ممکن است چیزی را در ذهن خود بیان کنیم و آن را درک نکنیم یا درک بکنیم. به عنوان مثال، ما می‌توانیم به طور ذهنی دعایی را که به زبانی بیگانه است از بر بخوانیم و معنای آن را بفهمیم یا نفهمیم. به همین صورت ممکن است چیزی را درک بکنیم و در ضمن بتوانیم آن را به طور ذهنی و با زبان کلمات توضیح بدهیم، و یا قادر نباشیم که آن را توضیح بدهیم. نمونه‌ای از این دست احساس عاشق شدن است. اما در تمرکز، مقوله شناخت ادراکی و غیرادراکی به فهمیدن یا نفهمیدن چیزی مربوط نیست. در تمرکز هم مانند زندگی روزمره ما همیشه باید قوه فهم خود را حفظ کنیم، چه این فهم ادارکی باشد چه غیرادراکی و چه بتوانیم آن را به طور ذهنی بیان کنیم، چه نتوانیم. گاهی اوقات بیان کردن چیزی مفید است؛ و گاهی این کار به هیچ‌وجه مفید نیست یا حتی ضرورتی ندارد. مثلاً گره زدن بند کفش. ما می‌فهمیم که بند کفش را چطور گره می‌زنیم. اما آیا وقتی بندهای کفش خود را گره می‌زنیم واقعاً نیازی هست که در ذهن خود بگوییم این کار چطور انجام می‌شود؟ خیر.

🌱🌸✨🔮✨🌸🌱

#آرام_کردن_ذهن #تمرکز #مدیتیشن #راهی_بسوی_خدا


@pathwaystogod
@mazeye_malakoot

🌱🌸✨🔮✨🌸🌱

✨✨🍥 آرام کردن ذهن 🍥✨✨
💥قسمت دوم

راستش من فکر می‌کنم که برای بسیاری از ما باید حتی دشوار باشد که سعی کنیم این کار را با کلمات برای خود تبیین کنیم. با این حال این پروسه را درک می‌کنیم. اگر قدرت درک و فهم نباشد، از پس هیچ کاری در زندگی برنمی‌آییم، این طور نیست؟ بدون فهمیدن حتی نمی‌شود دری را باز کرد. واقعیت این است که از دیدگاه‌های بسیاری بیان سودمند است؛ ما برای ایجاد ارتباط با دیگران به بیان نیاز داریم. اما در اندیشیدن، بیان به طور حتم ضروری نیست؛ بیان به خودی خود خنثی است. ما تمرکز‌های مفیدی داریم که با بیان همراهند. مثلاً تکرار مانتراها در ذهن نوعی بیان است که نوع خاصی از ریتم یا ارتعاش را در ذهن ایجاد و حفظ می‌کند. این ریتم منظم مانترا بسیار سودمند است؛ کمک می‌کند تا تمرکز ما بر یک حالت ذهنی متمرکز بماند. به عنوان مثال، وقتی می‌کوشیم در خود شفقت و محبّت ایجاد کنیم اگر مانترایی چون ام مانی پمه هوم را از بر بگوییم، تمرکز بر احساس محبّت قدری آسان‌تر می‌شود، هر چند که می‌توان بدون بیان چیزی در ذهن، همچنان بر این احساس متمرکز بود. بنابراین بیان به خودی خود مشکل نیست. البته از سوی دیگر وقتی که ذهن به لفاظی بیهوده می‌پردازد، باید آن را آرام کرد. بنابراین اگر ادراک موضوعی مربوط به بیان یا فهمیدن نیست، پس چیست؟ ذهن ادراکی چیست و وقتی دستورالعمل تمرکز از ما می‌خواهد که خود را از آن رها کنیم، معنای آن چیست؟ آیا این دستورالعمل برای تمام مراحل و سطوح تمرکز و نیز زندگی روزمره است؟ روشن کردن این نکات اهمیت دارد.

ذهن ادراکی یعنی اندیشیدن برحسب مقولات که به زبان ساده یعنی این که هر مفهومی را در جعبه‌ای با برچسبی خاص قرار داده و طبقه‌بندی کنیم، مثلا جعبه‌هایی با عناوین «خوب» یا «بد»، «سیاه» یا «سفید»، «سگ» یا «گربه». وقتی به خرید می‌رویم، مسلماً باید بتوانیم میان یک سیب و یک پرتقال، یا یک میوه نارس و میوه‌ای رسیده تمایز قائل شویم. در این موارد که در زندگی روزمره می‌بینیم اندیشیدن به زبان مقولات آسان است. اما مقولات دیگری هست که به آسانی طبقه‌بندی نمی‌شوند. یکی از آن موارد «پیش‌فرض» است. مثالی برای پیش‌فرض می‌تواند این باشد: «من می‌دانم که همیشه رفتار تو با من ناشی از منظور خاصی است. تو آدم بدی هستی چون در گذشته فلان و بهمان رفتار ناشایست را با من داشتی و حالا من بر این عقیده‌ام که هر اتفاقی بیفتد تو همچنان آدم وحشتناکی خواهی بود.» به این ترتیب ما پیشاپیش قضاوت کرده‌ایم که این فرد انسان بدی است و همچنان با ما به بدی رفتار خواهد کرد. این نمونه‌ای است از پیش‌فرض.

ما در ذهن خود این فرد را در جعبه‌ای با برچسب «شخصی خبیث» قرار داده‌ایم. بدیهی است که وقتی به این صورت فکر می‌کنیم و این پیش‌فرض را به فردی نسبت می‌دهیم که «او آدم فرومایه‌ای است؛ همیشه بامن بد بوده است» میان خودمان و آن فرد دریایی فاصله ایجاد کرده‌ایم. پس پیش‌فرض بر چگونگی درک ما از آن فرد تأثیر می‌گذارد. لذا پیش‌فرض حالتی ذهنی است که ما در آن به دسته‌بندی می‌پردازیم و چیزها را در جعبه‌هایی ذهنی قرار می‌دهیم. برای غیرادراکی اندیشیدن سطوح مختلفی وجود دارد، اما یک سطح آن این است که با موقعیت‌ها با ذهنی باز برخورد کنیم. این سخن به معنای آن نیست که از هر شناخت ادراکی دست بکشیم. به عنوان مثال، اگر سگی هست که تا به حال چند نفر را گاز گرفته است ما به دلیل تصورمان از آن سگ به عنوان «سگی که گاز می‌گیرد» در صورتی که دوروبرش قرار بگیریم، بسیار مواظب هستیم. رفتار ما با آن سگ توأم با احتیاطی عاقلانه است اما این پیش‌فرض را نداریم که «این سگ حتماً مرا گاز خواهد گرفت، پس نباید حتی به آن نزدیک بشوم.» میان پذیرش یک موقعیت به همان شکل که پیش می‌آید و در عین حال نداشتن پیش‌فرض‌هایی که نمی‌گذارند ما آن موقعیت را کامل تجربه کنیم، توازنی ظریف وجود دارد. پس لازمه غیرادراکی بودن در تمام تمرکز‌ها داشتن ذهنی است که از پیش‌فرض‌ها رها باشد. یکی از کلی‌ترین توصیه‌ها این است که بدون هر توقع و نگرانی تمرکز کنیم. از جمله توقعاتی که پیشاپیش شاید از یک تمرین تمرکز داشته باشیم این است که به بهترین وجه ممکن انجام شود یا شاید نگران این باشیم که نکند پاهایمان درد بگیرد یا ممکن است به خود بگوییم: «می‌دانم که موفق نمی‌شوم.» این نوع افکار، انتظارات و نگرانی‌ها پیش‌فرض هستند چه آنها را در ذهن خود بیان بکنیم، چه نکنیم. این افکار جلسه تمرکز ما را در جعبه‌هایی ذهنی با برچسب‌هایی چون «تجربه‌ای عالی» یا «تجربه‌ای دردناک» قرار می‌دهند. رویکردی غیرادراکی به تمرکز عبارت از این خواهد بود که هرچه روی می‌دهد را بپذیریم و بدون آن که قضاوت کنیم بر اساس توصیه‌های داده شده عمل کنیم.

🌱🌸✨🔮✨🌸🌱

#آرام_کردن_ذهن #مدیتیشن #تمرکز #راهی_بسوی_خدا


@pathwaystogod
@mazeye_malakoot

🌱🌸✨🔮✨🌸🌱

✨✨🍥 به آرامی آغاز به مردن می کنی 🍥✨✨

به آرامی آغاز به مردن میکنی

اگر سفر نکنی،

اگر کتابی نخوانی،

اگر به اصوات زندگی گوش ندهی،

اگر از خودت قدردانی نکنی،

به آرامی آغاز به مردن میکنی

زمانی که خودباوری را در خودت بکشی،

وقتی نگذاری دیگران به تو کمک کنند،

به آرامی آغاز به مردن میکنی

اگر برده ی عادات خود شوی،

اگر همیشه از یک راه تکراری بروی،

اگر روزمرّگی را تغییر ندهی،

اگر رنگهای متفاوت به تن نکنی،

یا اگر با افراد ناشناس صحبت نکنی،

تو به آرامی آغاز به مردن میکنی

اگر از شور و حرارت،

از احساسات سرکش،

و از چیزهایی که چشمانت را به درخشش وامیدارند،

و ضربان قلبت را تندتر می کنند،

دوری کنی …

تو به آرامی آغاز به مردن میکنی

اگر هنگامی که با شغلت، یا عشقت شاد نیستی، آن را عوض نکنی،

اگر برای مطمئن در نامطمئن خطر نکنی،

اگر ورای رویاها نروی،

اگر به خودت اجازه ندهی

که حداقل یک بار در تمام زندگیات

ورای مصلحت اندیشی بروی …

امروز زندگی را آغاز کن

امروز مخاطره کن

امروز کاری کن

نگذار که به آرامی بمیری

شادی را فراموش نکن

🌱🌸✨🔮✨🌸🌱

#آرام_میمیری_اگر #اشعار #راهی_بسوی_خدا

@pathwaystogod
@mazeye_malakoot

🌱🌸✨🔮✨🌸🌱

✨✨🍥 آرام کردن ذهن 🍥✨✨

یک روش دیگر تمرکز، آرام کردن ذهن است؛ به طوری که به یک حالت ذهنی طبیعی‌تر برسیم. در این مورد نکته بسیار مهمی وجود دارد که باید درک کنیم:
وقتی می‌کوشیم ذهن را آرام کنیم، هدف این نیست که ذهنی تهی داشته باشیم، مثل این که رادیو را خاموش ‌کنیم. هدف ما به هیچ‌وجه این نیست. اگر این طور بود می‌شد به جای آرام کردن ذهن به خواب رفت. هدف این است که تمام حالت‌های آزار دهنده ذهن را آرام کنیم، احساسات خاصی می‌توانند آزار دهنده باشند از جمله زمانی که مضطرب، نگران یا وحشت‌زده هستیم. ما باید تمام چنین احساسات ناراحت‌ کننده‌ را آرام کنیم. وقتی ذهن خود را آرام می‌کنیم، هدفمان این است که به وضعیت فکری برسیم که بسیار روشن و هشیار است، وضعیتی که در آن یا قادریم محبّت و تفاهم ایجاد کنیم و یا می‌توانیم آن گرمای انسانی ذاتی را که همه از آن برخورداریم بیان کنیم. این کار مستلزم آرامشی بسیار، بسیار عمیق است، آرامشی که فقط به سستی عضلات بدن، که خود ضروری است، محدود نمی‌شود، بلکه آرامش ذهن و رهایی از تنش‌های عاطفی و ذهنی را هم در برمی‌گیرد، فشاری که نمی‌گذارد گرمای طبیعی و وضوح ذهن را احساس کنیم. این کار به منزله تمرینی برای خاموش کردن عواطف و تبدیل شدن به آدمکی بدون اندیشه و احساس نیست. بعضی‌ها گمان می‌کنند که تمرکز یعنی دست کشیدن از تفکر. این کج‌فهمی است.

تمرکز توقف اندیشیدن نیست بلکه متوقف کردن افکار نامربوط و غیرضروری است، نظیر افکاری که حواس را منحرف می‌کنند (حالا امشب شام چه بخورم؟) و افکار منفی یا خام (رفتار دیروزت با من ناشی از منظور خاصی بود. تو آدم وحشتناکی هستی.) همه اینها در زمره سرگردانی‌های روانی و افکار آزاردهنده قرار می‌گیرند. با همه این اوصاف، ذهن آرام فقط یک وسیله است؛ هدف غایی نیست. اگر ما ذهنی آرام‌تر، آسوده‌تر، شفاف‌تر و بازتر داشته باشیم می‌توانیم از آن به شکل سازنده‌ای استفاده کنیم. بدیهی است که چنین ذهنی در زندگی روزمره مفید خواهد بود و در حین تمرکز نیز می‌توان با این ذهن از شرایط زندگی خود شناخت عمیق‎تری یافت. وقتی ذهن از عواطف آزاردهنده و افکار بی‌ربط آزاد باشد بهتر می‌توان با آن به موضوع‌های مهمی از این دست اندیشید:
در زندگیم چه کرده‌ام؟ یا در این رابطه مهم چه اتفاقی دارد می‌افتد؟ آیا این رابطه سالم است؟ سالم نیست؟

می‌توان نگاهی تحلیل‌گرایانه داشت. این را درون‌نگری می‌خوانند؛ انسان در برخورد با آنچه در درونش و در زندگی‌اش روی می‌دهد خویشتن‌نگر می‌شود. برای درک این نوع مسائل و برای آن که به شکلی سازنده درون‌نگر باشیم به وضوح [ذهن] نیاز داریم. ذهنی آرام و بی‌تلاطم می‌خواهیم. تمرکز وسیله‌ای برای دست یافتن به چنین موقعیتی است.

🌱🌸✨🔮✨🌸🌱

#آرام_کردن_ذهن #تمرکز #تعالیم_معنوی #مدیتیشن #راهی_بسوی_خدا

@pathwaystogod
@mazeye_malakoot‎

❄️✨🌨🔮🌨✨❄️

✨✨🍥 شش داروی گیاهی تضمینی برای کاهش سطح استرس 🍥✨✨

همانطور که می‌دانید گیاهان موجود در طبیعت مزایای بسیاری برای سلامتی انسان دارند؛ عطر و بوی برخی از گل‌ها می‌تواند استرس فیزیکی و روحی را کاهش دهد؛ برخی از این گیاهان نیز برای اینکه تاثیر بسزایی بر روی سلامت انسان داشته باشند، باید هضم شوند؛ صرف نظر از تمامی این موارد، به نظر می‌رسد اگر شما به دنبال روش‌های جدید آرامش بخشی هستید، استفاده از گیاهان ممکن است مفید و موثر باشد.

💠روغن کانابیدیول برای استرس:
استفاده از این روغن برای کاهش سطح استرس ممکن است مفید باشد؛ کافیست روغن کانابیدیول را که حاوی تنها مقدار اندکی از ماده مخدر تی اچ سی (THC) است مورد استفاده قرار دهید؛ این بدین معنی است که استفاده زیاد از این روغن به هیچ وجه توصیه نمی‌شود؛ با این حال، نتیجه تحقیقات و مطالعات نشان می‌دهد که استفاده از روغن این گیاه می‌تواند به کاهش نشانه‌های استرس و اضطراب روحی و فیزیکی کمک کند؛ اما از آنجایی که این یک موضوع ممنوعه است، مطالعات بالینی بر روی تاثیر آن به درستی انجام نشده است.

💠زنجبیل برای اضطراب:
زنجبیل یکی از گیاهان منحصر به فرد و همه کاره در این لیست است؛ این گیاه نه تنها به صورت کپسول در فروشگاه‌های سلامت محلی (عطاری‌ها) یافت می‌شود، بلکه به صورت نوشیدنی و در غذاهای مختلف نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد؛ زنجبیل می‌تواند با نشانه‌های فیزیکی اضطراب همچون حالت تهوع و سرگیجه مبارزه کند؛ با این حال، استفاده بیش از حد زنجبیل می‌تواند خطرناک باشد به خصوص برای زنان باردار یا افرادی که از داروهای رقیق کننده خون استفاده می‌کنند؛ اگر در مصرف این گیاه شک داشتید حتما با یک پزشک متخصص مشورت نمایید.

💠بابونه برای بی‌خوابی:
بابونه نه تنها می‌تواند نشانه‌های حاصل از استرس و اضطراب را بهتر کند بلکه به درمان بی خوابی نیز کمک خواهد کرد؛ بهتر است این گیاه را به صورت چای مصرف نمایید؛ در اینصورت قادر خواهید بود آن را بنوشید؛ البته، از آنجایی که از بابونه برای کمک به خواب استفاده می‌شود، بهتر است مصرف چای بابونه در اواخر شب و چند ساعت قبل از خواب صورت گیرد؛ همانند زنجبیل، مصرف بیش از حد بابونه نیز می‌‌تواند اثرات منفی بر روی افراد باردار و افرادی که داروهای رقیق کننده خون مصرف می‌کنند، داشته باشد.

💠گل ساعت برای حالت تهوع و اعصاب:
همانند بابونه، گل ساعت می‌تواند برای کاهش اضطراب و بی‌خوابی مفید باشد؛ این گیاه همچنین با ناآرامی و عصبانیت عمومی که به صورت حالت تهوع بروز می‌کند، مبارزه خواهد کرد؛ گل ساعت در شکل‌های مختلفی موجود است؛ شما می‌توانید آن را به صورت چای، کپسول و مایع تهیه کنید؛ در این مورد نیز زنان باردار باید از مصرف این گیاه خودداری کنند، زیرا تحقیقات انجام شده نشان می‌دهد که مصرف این گیاه در زنان باردار می‌تواند باعث ایجاد انقباضات داخل رحم شود.

💠چای کوهی برای بی‌قراری:
استفاده از چای کوهی در طول تاریخ به صورت مستند ثبت شده است؛ قبل از استفاده از داروهای مدرن، استفاده از چای کوهی شایع و مرسوم بود؛ از این گیاه معمولا برای درمان اختلالاتی همچون اضطراب و افسردگی استفاده می‌شد؛ در حقیقت، این گیاه برای مبارزه با افسردگی موثرتر از پروزاک خواهد بود؛ زمانی که چای کوهی با ریشه سنبل الطیب ترکیب شود، می‌تواند به بی‌قراری و بی‌خوابی کمک کند؛ با اینحال، گیاه چای کوهی دارای موارد منع مصرف بسیاری است؛ بنابراین قبل از مصرف حتما با پزشک معالج خود مشورت کنید.

💠اسطوخودوس برای آرامش:
این گیاه نه تنها می‌تواند آرامش فیزیکی و روحی را ترویج کند، بلکه هورمون‌های بدن را متعادل نگه می‌دارد و می‌تواند سیستم ایمنی بدن را تحریک کند؛ بهتر است اسطوخودوس به صورت روغن ( بوی آن تمام خانه را پرخواهد کرد) مصرف شود اما شما می‌توانید از چای آن نیز استفاده کنید؛ فقط این نکته را به خاطر داشته باشید که اسطوخودوس می‌تواند باعث ایجاد مشکلات هورمونی در مردان نابالغ (قبل از بلوغ) شود؛ بنابراین اگر در منزل پسر بچه کوچک دارید از مصرف آن خودداری کنید؛ به جز موارد ذکر شده، اسطوخودوس برای درمان بی‌خوابی، کاهش اضطراب بسیار مفید است.

❄️✨🌨🔮🌨✨❄️

#داروهاى_گياهى #ضد_استرس #آرام_بخش #راهی_بسوی_خدا

@pathwaystogod
@mazeye_malakoot

🍃✨🍁✨🔮✨🍁✨🍃

💕 اگر بتواني در برابر طوفان هايي كه عشق به پا مي كند پايدار بماني، زندگي ات شروع به رشد مي كند. و با بيشتر شدن ايستادگي تو در برابر موانع و مشكلات، وقتي كه چنان عميق ريشه بدواني كه هيچ چيز نتواند تو را از ريشه درآورد هيچ مشكلي نتواند تو را درهم بشكند و در تمام بحران ها منسجم و استوار بماني سپاسگزار عشق خواهي شد، زيرا تنها از راه آن مشكلات بوده كه اين انسجام و استواري ايجاد شده است. و آنگاه تو شروع به فراتر رفتن از عشق مي كني و اين همان معناي جذابيت است. آنگاه كه تو عشق بورزي ولي عشق نتواند هيچ مشكلي براي تو ايجاد كند، جذاب مي شوي.

بدن، ذهن و روحت زيبايي خيره كننده اي مي يابند. اين سه در آن هماهنگي پرجذبه به هم مي پيوندند.

اما اگر از عشق دوري كني، راهي نخواهي يافت.

هرگز از عشق و مشكلاتي كه به بار مي آورد نگريز.

با آنها رو در رو شو.

مشكل ها و دردسرها را بپذير اما در عين حال آرام و آسوده باقي بمان…

🍃✨🍁✨🔮✨🍁✨🍃

#عشق #آرام #مشکلات_و_موانع_عشق #تعاليم_معنوى #رشد #راهی_بسوی_خدا

@pathwaystogod
@mazeye_malakoot