🌸✨🌿✨🔮✨🌿✨🌸
✨✨🎆 هفت راز کیهان که دانشمندان قادر به توضیحش نیستند 🎆✨✨
بر کسی پوشیده نیست که کیهان پر از اسرار و شگفتی است، همچنین کیهان پر از پدیده های غیر قابل توضیح است که دانشمندان سخت به دنبال یافتن پاسخی برای آنها هستند. در این مقاله هفت مورد از این پدیده ها که نقش کلیدی در درک کیهان دارند را بررسی می کنیم.
۱- سیاهچاله ها:
سیاهچاله ها زمانی شکل می گیرند که یک ستاره ی غول پیکر فرو می پاشد. پس از تولد سیاهچاله گرانش این ناحیه از فضا به قدری عظیم است که حتی نور نیز نمی تواند از میدان گرانشی شدید آن فرار کند. ما می دانیم سیاهچاله ها چطور کار می کنند، اما در واقعیت هنوز یکی از آنها را بصورت مستقیم مشاهده نکردیم و از روی تاثیرات اجرام اطرافشان آنها را تشخیص داده ایم. این اجرام برای تلسکوپ هایی با پرتو الکترومغناطیس، نوری یا پرتو ایکس اخترشناسان غیر قابل رویت هستند و باید از روی امواج گرانشی یا تاثیرات اجرام ِ کیهانی اطرافشان در فضا- زمان آنها را تشخیص دهیم.
۲- فضای خالی عظیم:
بر عکس سیاهچاله، فضای خالی عظیم حفره ای در فضا نیست در عوض به شکل عجیبی آنها خالی از “ماده” و “ماده تاریک” هستند و بر خلاف سیاهچاله ها نور از طریق خلا و از میانشان عبور می کند، همچنین دانشمندان معتقدند که این فضاهای خالی دارای انرژی تاریک هستند. قطر بزرگترین فضای خالی شناسایی شده در کیهان حدود ۱٫۳ میلیارد سال نوری می باشد.
۳- ماده تاریک:
گرچه ماده تاریک خود یک معماست، اما به توضیح بسیاری از مسائل ناشناخته ی کیهان کمک می کند. کیهان شناسان معتقدند که ۲۷ درصد عالم از ماده تاریک تشکیل شده است. ماده تاریک از سیاهچاله ها ساخته نشده، اما یک تئوری می گوید ماده تاریک در عالم از عناصر سیاهچاله های نخستین شکل گرفته است.
۴- انرژی تاریک:
علاوه بر ۲۷ درصد از عالم که از ماده تاریک ساخته شده، مقدار زیادی به شکل انرژی تاریک است که ۶۸ درصد هر آنچه که در کیهان هست را تشکیل می دهد (ماده معمولی که ما می شناسیم فقط حدود ۵ درصد از عالم است). همانند ماده تاریک در مورد انرژی تاریک نیز چیز زیادی نمی دانیم اما فرضیه موجود این است که انرژی تاریک علت انبساط ِ شتاب دار کیهان است. (این در حالی است که ماده تاریک با اثرات گرانشی سرعتش را کم می کند). بیشتر اطلاعات ما در مورد ماده و انرژی تاریک از تابش پس زمینه کیهانی بدست آمده، یک نقشه ی حرارتی از کیهان که ۳۸۰ هزار سال پس از بیگ بنگ را نشان می دهد و مربوط به زمانی که اتم های هیدروژن برای نخستین بار داشتند شکل می گرفتند.
۵- جاذب ِ بزرگ:
کششی در فاصله ی ۲۲۰ میلیون سال نوری وجود دارد که تمام کهکشان ها را به سمت خود می کشد. در هر صورت بعد از بیگ بنگ تمام کیهان در حال انبساط است، بنابراین به این نتیجه می رسیم که کهکشانها نه در مسیر رو به جلو در حال حرکتند. خوشه ای که در تصویر بالا نشان داده شده یک ناهنجاری گرانشی را داراست که به عنوان جاذب بزرگ شناخته می شود و دارای نوری است که از جاذبه ی گرانشیش نشات می گیرد. برخی علتش را به ماده تاریک ربط می دهند، و دیگران ادعا می کنند که کهکشان راه شیری، دید ما نسبت به چیزی که هست را مسدود می کند، یعنی ما را با سرعتی حدود ۱٫۴ میلیون مایل بر ساعت به سمت خود می کشد.
۶- «پگی» قمر راز آلود زحل:
برای لحظاتی کوتاه زحل قمر کوچک و راز آلودی به نام «پگی» داشت. در سال ۲۰۱۳ کاوشگر کاسینی ناسا تصویری از حلقه های زحل گرفت و اختلالی را ثبت کرد که به عقیده ی محققان یک قمر کوچک و جدید در حال ِ شکل گرفتن بود. به گفته ی محققان پیشرانش جت ناسا هدف آنطور که انتظار می رفت بزرگ نشد و حتی بخشی از آن جدا و سقوط کرد. پس از بررسی ها باید گفت که وضعیت «پگی» همچنان ناشناخته مانده است.
۷- ستاره عجیب:
ستاره ی KIC 8462852 نه تنها یک نام حائز اهمیت است، بلکه یک مسئله ی عجیب و حل نشده در فاصله ی ۱۵۰۰ سال نوری از زمین می باشد. مسئله بزرگ در مورد ستاره ی تبی(Tabby) این است که حدود ۲۰ درصد ِ نور منتشر شده از آن ستاره برای ما مسدود می شود، جالب این است که سیاره ای حتی به بزرگی مشتری در آنجا تنها یک درصد از نور ِ ستاره ای مانند KIC 8462852 را مسدود می کند. پس آنجا چه خبر است؟
برخی پیشنهاد دادند آنجا یک کره ی دایسون متعلق به بیگانگان وجود دارد که ستاره را احاطه کرده و انرژی اش را می مکد. برخی اخترشناسان نیز پیشنهاد کرده اند که یک دسته از دنباله دارها نور این ستاره را مسدود می کنند.
🌸✨🌿✨🔮✨🌿✨🌸
#اسرار_کائنات #کيهان_شناسى #علمى #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
✨✨🎆 هفت راز کیهان که دانشمندان قادر به توضیحش نیستند 🎆✨✨
بر کسی پوشیده نیست که کیهان پر از اسرار و شگفتی است، همچنین کیهان پر از پدیده های غیر قابل توضیح است که دانشمندان سخت به دنبال یافتن پاسخی برای آنها هستند. در این مقاله هفت مورد از این پدیده ها که نقش کلیدی در درک کیهان دارند را بررسی می کنیم.
۱- سیاهچاله ها:
سیاهچاله ها زمانی شکل می گیرند که یک ستاره ی غول پیکر فرو می پاشد. پس از تولد سیاهچاله گرانش این ناحیه از فضا به قدری عظیم است که حتی نور نیز نمی تواند از میدان گرانشی شدید آن فرار کند. ما می دانیم سیاهچاله ها چطور کار می کنند، اما در واقعیت هنوز یکی از آنها را بصورت مستقیم مشاهده نکردیم و از روی تاثیرات اجرام اطرافشان آنها را تشخیص داده ایم. این اجرام برای تلسکوپ هایی با پرتو الکترومغناطیس، نوری یا پرتو ایکس اخترشناسان غیر قابل رویت هستند و باید از روی امواج گرانشی یا تاثیرات اجرام ِ کیهانی اطرافشان در فضا- زمان آنها را تشخیص دهیم.
۲- فضای خالی عظیم:
بر عکس سیاهچاله، فضای خالی عظیم حفره ای در فضا نیست در عوض به شکل عجیبی آنها خالی از “ماده” و “ماده تاریک” هستند و بر خلاف سیاهچاله ها نور از طریق خلا و از میانشان عبور می کند، همچنین دانشمندان معتقدند که این فضاهای خالی دارای انرژی تاریک هستند. قطر بزرگترین فضای خالی شناسایی شده در کیهان حدود ۱٫۳ میلیارد سال نوری می باشد.
۳- ماده تاریک:
گرچه ماده تاریک خود یک معماست، اما به توضیح بسیاری از مسائل ناشناخته ی کیهان کمک می کند. کیهان شناسان معتقدند که ۲۷ درصد عالم از ماده تاریک تشکیل شده است. ماده تاریک از سیاهچاله ها ساخته نشده، اما یک تئوری می گوید ماده تاریک در عالم از عناصر سیاهچاله های نخستین شکل گرفته است.
۴- انرژی تاریک:
علاوه بر ۲۷ درصد از عالم که از ماده تاریک ساخته شده، مقدار زیادی به شکل انرژی تاریک است که ۶۸ درصد هر آنچه که در کیهان هست را تشکیل می دهد (ماده معمولی که ما می شناسیم فقط حدود ۵ درصد از عالم است). همانند ماده تاریک در مورد انرژی تاریک نیز چیز زیادی نمی دانیم اما فرضیه موجود این است که انرژی تاریک علت انبساط ِ شتاب دار کیهان است. (این در حالی است که ماده تاریک با اثرات گرانشی سرعتش را کم می کند). بیشتر اطلاعات ما در مورد ماده و انرژی تاریک از تابش پس زمینه کیهانی بدست آمده، یک نقشه ی حرارتی از کیهان که ۳۸۰ هزار سال پس از بیگ بنگ را نشان می دهد و مربوط به زمانی که اتم های هیدروژن برای نخستین بار داشتند شکل می گرفتند.
۵- جاذب ِ بزرگ:
کششی در فاصله ی ۲۲۰ میلیون سال نوری وجود دارد که تمام کهکشان ها را به سمت خود می کشد. در هر صورت بعد از بیگ بنگ تمام کیهان در حال انبساط است، بنابراین به این نتیجه می رسیم که کهکشانها نه در مسیر رو به جلو در حال حرکتند. خوشه ای که در تصویر بالا نشان داده شده یک ناهنجاری گرانشی را داراست که به عنوان جاذب بزرگ شناخته می شود و دارای نوری است که از جاذبه ی گرانشیش نشات می گیرد. برخی علتش را به ماده تاریک ربط می دهند، و دیگران ادعا می کنند که کهکشان راه شیری، دید ما نسبت به چیزی که هست را مسدود می کند، یعنی ما را با سرعتی حدود ۱٫۴ میلیون مایل بر ساعت به سمت خود می کشد.
۶- «پگی» قمر راز آلود زحل:
برای لحظاتی کوتاه زحل قمر کوچک و راز آلودی به نام «پگی» داشت. در سال ۲۰۱۳ کاوشگر کاسینی ناسا تصویری از حلقه های زحل گرفت و اختلالی را ثبت کرد که به عقیده ی محققان یک قمر کوچک و جدید در حال ِ شکل گرفتن بود. به گفته ی محققان پیشرانش جت ناسا هدف آنطور که انتظار می رفت بزرگ نشد و حتی بخشی از آن جدا و سقوط کرد. پس از بررسی ها باید گفت که وضعیت «پگی» همچنان ناشناخته مانده است.
۷- ستاره عجیب:
ستاره ی KIC 8462852 نه تنها یک نام حائز اهمیت است، بلکه یک مسئله ی عجیب و حل نشده در فاصله ی ۱۵۰۰ سال نوری از زمین می باشد. مسئله بزرگ در مورد ستاره ی تبی(Tabby) این است که حدود ۲۰ درصد ِ نور منتشر شده از آن ستاره برای ما مسدود می شود، جالب این است که سیاره ای حتی به بزرگی مشتری در آنجا تنها یک درصد از نور ِ ستاره ای مانند KIC 8462852 را مسدود می کند. پس آنجا چه خبر است؟
برخی پیشنهاد دادند آنجا یک کره ی دایسون متعلق به بیگانگان وجود دارد که ستاره را احاطه کرده و انرژی اش را می مکد. برخی اخترشناسان نیز پیشنهاد کرده اند که یک دسته از دنباله دارها نور این ستاره را مسدود می کنند.
🌸✨🌿✨🔮✨🌿✨🌸
#اسرار_کائنات #کيهان_شناسى #علمى #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
🍁✨🍃✨🔮✨🍃✨🍁
🎆 بسیاری از کهکشانهای مارپیچی دارای ساختار میلهای هم هستند؛ حتی به نظر میرسد که کهکشان راهشیری خودمان هم دارای نوعی ساختار میلهای باشد؛ عکسی که در بالا میبینید توسط تلسکوپ هابل از کهکشان مارپیچی میلهای NGC 1672 گرفته شده است؛ در این عکس جزییات خیلی زیادی قابل مشاهده است؛ از جمله رشتههای تاریک غباری، خوشههای ستارگان آبی جوان، سحابیهای نشری قرمز پر از هیدروژن و یک هستهی روشن فعال که احتمالا منزلگاه سیاهچالهای ابرپرجرم است؛ این کهکشان در فاصلهي ۶۰ میلیون سال نوری از ما قرار دارد؛ یعنی نوری از از آن به ما میرسد، اندکی پس از انقراض دایناسورها تولید شده است؛ این کهکشان در صورت فلکی دلفین قرار دارد و قطر آن ۷۵۰۰۰ سال نوری است.
🍁✨🍃✨🔮✨🍃✨🍁
#کهکشان_مارپیچی_میله اى #کيهان_شناسى #علمى #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
🎆 بسیاری از کهکشانهای مارپیچی دارای ساختار میلهای هم هستند؛ حتی به نظر میرسد که کهکشان راهشیری خودمان هم دارای نوعی ساختار میلهای باشد؛ عکسی که در بالا میبینید توسط تلسکوپ هابل از کهکشان مارپیچی میلهای NGC 1672 گرفته شده است؛ در این عکس جزییات خیلی زیادی قابل مشاهده است؛ از جمله رشتههای تاریک غباری، خوشههای ستارگان آبی جوان، سحابیهای نشری قرمز پر از هیدروژن و یک هستهی روشن فعال که احتمالا منزلگاه سیاهچالهای ابرپرجرم است؛ این کهکشان در فاصلهي ۶۰ میلیون سال نوری از ما قرار دارد؛ یعنی نوری از از آن به ما میرسد، اندکی پس از انقراض دایناسورها تولید شده است؛ این کهکشان در صورت فلکی دلفین قرار دارد و قطر آن ۷۵۰۰۰ سال نوری است.
🍁✨🍃✨🔮✨🍃✨🍁
#کهکشان_مارپیچی_میله اى #کيهان_شناسى #علمى #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
❄️✨🌨✨🔮✨🌨✨❄️
✨✨🎇 کوازار یا " اختروش " چیست ؟ 🎇✨✨
اختروشها یا کوازارها هستههای فعال کهکشانهای دوردست هستند و نام اختروش یا شبه ستاره برای این به آنها داده شده است که اجرامی بسیار درخشان و نقطهای همانند ستارهها به نظر میرسند.
ماهیت واقعی اختروشها به درستی شناخته شده نیست اما بر اساس آخرین مطالعات، اخترشناسان به این نتیجه رسیدهاند که انرژی عظیم اختروشها از فروریزش مواد داخل اَبَرسیاه چالهی مرکزی کهکشانهای جوان تامین میشود. اختروشها انتقال به سرخ بسیار بالایی دارند، به این معنی که آنها با سرعت زیادی از ما در حال دور شدن هستند و بنابر قانون انبساط عالم هابل این نشان میدهد که در فاصلهی بسیار زیادی از ما قرار دارند. بنابراین نوری که ما از اختروشها دریافت میکنیم مربوط به میلیاردها سال قبل است، زمانیکه عالم بسیار جوان بوده است.
اختروشها از پُرانرژیترین منابع شناخته شده در عالم هستند. انرژی تابش شده از یک اختروش معادل هزار میلیارد ستاره همانند خورشید است. این انرژی در تمام طولموجهای الکترومغناطیسی تابش میشوند اما اوج انرژی معمولاً در محدوده پرتوهای فرابنفش و مرئی است.
طیف تابششده از اختروشها بسیار با طیف یک ستاره تفاوت دارد و به این طریق میتوان اختروشها را از ستارهها متمایز کرد. تا کنون حدود ۲۰۰۰۰۰ اختروش شناسایی شده است اما این همهی اختروشهای موجود در عالم را شامل نمیشود، چرا که تا به حال فقط بخش کوچکی از کل آسمان برای یافتن اختروشها رصد شده است.
کوازار 3 C 273 در برابر خورشید ما 4 تریلیون برابر روشن تر است !!
❄️✨🌨✨🔮✨🌨✨❄️
#کوازار #اختروش #کيهان_شناسى #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
✨✨🎇 کوازار یا " اختروش " چیست ؟ 🎇✨✨
اختروشها یا کوازارها هستههای فعال کهکشانهای دوردست هستند و نام اختروش یا شبه ستاره برای این به آنها داده شده است که اجرامی بسیار درخشان و نقطهای همانند ستارهها به نظر میرسند.
ماهیت واقعی اختروشها به درستی شناخته شده نیست اما بر اساس آخرین مطالعات، اخترشناسان به این نتیجه رسیدهاند که انرژی عظیم اختروشها از فروریزش مواد داخل اَبَرسیاه چالهی مرکزی کهکشانهای جوان تامین میشود. اختروشها انتقال به سرخ بسیار بالایی دارند، به این معنی که آنها با سرعت زیادی از ما در حال دور شدن هستند و بنابر قانون انبساط عالم هابل این نشان میدهد که در فاصلهی بسیار زیادی از ما قرار دارند. بنابراین نوری که ما از اختروشها دریافت میکنیم مربوط به میلیاردها سال قبل است، زمانیکه عالم بسیار جوان بوده است.
اختروشها از پُرانرژیترین منابع شناخته شده در عالم هستند. انرژی تابش شده از یک اختروش معادل هزار میلیارد ستاره همانند خورشید است. این انرژی در تمام طولموجهای الکترومغناطیسی تابش میشوند اما اوج انرژی معمولاً در محدوده پرتوهای فرابنفش و مرئی است.
طیف تابششده از اختروشها بسیار با طیف یک ستاره تفاوت دارد و به این طریق میتوان اختروشها را از ستارهها متمایز کرد. تا کنون حدود ۲۰۰۰۰۰ اختروش شناسایی شده است اما این همهی اختروشهای موجود در عالم را شامل نمیشود، چرا که تا به حال فقط بخش کوچکی از کل آسمان برای یافتن اختروشها رصد شده است.
کوازار 3 C 273 در برابر خورشید ما 4 تریلیون برابر روشن تر است !!
❄️✨🌨✨🔮✨🌨✨❄️
#کوازار #اختروش #کيهان_شناسى #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
🎆 اقامت در مریخ میتواند به زوال عقل بینجامد:
طبق تحقیقات تازهای که روی موشهای آزمایشگاهی صورت گرفته است اگر فضانوردان مدتی طولانی در سیاره مریخ بمانند امکان دارد پس از چند ماه به زوال عقل دچار شوند.
ذرات بارداری که در اتمسفر سیاره سرخ وجود دارند ممکن است به ترکیبات مغری موشها آسیب برسانند.
#زوال_عقل_در_مريخ #کيهان_شناسى #علمى #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
طبق تحقیقات تازهای که روی موشهای آزمایشگاهی صورت گرفته است اگر فضانوردان مدتی طولانی در سیاره مریخ بمانند امکان دارد پس از چند ماه به زوال عقل دچار شوند.
ذرات بارداری که در اتمسفر سیاره سرخ وجود دارند ممکن است به ترکیبات مغری موشها آسیب برسانند.
#زوال_عقل_در_مريخ #کيهان_شناسى #علمى #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🎆 رصد بلعیده شدن یک ستاره توسط سیاهچاله:
ستاره شناسان آمریکایی در (ناسا) توانستند صحنهٔ بلعیده شدن یک ستاره توسط سیاهچاله را که در فاصلهٔ ۲۹۰میلیون سال نوری از زمین واقع شده ، شکار کنند.!!!!
#بلعيده_شدن_ستاره_توسط_سياهچاله #ناسا #کيهان_شناسى #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
ستاره شناسان آمریکایی در (ناسا) توانستند صحنهٔ بلعیده شدن یک ستاره توسط سیاهچاله را که در فاصلهٔ ۲۹۰میلیون سال نوری از زمین واقع شده ، شکار کنند.!!!!
#بلعيده_شدن_ستاره_توسط_سياهچاله #ناسا #کيهان_شناسى #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
🎆 هر شب که می خوابید، شما و رختخوابتان مسیری بالغ بر 858.240km به دور خورشید و مسیری نزدیک به 6.256.000km به دور مرکز کهکشان راه شیری را می پیمائيد ؛
چه مسافرتی!!!!
#خواب_ومسافرت_کهکشانى #کيهان_شناسى #عجايب #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
چه مسافرتی!!!!
#خواب_ومسافرت_کهکشانى #کيهان_شناسى #عجايب #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
💥 در گذشته گمان میکردند که روی ماه دریا وجود دارد.
اما پس از اینکه فهمیدند سطح ماه خشک است همچنان نام دریاواره های ماه را حفظ کردند.
#اسامى_دريا_واره_هاى_ماه #کيهان_شناسى #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
اما پس از اینکه فهمیدند سطح ماه خشک است همچنان نام دریاواره های ماه را حفظ کردند.
#اسامى_دريا_واره_هاى_ماه #کيهان_شناسى #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
❄️✨🌨✨🔮✨🌨✨❄️
✨✨🍥 آيا پروکسيما بى، زمين بعدى ما خواهد بود؟ 🍥✨✨
💥 قسمت دوم :
ما همیشه این سوال را از خود میپرسیدیم که اگر سیاره ای مثل زمین به دور ستاره ای دیگر مثل پروکیسما قنطورس میچرخید، چه شرایطی داشت؟
لوب در این رابطه میگوید:
وجود ابر، باد و آب این پرسش را پیچیده می کند، اما در این صورت حداقل می دانستیم که گرما می تواند با استفاده از هوا جریان یابد.
بر روی زمین اقیانوس ها و جو حداقل یک سوم از گرما را پخش می کنند.
وی معتقد است یکی از راه های اثبات وجود یا عدم وجود جو، بررسی نور فروسرخ این سیاره است.
نوری که بدن ما به علت گرمای خود، به طور متناوب تابش میکند.
در حقیقت یک سیاره سنگی نور ستاره خود را جذب کرده و به صورت فروسرخ آن را تابش میکند.
اما ذکر این مورد مهم است که تلسکوپ فضایی جیمز وب نیز برای رصد نور فروسرخ طراحی شده است.
وقتی به ماه نگاه میکنیم میتوانیم فازهای مختلف ماه (تغییرات هلال ماه) را ببینیم.
پس میتوانیم با رصد این سیاره، فازهای مختلف آن را بررسی کنیم. یعنی زمانی که سیاره در پشت ستاره است میتوانیم طرف روز آن را ببینیم و زمانی که سیاره بین ما و ستاره است، میتوانیم طرف شب آن را ببینیم.
یعنی در یک دوره ۱۱.۲ روزه میتوانیم تغییرات دمای سیاره پروکسیما بی را بررسی کنیم.
اگر رصدها نشان دهند که دمای قسمت تاریک پروکسیما بی به اندازهای که فرضیات نشان میدهد سرد نباشد، بدین معنی است که این سیاره جو دارد و گرما از طرف روشن به طرف تاریک انتشار مییابد.
اما اگر قسمت تاریک بسیار سرد باشد میتوان نتیجه گرفت که پروکسیما بی خشک و مرده است و این موضوع تا دو سال دیگر مشخص خواهد شد.
اما نتایج هرچه باشد، بسیار پر اهمیت خواهد بود. چرا که از حیث جمعیت ستارگان، نسبت ستارگان کوتوله قرمز به دیگر انواع ستارگان درون کهکشان راه شیری چهار به یک است و شرایطی مثل پروکسیما بی عادی و متعارف است.
❄️✨🌨✨🔮✨🌨✨❄️
#زندگى_بر_روى_پروکسيما_بى #کيهان_شناسى #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
✨✨🍥 آيا پروکسيما بى، زمين بعدى ما خواهد بود؟ 🍥✨✨
💥 قسمت دوم :
ما همیشه این سوال را از خود میپرسیدیم که اگر سیاره ای مثل زمین به دور ستاره ای دیگر مثل پروکیسما قنطورس میچرخید، چه شرایطی داشت؟
لوب در این رابطه میگوید:
وجود ابر، باد و آب این پرسش را پیچیده می کند، اما در این صورت حداقل می دانستیم که گرما می تواند با استفاده از هوا جریان یابد.
بر روی زمین اقیانوس ها و جو حداقل یک سوم از گرما را پخش می کنند.
وی معتقد است یکی از راه های اثبات وجود یا عدم وجود جو، بررسی نور فروسرخ این سیاره است.
نوری که بدن ما به علت گرمای خود، به طور متناوب تابش میکند.
در حقیقت یک سیاره سنگی نور ستاره خود را جذب کرده و به صورت فروسرخ آن را تابش میکند.
اما ذکر این مورد مهم است که تلسکوپ فضایی جیمز وب نیز برای رصد نور فروسرخ طراحی شده است.
وقتی به ماه نگاه میکنیم میتوانیم فازهای مختلف ماه (تغییرات هلال ماه) را ببینیم.
پس میتوانیم با رصد این سیاره، فازهای مختلف آن را بررسی کنیم. یعنی زمانی که سیاره در پشت ستاره است میتوانیم طرف روز آن را ببینیم و زمانی که سیاره بین ما و ستاره است، میتوانیم طرف شب آن را ببینیم.
یعنی در یک دوره ۱۱.۲ روزه میتوانیم تغییرات دمای سیاره پروکسیما بی را بررسی کنیم.
اگر رصدها نشان دهند که دمای قسمت تاریک پروکسیما بی به اندازهای که فرضیات نشان میدهد سرد نباشد، بدین معنی است که این سیاره جو دارد و گرما از طرف روشن به طرف تاریک انتشار مییابد.
اما اگر قسمت تاریک بسیار سرد باشد میتوان نتیجه گرفت که پروکسیما بی خشک و مرده است و این موضوع تا دو سال دیگر مشخص خواهد شد.
اما نتایج هرچه باشد، بسیار پر اهمیت خواهد بود. چرا که از حیث جمعیت ستارگان، نسبت ستارگان کوتوله قرمز به دیگر انواع ستارگان درون کهکشان راه شیری چهار به یک است و شرایطی مثل پروکسیما بی عادی و متعارف است.
❄️✨🌨✨🔮✨🌨✨❄️
#زندگى_بر_روى_پروکسيما_بى #کيهان_شناسى #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
❄️✨🌨✨🔮✨🌨✨❄️
✨✨🎆 ستاره نوترونی( neutron star) 🎆✨✨
ستاره نوترونی، ستاره ای فوق العاده چگال است كه عمدتا از نوترون تشكیل شده است.
هسته اتم از پروتون با بار مثبت و نوترون بدون بار تشكیل شده است.
الكترونها كه بار منفی دارند در فواصل نسبتا زیاد به دور هسته میگردند. در ستاره نوترونی، هیچ الكترون یا پروتونی وجود ندارد و كل ستاره شامل نوترون هایی است كه همانند نوترونهای هسته اتم در كنار یكدیگر قرار گرفته اند.
با توجه به اینكه نوترون ها ذراتی بدون بار هستند، هیچ دافعه ای الكترواستاتیكی بر روی یكدیگر ندارند.
نظریه وجود ستاره نوترونی اولین بار در سال 1934 طی مقاله ای توسط "والترباد" و "فریتز زوییكی" مطرح شد. بر اساس نظر آنها، انفجار ابر نواختری هنگامی رخ می دهد كه یك ستاره عادی تبدیل به ستاره نوترونی می شود.
چگالی چنین ستاره ای بسیار بیشتر از چگالی كوتوله سفید است.
قطر یك ستاره نوترونی با جرم بیشتر از خورشید، كمی بیش از ده كیلومتر است.
شدت گرانش در سطح ستاره نوترونی به قدری قوی است كه باعث انحراف نور می شود و تقریباً برای جلوگیری از فرار نور از سطح ستاره كافی است.
زمانی كه مقاله فوق مطرح شد، نظریه پردازان از پیش بینی وجود سیاهچاله ها در نظریه نسبیت عام انیشتین اطلاع داشتند.
سیاهچاله ها اجرامی فوق العاده پر جرم هستند كه حتی نور قادر به فرار از آنها نیست.
پیش بینی وجود ستاره های نوترونی، سیاهچاله ها را از یك پیش بینی صرف به یك واقعیت فیزیكی تبدیل كرد.
ولی چه شواهد تجربی دال بر وجود ستاره های نوترونی موجود است؟
در سال 1967 یك دانشجوی محقق دانشگاه كمبریج به نام « جاسلین بل» موفق به كشف یك منبع تپش های رادیویی منظم در آسمان شد.
در عرض یك سال، 20 ستاره مشابه دیگر موسوم به «تپ اختر» كشف شد.
تپ اختر در واقع یك ستاره نوترونی است كه با سرعت به دور خود می چرخد و در نتیجه، یك تابش رادیویی (همانند نور فانوس دریایی در حال چرخش) منتشر می شود.
با هر بار گردش ستاره نوترونی، یك تپ رادیویی از ستاره توسط تلسکوپ رادیویی دریافت می شود.
ستاره نوترونی مركز سحابی خرچنگ ، تپ اختری است كه در هر ثانیه سی بار به دور خود می چرخد.
❄️✨🌨✨🔮✨🌨✨❄️
#ستاره_نوترونى #کيهان_شناسى #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
✨✨🎆 ستاره نوترونی( neutron star) 🎆✨✨
ستاره نوترونی، ستاره ای فوق العاده چگال است كه عمدتا از نوترون تشكیل شده است.
هسته اتم از پروتون با بار مثبت و نوترون بدون بار تشكیل شده است.
الكترونها كه بار منفی دارند در فواصل نسبتا زیاد به دور هسته میگردند. در ستاره نوترونی، هیچ الكترون یا پروتونی وجود ندارد و كل ستاره شامل نوترون هایی است كه همانند نوترونهای هسته اتم در كنار یكدیگر قرار گرفته اند.
با توجه به اینكه نوترون ها ذراتی بدون بار هستند، هیچ دافعه ای الكترواستاتیكی بر روی یكدیگر ندارند.
نظریه وجود ستاره نوترونی اولین بار در سال 1934 طی مقاله ای توسط "والترباد" و "فریتز زوییكی" مطرح شد. بر اساس نظر آنها، انفجار ابر نواختری هنگامی رخ می دهد كه یك ستاره عادی تبدیل به ستاره نوترونی می شود.
چگالی چنین ستاره ای بسیار بیشتر از چگالی كوتوله سفید است.
قطر یك ستاره نوترونی با جرم بیشتر از خورشید، كمی بیش از ده كیلومتر است.
شدت گرانش در سطح ستاره نوترونی به قدری قوی است كه باعث انحراف نور می شود و تقریباً برای جلوگیری از فرار نور از سطح ستاره كافی است.
زمانی كه مقاله فوق مطرح شد، نظریه پردازان از پیش بینی وجود سیاهچاله ها در نظریه نسبیت عام انیشتین اطلاع داشتند.
سیاهچاله ها اجرامی فوق العاده پر جرم هستند كه حتی نور قادر به فرار از آنها نیست.
پیش بینی وجود ستاره های نوترونی، سیاهچاله ها را از یك پیش بینی صرف به یك واقعیت فیزیكی تبدیل كرد.
ولی چه شواهد تجربی دال بر وجود ستاره های نوترونی موجود است؟
در سال 1967 یك دانشجوی محقق دانشگاه كمبریج به نام « جاسلین بل» موفق به كشف یك منبع تپش های رادیویی منظم در آسمان شد.
در عرض یك سال، 20 ستاره مشابه دیگر موسوم به «تپ اختر» كشف شد.
تپ اختر در واقع یك ستاره نوترونی است كه با سرعت به دور خود می چرخد و در نتیجه، یك تابش رادیویی (همانند نور فانوس دریایی در حال چرخش) منتشر می شود.
با هر بار گردش ستاره نوترونی، یك تپ رادیویی از ستاره توسط تلسکوپ رادیویی دریافت می شود.
ستاره نوترونی مركز سحابی خرچنگ ، تپ اختری است كه در هر ثانیه سی بار به دور خود می چرخد.
❄️✨🌨✨🔮✨🌨✨❄️
#ستاره_نوترونى #کيهان_شناسى #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
❄️✨🌨✨🔮✨🌨✨❄️
✨✨🎆 واقعا ما در این پهنه گیتی، تنها هستیم؟ 🎆✨✨
آیا ما در این جهان تنها هستیم؟ شاید برای همه ما به هنگام رصد آسمان در شبی صاف و پر ستاره، بدور از هرگونه آلودگی نوری، گرد و غبار محلی و یا آشفتگی های جوی که ارمغان شهر های صنعتی هستند، این سوال پیش آید که آیا ما در میان این همه جرم آسمانی درخشان تنها هستیم؟! این سوال، قرن ها است که ذهن بشر را به خود جلب کرده است، چه برای بشر دیروز که زمین را در مرکز عالم می دانست، و فضای اطراف خود را فقط محدود در ۳۰۰۰ جرم درخشانی که در آسمان می دید می پنداشت، چه برای بشر امروز که زمین را همچون نگینی کوچک و درخشان در این جهان بی کران در نظر می پندارد؛ اگر بخواهیم به ریشه این پرسش در گذشته بپردازیم، فقط به حدس و گمان عده ای از دانشمندان و فیلسوفان در زمینه وجود شکل هایی از حیات محدود زمینی در دنیاهای دیگر بر می خوریم؛ امروزه انسان به مدد تکنولوژی و فناوری های پیشرفته و بروز در آستانه یافتن پاسخی قانع کننده به این سوال در معنای واقعی خودش قرار دارد؛ کشف شمار زیادی از سیارات فرا خورشیدی که به دور ستاره مادر خود درگردشند و همچنین کشف منظومه های مختلفی شبیه به منظومه شمسی، مهر تاییدی است بر این ادعا که منظومه شمسی ما، یک منظومه بی همتا نیست؛ جالبتر از آن، این موضوع است که وجود سیارات فراخورشیدی و ساختار های منظومه مانند در کهکشان ما، امری کاملا طبیعی و رایج است؛ اگر بخواهیم سیارات فرا خورشیدی را که تاکنون کشف شده اند از لحاظ اندازه برسی کنیم، اکثرا در محدوده سیارات غول پیکر مانند مشتری و زحل خودمان دسته بندی می شوند.
با توجه به ساختار این سیارات غول پیکر، احتمال وجود حیات در آنها بعید به نظر می رسد؛ (البته با توجه به تعاریفی که ما از حیات داریم؛) به بیان دیگر شاید نتوان علائمی که ما از حیات بر روی زمین می بینیم (حیات زمینی) در آنجا مشاهده کرد؛ البته نباید این نکته را فراموش کرد که وجود سیاراتی با ساختار و اندازه شبیه به زمین، غیر محتمل نیست؛ در ۱۵ سال اخیر ناسا فعالیت ها و ماموریت های گسترده ای در زمینه کاوش سیارات فرا خورشیدی ترتیب داده است؛ همچنین برنامه های متنوع و برجسته ای برای آینده در نظر دارد؛ باید اضافه کنم که در این ماموریت ها از پیشرفته ترین و دقیق ترین ابزارها استفاده خواهد شد؛ ابزار آلاتی که بتوانند کاوشگر ها را در اجرای چنین ماموریت های گستر ده ای (به فراسوی فضای محدود منظومه شمسی) یاری رسانند.
❄️✨🌨✨🔮✨🌨✨❄️
#آيا_ما_در_گيتى_تنهایيم #بيگانگان_و_موجودات_فضائى #تلسکوپ_کک #کيهان_شناسى #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
✨✨🎆 واقعا ما در این پهنه گیتی، تنها هستیم؟ 🎆✨✨
آیا ما در این جهان تنها هستیم؟ شاید برای همه ما به هنگام رصد آسمان در شبی صاف و پر ستاره، بدور از هرگونه آلودگی نوری، گرد و غبار محلی و یا آشفتگی های جوی که ارمغان شهر های صنعتی هستند، این سوال پیش آید که آیا ما در میان این همه جرم آسمانی درخشان تنها هستیم؟! این سوال، قرن ها است که ذهن بشر را به خود جلب کرده است، چه برای بشر دیروز که زمین را در مرکز عالم می دانست، و فضای اطراف خود را فقط محدود در ۳۰۰۰ جرم درخشانی که در آسمان می دید می پنداشت، چه برای بشر امروز که زمین را همچون نگینی کوچک و درخشان در این جهان بی کران در نظر می پندارد؛ اگر بخواهیم به ریشه این پرسش در گذشته بپردازیم، فقط به حدس و گمان عده ای از دانشمندان و فیلسوفان در زمینه وجود شکل هایی از حیات محدود زمینی در دنیاهای دیگر بر می خوریم؛ امروزه انسان به مدد تکنولوژی و فناوری های پیشرفته و بروز در آستانه یافتن پاسخی قانع کننده به این سوال در معنای واقعی خودش قرار دارد؛ کشف شمار زیادی از سیارات فرا خورشیدی که به دور ستاره مادر خود درگردشند و همچنین کشف منظومه های مختلفی شبیه به منظومه شمسی، مهر تاییدی است بر این ادعا که منظومه شمسی ما، یک منظومه بی همتا نیست؛ جالبتر از آن، این موضوع است که وجود سیارات فراخورشیدی و ساختار های منظومه مانند در کهکشان ما، امری کاملا طبیعی و رایج است؛ اگر بخواهیم سیارات فرا خورشیدی را که تاکنون کشف شده اند از لحاظ اندازه برسی کنیم، اکثرا در محدوده سیارات غول پیکر مانند مشتری و زحل خودمان دسته بندی می شوند.
با توجه به ساختار این سیارات غول پیکر، احتمال وجود حیات در آنها بعید به نظر می رسد؛ (البته با توجه به تعاریفی که ما از حیات داریم؛) به بیان دیگر شاید نتوان علائمی که ما از حیات بر روی زمین می بینیم (حیات زمینی) در آنجا مشاهده کرد؛ البته نباید این نکته را فراموش کرد که وجود سیاراتی با ساختار و اندازه شبیه به زمین، غیر محتمل نیست؛ در ۱۵ سال اخیر ناسا فعالیت ها و ماموریت های گسترده ای در زمینه کاوش سیارات فرا خورشیدی ترتیب داده است؛ همچنین برنامه های متنوع و برجسته ای برای آینده در نظر دارد؛ باید اضافه کنم که در این ماموریت ها از پیشرفته ترین و دقیق ترین ابزارها استفاده خواهد شد؛ ابزار آلاتی که بتوانند کاوشگر ها را در اجرای چنین ماموریت های گستر ده ای (به فراسوی فضای محدود منظومه شمسی) یاری رسانند.
❄️✨🌨✨🔮✨🌨✨❄️
#آيا_ما_در_گيتى_تنهایيم #بيگانگان_و_موجودات_فضائى #تلسکوپ_کک #کيهان_شناسى #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
❄️✨🌨✨🔮✨🌨✨❄️
✨✨🎆 آيا در اين پهنه ى گيتى تنها هستيم 🎆✨✨
💥 قسمت دوم:
تلسکوپ کک اینتر فرومتر با استفاده از آینه عظیم خود (بزرگترین آیینه اپتیکی جهان) دید گسترده ای در جهت کاوش در ژرفای فضا به ما خواهد داد؛ علاوه بر این تلسکوپ کک با استفاده از سیستم تداخل سنجی به مطالعه ابرهای غباری در اطراف ستارگان خواهد پرداخت؛ (جایی که احتمالا سیارات فرا خورشیدی در حال شکل گرفته اند).
همچنین با در پرتاب سیم پلنت کوئست در سال ۲۰۱۱ به فضا، افق های روشنی در زمینه اندازه گیری فاصله ستارگان و همچنین موقعیت کنونی آنها نسبت به یکدیگر با دقت و ظرافتی بی سابقه در تاریخ اختر شناسی، بروی ما گشود؛ این دقت چنان است که ما می توانیم به جستجوی شواهدی دال بر وجود سیارات زمین مانند بپردازیم؛ در نهایت با ساخت تلسکوپ تریستریال پلنت فایندر (جستجو گر سیارات خاکی (زمین مانند) انقلابی نوین در زمینه اختر شناسی بوقوع خواهد پیوست، تصاویری که از این تلسکوپ بدست می آید، تا ۱۰۰ برابر بزرگتر و شفاف تر از داده های بدست آمده توسط تلسکوپ فضایی هابل است؛ بدین سان به ژرفای فضا راه خواهیم یافت و به قلب آن نفوذ خواهیم کرد؛ از مزایای دیگر این سیاره ارائه داده هایی دقیق از منظومه های همسایه و سیارات فرا خورشیدی است؛ در آن هنگام دانشمندان به آنالیز اتمسفر دنیاهای دور برای جستجوی دی اکسید کربن، بخار آب و ازن، خواهند پرداخت؛ زیرا وجود این گازها به عنوان عناصر بنیادی برای تشکیل حیات، خود به عنوان سندی معتبر بر تایید این تئوری است؛ در حال حاضر دانشمندان حدود ۱۵۷ سیاره فرا خورشیدی را کشف کرده اند؛ البته از هیچیک از آنها به استثنای یکی تصویری مستقیم مشاهده نشده است؛ بلکه با توجه به تاثیرات شان بر ستاره مادر که به دور آن ها در گردشند، به وجود آنها پی برده شده است؛ بله آن چه که ارائه شد، فقط بخش کوچکی از فعالیت های جاری و آتی در زمینه کاوش برای سیارات فرا خورشیدی بود؛ همه این عوامل دست به دست هم خواهند داد تا بشر روزی در مکانی دیگر در ورای منظومه شمسی نشانه ای از حیات و یا مهدی از تمدن را بیابد؛ سر انجام یک زمین دیگر پیدا خواهد شد...
⚛️نظر شما چیست؟ آیا ما واقعا تنها هستیم؟! در کهکشانی که بیش از ۱۵۰ میلیارد ستاره را در خود جای داده است؛ در جهانی که از میلیاردها میلیارد ستاره تشکیل شده است؛ با کاوش های آتی همه چیز روشن خواهد شد!!!
❄️✨🌨✨🔮✨🌨✨❄️
#آيا_ما_در_گيتى_تنهائيم #کيهان_شناسى #تلسکوپ_کک #بيگانگان_و_موجودات_فضائى #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
✨✨🎆 آيا در اين پهنه ى گيتى تنها هستيم 🎆✨✨
💥 قسمت دوم:
تلسکوپ کک اینتر فرومتر با استفاده از آینه عظیم خود (بزرگترین آیینه اپتیکی جهان) دید گسترده ای در جهت کاوش در ژرفای فضا به ما خواهد داد؛ علاوه بر این تلسکوپ کک با استفاده از سیستم تداخل سنجی به مطالعه ابرهای غباری در اطراف ستارگان خواهد پرداخت؛ (جایی که احتمالا سیارات فرا خورشیدی در حال شکل گرفته اند).
همچنین با در پرتاب سیم پلنت کوئست در سال ۲۰۱۱ به فضا، افق های روشنی در زمینه اندازه گیری فاصله ستارگان و همچنین موقعیت کنونی آنها نسبت به یکدیگر با دقت و ظرافتی بی سابقه در تاریخ اختر شناسی، بروی ما گشود؛ این دقت چنان است که ما می توانیم به جستجوی شواهدی دال بر وجود سیارات زمین مانند بپردازیم؛ در نهایت با ساخت تلسکوپ تریستریال پلنت فایندر (جستجو گر سیارات خاکی (زمین مانند) انقلابی نوین در زمینه اختر شناسی بوقوع خواهد پیوست، تصاویری که از این تلسکوپ بدست می آید، تا ۱۰۰ برابر بزرگتر و شفاف تر از داده های بدست آمده توسط تلسکوپ فضایی هابل است؛ بدین سان به ژرفای فضا راه خواهیم یافت و به قلب آن نفوذ خواهیم کرد؛ از مزایای دیگر این سیاره ارائه داده هایی دقیق از منظومه های همسایه و سیارات فرا خورشیدی است؛ در آن هنگام دانشمندان به آنالیز اتمسفر دنیاهای دور برای جستجوی دی اکسید کربن، بخار آب و ازن، خواهند پرداخت؛ زیرا وجود این گازها به عنوان عناصر بنیادی برای تشکیل حیات، خود به عنوان سندی معتبر بر تایید این تئوری است؛ در حال حاضر دانشمندان حدود ۱۵۷ سیاره فرا خورشیدی را کشف کرده اند؛ البته از هیچیک از آنها به استثنای یکی تصویری مستقیم مشاهده نشده است؛ بلکه با توجه به تاثیرات شان بر ستاره مادر که به دور آن ها در گردشند، به وجود آنها پی برده شده است؛ بله آن چه که ارائه شد، فقط بخش کوچکی از فعالیت های جاری و آتی در زمینه کاوش برای سیارات فرا خورشیدی بود؛ همه این عوامل دست به دست هم خواهند داد تا بشر روزی در مکانی دیگر در ورای منظومه شمسی نشانه ای از حیات و یا مهدی از تمدن را بیابد؛ سر انجام یک زمین دیگر پیدا خواهد شد...
⚛️نظر شما چیست؟ آیا ما واقعا تنها هستیم؟! در کهکشانی که بیش از ۱۵۰ میلیارد ستاره را در خود جای داده است؛ در جهانی که از میلیاردها میلیارد ستاره تشکیل شده است؛ با کاوش های آتی همه چیز روشن خواهد شد!!!
❄️✨🌨✨🔮✨🌨✨❄️
#آيا_ما_در_گيتى_تنهائيم #کيهان_شناسى #تلسکوپ_کک #بيگانگان_و_موجودات_فضائى #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
❄️✨🌨✨🔮✨🌨✨❄️
🔔 کهکشان راه شیری ۴۰ میلیارد سیاره با پتانسیل حیات دارد:
سیاراتی که شاید هم اندازه زمین بوده و دارای دماهای متوسط مشابه باشند؛ به عبارت دیگر، کهکشان راه شیری می تواند میزبان ده ها میلیارد سیاره زمین مانند باشد و پذیرفتن این ادعا که تمامی این جهان ها عقیم هستند، دشوار است.
بله ما نمی توانیم تنها نظاره گر این همه شکوه و زیبایی باشیم؛
شايد روزى ما همزادهایمان را در سیاره ای دور دست پیدا خواهیم کرد...
❄️✨🌨✨🔮✨🌨✨❄️
#کهکشان_راه_شيرى #امکان_حيات #کيهان_شناسى #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
🔔 کهکشان راه شیری ۴۰ میلیارد سیاره با پتانسیل حیات دارد:
سیاراتی که شاید هم اندازه زمین بوده و دارای دماهای متوسط مشابه باشند؛ به عبارت دیگر، کهکشان راه شیری می تواند میزبان ده ها میلیارد سیاره زمین مانند باشد و پذیرفتن این ادعا که تمامی این جهان ها عقیم هستند، دشوار است.
بله ما نمی توانیم تنها نظاره گر این همه شکوه و زیبایی باشیم؛
شايد روزى ما همزادهایمان را در سیاره ای دور دست پیدا خواهیم کرد...
❄️✨🌨✨🔮✨🌨✨❄️
#کهکشان_راه_شيرى #امکان_حيات #کيهان_شناسى #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🎆 "سير آفاق "
زمين ما کجاى کائنات است؟
#جايگاه_زمين_درکائنات #کيهان_شناسى #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
زمين ما کجاى کائنات است؟
#جايگاه_زمين_درکائنات #کيهان_شناسى #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
🎆 میدان مغناطیسی مشتری، طبق اعلام دانشمندان" بيست هزار" برابر زمین قدرتمند تر است.!!!!
« این سیاره پادشاه مغناطیس در کهکشان راه شیری است.»
#سياره_مشترى #قوىترين_مغناطيس_کهکشان_راه_شيرى #کيهان_شناسى
#راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
« این سیاره پادشاه مغناطیس در کهکشان راه شیری است.»
#سياره_مشترى #قوىترين_مغناطيس_کهکشان_راه_شيرى #کيهان_شناسى
#راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
❄️✨🌨✨🔮✨🌨✨❄️
✨✨🎆 دو کهکشان در مقابل هم 🎆✨✨
عکس ناسا از NGC 891در برابر Abell 347
عکس فوق، میدان دیدی به عرض یک درجه را از صورت فلکی اندرومدا نشان میدهد؛ در بالا سمت راست، کهکشان بزرگ ان جى سى از کنار دیده میشود؛ این کهکشان ۱۰۰ هزار سال نوری قطر دارد و در فاصلهی ۳۰ میلیون سال نوری از زمین قرار گرفته است؛ "ان جى سى " تا حدودی شبیه به راهشیری است و قرص باریک و صافی دارد؛ در قرص این کهکشان میتوان یک رگه بزرگ از غبار تاریک را دید که نور ستارههای پشتی را سد میکند؛ در باقی قسمتهای عکس و به خصوص پایین سمت چپ، در پس ستارههای راهشیری میتوان اعضای خوشه کهکشانی " ابل سيصدوچهل وهفت " را دید؛ این خوشه کهکشانی تقریبا در فاصلهی ۲۴۰ میلیون سال نوری از زمين قرار گرفته است؛ بسیاری از کهکشانهای این خوشه هم اندازه" ان جى سى" هستند؛ ولی تقریبا ۸ برابر دورتر هستند؛ بنابراین قطر ظاهری کهکشانهای "ابل" تقریبا یکهشتم "ان جى سى" است.
❄️✨🌨✨🔮✨🌨✨❄️
#ناسا #کهکشان_ابل_347 #کهکشان_ان_جى_سى_891 #کيهان_شناسى #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
✨✨🎆 دو کهکشان در مقابل هم 🎆✨✨
عکس ناسا از NGC 891در برابر Abell 347
عکس فوق، میدان دیدی به عرض یک درجه را از صورت فلکی اندرومدا نشان میدهد؛ در بالا سمت راست، کهکشان بزرگ ان جى سى از کنار دیده میشود؛ این کهکشان ۱۰۰ هزار سال نوری قطر دارد و در فاصلهی ۳۰ میلیون سال نوری از زمین قرار گرفته است؛ "ان جى سى " تا حدودی شبیه به راهشیری است و قرص باریک و صافی دارد؛ در قرص این کهکشان میتوان یک رگه بزرگ از غبار تاریک را دید که نور ستارههای پشتی را سد میکند؛ در باقی قسمتهای عکس و به خصوص پایین سمت چپ، در پس ستارههای راهشیری میتوان اعضای خوشه کهکشانی " ابل سيصدوچهل وهفت " را دید؛ این خوشه کهکشانی تقریبا در فاصلهی ۲۴۰ میلیون سال نوری از زمين قرار گرفته است؛ بسیاری از کهکشانهای این خوشه هم اندازه" ان جى سى" هستند؛ ولی تقریبا ۸ برابر دورتر هستند؛ بنابراین قطر ظاهری کهکشانهای "ابل" تقریبا یکهشتم "ان جى سى" است.
❄️✨🌨✨🔮✨🌨✨❄️
#ناسا #کهکشان_ابل_347 #کهکشان_ان_جى_سى_891 #کيهان_شناسى #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
❄️✨🌨✨🔮✨🌨✨❄️
✨✨🎆 حبابی در دریای ستارهها 🎆✨✨
حباب فضایی که در مرکز این تصویر پرستاره دیده میشود با نام « ان جى سى هفتادو شش_سى و پنج» یا سحابی حباب شناخته میشود.
این حباب ۱۰ سال نوری عرض دارد و به همراه گاز و غبار پیرامون در فاصلهی ۱۱ هزار سال نوری و مرز بین صورتهای فلکی قیطس و ذاتالکرسی قرار گرفته است؛ در قسمت بالا سمت چپ عکس هم میتوان خوشه باز ستارهای M52 را دید که ۵۰۰۰ سال نوری از ما فاصله دارد.
❄️✨🌨✨🔮✨🌨✨❄️
#سحابى_حباب #ان_جى_سى_7635 #کيهان_شناسى #ناسا #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
✨✨🎆 حبابی در دریای ستارهها 🎆✨✨
حباب فضایی که در مرکز این تصویر پرستاره دیده میشود با نام « ان جى سى هفتادو شش_سى و پنج» یا سحابی حباب شناخته میشود.
این حباب ۱۰ سال نوری عرض دارد و به همراه گاز و غبار پیرامون در فاصلهی ۱۱ هزار سال نوری و مرز بین صورتهای فلکی قیطس و ذاتالکرسی قرار گرفته است؛ در قسمت بالا سمت چپ عکس هم میتوان خوشه باز ستارهای M52 را دید که ۵۰۰۰ سال نوری از ما فاصله دارد.
❄️✨🌨✨🔮✨🌨✨❄️
#سحابى_حباب #ان_جى_سى_7635 #کيهان_شناسى #ناسا #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
🌿✨🌸✨🔮✨🌸✨🌿
✨✨🎆 صورت فلکی چيست؟ 🎆✨✨
صورت های فلكی كه امروزه در نقشه های آسمان مورد استفاده قرار می گیرند، در اصل نقش های ستارهای هستند كه هزاران سال پیش توسط ستاره شناسان یونان باستان تعریف شدهاند.
تمدن های دیگر نیز نقشههای خاص خود را از آسمان تهیه كردند ولی آنچه امروز مورد استفاده عموم ستاره شناسان است، همان 88 صورت فلكی مربوط به یونان قدیم است.
فاصلهی دو ستارهای كه در آسمان شب بسیار نزدیک به هم به نظر می رسد ممكن است بسیار بیشتر از فاصله یکی از این دو ستاره به زمین باشد.
نزدیكی ظاهری دو ستاره ناشی از این واقعیت است كه اگر چه در فواصل متفاوتی از زمین قرار دارند آنها تقریباً در یک جهت قرار دارند.
مگر این كه ستاره ای دوتایی باشند.
بجز صورت های فلكی پیراقطبی ، سایر صورت های فلكی قابل رویت در آسمان شب، در طول سال تغییر می كنند، زیرا هنگامی كه ما آنها را در آسمان شب زمین مشاهده می كنیم، در جهت مخالف خورشید قرار دارند.
با گردش زمین به دور خورشید در طول یک سال، نمای آسمان شب نیز تغییر می كند.
مثلا صورت فلكی شكارچی یک صورت فلكی درخشان زمستانی در نمیكره شمالی است که شب هنگام در جهت مخالف خورشید قرار دارد.
ولی در طول یک شب تابستانی به هیچ وجه نمی توان این صورت فلكی را مشاهده كرد زیرا همراه با خورشید در آسمان روز قرار دارد.
علت این اختلاف این است كه زمین به اندازه 180درجه از موقعیت زمستانی خود فاصله گرفته است.
با استفاده از نقشه های ستارهای می توان مشخص كرد كه كدام صورت فلكی در كدام فصل از سال دیده می شود.
كمربند صورت فلكی كه دایره البروج از میان آنها می گذرد را منطقه البروج گویند.
اگر خورشید نیز مانند دیگر ستارگان كم نور می بود و می توانستیم خورشید را به همراه سایر ستارگان در آسمان ببینیم، حركت خورشید از میان صورتهای فلكی در هنگام گردش سالانه زمین به دور آن به خوبی دیده می شد.
این صور فلكی كه خورشید در طول سال از میان آنها می گذرد، همان صورت های فلكی منطقه البروج هستند. از آنجا كه سیارات منظومه شمسی همگی با دقت خوبی در یک صفحه به دور خورشید می گردند، آنها نیز نزدیک دایره البروج دیده می شوند و در نتیجه از میان صورفلكی منطقه البروج حركت می كنند.
صورتهای فلکی: به گروهی از ستارگان که قبلا توسط انجمن جهانی نجوم شناسی دسته بندی و نام گذاری شدند و از نظر ناظر زمینی به یک شکل هستند گفته میشود.
🌿✨🌸✨🔮✨🌸✨🌿
#دايره_البروج #صورتهاى_فلکى #منطقه_البروج #کيهان_شناسى #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
✨✨🎆 صورت فلکی چيست؟ 🎆✨✨
صورت های فلكی كه امروزه در نقشه های آسمان مورد استفاده قرار می گیرند، در اصل نقش های ستارهای هستند كه هزاران سال پیش توسط ستاره شناسان یونان باستان تعریف شدهاند.
تمدن های دیگر نیز نقشههای خاص خود را از آسمان تهیه كردند ولی آنچه امروز مورد استفاده عموم ستاره شناسان است، همان 88 صورت فلكی مربوط به یونان قدیم است.
فاصلهی دو ستارهای كه در آسمان شب بسیار نزدیک به هم به نظر می رسد ممكن است بسیار بیشتر از فاصله یکی از این دو ستاره به زمین باشد.
نزدیكی ظاهری دو ستاره ناشی از این واقعیت است كه اگر چه در فواصل متفاوتی از زمین قرار دارند آنها تقریباً در یک جهت قرار دارند.
مگر این كه ستاره ای دوتایی باشند.
بجز صورت های فلكی پیراقطبی ، سایر صورت های فلكی قابل رویت در آسمان شب، در طول سال تغییر می كنند، زیرا هنگامی كه ما آنها را در آسمان شب زمین مشاهده می كنیم، در جهت مخالف خورشید قرار دارند.
با گردش زمین به دور خورشید در طول یک سال، نمای آسمان شب نیز تغییر می كند.
مثلا صورت فلكی شكارچی یک صورت فلكی درخشان زمستانی در نمیكره شمالی است که شب هنگام در جهت مخالف خورشید قرار دارد.
ولی در طول یک شب تابستانی به هیچ وجه نمی توان این صورت فلكی را مشاهده كرد زیرا همراه با خورشید در آسمان روز قرار دارد.
علت این اختلاف این است كه زمین به اندازه 180درجه از موقعیت زمستانی خود فاصله گرفته است.
با استفاده از نقشه های ستارهای می توان مشخص كرد كه كدام صورت فلكی در كدام فصل از سال دیده می شود.
كمربند صورت فلكی كه دایره البروج از میان آنها می گذرد را منطقه البروج گویند.
اگر خورشید نیز مانند دیگر ستارگان كم نور می بود و می توانستیم خورشید را به همراه سایر ستارگان در آسمان ببینیم، حركت خورشید از میان صورتهای فلكی در هنگام گردش سالانه زمین به دور آن به خوبی دیده می شد.
این صور فلكی كه خورشید در طول سال از میان آنها می گذرد، همان صورت های فلكی منطقه البروج هستند. از آنجا كه سیارات منظومه شمسی همگی با دقت خوبی در یک صفحه به دور خورشید می گردند، آنها نیز نزدیک دایره البروج دیده می شوند و در نتیجه از میان صورفلكی منطقه البروج حركت می كنند.
صورتهای فلکی: به گروهی از ستارگان که قبلا توسط انجمن جهانی نجوم شناسی دسته بندی و نام گذاری شدند و از نظر ناظر زمینی به یک شکل هستند گفته میشود.
🌿✨🌸✨🔮✨🌸✨🌿
#دايره_البروج #صورتهاى_فلکى #منطقه_البروج #کيهان_شناسى #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot