🌿✨🌸✨🔮✨🌸✨🌿
✨✨🎆 احتمال وجود حیات در بزرگترین قمر زحل 🎆✨✨
(اولین تصویر کاوشگر هویگنس فضاپیمایی کاسینی از قمر تیتان)
یک پژوهش جدید که توسط دانشمندان در دانشگاه کرنل انجام شده نشان میدهد که حیات در بزرگترین قمر زحل موسوم به تیتان چیزی فراتر از مرزهای ماهیت شیمیایی مبتنی بر آب است.
به گزارش زی‌نیوز محققان این پژوهش به بررسی هیدروژن سیانید در جو این سیاره پرداخته و دریافتند که این ماده می‌تواند یک کلید شیمیایی پروبیوتیک احتمالی باشد.
مطالعات قبلی نشان میدهد که سیانید موجود در سطح تیتان می‌تواند برای تشکیل زنجیره‌های طولانی یا پلیمر هایی که یکی از آنها پلیمین نام دارد از خود واکنش نشان دهد.
در حال حاضر محققان با استفاده از مدل‌های کامپیوتری و داده‌های جمع‌آوری شده توسط فضاپیما ی کاسینی و هویگنس نشان داده‌اند که پلیمین تحت شرایط زیست‌محیطی سرد شبه تیتان انعطاف‌پذیر بوده و می‌تواند انرژی خورشید را جذب کند و به یک کاتالیزور برای حیات تبدیل شود.
تیتان یک مکان بسیار سرد است و سطح آن به جای آب از متان مایع و اتان پر شده است. جو این قمر متراکم و مه آلود بوده و پر از نیتروژن و متان است. هنگامیکه نور خورشید به این فضای سمی واکنش نشان میدهد، سیانید هیدروژن تولید میشود.
محققان این پژوهش از این شرایط در کره زمین استفاده کرده و آزمایش‌های علمی خود را در دمای اتاق و شرایط محیط انجام دادند، اما نکته مهمی که باید در نظر داشت این است که تیتان مکانی کاملا متفاوت از زمین است.
در نهایت با وجود تمام تفاوت‌ها، تیتان و کره زمین ویژگی‌های مشترک بسیار زیادی با یکدیگر دارند. تیتان آب و هوای به ظاهر نامساعدی دارد اما مانند زمین دارای دریاچه، رودخانه و دریا است که این مایعات به شکل باران فرود آمده و از طریق فرسایش بر زمین‌شناسی این قمر تاثیر می‌گذراند.
🌿✨🌸✨🔮✨🌸✨🌿
#قمر_زحل #تيتان #کاوشگر_هويگنس #امکان_حيات #کيهانشناسى #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
✨✨🎆 احتمال وجود حیات در بزرگترین قمر زحل 🎆✨✨
(اولین تصویر کاوشگر هویگنس فضاپیمایی کاسینی از قمر تیتان)
یک پژوهش جدید که توسط دانشمندان در دانشگاه کرنل انجام شده نشان میدهد که حیات در بزرگترین قمر زحل موسوم به تیتان چیزی فراتر از مرزهای ماهیت شیمیایی مبتنی بر آب است.
به گزارش زی‌نیوز محققان این پژوهش به بررسی هیدروژن سیانید در جو این سیاره پرداخته و دریافتند که این ماده می‌تواند یک کلید شیمیایی پروبیوتیک احتمالی باشد.
مطالعات قبلی نشان میدهد که سیانید موجود در سطح تیتان می‌تواند برای تشکیل زنجیره‌های طولانی یا پلیمر هایی که یکی از آنها پلیمین نام دارد از خود واکنش نشان دهد.
در حال حاضر محققان با استفاده از مدل‌های کامپیوتری و داده‌های جمع‌آوری شده توسط فضاپیما ی کاسینی و هویگنس نشان داده‌اند که پلیمین تحت شرایط زیست‌محیطی سرد شبه تیتان انعطاف‌پذیر بوده و می‌تواند انرژی خورشید را جذب کند و به یک کاتالیزور برای حیات تبدیل شود.
تیتان یک مکان بسیار سرد است و سطح آن به جای آب از متان مایع و اتان پر شده است. جو این قمر متراکم و مه آلود بوده و پر از نیتروژن و متان است. هنگامیکه نور خورشید به این فضای سمی واکنش نشان میدهد، سیانید هیدروژن تولید میشود.
محققان این پژوهش از این شرایط در کره زمین استفاده کرده و آزمایش‌های علمی خود را در دمای اتاق و شرایط محیط انجام دادند، اما نکته مهمی که باید در نظر داشت این است که تیتان مکانی کاملا متفاوت از زمین است.
در نهایت با وجود تمام تفاوت‌ها، تیتان و کره زمین ویژگی‌های مشترک بسیار زیادی با یکدیگر دارند. تیتان آب و هوای به ظاهر نامساعدی دارد اما مانند زمین دارای دریاچه، رودخانه و دریا است که این مایعات به شکل باران فرود آمده و از طریق فرسایش بر زمین‌شناسی این قمر تاثیر می‌گذراند.
🌿✨🌸✨🔮✨🌸✨🌿
#قمر_زحل #تيتان #کاوشگر_هويگنس #امکان_حيات #کيهانشناسى #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
🌿✨🌸✨🔮✨🌸✨🌿
🎆 ابر نواختر چیست !؟
وقتی یک ستاره پرجرم به پایان طول عمر خودش برسد در اثر یک انفجار (ابرنواختر یا سوپرنوا ) به کار خود خاتمه میدهد. اما این فرایند چقدر سریع اتفاق می افتد ؟
ستاره میزبان ما خورشید یک ستاره متوسط با جرم متوسط است و چند میلیارد سال دیگه وقتی سوختش یعنی هیدروژنش تمام گردد به مرگ تدریجی مبتلا میشود ابتدا به غول قرمز سپس به کوتوله سفید کم نور کوچک و سردتر تبدیل میشود .
اگر اندازه خورشید ما کمتر از حد کنونیش بود وضعیت بدتر و کندتر نیز میشد . ولی اگر پرجرم تر از حد الانش می بود انگاه مرگ سریعتری را سپری میکرد در حقیقت ستارگانی با جرم چند برابر خورشید ما در یک ابرنواختر زندگیشان تمام میگردد.
گروه های مختلفی از ابرنواختر ها وجود دارد و هر کدام مکانیسم و طول بازه زمانی متفاوتی دارند . ولی در این مطلب من میخواهم بیشتر درمورد فروپاشی هسته یک ابرنواختر تمرکز داشته باشم . ستاره هایی با جرم بین 8 تا 50 برابر جرم خورشید زودتر از ستاره ما هیدروژن خود را خواهند سوزاند و تبدیل به هلیوم میکنند (از طریق همجوشی هسته ای ) و مقدار زیادی از انرژی در طی این فرایند ازاد میگردد این انرژی جهتی رو به بیرون دارد ولی نیروی گرانشی در جهتی معکوس تعادلی را به وجود می اورد .
وقتی ستاره ای سوخت هیدروژنش تموم گردد و کامل به هلیوم کربن و نئون و غیره تبدیل شود انقدر این روند ادامه می یابد تا اهن تولید شود .
مشکل اهن اینجاست که تولید انرژی در هسته نمی کند؛ پس دیگر نیرویی برای جلوگیری از فروپاشی وجود ندارد و اینگونه فروپاشی اغاز می گردد سپس بوم .... یک ابر نواختر رخ میدهد .
در لبه های بیرونی ابرنواختر فروپاشی به سمت داخل سرعتی معادل 70000 متر بر ثانیه دارد یعنی سرعتی معادل 23 درصد سرعت نور.
یک شوک از هسته نیز طی چند ساعت به سطح ستاره می رسد. عناصر جدید و بالاتر از اهن در این مرحله شکل می گیرد؛ هر عنصری که در جدول تناوبی از اهن بالا تر است. از طلا گرفته تا نقره اورانیوم . ... یک ابرنواختر چند ماهی طول می کشد و انقدر انرژی عظیمی را ازاد می کند که تا مدتی درخشانی ان از کل کهکشان بیشتر خواهد بود.
🌿✨🌸✨🔮✨🌸✨🌿
#ابر_نو_اختر #سوپر_نوا #کيهانشناسى #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
🎆 ابر نواختر چیست !؟
وقتی یک ستاره پرجرم به پایان طول عمر خودش برسد در اثر یک انفجار (ابرنواختر یا سوپرنوا ) به کار خود خاتمه میدهد. اما این فرایند چقدر سریع اتفاق می افتد ؟
ستاره میزبان ما خورشید یک ستاره متوسط با جرم متوسط است و چند میلیارد سال دیگه وقتی سوختش یعنی هیدروژنش تمام گردد به مرگ تدریجی مبتلا میشود ابتدا به غول قرمز سپس به کوتوله سفید کم نور کوچک و سردتر تبدیل میشود .
اگر اندازه خورشید ما کمتر از حد کنونیش بود وضعیت بدتر و کندتر نیز میشد . ولی اگر پرجرم تر از حد الانش می بود انگاه مرگ سریعتری را سپری میکرد در حقیقت ستارگانی با جرم چند برابر خورشید ما در یک ابرنواختر زندگیشان تمام میگردد.
گروه های مختلفی از ابرنواختر ها وجود دارد و هر کدام مکانیسم و طول بازه زمانی متفاوتی دارند . ولی در این مطلب من میخواهم بیشتر درمورد فروپاشی هسته یک ابرنواختر تمرکز داشته باشم . ستاره هایی با جرم بین 8 تا 50 برابر جرم خورشید زودتر از ستاره ما هیدروژن خود را خواهند سوزاند و تبدیل به هلیوم میکنند (از طریق همجوشی هسته ای ) و مقدار زیادی از انرژی در طی این فرایند ازاد میگردد این انرژی جهتی رو به بیرون دارد ولی نیروی گرانشی در جهتی معکوس تعادلی را به وجود می اورد .
وقتی ستاره ای سوخت هیدروژنش تموم گردد و کامل به هلیوم کربن و نئون و غیره تبدیل شود انقدر این روند ادامه می یابد تا اهن تولید شود .
مشکل اهن اینجاست که تولید انرژی در هسته نمی کند؛ پس دیگر نیرویی برای جلوگیری از فروپاشی وجود ندارد و اینگونه فروپاشی اغاز می گردد سپس بوم .... یک ابر نواختر رخ میدهد .
در لبه های بیرونی ابرنواختر فروپاشی به سمت داخل سرعتی معادل 70000 متر بر ثانیه دارد یعنی سرعتی معادل 23 درصد سرعت نور.
یک شوک از هسته نیز طی چند ساعت به سطح ستاره می رسد. عناصر جدید و بالاتر از اهن در این مرحله شکل می گیرد؛ هر عنصری که در جدول تناوبی از اهن بالا تر است. از طلا گرفته تا نقره اورانیوم . ... یک ابرنواختر چند ماهی طول می کشد و انقدر انرژی عظیمی را ازاد می کند که تا مدتی درخشانی ان از کل کهکشان بیشتر خواهد بود.
🌿✨🌸✨🔮✨🌸✨🌿
#ابر_نو_اختر #سوپر_نوا #کيهانشناسى #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
🌿✨🌸✨🔮✨🌸✨🌿
🎆 سحابی چشم گربه ای و مرگ تدریجی آن:
این سحابی حدود سه هزار سال نوری بازمین فاصله دارد و از نوع سحابی های فضایی کلاسیک محسوب می شود.
این تصویر سال های آخر زندگی ستاره خورشیدگونه مرکز این سحابی را نشان می دهد که در حال رسیدن به مرحله انفجار و نابودی است.
به گزارش اعتدال به نقل از ناسا، دلیل این حجم وسیع از محدوده سرخ رنگ نیز احتمالا به خاطر افزایش فعالیت های این سحابی ستاره است.
همان طور که در تصویر دیده می شود محدوده اطراف این ستاره ساختار نامنظم و فشرده تری نسبت به بخش های بیرونی دارد که تاثیر فعالیت های این ستاره را نشان می دهد.
منجمان معتقدند این ستاره آینده خورشید را نشان می دهد که می تواند در پایان عمر پنج میلیارد ساله خود انقلابی سوزان در منظومه شمسی ایجاد کند.
🌿✨🌸✨🔮✨🌸✨🌿
#سحابى_چشم_گربه_اى #کيهانشناسى #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
🎆 سحابی چشم گربه ای و مرگ تدریجی آن:
این سحابی حدود سه هزار سال نوری بازمین فاصله دارد و از نوع سحابی های فضایی کلاسیک محسوب می شود.
این تصویر سال های آخر زندگی ستاره خورشیدگونه مرکز این سحابی را نشان می دهد که در حال رسیدن به مرحله انفجار و نابودی است.
به گزارش اعتدال به نقل از ناسا، دلیل این حجم وسیع از محدوده سرخ رنگ نیز احتمالا به خاطر افزایش فعالیت های این سحابی ستاره است.
همان طور که در تصویر دیده می شود محدوده اطراف این ستاره ساختار نامنظم و فشرده تری نسبت به بخش های بیرونی دارد که تاثیر فعالیت های این ستاره را نشان می دهد.
منجمان معتقدند این ستاره آینده خورشید را نشان می دهد که می تواند در پایان عمر پنج میلیارد ساله خود انقلابی سوزان در منظومه شمسی ایجاد کند.
🌿✨🌸✨🔮✨🌸✨🌿
#سحابى_چشم_گربه_اى #کيهانشناسى #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot