🍁🍃✨🔮✨🍃🍁
✨✨☸️ فقر ☸️✨✨
دير يا زود، فقر بيروني از ميان مي رود؛
ما اكنون از تكنولوژي كافي براي فقر برخورداريم؛
افراد واقعا فقير كساني هستند كه عشق را ناديده مي گيرند،
و زمين مملو از افراد فقيري است كه قحطي زده عشق هستند؛
مشكل اصلي، فقر دروني است؛
هيچ تكنولوژي نمي تواند آنرا مرتفع كند؛
ما اكنون قادريم به ساير مردم غذا بدهيم، اما چه كسي روح را تغذيه خواهد كرد؟!
علم قادر به اين كار نخواهد بود، چيز ديگري لازم است و آن دين است؛
علم كار خود را به انجام رسانده است؛
در اين زمان است كه دين حقيقي مي تواند وارد دنيا شود؛
وقتي علم تمام قواي خود را منتشر كرده و همه انسانها از لحاظ مادي به رضايت خاطر رسيده باشند،
از خانه، غذا و تحصيلات مناسب برخوردار شده باشند،
آنگاه براي نخستين بار متوجه مي شوند كه غذايي تازه ضرورت دارد؛
آن غذا عشق است و علم نمي تواند آنرا فراهم كند؛
فقط دين قادر به تغذيه روح است؛ دين، علم عشق است...
🍁🍃✨🔮✨🍃🍁
#فقر #دین #عشق #تعالیم_معنوی #روح #راهي_بسوي_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
✨✨☸️ فقر ☸️✨✨
دير يا زود، فقر بيروني از ميان مي رود؛
ما اكنون از تكنولوژي كافي براي فقر برخورداريم؛
افراد واقعا فقير كساني هستند كه عشق را ناديده مي گيرند،
و زمين مملو از افراد فقيري است كه قحطي زده عشق هستند؛
مشكل اصلي، فقر دروني است؛
هيچ تكنولوژي نمي تواند آنرا مرتفع كند؛
ما اكنون قادريم به ساير مردم غذا بدهيم، اما چه كسي روح را تغذيه خواهد كرد؟!
علم قادر به اين كار نخواهد بود، چيز ديگري لازم است و آن دين است؛
علم كار خود را به انجام رسانده است؛
در اين زمان است كه دين حقيقي مي تواند وارد دنيا شود؛
وقتي علم تمام قواي خود را منتشر كرده و همه انسانها از لحاظ مادي به رضايت خاطر رسيده باشند،
از خانه، غذا و تحصيلات مناسب برخوردار شده باشند،
آنگاه براي نخستين بار متوجه مي شوند كه غذايي تازه ضرورت دارد؛
آن غذا عشق است و علم نمي تواند آنرا فراهم كند؛
فقط دين قادر به تغذيه روح است؛ دين، علم عشق است...
