متاسفامه ما دنیایی را ساخته ایم ضد خدا و با تمام قدرت در مقابل خدا گستاخانه ایستاده ایم و همچنان مشغول گناه هستیم. ما در قلب هایمان جایی برای خدا نگذاشته ایم. و جالب اینجاست که ما خدا را از جایی رانده ایم که خود خالق آنست. به قلب هایمان آنچنان مهر سکوتی زده ایم که امکان بازگشت او را تاحد غیر قابل تصوری دشوار و گاه ناممکن ساخته است.

در چنین دنیایی چگونه عشق می تواند در انسان ها بیدار شود؟ حتی اگر عشقی در ما پدیدار شود و یا اینکه اصولا از آن ناآگاه باشیم باز هم احساس نارضایتی و بیقراری درونی در تمام طول زندگی رهایمان نمی کند. و اینطور بنظر می رسد که او را گم کرده ایم و هیچگاه به او نمی رسیم.

آن چیست که پس از کسب هر موقعیتی و پس از بدست آوردن هر مقامی فقدان آن ، ما را لحظه ای آرام نخواهد گذاشت. بیقراری همه ما ناشی از اشتیاق نهانی برای رسیدن به خداست.

چنین شوقی هر از گاهی سر بر می آورد و به نوعی خود را نشان می دهد و ابهاماتی در ذهن ما بوجود می آورد. این احساسات گاهی موجب عذاب ما خواهد شد ، قلب هایمان را به درد می آورد و احساساتمان را جریحه دار می کند، ولی از آنجا که نمی خواهیم آرامش خود را از دست بدهیم خدا را نادیده می گیریم و چنان خود را غرق گناهان می کنیم که نمی توانیم کوچکترین ندایی از درون قلب خویش بشنویم.

🌲❄️✨🔮✨❄️🌲

#عطش_خدا #تعالیم_معنوی #راهی_بسوی_خدا

@pathwaystogod
@mazeye_malakoot

‍ 🎆 گفتم که عطش می کُشدم در تب صحرا
گفتی که مجوی آب و عطش باش سراپا
گفتم که نشانم بده گر چشمه ای آنجاست
گفتی چو شدی تشنه ترین قلب تو دریاست
گفتم که در این راه کو نقطه آغاز
گفتی که تویی تو، خود پاسخ این راز.....

#اشعار #عطش #تشنه #قلب_دريايي #راهی_بسوی_خدا

@pathwaystogod
@mazeye_malakoot