دانش، تخصص و مهارت باشد چون شاید خیلی رویایی و دست نیافتنی باشد.
 
▪️اما به هر حال این که فارغ از #نگاه_سیاسی عملکرد منابع انسانی سیستم همواره مورد ارزیابی قرار بگیرد و افراد شایسته دیده شوند و امیدوار به پیشرفت باشند هم عادلانه است هم عاقلانه. چرا با پیروزی هر حزبی در شورای شهر باید بخش عظیمی از منابع انسانی نادیده گرفته شوند، استرس پیدا کنند، به حاشیه بروند و کار فقط به همان گروه محدود خودی های شورا واگذار گردد؟
 
▪️خیلی امیدواریم این رویکرد در دوره جدید #شوراهای_اسلامی مورد بازبینی قرار گیرد. در این راستا باید با توجه به تورم نیروی انسانی در اکثر شهرداری ها اولاً حتی المقدور از ورود نیروهای جدید به بدنه سیستم پرهیز گردد، ثانیاً با سرعت زیاد فرآیند احصا صلاحیت ها و شناسایی نیروهای انسانی فعلی در شهرداری ها صورت پذیرد و سپس بر اساس یک منشور علمی و اخلاقی مناسب هر کسی در جایی که صلاحیت آن را دارد بنشیند.
 
▪️ردای #مسئولیت_سازمانی نه باید برای افراد بزرگ باشد نه کوچک. بلکه باید هر کسی به اندازه توان و شایستگی خود مسئولیت داشته و پاسخگو باشد. که تحقق این مهم هم عدالت است و شایسته سالاری. خیلی هم سخت نیست هم ممکن است و هم لازم. باید قبول کنیم اصالتِ بخش وسیعی از فعالیت های شهرداری ها کاملاً تخصصی، فنی و حرفه ای است که برای آن شاخص تخصص مهم ترین فاکتور در انتصاب مدیران است.
 
▪️اگر قرار باشد نیروهای مجرب و کاربلد سیستم نادیده گرفته شوند وضعیت همانی می شود که الان به وجود آمده است. متأسفانه در سال های اخیر بدنه تخصصی و حرفه ای نیروهای شهرداری ها با همین نگاه حداقلی آسیب های فراوانی دیده اند و با نگاه های سیاسی به حاشیه رانده شده اند. شهرداری ها نیروهای اجاره ای که چهار سال با یک شورا بیایند و بروند نیاز ندارد و نباید به گونه ای عمل کرد که کارمندان با سابقه و #متخصص آن به عنوان چرخ پنجم به حساب آیند و به حاشیه رانده شوند.
 
✍منبع: #هفته_نامه_نخست،
پنجشنبه ۲۴ تیر ۱۴۰۰، شماره ۸۸۰

#تحلیل_مسائل_روز
#پایگاه_جامع_مدیریار
www.modiryar.com

@modiryar

سلسله مراتب تصمیم گیری: از زندگی فردی تا زندگی حرفه ای

✍ #حسن_اشرفی_ریزی

✅ #تصمیم_گیری فرایندی منظم و منطقی و بر آن روابط علت و معلولی حاکم است. فرایند تصمیم گیری می تواند در قالب یک هرم که در قاعده آن »شکاف دانشی» و در راس آن «اثربخشی تصمیم‌گیری» قرار دارد ارائه شود. در این نوشته این هرم توضیح داده می شود:

1⃣ شکاف دانشی یا خلا دانشی

◾نقطه شروع هر #تصمیم_گیری با یک خلاء یا شکاف دانشی در ساختار ذهنی فرد (مثلا پدر خانواده) شروع می شود. فرض کنید فرد احساس کند که نیاز به ادامه تحصیل دارد (مقطع کارشناسی ارشد بخواند)؛ در عین حال شاغل اداره یا شرکتی نیز هست.

◾در ابتدا باید مشخص شود که این نیاز ابعاد آن چیست؛ مثلاً ایشان دوست دارد نسبت به همکاران به لحاظ مدرک در یک سطح باشد، شغل ایشان به لحاظ تخصصی نیاز به دانش و مهارت هایی دارد که فقط با ادامه تحصیل و کسب این مهارت ها و دانش ها در دانشگاه این کمبود جبران می شود، و یا در خانواده ایشان همه دارای مدارج بالای علمی هستند پس او هم باید ادامه تحصیل دهد.

◾گاهی یکی از این دلایل به وجود آورنده این #شکاف_دانشی است و گاهی برخی یا همه آنها به وجود آورنده و ترغیب کننده وی برای ادامه تحصیل هستند. این دلایل ریشه در شکاف دانشی دارد که در فرد به وجود آمده است. پس باید پاسخ مناسب به این شکاف دانشی (دغدغه ذهنی) داده شود.

2⃣ کاوش اطلاعات

◾در این مرحله فرد باید از طریق کانال های اطلاعاتی شامل منابع اطلاعاتی به ویژه منابع کتابخانه‌ای، دانش و تجربه دیگران (مثلا همکاران، دوستان و...) و نیز داشته های ذهنی خود اطلاعاتی به دست آورد و دانش خود را افزایش دهد. در واقع ایشان بدون اطلاعات کافی و معتبر و البته خیرخواهانه نمی تواند #تصمیم درست و دقیقی داشته باشد.

◾در این مرحله نیز فرد باید از اعتبار منابع اطلاعاتی مذکور اطمینان حاصل نماید؛ لذا باید با افرادی مشورت نماید که قابل اطمینان باشند. بنابراین، داشتن سواد اطلاعاتی و تفکر انتقادی یک نیاز اساسی است. در این زمینه کتابداران و اطلاع رسان به دلیل داشتن مهارت و دانش کافی در جستجوی #اطلاعات معتبر می توانند به نیازمندان اطلاعات در کاوش و ارزیابی اطلاعات کمک نمایند.

3⃣ تحلیل اطلاعات

◾ پس از #گردآوری_اطلاعات، اکنون فرد باید به تحلیل آنها بپردازد. در واقع وی باید ابعاد مختلف مسئله را بشناسد و عوامل مستقیم و غیرمستقیم که بر آن موضوع اثرگذار هستند را شناسایی و برای رفع موانع و بازدارنده ها راه حل های مناسب یا جایگزین پیش بینی نماید.

◾به هر میزان اطلاعات گردآوری شده معتبر، دقیق و جامع باشند و فرد #قدرت_تفکر و ذهن تحلیل گر خوبی داشته باشد، آسان تر می تواند مطالب را درک کند و زوایای پنهان آنها را بشناسد.

4⃣ تقلیل یا پالایش اطلاعات

◾بعد از شناسایی ابعاد مسئله و راه حل های احتمالی، اکنون نیاز است که فرد بهترین راه حل ممکن را از بین همه راه حل ها انتخاب نماید. گاهی در این مرحله فرد در انتخاب گزینه ها دچار تردید می شود. لذا وی می‌تواند در این مرحله با فرد #متخصص و معتمد دوباره مشورت نماید.

◾به نظر می رسد سرعت انجام هر کاری نباید فرد را از مشورت تا آخرین لحظه تصمیم گیری غافل نماید. در نهایت در این مرحله انتخاب یا گزینه مد نظر (تصمیم نهایی) اتفاق می افتد. این راه حل یا گزینه بر اساس شواهد کافی، توجه به ابعاد مختلف #مسئله و ارزش ها یا اولویت های مدنظر فرد روی می دهد و ممکن است برای فرد دیگر چنین تصمیمی مناسب نباشد.

5⃣ اثربخشی تصمیم گیری

◾#تصمیم_گیری فرایندی زمان بر و دشوار است. اگر تصمیم صورت گیرد، اما آن تصمیم اثر بخش نباشد، فرایند تصمیم گیری ناقص و غیر کارآمد خواهد بود. در یک تصمیم خوب باید زوایای آن موضوع شناخته شود. اما گاهی عوامل غیرقابل‌پیش‌بینی نیز ممکن است تصمیم فرد را تحت الشعاع قرار دهند. با این حال مبنا بر این است که فرد به همه ابعاد مسئله توجه نماید.

✅ #تصمیم_گیری از جمله مهارت هایی است که فراگیری آن اکتسابی است و فرد به شرط نگاه علمی به آن و افزایش دانش و تجربه خود می تواند آن را بهبود و ارتقا بخشد. بنابراین لازم است همگان به کسب «سواد تصمیم گیری» مبادرت ورزند و لازمه آن آموزش از طریق نظام آموزشی، خانواده و نیز کتابخانه ها و مراکز اطلاع رسانی است.

#پایگاه_جامع_مدیریار

www.modiryar.com

@modiryar