🍁🍃✨🔮✨🍃🍁
#فقر #دین #عشق #تعالیم_معنوی #روح #راهي_بسوي_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
❄️✨🌨🔮🌨✨❄️
✨✨🍥 « فقر عرفانی » چیست ؟ 🍥✨✨
فقر به معنای نداری و بی¬ چیزی است و در مقابل غنی؛ خداوند، غنی است یعنی بی¬ نیاز است؛ پس ما نیازمندیم و چیزی نداریم؛ فقر، صفت بنده و غنی، صفت خداست؛ لذا خداوند در قرآن فرمود: «انتم الفقرا الی الله وَ الله هو الغنی الحمید؛ شما نیازمندان خدائید و خداوند بی¬ نیاز است؛» فقر حقیقی، عبارت است از عدم تملّک یعنی شخص فقیر، چیزی ندارد که به خودش اضافه کند؛ از این جهت گفته ¬اند: اذا تمّ الفقر فهو الله؛ هرگاه فقر به کمال رسید آن¬وقت توحید می¬شود؛ توحید یعنی اسقاط اضافات؛ خانه من، ماشین من، مال من، همه این¬ها اضافات است؛ وقتی بنده به اینجا رسید که همه چیز را از خدا بداند و خودش را مالک نداند؛ این شخص فانی می¬شود و به توحید می¬رسد؛ لذا حافظ می¬گوید: دولت فقر، خدایا به من ارزانی دار؛
سالک که در سلوک می¬آید باید کم¬کم تعلقات دنیا را از قلبش بیرون کند؛ بعد از این امر، حال فقر و مقام فقر به مرور برایش بوجود می¬آید؛
هر موجودی به فقر ذاتی ملبّس است؛ عارف می¬بیند و می¬یابد که با لذات فقیر است نه اینکه فقط مال ندارد؛ پس افتقار و احتیاج ما به خدا، ذاتی است؛ لذا آن کسی که به فقر کامل برسد این مقام بوده و مقام سبب قرب می¬شود؛
فقراء مراتب دارند:
مرتبه اوّل : آن است که او را از دنیا هیچ چیز نباشد و طلب دنیا می¬کند؛
مرتبه دوم : آن است که او را از دنیا هیچ چیز نباشد و طلب دنیا نمی¬کند و قناعت می¬نماید و فقیر قانع است؛
مرتبه سوم : آن است که او را از دنیا هیچ چیز نباشد و طلب دنیا نمی¬کند و از کسی چیزی نمی¬خواهد چون چیزی ندارد، صبر کرده و به توکل زندگی می¬نماید و او فقیر صابر است؛
مرتبه چهارم : همانند مرتبه سوم است و لکن شکر می¬کند و او فقیر شاکر است؛
فقیر صابر و فقیر شاکر، در دنیا و آخرت از دوستان خدایند؛
عرفا از فقر معنی دیگری را منظور دارند و آن فنای نفس، سلب انانیت و سقوط از هستی موهوم می¬باشد؛
پس فقیر واقعی کسی است که به کمال مطلوب نایل گشته و از رسم، در وجود او اثری نباشد و به مقام سلم نفس رسیده و از هستی اعتباری رسته باشد؛ همین فقر است که گنج سلطانی در درون دارد.
من که دارم در گدایی گنج سلطانی بدست کی طمع در گردش گردون دون ¬پرور کنم!
(حافظ)
(مقامات معنوی 2 /183)
پس هر چه عنوان دارایی باشد از اسم و رسم، اعتبارات و شئون، حدود و مالکیّت، منیّت و ... در فقر واقعی ساقط شده و به هیچ چیز تکیه¬ گاهی ندارد که به آن نظر کند، لذا نه به عبادتش بنگرد و نه بر حال و مقام اعتماد کند؛ خویش را مجرد دیده و دیگران را اغیار می¬نگرد و تعلقی نداشته و آزاد است و خود را در اختیار و اراده یکی می¬بیند و این مطلب را ادراک می¬کند.
