🌐 خودزنی در #صادرات #گاز به #پاکستان

✔️ وحید حاجی پور/ #صلح در اغما فرو رفته است؛ #پروژه بزرگی که «صلح» برای آن برگزیده شد تا با #گاز ایران، اختلافات سیاسی میان دهلی نو و اسلام آباد خللی بر یک #معادله پر سود سه طرفه وارد نکند. #هند که کنار رفت #ایران ماند و #پاکستان. در معامله دو سویه ایرانی ها پیگیر شدند و در اولین گام #قیمت #گاز #صادراتی مشخص شد و فرمول بر برگ نشست.

✔️ برای تحقق این مهم بین دو #شرکت ایرانی و پاکستانی #قراردادی امضا شد که بر مبنای آن، خط #لوله مورد اشاره احداث شود. بر اساس #مذاکرات های صورت گرفته و بررسی های #دولت ایران، #توافق شد مبلغ 250 تا 500 میلیون دلار از محل اعتبار ایران در اختیار #پیمانکار ساخت این پروژه قرار گیرد تا در نخستین #قبض گاز ارسالی برای #پاکستان تسویه شود. همان شگردی که کشورهای #صادرکننده گاز جهان برای بدست آوردن بازارها از آن بهره می برند.

✔️ اما #زنگنه که سرکار آمد در مهر ماه 92 اعلام کرد به دلیل عدم توان مالی پاکستانی ها و عدم توان پرداخت وام از سوی این کشور، این کار به سود کشور نیست که مورد تعجیب و شگفتی کارشناسان قرار گرفت چرا که همه توافق ها و #قراردادها به امضای طرفین رسیده بود و می توانست پروسه #صادرات گاز ایران به پاکستان را تسریع کند.

✔️ اسلام آباد با وجود فشارهای #آمریکا عملیات #احداث این خط لوله را با حضور ایران در دسترس می دید و می توانست به موقعیت ویژه ای دست پیدا کند.#نیروگاهی که قرار بود در نخستین مرحله گاز ایران را دریافت می کرد با سوخت مایع به تولید برق مشغول بود و مبالغ بسیار کلان تری را برای پرداخت این سوخت پرداخت می کرد. این موضوع نشان می دهد پاکستانی ها در پرداخت بهای #انرژی خود با مشکل خاصی مواجه نبودند اما #زنگنه اصرار عجیبی بر ناتوانی مالی طرف دوم قرارداد داشت در حالی که همین کشور فقیر قراردادهای بزرگی را با قطر، هند و چین امضا کرد!

✔️ او این مهم را نا دیده گرفت که درصورت عدم #پرداخت گازبها #ایران می توانست صادرات گاز را متوقف کرده و از این کشور جریمه دریافت کند. بر اساس قراردادی که منعقد شده بود در صورت عدم دریافت گاز توسط پاکستان، این کشور می بایست روزانه 3 میلیون دلار به ایران غرامت پرداخت کند که تا امروز این رقم طبق قرارداد بیش از یک میلیارد و 400 میلیون دلار را شامل می شود.

✔️ #وزارت نفت دهم٬ به درستی بدون توجه به وقت کشی های اسلام آباد شرایط را برای #صادرات گاز به این کشور هموار کرد اما #وزارت نفت در دوره جدید نه تنها همه برنامه های صلح را بر هم زد بلکه موضوع دریافت غرامت از پاکستان را نیز به فراموشی سپرد.

✔️ اشتباه بزرگ #وزارت نفت ایران در زیر پا گذاشتن تامین مالی پروژه ساخت خط لوله در پاکستان موجب شد تا #قطری ها با سرعت هر چه بیشتر قرارداد صادرات ال ان جی به مشتری بالقوه گاز کشور را امضا کنند و پول خود را به طور کامل و مرتب دریافت کنند. قطری ها خود اقدام به تامین مالی ساخت تاسیسات زیربنایی در بندر کراچی و ساخت مخازن ذخیره سازی ال ان جی کردند و بستر را برای گرفتن بازار پاکستان از ایران فراهم کردند.

✔️ نکته جالب در این فصل #گازی، تهدید پاکستان به دریافت جریمه است که حالا با این بهانه اسلام آباد روبرست که اگر منابع مالی طبق قرارداد تزریق می شد امکان چانه زنی بر سر موضوع غرامت وجود داشت اما وقتی ایرانی ها به زیر تعهد خود می زنند چنین درخواستی منطقی و منصفانه نیست.

✔️ اگر وزارت نفت به زیر میز قرارداد و قول ایرانی ها برای عملیاتی کردن صادرات گاز نمی زد امروز وضعیت صادرات گاز به شکل دیگری بود. البته شاید این وزارتخانه موضوع صادرات گاز به امارات را یک ضرورت مهم تلقی می کند تا صادرات گار به پاکستان!

متن کامل در لینک زیر:
goo.gl/JuvayN
@asrenaftcom

🌐 لزوم تسریع #وزارت نفت در انتشار متن اصلی IPC

✔️ متاسفانه در موافقت نامه منتشر شده بیان گردیده بود که این #قراردادها 20 ضمیمه یا پیوست قراردادی (APPENDICES) دارد که هر یک از این پیوست ها جزئیات فنی یا مالی یا فرآیندهای روابط بین #کارفرما و #پیمانکار و ...را تشریح می کرد و در جای جای این موافقت نامه به بند های مصرح در این پیوست ها ارجاع داده بود که با توجه به عدم تدوین این #ضمائم و عدم انتشار آن ها، اظهار نظر صحیح، دقیق و صریح در مورد کل این قرارداد را غیر ممکن ساخته است. این مطلب نیز به درستی در گزارش اخیر مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی در تاریخ 27/05/1395 منعکس شده است.

✔️ لذا به نظر می رسد بسیاری از ابهاماتی که در ذهن موافقین و مخالفین تصویب نامه هیات وزیران در خصوص «شرایط عمومی، ساختار و الگوی قراردادهای بالادستی نفت و گاز» وجود دارد در متن موافقتنامه و ضمائم این قراردادها باید پاسخ داده شده باشد و هم اکنون که در حدود یک یا دو ماه آینده وزارت نفت قصد برگزاری مناقصه های میادین نفتی را دارد و اسناد مناقصه این میادین نفتی که حاوی پیشنویس متن موافقت نامه و ضمائم قراردادهای می باشد آماده و مهیا گشته است باید در دسترس کارشناسان نفتی قرار گیرند تا بنا بر تخصص های متفاوت هر یک از این ضمائم که عناوین آن ها در پایین ذکر شده است توسط متخصصین مربوطه بررسی و النهایه پس از نهایی شدن هر یک از این ضمائم، متن کلی قراردادها توسط متخصصین قراردادی جمع بندی و نهایی گردد تا بدین شکل اشکالات و ابهامات موجود در ذهن متخصصین حوزه قراردادهای بالادستی نفت و گاز که در مصوبه هیات دولت مجالی برای پاسخگویی و بیان ان ها نبوده، برطرف گردد.

متن کامل در لینک زیر:
goo.gl/Kbc633
@asrenaftcom

🌐 در #دارخوین چه گذشت؟/ ۲
مجوزی برای «راحت خوری» #انی

✔️ اطلاعات بیرون آمده از این #چاه #اکتشافی٬ #مدیریت امور اکتشاف اعلام کرد #حجم نفت درجا در #مخرن #فهلیان را حدود 8 میلیارد بشکه است. طبق روال مرسوم این میدان و چاهش در اختیار #مناطق نفتخیز جنوب قرار گرفت و ارزیابی های جدید توسط این شرکت رقمی دیگر را خروجی داد :«3 الی 4 میلیارد بشکه». این اختلاف نظر در #هیئت مدیره شرکت ملی نفت مطرح شد و قرار شد برای تعیین دقیق حجم درجای این میدان یک شرکت خارجی وارد گود شود که انتخاب شرکت ملی نفت٬ شرکت #ایتالیایی انی بود.

✔️ مهندسان این شرکت راهی ایران شدند و پس از ماه ها بررسی و فرمول سازی اعلام کردند حجم نفت در جای این میدان می تواند بین 2 الی 9 میلیارد بشکه است! چنین گزارشی باعث رواج طنز و لطیفه های بسیاری در صنعت نفت شد بطوری که هرگاه اختلاف نظری میان #کارشناسان بوجود می آمد گفته می شد اگر قبول ندارید از انی بپرسیم.

✔️ با این حال سرانجام با تمایل مسئولان وقت #وزارت نفت قرارداد #بیع متقابل توسعه #دارخوین بین شرکت ملی نفت ایران از یکطرف و شرکت نیکو (سهم 40 درصد) و شرکت آجیپ وابسته به گروه انی ایتالیا (سهم 60 درصد) از طرف دیگر در 9 تیرماه 1380 منعقد شد.هزینه اجرای هر دو فاز در قرارداد 548 میلیون دلار بعنوان (سقف قرارداد) تعیین شد. هزینه فاز اول 180 میلیون دلار و هزینه فاز دوم 360 میلیون دلار بوده است. بازپرداخت طی 6 سال به میزان 1024 میلیون دلار تعیین شد که از این مبلغ 220 میلیون دلار پاداش #پیمانکار بود.

متن کامل در لینک زیر:
goo.gl/iKFPVm
@asrenaftcom

🌐 فنون تحلیل #قراردادها با هدف فهم دقیق رژیم #مالی آنها
اهمیت نحوه نگارش #کلمات در #قرارداد

✔️ مسعود زهدی نوشت:
مفهوم معنای ساده و معمولی یک کلمه، بدوا به نظر، نسبتا، آسان می رسد اما فهم دقيق آن، به تحلیلی بيشتر از آنچه یک خواننده انتظار دارد، نیاز دارد. وقتی کلمات برای ایجاد جملات کامل و در نهایت تشکیل بندها (یا پاراگراف ها) با یکدیگر آمیخته می شوند، معنای یک کلمه خاص ممکن است به دلیل نوع کاربردش و مفاد جمله متفاوت شود، بنابراین، گاهی اوقات #کارشناسان باید به یک واژه نامه عموما پذیرفته شده و متعارف مراجعه کنند تا به طورعینی تعریف دقیق تری از یک کلمه را بیابند.

✔️ نمونه:

1- در عبارت «مطابق با کلیه #قوانین، احکام و مقررات» به مجموعه ای از هزاران قانون، احکام و مقرراتی اشاره می شود که برخی از آنها با دیگری تناقض دارد و دست یک مقام دولتی برای تفسیر آنها بازاست.
در عبارت یادشده، حداقل، کلمه «کلیه یا تمام» باید با کلمه «قابل اجرا» عوض شود.

2- یا به طریق مشابه، درعبارت «#پیمانکار باید در برابر کلیه خطاها و غلفت هایش مسئول باشد.»
پیمانکار به طور مطلق بی عیب و تمام عیار نیست و ممکن است مرتکب خطاهای غیرعمدی یا سهوی شود، بنابراین، «کلیه یا تمام» باید با عبارت «سهل انگاری خود» عوض شود.

برای مطالعه متن اصلی یادداشت و مثال های بیشتر روی لینک زیر کلیک کنید:
goo.gl/HLD3Dx
@asrenaftcom

🌐 چند پرسش از غلامرضا #منوچهری
چرا منوچهری همه چیز را برعکس می خواند؟

✔️ در IPC اگر در دوره ی #توسعه طبق برنامه مالی عملیاتی، هزینه های سرمایه ای مصوب کارگروه مشترک مدیریت صورت گرفت ولی برنامه تولیدی مصوب محقق نشد و تولیدی کمتر محقق شد، تمامی #هزینه ها از جمله هزینه های سرمایه ای، از محل 50 درصد تولید محقق شده(کمتر از تولید مصوب) بازپرداخت می شود. مثلا اگر #پیمانکار موظف بود در ازاء هزینه کرد دو میلیارد دلار، 100 هزار بشکه تولید محقق کند، ولی علی رغم صرف این مبلغ، 80 هزار بشکه محقق کرد، تمامی دو میلیارد دلار از محل 50 درصد همین 80 هزار بشکه بازپرداخت می شود. در نتیجه این کاهش تولید ممکن است قسمتی از بازپرداخت های پیمانکار به دلیل عدم کفایت تولید معوق شود که در این حالت اولا دوره بازپرداخت افزایش می یابد و حتی اتمام مدت قرارداد هم نمی تواند مانع این کار شود و ثانیا بازپرداخت های معوقه به همراه هزینه بانکی پرداخت می شود. بنابراین در این موضوع پیمانکار به هیچ وجه ریسک کاهش تولید را نمی پذیرد و از این بابت ضرری به او وارد نمی شود.

حال آقای منوچهری #افزایش #هزینه های سرمایه ای صورت گرفته در قبال تولید محقق نشده را چگونه در government take می بینید؟ به عبارت دیگر با کاهش تولید میدان، هم کشور و هم پیمانکار(به دلیل کاهش Fee) ضرر می کنند ولی با توجه به اینکه پیمانکار مستحق بازپرداخت تمامی هزینه ها شناخته شده است، government take کاهش می یابد؛ چگونه این کاهش را در #قرارداد کنترل کرده اید؟

متن کامل یادداشت امیرحسین تبیانیان در لینک زیر:
goo.gl/h8HCge
@asrenaftcom

🌐 چالش های مربوط به تعیین #تجاری بودن #میدان

✔️ کانال حقوق نفت و گاز نوشت: زمانی که ارزیابی های مربوط به #میدان تکمیل شود،#شرکت بین المللی نفتی بایستی #تجاری بودن میدان را تعیین کند.بسیاری از #قراردادهای بین المللی نفتی،تصمیم گیری در رابطه با تجاری بودن #میدان را به شرکت بین المللی نفتی واگذار نموده اند.

✔️ این شیوه منطقی است،چرا که شرکت بین المللی نفتی مسئول کامل هزینه ها و ریسک می باشد،اما شیوه ی مزبور همیشه نمی تواند همه ی اهداف کشور میزبان را برآورده سازد.شرکت بین المللی نفتی ممکن است بر آن باشد تا به علت پایین بودن مبلغ مقدار نفت و گازی که در اختیار خواهد داشت،به #اکتشاف ادامه ندهد و این در حالی است که ممکن است از منظر کشور #میزبان،اکتشاف منتج به نتیجه سود آوری شود.

✔️ در یک بازه ی زمانی مشخص #پیمانکار بایستی به #شرکت ملی نفت کشور میزبان اعلام کند که اکتشاف تجاری است یا خیر؟پس از آن شرکت ملی نفت کشور میزبان و پیمانکار یکدیگر را ملاقات کرده تا به بازبینی داده ها وبه توافق بر سر تجاری بودن میدان بپردازند.تاریخی که طرفین توافق می نمایند که اکتشاف تجاری به وقوع پیوسته است،تاریخ اکتشاف اتخاذ خواهد شد.

متن کامل در لینک زیر:
goo.gl/EB0YBT
@asrenaftcom

🌐 نظر یک کاربر درباره حضور #شلمبرژه در #ایران

✔️ یکی از انتقاداتی که نسبت به تفاهمنامه شرکت ملی #مناطق نفتخیز جنوب با شلمبرژه وارد می شود این است که شلمبرژه در حوزه #مطالعه میادین نفت و گاز تجربه بدی در ایران دارد و در ماجرای لایه نفتی پارس جنوبی٬ عملکرد ضعیف خود را نشان داده است.

✔️ در پاسخ به این انتقاد باید گفت که اگر این شرکت تجربه بدی را در #لایه_نفتی از خود بجای گذاشته است به دلیل #کارفرمایی ضعیف و ذوق زدگی #وزارت نفت در آن سال ها بود که هیچگونه نظارتی بر مطالعه و طرح توسعه لایه نفتی نداشت در حالی که مناطق نفتخیز جنوب به دلیل برخورداری از بدنه فنی و قوی این نقص را جبران می کند و با نظارت دقیق و #کارشناسی٬ مانعی است برای اجرای برنامه ضعیف احتمالی. در واقع ضعف کشور در آن سالها عدم اعتماد به بدنه کارشناسی و سپردن وظیفه #نظارت به شرکت یک شبه #پتروایران بود که با توجه به حضور کارفرمایی به نام #مناطق نفتخیز جنوب٬ مطمئنا تصمیمات بهتری اتخاذ خواهد شد.

✔️ همچنین یکی از انتقادات وارده به عملکرد #شلمبرژه در لایه نفتی٬ نوع قرارداد بود که بسیار ضعیف تنظیم شده بود که این نقطه ضعف هم در #قراردادهای جدید برطرف شده است. دست آخر آنکه تمامی برنامه های شلمبرژه باید به تایید کارفرما – شرکت مناطق نفتخیز به نمایندگی از شرکت ملی نفت- برسد و دیگر کمیته ای بنام کمیته مشترک مدیریت وجود ندارد.

✔️ به عبارت دیگر ضعف کمیته مشترک مدیریت (JMC) بر طرف شده و ضمن تائید تمامی تصمیمات، تعیین کننده نهایی مناطق نفتخیز است و از این منظر #پیمانکار حقی ندارد. با توجه به توانمندی مناطق این موضوع نقایص قبلی را برطرف می کند.

@asrenaftcom

🌐 سرنوشت مسجد سلیمان در انتظار #یادآوران؟
ادعای 400 ميليون دلاری #چينی ها

✔️ با وجودی که هنوز از افتتاح رسمی طرح #توسعه میدان نفتی #یادآوران با حضور رئیس جمهوری 2 ماه هم نگذشته است، بخشی از #خطوط لوله و #تأسیسات فرآیندی این واحد #بهره برداری پوسیده و فرسوده شده است و بیم آن می رود که تولید نفت در این طرح ملی که از قضا 400 میلیون دلار هم گران تر از سقف #سرمایه گذاری، در آن #هزینه شده است، متوقف شود.

✔️ شرکت Sinopec چین #پیمانکار بیع متقابل #توسعه میدان نفتی یادآوران است. بر اساس برنامه جامع توسعه میدان (MDP) این شرکت چینی، در فاز نخست توسعه یادآوران، برداشت نفت از این #میدان را در اوایل سال جاری به ٨۵ هزار بشکه در روز رساند و در ادامه #توسعه این فاز هم در نیمه نخست آبان ماه امسال، تولید از این میدان مشترک به ١١۵ هزار بشکه در روز رسید که پس از آن در اواخر آبان ماه، همراه با میدان های نفتی #آزادگان شمالی و یاران شمالی، بهره برداری از آن با حضور رئیس جمهوری به طور رسمی افتتاح شد.

✔️ سقف سرمایه گذاری (CAPEX) در فاز نخست طرح توسعه میدان نفتی يادآىوان، 2 میلیارد و 900 میلیون دلار برآورد شده بود، اما شرکت چینی در اواسط امسال، ادعا کرد که ٤٠٠ ميليون دلار بیش از سقف #سرمایه گذاری تعیین شده در این میدان هزینه کرده است که با وجود تأخیرهای مکرر در بهره برداری از این پروژه و همچنین استفاده از تجهیزات بی کیفیت در ساخت واحد بهره برداری یادآوران، این ادعا (Claim) جای سئوال دارد.

متن کامل در لینک زیر:
goo.gl/MmFO7V
@asrenaftcom

🌐 نظرات علی #کاردر درباره قراردادهای نفتی
در #نظارت روی خارجی‌ها ضعف داریم

✔️ چه اشکالی دارد شرکت‌های ایرانی همانند سایر شرکت‌های بین المللی از مشاورهای خوب و با تجربه استفاده کنند؟ برخی ها اعتقاد دارند اطلاعات مخازن کشور ناموسی است و اگر در اختیار مشاوران و شرکت‌های خارجی قرار گیرد #توسعه میدان به خطر می‌افتد. اگر ما دانش فنی لازم را داشته باشیم می‌توانیم به راحتی روی کار شرکت‌های خارجی در میدان‌های نفتی و گاز خود نظارت فنی داشته باشیم.

✔️ جالب است بدانید همه کارشناسان نفتی حداقل 7 میلیون از برنامه 12 میلیونی تولید نفت در #عراق را واقعی و تحقق برانگیز دانسته‌اند در حالی که اگر ما خیلی هنر کنیم حداکثر تولیدمان را تا پایان برنامه پنجم به 5 میلیون بشکه در روز می‌رسانیم.

✔️ طبق قرار داد ایران می تواند بابت هزینه #پیمانکار، هم پول و هم نفت خام بدهد. به یاد دارم که آقای غنیمی فرد معمولا با پیمانکاران خارجی برسر قیمت نفت تولید شده از میدان اختلاف پیدا می‌کرد، ایشان روی قیمت حساس بود واگر احساس می‌کرد که پیمانکار می‌خواهد روی نفت قیمت کمتری بگذارد به جای نفت، به آنها پول می‌داد این درحالی بود که قبل از انقلاب در قراردادهای نفتی ایران برای فروش نفت به پیمانکاران توسعه دهنده میدان های نفتی و گازی تخفیف وجود داشت و آنها نفت را قیمتی کمتر از ایران می بردند.

✔️ هم اکنون برای پروژه‌های خیلی پایین تر و پر ریسک تر از میدان‌های نفتی جذب منابع به راحتی در حال انجام است، تولید زود هنگام نفت خام پیچیدگی خاصی ندارد که خودمان نتوانیم سرمایه گذاری کنیم و ریسک آن را بپذیریم، البته نباید فراموش کرد که تولید و فرآورش گاز نسبت به نفت پیچیده تر است و نباید برای میدان گازی مثل پارس جنوبی اوراق مشارکت با سود بالا عرضه می‌کردیم.

✔️ رتبه گرفتن یعنی حضور در بازار بین المللی نفت اما برخی‌ها در همان زمان گفتند که رتبه دریافتی از موسسه Fitch به درد ما نمی‌خورد!

✔️ به نظر من باید نسل جدید قراردادهای بیع متقابل در شرایط عادی در صنعت نفت اجرا شود و بعد به سراغ مدل‌های دیگر رفت. در شرایط کنونی با هر مدل که میدان‌های نفتی را واگذار کنیم هیچ شرکتی به ایران نمی‌آید.

متن کامل در لینک زیر:
goo.gl/WxSJKi
@asrenaftcom

🌐اولین قانون نقت و #قراردادهای خرید خدمت به روایت #پرویز_مینا

✔️ پرویز مینا، رئیس هیئت مدیره شرکت ملی نفت پیش از انقلاب: در قانون نفت جدید سال 1973 تنها یک راه برای سرمایه گذاری شرکت‌های خارجی و آن هم بر مبنای قراردادهایی از نوع خدمات، یعنی (service contract) در نظر گرفته شد. بدین معنی که شرکت نفت خارجی به عنوان #پیمانکار شرکت ملی نفت مسئولیت و ریسک اکتشاف را به عهده می‌گرفت. یعنی در دوران #اکتشاف سرمایه را او می‌گذاشت و به عنوان پیمانکار شرکت ملی نفت کار را انجام می‌داد، ولی با ریسک و سرمایه خودش. اگر به نفت می‌رسید، توسعه منابع نفتی را با سرمایه شرکت ملی نفت و با اشتراک شرکت ملی نفت به انجام می‌رساند.

✔️ روزی که تولید شروع می‌شد، دیگر آن شرکت، یعنی پیمانکار، مسئولیتی نداشت و میدان تحویل شرکت ملی نفت می‌شد و شرکت ملی نفت میدان را اداره می‌کرد؛ نفت را تولید و برای یک دوران مشخصی، که معمولا 15 سال بود، تعهد می‌کرد که به پیمانکار مقداری نفت با یک تخفیفی بفروشد که آن شرکت سرمایه‌ای را که به کار برده برای این کار به اضافه یک بازگشت یا سود سرمایه معقولی روی سرمایه‌اش به دست بیاورد.

✔️ در واقع مثل این بود که این شرکت به عنوان یک پیمانکار برای ما کار می‌کرد. حق‌الزحمه‌ای که به آن شرکت می‌پرداختیم، به صورت نفت خام بود، که با یک تخفیف می‌فروختیم. میزان تخفیف چنان تعیین می‌شد که پیمانکار بتواند سرمایه اش را در عرض 5 سال مستهلک بکند و یک نفع معقولی هم روی این سرمایه برای ریسکی که گرفته و خدماتی که انجام داده ببرد. / نکونیوز

@asrenaftcom