❄️✨🌨🔮🌨✨❄️
#فقر #عرفان #تعالیم_معنوى #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
✨✨🍥 « فقر عرفانی » چیست ؟ 🍥✨✨
فقر به معنای نداری و بی¬ چیزی است و در مقابل غنی؛ خداوند، غنی است یعنی بی¬ نیاز است؛ پس ما نیازمندیم و چیزی نداریم؛ فقر، صفت بنده و غنی، صفت خداست؛ لذا خداوند در قرآن فرمود: «انتم الفقرا الی الله وَ الله هو الغنی الحمید؛ شما نیازمندان خدائید و خداوند بی¬ نیاز است؛» فقر حقیقی، عبارت است از عدم تملّک یعنی شخص فقیر، چیزی ندارد که به خودش اضافه کند؛ از این جهت گفته ¬اند: اذا تمّ الفقر فهو الله؛ هرگاه فقر به کمال رسید آن¬وقت توحید می¬شود؛ توحید یعنی اسقاط اضافات؛ خانه من، ماشین من، مال من، همه این¬ها اضافات است؛ وقتی بنده به اینجا رسید که همه چیز را از خدا بداند و خودش را مالک نداند؛ این شخص فانی می¬شود و به توحید می¬رسد؛ لذا حافظ می¬گوید: دولت فقر، خدایا به من ارزانی دار؛
سالک که در سلوک می¬آید باید کم¬کم تعلقات دنیا را از قلبش بیرون کند؛ بعد از این امر، حال فقر و مقام فقر به مرور برایش بوجود می¬آید؛
هر موجودی به فقر ذاتی ملبّس است؛ عارف می¬بیند و می¬یابد که با لذات فقیر است نه اینکه فقط مال ندارد؛ پس افتقار و احتیاج ما به خدا، ذاتی است؛ لذا آن کسی که به فقر کامل برسد این مقام بوده و مقام سبب قرب می¬شود؛
فقراء مراتب دارند:
مرتبه اوّل : آن است که او را از دنیا هیچ چیز نباشد و طلب دنیا می¬کند؛
مرتبه دوم : آن است که او را از دنیا هیچ چیز نباشد و طلب دنیا نمی¬کند و قناعت می¬نماید و فقیر قانع است؛
مرتبه سوم : آن است که او را از دنیا هیچ چیز نباشد و طلب دنیا نمی¬کند و از کسی چیزی نمی¬خواهد چون چیزی ندارد، صبر کرده و به توکل زندگی می¬نماید و او فقیر صابر است؛
مرتبه چهارم : همانند مرتبه سوم است و لکن شکر می¬کند و او فقیر شاکر است؛
فقیر صابر و فقیر شاکر، در دنیا و آخرت از دوستان خدایند؛
عرفا از فقر معنی دیگری را منظور دارند و آن فنای نفس، سلب انانیت و سقوط از هستی موهوم می¬باشد؛
پس فقیر واقعی کسی است که به کمال مطلوب نایل گشته و از رسم، در وجود او اثری نباشد و به مقام سلم نفس رسیده و از هستی اعتباری رسته باشد؛ همین فقر است که گنج سلطانی در درون دارد.
من که دارم در گدایی گنج سلطانی بدست کی طمع در گردش گردون دون ¬پرور کنم!
(حافظ)
(مقامات معنوی 2 /183)
پس هر چه عنوان دارایی باشد از اسم و رسم، اعتبارات و شئون، حدود و مالکیّت، منیّت و ... در فقر واقعی ساقط شده و به هیچ چیز تکیه¬ گاهی ندارد که به آن نظر کند، لذا نه به عبادتش بنگرد و نه بر حال و مقام اعتماد کند؛ خویش را مجرد دیده و دیگران را اغیار می¬نگرد و تعلقی نداشته و آزاد است و خود را در اختیار و اراده یکی می¬بیند و این مطلب را ادراک می¬کند.
❄️✨🌨🔮🌨✨❄️
#فقر #عرفان #تعالیم_معنوى #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
🎆 خود گنه کاریم و از دنیا شکایت می کنیم،
غافل از خود دیگری را هم قضاوت می کنیم،
کودکی جان می دهد از درد و فقر و ما هنوز،
چشم می بندیم و هر شب خواب راحت می کنیم...
«شیخ بهایی»
#سخن_بزرگان #شيخ_بهايي #فقر #گناه #قضاوت #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
غافل از خود دیگری را هم قضاوت می کنیم،
کودکی جان می دهد از درد و فقر و ما هنوز،
چشم می بندیم و هر شب خواب راحت می کنیم...
«شیخ بهایی»
#سخن_بزرگان #شيخ_بهايي #فقر #گناه #قضاوت #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
🌸✨💖✨🔮✨💖✨🌸
✨✨🎆 «فقر عرفانی» چیست ؟ 🎆✨✨
💥(قسمت اول)
فقر یکی از مقامات و مراحل عرفان است در سلک و سلوک عارفانه شان؛ در این مقام عارف و سالک مرحله بی نیازی از غیر و نیازمندی به حق را تجربه می کند؛ فقر یعنی دل بریدن از دنیا و اسباب آن و فقط فقط احساس نیاز به خدا کردن.
عرفا کسی را فقیر واقعی می دانند که علاوه بر ترک، فقدان مال، میل و رغبت به دارایی و دارا بودن را نیز ترک کند؛ یعنی هم خود نیاز و هم احساس نیاز را ترک کنند و در آخرین درجات خود این ترک کردن را نیز ترک کنند.
فقر: قال الله عز و جل: یا ایها الناس انتم الفقراء الی الله؛ ترجمه: «ای مردمان شما فقیرانید (نیازمندید) به خدای
فقر واقعی فقط فقدان غنا نیست، بلکه فقدان میل و رغبت به غنا است؛ یعنی هم قلب عارف باید تهی باشد و هم دستش و در این معنی است که عارف «الفقر فخری» می گوید و با مباهات خود را فقیر و درویش می نامد؛ زیرا مفهوم آن است که فقیر باید از هر فکر و میلی که او را از خدا منحرف کند، بر کنار باشد.
فقر در لغت:
ناداری و تهیدستی؛ در اصطلاح عرفان ترک دنیا به اختیار، خواه به سبب بیم از حساب باشد خواه به امید کسب ثواب و خواه جهت نیل به آسایش خاطر؛ فقر را در عرفان بدایت و از مقامت آن می شمارند و «الفقر فخری» که از سخنان منسوب به پیامبر است و در اهمیت فقر اقوال بسیار دارند اما فقر واقعی در نزد محققان عرفا فقط ترک و فقدان مال نیست، بلکه ترک و فقدان میل و رغبت به غنا هم شرط است، یعنی فقیر واقعی باید هم دستش از مال دنیا خالی باشد، هم قلبش از علاقه و محبت آن و به این معنی است که عارف را فقیر و درویش نیز می خوانند اگرچه غالبا عنوان فقیر مخصوصا در ادوار نزدیک به زمان ما بر طبقه پایین صوفیه اطلاق می شود، لیکن محققین صوفیه ترک رغبت و اخفاء فقر و اجتناب از اظهار و سوال را شرط تحقق فقر واقعی می شمارند و فقرای واقعی و صادق را دارای زهد و مقام صدیقان می پندارند و رسم فقر را تشبه و تقلید از پیامبران و اولیاء می دانند.
تا سالک از کرده‌های خود پشیمان نگردد، توبه نکند و به جبران و تدارک گذشته نپردازد و تا توبه نکند، و ورع نورزد، و تا از متاع دنیا رو نگرداند و بدان بی‌رغبت نگردد، و تا زهد را پیشه خود نسازد و عدم تملک اسباب از او برنیاید و به فقر دست نیابد، از این‌رو فقر مقام چهارم است.
مقام اول توبه است : نخست از گذشته باز می‌گردد.
مقام دوم «ورع» است : آنگاه از فروافتادن در زشتی‌های پیشین پرهیز می‌کند.
مقام سوم «زهد» است : آنگاه از دنیا که سبب وقوع او در منکرات است، روگردان می‌شود؛ چون دنیا نخواهد، اسباب تملک دنیا را نیز نخواهد.
و مقام چهارم فقر است که شرح آن گذشت.
🌸✨💖✨🔮✨💖✨🌸
#فقر #عرفان #تعالیم_معنوى #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
✨✨🎆 «فقر عرفانی» چیست ؟ 🎆✨✨
💥(قسمت اول)
فقر یکی از مقامات و مراحل عرفان است در سلک و سلوک عارفانه شان؛ در این مقام عارف و سالک مرحله بی نیازی از غیر و نیازمندی به حق را تجربه می کند؛ فقر یعنی دل بریدن از دنیا و اسباب آن و فقط فقط احساس نیاز به خدا کردن.
عرفا کسی را فقیر واقعی می دانند که علاوه بر ترک، فقدان مال، میل و رغبت به دارایی و دارا بودن را نیز ترک کند؛ یعنی هم خود نیاز و هم احساس نیاز را ترک کنند و در آخرین درجات خود این ترک کردن را نیز ترک کنند.
فقر: قال الله عز و جل: یا ایها الناس انتم الفقراء الی الله؛ ترجمه: «ای مردمان شما فقیرانید (نیازمندید) به خدای
فقر واقعی فقط فقدان غنا نیست، بلکه فقدان میل و رغبت به غنا است؛ یعنی هم قلب عارف باید تهی باشد و هم دستش و در این معنی است که عارف «الفقر فخری» می گوید و با مباهات خود را فقیر و درویش می نامد؛ زیرا مفهوم آن است که فقیر باید از هر فکر و میلی که او را از خدا منحرف کند، بر کنار باشد.
فقر در لغت:
ناداری و تهیدستی؛ در اصطلاح عرفان ترک دنیا به اختیار، خواه به سبب بیم از حساب باشد خواه به امید کسب ثواب و خواه جهت نیل به آسایش خاطر؛ فقر را در عرفان بدایت و از مقامت آن می شمارند و «الفقر فخری» که از سخنان منسوب به پیامبر است و در اهمیت فقر اقوال بسیار دارند اما فقر واقعی در نزد محققان عرفا فقط ترک و فقدان مال نیست، بلکه ترک و فقدان میل و رغبت به غنا هم شرط است، یعنی فقیر واقعی باید هم دستش از مال دنیا خالی باشد، هم قلبش از علاقه و محبت آن و به این معنی است که عارف را فقیر و درویش نیز می خوانند اگرچه غالبا عنوان فقیر مخصوصا در ادوار نزدیک به زمان ما بر طبقه پایین صوفیه اطلاق می شود، لیکن محققین صوفیه ترک رغبت و اخفاء فقر و اجتناب از اظهار و سوال را شرط تحقق فقر واقعی می شمارند و فقرای واقعی و صادق را دارای زهد و مقام صدیقان می پندارند و رسم فقر را تشبه و تقلید از پیامبران و اولیاء می دانند.
تا سالک از کرده‌های خود پشیمان نگردد، توبه نکند و به جبران و تدارک گذشته نپردازد و تا توبه نکند، و ورع نورزد، و تا از متاع دنیا رو نگرداند و بدان بی‌رغبت نگردد، و تا زهد را پیشه خود نسازد و عدم تملک اسباب از او برنیاید و به فقر دست نیابد، از این‌رو فقر مقام چهارم است.
مقام اول توبه است : نخست از گذشته باز می‌گردد.
مقام دوم «ورع» است : آنگاه از فروافتادن در زشتی‌های پیشین پرهیز می‌کند.
مقام سوم «زهد» است : آنگاه از دنیا که سبب وقوع او در منکرات است، روگردان می‌شود؛ چون دنیا نخواهد، اسباب تملک دنیا را نیز نخواهد.
و مقام چهارم فقر است که شرح آن گذشت.
🌸✨💖✨🔮✨💖✨🌸
#فقر #عرفان #تعالیم_معنوى #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
🌸✨💖✨🔮✨💖✨🌸
✨✨🎆 «فقر عرفانی» چیست ؟ 🎆✨✨
💥(قسمت دوم)
فقر به معنای نداری و بی‌چیزی است و در مقابل غنی، خداوند، غنی است یعنی بی نیاز است؛ پس ما نیازمندیم و چیزی نداریم؛ فقر، صفت بنده و غنی، صفت خداست؛ لذا خداوند در قرآن فرمود: «انتم الفقرا الی الله وَ الله هو الغنی الحمید؛ شما نیازمندان خدائید و خداوند بی‌نیاز است؛» فقر حقیقی، عبارت است از عدم تملّک یعنی شخص فقیر، چیزی ندارد که به خودش اضافه کند؛ از این جهت گفته اند: اذا تمّ الفقر فهو الله؛ هرگاه فقر به کمال رسید آن‌وقت توحید می‌شود؛ توحید یعنی اسقاط اضافات؛ خانه من، ماشین من، مال من، همه این‌ها اضافات است؛ وقتی بنده به اینجا رسید که همه چیز را از خدا بداند و خودش را مالک نداند؛ این شخص فانی می‌شود و به توحید می‌رسد؛ لذا حافظ می‌گوید: دولت فقر، خدایا به من ارزانی دار.
سالک که در سلوک می‌آید باید کم‌کم تعلقات دنیا را از قلبش بیرون کند؛ بعد از این امر، حال فقر و مقام فقر به مرور برایش بوجود می‌آید.
هر موجودی به فقر ذاتی ملبّس است؛ عارف می‌بیند و می‌یابد که با لذات فقیر است نه اینکه فقط مال ندارد؛ پس افتقار و احتیاج ما به خدا، ذاتی است؛ لذا آن کسی که به فقر کامل برسد این مقام بوده و مقام سبب قرب می‌شود؛
فقراء مراتب دارند:
مرتبه اوّل، آن است که او را از دنیا هیچ چیز نباشد و طلب دنیا می‌کند.
مرتبه دوم، آن است که او را از دنیا هیچ چیز نباشد و طلب دنیا نمی‌کند و قناعت می‌نماید و فقیر قانع است.
مرتبه سوم، آن است که او را از دنیا هیچ چیز نباشد و طلب دنیا نمی‌کند و از کسی چیزی نمی‌خواهد چون چیزی ندارد، صبر کرده و به توکل زندگی می‌نماید و او فقیر صابر است.
مرتبه چهارم، همانند مرتبه سوم است و لکن شکر می‌کند و او فقیر شاکر است.
فقیر صابر و فقیر شاکر، در دنیا و آخرت از دوستان خدایند.
عرفا از فقر معنی دیگری را منظور دارند و آن فنای نفس، سلب انانیت و سقوط از هستی موهوم می‌باشد.
پس فقیر واقعی کسی است که به کمال مطلوب نایل گشته و از رسم، در وجود او اثری نباشد و به مقام سلم نفس رسیده و از هستی اعتباری رسته باشد؛ همین فقر است که گنج سلطانی در درون دارد.
من که دارم در گدایی گنج سلطانی بدست کی طمع در گردش گردون دون پرور کنم؟ (حافظ)
پس هر چه عنوان دارایی باشد از اسم و رسم، اعتبارات و شئون، حدود و مالکیّت، منیّت و... در فقر واقعی ساقط شده و به هیچ چیز تکیه گاهی ندارد که به آن نظر کند، لذا نه به عبادتش بنگرد و نه بر حال و مقام اعتماد کند؛ خویش را مجرد دیده و دیگران را اغیار می‌نگرد و تعلقی نداشته و آزاد است و خود را در اختیار و اراده یکی می‌بیند و این مطلب را ادراک می‌کند.
🌸✨💖✨🔮✨💖✨🌸
#فقر #عرفان #تعالیم_معنوی #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
✨✨🎆 «فقر عرفانی» چیست ؟ 🎆✨✨
💥(قسمت دوم)
فقر به معنای نداری و بی‌چیزی است و در مقابل غنی، خداوند، غنی است یعنی بی نیاز است؛ پس ما نیازمندیم و چیزی نداریم؛ فقر، صفت بنده و غنی، صفت خداست؛ لذا خداوند در قرآن فرمود: «انتم الفقرا الی الله وَ الله هو الغنی الحمید؛ شما نیازمندان خدائید و خداوند بی‌نیاز است؛» فقر حقیقی، عبارت است از عدم تملّک یعنی شخص فقیر، چیزی ندارد که به خودش اضافه کند؛ از این جهت گفته اند: اذا تمّ الفقر فهو الله؛ هرگاه فقر به کمال رسید آن‌وقت توحید می‌شود؛ توحید یعنی اسقاط اضافات؛ خانه من، ماشین من، مال من، همه این‌ها اضافات است؛ وقتی بنده به اینجا رسید که همه چیز را از خدا بداند و خودش را مالک نداند؛ این شخص فانی می‌شود و به توحید می‌رسد؛ لذا حافظ می‌گوید: دولت فقر، خدایا به من ارزانی دار.
سالک که در سلوک می‌آید باید کم‌کم تعلقات دنیا را از قلبش بیرون کند؛ بعد از این امر، حال فقر و مقام فقر به مرور برایش بوجود می‌آید.
هر موجودی به فقر ذاتی ملبّس است؛ عارف می‌بیند و می‌یابد که با لذات فقیر است نه اینکه فقط مال ندارد؛ پس افتقار و احتیاج ما به خدا، ذاتی است؛ لذا آن کسی که به فقر کامل برسد این مقام بوده و مقام سبب قرب می‌شود؛
فقراء مراتب دارند:
مرتبه اوّل، آن است که او را از دنیا هیچ چیز نباشد و طلب دنیا می‌کند.
مرتبه دوم، آن است که او را از دنیا هیچ چیز نباشد و طلب دنیا نمی‌کند و قناعت می‌نماید و فقیر قانع است.
مرتبه سوم، آن است که او را از دنیا هیچ چیز نباشد و طلب دنیا نمی‌کند و از کسی چیزی نمی‌خواهد چون چیزی ندارد، صبر کرده و به توکل زندگی می‌نماید و او فقیر صابر است.
مرتبه چهارم، همانند مرتبه سوم است و لکن شکر می‌کند و او فقیر شاکر است.
فقیر صابر و فقیر شاکر، در دنیا و آخرت از دوستان خدایند.
عرفا از فقر معنی دیگری را منظور دارند و آن فنای نفس، سلب انانیت و سقوط از هستی موهوم می‌باشد.
پس فقیر واقعی کسی است که به کمال مطلوب نایل گشته و از رسم، در وجود او اثری نباشد و به مقام سلم نفس رسیده و از هستی اعتباری رسته باشد؛ همین فقر است که گنج سلطانی در درون دارد.
من که دارم در گدایی گنج سلطانی بدست کی طمع در گردش گردون دون پرور کنم؟ (حافظ)
پس هر چه عنوان دارایی باشد از اسم و رسم، اعتبارات و شئون، حدود و مالکیّت، منیّت و... در فقر واقعی ساقط شده و به هیچ چیز تکیه گاهی ندارد که به آن نظر کند، لذا نه به عبادتش بنگرد و نه بر حال و مقام اعتماد کند؛ خویش را مجرد دیده و دیگران را اغیار می‌نگرد و تعلقی نداشته و آزاد است و خود را در اختیار و اراده یکی می‌بیند و این مطلب را ادراک می‌کند.
🌸✨💖✨🔮✨💖✨🌸
#فقر #عرفان #تعالیم_معنوی #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
🌸✨🌿✨🔮✨🌿✨🌸
✨✨🔔 انسان های عجیبی هستیم!!! 🔔✨✨
وقتی به دستفروشی فقیر می رسیم که جنس خود را به نصف قیمت می فروشد با کلی چانه زدن او را شکست می دهیم و اجناسش را به قیمت ناچیز می خریم!...
بعد به کافی شاپ لوکس شخص ثروتمندی رفته و یک فنجان قهوه را ده برابر قیمت نوش جان می کنیم و انعامی اضافه نیز روی میز می گذاریم و شادمانیم!...
شادمانیم که فقیران را فقیرتر و ثروتمندان را ثروتمندتر می کنیم!...
این است فقر فرهنگی...
🌸✨🌿✨🔮✨🌿✨🌸
#فقر_فرهنگى #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
✨✨🔔 انسان های عجیبی هستیم!!! 🔔✨✨
وقتی به دستفروشی فقیر می رسیم که جنس خود را به نصف قیمت می فروشد با کلی چانه زدن او را شکست می دهیم و اجناسش را به قیمت ناچیز می خریم!...
بعد به کافی شاپ لوکس شخص ثروتمندی رفته و یک فنجان قهوه را ده برابر قیمت نوش جان می کنیم و انعامی اضافه نیز روی میز می گذاریم و شادمانیم!...
شادمانیم که فقیران را فقیرتر و ثروتمندان را ثروتمندتر می کنیم!...
این است فقر فرهنگی...
🌸✨🌿✨🔮✨🌿✨🌸
#فقر_فرهنگى #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
🎆 « مردمان زیادی هستند که تلاش می کنند فقر اندیشه شان را زیر انبوهی از کلمات بی مصرف پنهان کنند .»
#آرتور_شوپنهاور"
#فقر_اندیشه #کلمات_بیمصرف #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
#آرتور_شوپنهاور"
#فقر_اندیشه #کلمات_بیمصرف #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
🎆 کمى تامل:
فقر یعنی از مدرک و تاییدیه تحصیلی به عنوان تاییدیه انسانیت استفاده کنیم و باهاش پز بدهیم...!!!!
#کمى_تامل #فقر #مدرک_و_پز_دادن #انسانيت #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
فقر یعنی از مدرک و تاییدیه تحصیلی به عنوان تاییدیه انسانیت استفاده کنیم و باهاش پز بدهیم...!!!!
#کمى_تامل #فقر #مدرک_و_پز_دادن #انسانيت #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
🎆 فقر فرهنگی یعنی :
زگهواره تا گور سلفی بگیر !!!!
#افراط_در_سلفى_گرفتن #فقر_فرهنگى #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
زگهواره تا گور سلفی بگیر !!!!
#افراط_در_سلفى_گرفتن #فقر_فرهنگى #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
🎆 کمى تامل:
فقر...
فقط شب را بی غذا سر کردن نیست،
فقر...
روز را بی اندیشه سپری کردن است!!!!
#کمى_تامل #فقر #گرسنگى #انديشه #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
فقر...
فقط شب را بی غذا سر کردن نیست،
فقر...
روز را بی اندیشه سپری کردن است!!!!
#کمى_تامل #فقر #گرسنگى #انديشه #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
🎆 او چیزی برای خوردن ندارد...
اما وقتی به او دو آب نبات چوبی دادند...
یکی را به عکاس تقدیم کرد...!!!!
#فقر #گرسنگی #آب_نبات #بذل_و_بخشش #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
اما وقتی به او دو آب نبات چوبی دادند...
یکی را به عکاس تقدیم کرد...!!!!
#فقر #گرسنگی #آب_نبات #بذل_و_بخشش #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
🎆 فقر همان گرد وخاکی است که
بر کتابهای فروش نرفته یک
کتاب فروشی می نشیند،
فقر شب را بی غذا
سرکردن نیست،
فقر روز را بی اندیشه
سپری کردن است...
"دکتر شریعتی"
#دکتر_شريعتى #خاک_روى_کتاب_فروش_نرفته #فقر #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
بر کتابهای فروش نرفته یک
کتاب فروشی می نشیند،
فقر شب را بی غذا
سرکردن نیست،
فقر روز را بی اندیشه
سپری کردن است...
"دکتر شریعتی"
#دکتر_شريعتى #خاک_روى_کتاب_فروش_نرفته #فقر #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
🎆 لطفا:
ً تیغ،شيشه و بطری شکسته و اشیاء نوک تیز رو توی کیسه زباله هاتون نریزید،
💗 به فکر دستهای کوچک و پاهای برهنه ای که در آن، دنبال چیزی می گردند هم باشید!!!!💗
#کودکان_گرسنه #فقر #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
ً تیغ،شيشه و بطری شکسته و اشیاء نوک تیز رو توی کیسه زباله هاتون نریزید،
💗 به فکر دستهای کوچک و پاهای برهنه ای که در آن، دنبال چیزی می گردند هم باشید!!!!💗
#کودکان_گرسنه #فقر #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
🎆 غم و شـادی انسانها را
مےتوان از چشمانشان فهمید....
نگـاه را نمےتوان آرایش کرد.!!!!
#نگاه #غم_و_شادی #آرايش #فقر #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
مےتوان از چشمانشان فهمید....
نگـاه را نمےتوان آرایش کرد.!!!!
#نگاه #غم_و_شادی #آرايش #فقر #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot