🎄❄️✨🔮✨❄️🎄
✨✨🛐 درون نگری و مشکلات 🛐✨✨
ما وقتی با مشکلات روبه‌رو هستیم برای یافتن سرچشمه آنها به درون خویش می‌نگرییم و وقتی علت را یافتیم می‌کوشیم شرایط را از درون خود دگرگون کنیم. وقتی از نگریستن به درون خویش و یافتن منشاء مشکلات صحبت می‌کنیم، منظور این نیست که حکمی اخلاقی صادر شده و من به این نتیجه رسیده‌ام که آدم بدی هستم و باید تغییر کنم و آدم خوبی بشوم. ما صرفاً به این دلیل می‌کوشیم منشاء مشکلات را در خود بیابیم که رنج می‌کشیم و می‌خواهیم از ناملایمات و اندوه رها شویم و منبع اصلی اینها نگرش و طرز فکر خود ماست. به ویژه اینکه بودا گفت ژرفترین دلیل مشکلات و رنج ما سردرگمی ماست. پس کاری که باید انجام بدهیم این است که بفهمیم این سردرگمی در برابر رویدادها چگونه به وجود می‌آید و چطور می‌توانیم با درک درست این نقص را برطرف کنیم.
سردرگمی ما از کجاست؟
از چند چیز است. یکی از آنها علت و معلول رفتاری است. ما تصور می‌کنیم که اگر به شیوه خاصی رفتار کنیم، هیچ اثری نخواهد داشت. به عنوان مثال، با خود می‌گوییم: «ممکن است دیر برسم، به فلانی بی‌اعتنایی می‌کنم، و چنین و چنان می‌کنم و هیچ چیز هم مهم نیست.» این تصور خطاست؛ آشفتگی است. یا ممکن است فکر کنیم کاری که انجام می‌دهیم یا رفتار ما تأثیر خاصی خواهد داشت که دور از ذهن است و امکان رخ دادن آن وجود ندارد. مثلا: «من به فلانی مهربانی کردم، پس او مرا دوست خواهد داشت. من برایش هدیه خریدم، پس چرا دوستم ندارد؟»
چنین افکاری باعث می‌شوند خیال کنیم که اعمال و رفتار ما اثری خواهد داشت که ناممکن است یا مسائل را اغراق‌آمیز و بزرگتر از آنچه هست ببینیم و تصور کنیم تأثیر آنها بیش از آنچه می‌نماید باشد. علاوه بر این ممکن است فکر کنیم بعضی چیزها به نتیجه خاصی منجر می‌شوند، در حالی که پیامد آنها درست عکس چیزی است که انتظار داریم. به عنوان مثال، می‌خواهیم شاد باشیم و راه شاد بودن این است که در همه مواقع مست باشیم. درحالی که مستی بر مشکلات ما می‌افزاید.
یک چیز دیگر که از آن تصور غلطی داریم هستی ما، هستی دیگران و هستی جهان است. مثلاً از اینکه پیر و بیمار شویم ناراحت و غمگین می‌شویم. اما به عنوان موجودات انسانی چه انتظار دیگری داریم؟ انسان‌ها ناخوش و رفته رفته پیر می‌شوند، مگر اینکه در جوانی بمیرند؛ این چیزها تعجب ندارد. وقتی در آینه می‌بینیم که چند تار مویمان سفید شده ناراحت می‌شویم و تعجب می‌کنیم، این رویکردی غیر واقع‌بینانه است و ناشی از تصورات غلط ما درباره هستی جهان و هستی خودمان است.
🎄❄️✨🔮✨❄️🎄
#درون_نگری #دارما #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
✨✨🛐 درون نگری و مشکلات 🛐✨✨
ما وقتی با مشکلات روبه‌رو هستیم برای یافتن سرچشمه آنها به درون خویش می‌نگرییم و وقتی علت را یافتیم می‌کوشیم شرایط را از درون خود دگرگون کنیم. وقتی از نگریستن به درون خویش و یافتن منشاء مشکلات صحبت می‌کنیم، منظور این نیست که حکمی اخلاقی صادر شده و من به این نتیجه رسیده‌ام که آدم بدی هستم و باید تغییر کنم و آدم خوبی بشوم. ما صرفاً به این دلیل می‌کوشیم منشاء مشکلات را در خود بیابیم که رنج می‌کشیم و می‌خواهیم از ناملایمات و اندوه رها شویم و منبع اصلی اینها نگرش و طرز فکر خود ماست. به ویژه اینکه بودا گفت ژرفترین دلیل مشکلات و رنج ما سردرگمی ماست. پس کاری که باید انجام بدهیم این است که بفهمیم این سردرگمی در برابر رویدادها چگونه به وجود می‌آید و چطور می‌توانیم با درک درست این نقص را برطرف کنیم.
سردرگمی ما از کجاست؟
از چند چیز است. یکی از آنها علت و معلول رفتاری است. ما تصور می‌کنیم که اگر به شیوه خاصی رفتار کنیم، هیچ اثری نخواهد داشت. به عنوان مثال، با خود می‌گوییم: «ممکن است دیر برسم، به فلانی بی‌اعتنایی می‌کنم، و چنین و چنان می‌کنم و هیچ چیز هم مهم نیست.» این تصور خطاست؛ آشفتگی است. یا ممکن است فکر کنیم کاری که انجام می‌دهیم یا رفتار ما تأثیر خاصی خواهد داشت که دور از ذهن است و امکان رخ دادن آن وجود ندارد. مثلا: «من به فلانی مهربانی کردم، پس او مرا دوست خواهد داشت. من برایش هدیه خریدم، پس چرا دوستم ندارد؟»
چنین افکاری باعث می‌شوند خیال کنیم که اعمال و رفتار ما اثری خواهد داشت که ناممکن است یا مسائل را اغراق‌آمیز و بزرگتر از آنچه هست ببینیم و تصور کنیم تأثیر آنها بیش از آنچه می‌نماید باشد. علاوه بر این ممکن است فکر کنیم بعضی چیزها به نتیجه خاصی منجر می‌شوند، در حالی که پیامد آنها درست عکس چیزی است که انتظار داریم. به عنوان مثال، می‌خواهیم شاد باشیم و راه شاد بودن این است که در همه مواقع مست باشیم. درحالی که مستی بر مشکلات ما می‌افزاید.
یک چیز دیگر که از آن تصور غلطی داریم هستی ما، هستی دیگران و هستی جهان است. مثلاً از اینکه پیر و بیمار شویم ناراحت و غمگین می‌شویم. اما به عنوان موجودات انسانی چه انتظار دیگری داریم؟ انسان‌ها ناخوش و رفته رفته پیر می‌شوند، مگر اینکه در جوانی بمیرند؛ این چیزها تعجب ندارد. وقتی در آینه می‌بینیم که چند تار مویمان سفید شده ناراحت می‌شویم و تعجب می‌کنیم، این رویکردی غیر واقع‌بینانه است و ناشی از تصورات غلط ما درباره هستی جهان و هستی خودمان است.
🎄❄️✨🔮✨❄️🎄
#درون_نگری #دارما #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
🎄❄️✨🔮✨❄️🎄
✨✨🛐 درون نگری و مشکلات 🛐✨✨
💥قسمت دوم
فرض کنیم که با پیر شدن مشکل داریم. به دلیل آنکه نسبت به این موضوع ذهنی مغشوش داریم و واقعیت را نمی‌پذیریم، با تأثیرپذیری از احساسات و افکار ناراحت کننده خود کارهایی زیانبار انجام می‌دهیم. به عنوان مثال سعی می‌کنیم به هر قیمت شده جوان و جذاب به نظر برسیم، با میل و اشتیاق زیاد می‌کوشیم به چیزهایی برسیم که امیدواریم وجود آنها در زندگی به ما احساس امنیت ببخشد؛ مثلا توجه و محبّت دیگران، به خصوص افراد جوانی که از نظر ما خوش‌سیما هستند. در پس این سندروم، معمولا این تصور غلط وجود دارد که من مهمترین انسان روی زمینم؛ من مرکز کائنات هستم. پس همه باید به من توجه کنند. صرف نظر از اینکه ظاهر من چگونه است، همه باید مرا زیبا بدانند و دوستم داشته باشند. اگر ما از دید کسی جذاب نباشیم یا او از ما خوشش نیاید، دیوانه می‌شویم و اگر ببینیم که نسبت به ما بی‌اعتناست، حتی بیشتر ناراحت می‌شویم. اگر در حالی که انتظار داریم دیگران ما را جذاب بدانند و حتی اگر ظاهرمان را جذاب نمی‌دانند شخصیت‌مان را دوست داشته باشند، آنها به ما توجه نکنند بیشتر پریشان می‌شویم. اما یادمان باشد که شاکیامونی بودا محبوب همگان نبود؛ پس ما چطور انتظار داریم که همه دوستمان داشته باشند!
این خواسته ما که همه دوستمان داشته باشند، خواسته‌ای غیرواقع‌بینانه است. واقعیت چیز دیگری است. این انتظار نابجا برخاسته از ذهنی سردرگم، میل وافر و وابستگی به این تصور است که همه باید ما را جذاب و دوست‌داشتنی ببینند و به ما توجه کنند. در پس این تصور روبکرد آزار دهنده ساده‌لوحانه‌ای وجود دارد. ما گمان می‌کنیم آنقدر مهم و دوست‌داشتنی هستیم که همه باید ما را دوست بدارند و اگر این زن یا مرد از ما خوشش نمی‌آید حتما اشکالی دارد و عادی نیست. یا بدتر از آن اینکه به خودمان شک می‌کنیم: «حتما من اشکالی دارم که این شخص از من خوشش نمی‌آید.» در نتیجه روحیه‌مان تضعیف می‌شود و خود را سرزنش می‌کنیم. همه اینها از خام اندیشی است.
پس نکته اصلی این است که روی خود کار کنیم. اساس تمرین دارما همین است. وضعیت ما هر چه باشد، اگر مشکلاتی داریم، خود را آسیب‌پذیر می‌بینیم یا هر چیز دیگر، باید درون خود را بکاویم تا ببینیم در ما چه می‌گذرد. پریشانی نهفته در این احساسات ناراحت‌کننده من کجاست؟ با این حال اگر به بررسی رابطه‌ای می‌پردازیم که دچار مشکل شده است، باید این را درک کنیم که ما یگانه کسی نیستیم که دچار سردرگمی است. روشن است که آن فرد دیگر هم همین وضع را دارد. نکته این است که نمی‌توانیم صرفاً به آن فرد بگوییم: «تو باید تغییر کنی؛ همه کارهای من درست و بدون ایراد است و این تو هستی که باید تغییر کنی.» از سوی دیگر، این را نباید گفت که فقط من باید تغییر کنم چون این طرز فکر هم شاید به بروز عقده خود شهید پنداری منجر شود. باید سعی کنیم که مسائل را به طور صریح با طرف مقابل به بحث بگذاریم و البته او هم باید پذیرای گفتگو باشد. لازم است اقرار کنیم که هر دوی ما سرگردانیم. در درک هر دوی ما از آنچه در رابطه‌مان اتفاق می‌افتد مشکلی وجود دارد، پس بکوشیم که این جهل و آشفتگی را در ذهنمان از بین ببریم. این واقع‌بینانه‌ترین و دارمایی‌ترین شیوه برای ادامه ارتباط است.
🎄❄️✨🔮✨❄️🎄
#درون_نگری #دارما #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
✨✨🛐 درون نگری و مشکلات 🛐✨✨
💥قسمت دوم
فرض کنیم که با پیر شدن مشکل داریم. به دلیل آنکه نسبت به این موضوع ذهنی مغشوش داریم و واقعیت را نمی‌پذیریم، با تأثیرپذیری از احساسات و افکار ناراحت کننده خود کارهایی زیانبار انجام می‌دهیم. به عنوان مثال سعی می‌کنیم به هر قیمت شده جوان و جذاب به نظر برسیم، با میل و اشتیاق زیاد می‌کوشیم به چیزهایی برسیم که امیدواریم وجود آنها در زندگی به ما احساس امنیت ببخشد؛ مثلا توجه و محبّت دیگران، به خصوص افراد جوانی که از نظر ما خوش‌سیما هستند. در پس این سندروم، معمولا این تصور غلط وجود دارد که من مهمترین انسان روی زمینم؛ من مرکز کائنات هستم. پس همه باید به من توجه کنند. صرف نظر از اینکه ظاهر من چگونه است، همه باید مرا زیبا بدانند و دوستم داشته باشند. اگر ما از دید کسی جذاب نباشیم یا او از ما خوشش نیاید، دیوانه می‌شویم و اگر ببینیم که نسبت به ما بی‌اعتناست، حتی بیشتر ناراحت می‌شویم. اگر در حالی که انتظار داریم دیگران ما را جذاب بدانند و حتی اگر ظاهرمان را جذاب نمی‌دانند شخصیت‌مان را دوست داشته باشند، آنها به ما توجه نکنند بیشتر پریشان می‌شویم. اما یادمان باشد که شاکیامونی بودا محبوب همگان نبود؛ پس ما چطور انتظار داریم که همه دوستمان داشته باشند!
این خواسته ما که همه دوستمان داشته باشند، خواسته‌ای غیرواقع‌بینانه است. واقعیت چیز دیگری است. این انتظار نابجا برخاسته از ذهنی سردرگم، میل وافر و وابستگی به این تصور است که همه باید ما را جذاب و دوست‌داشتنی ببینند و به ما توجه کنند. در پس این تصور روبکرد آزار دهنده ساده‌لوحانه‌ای وجود دارد. ما گمان می‌کنیم آنقدر مهم و دوست‌داشتنی هستیم که همه باید ما را دوست بدارند و اگر این زن یا مرد از ما خوشش نمی‌آید حتما اشکالی دارد و عادی نیست. یا بدتر از آن اینکه به خودمان شک می‌کنیم: «حتما من اشکالی دارم که این شخص از من خوشش نمی‌آید.» در نتیجه روحیه‌مان تضعیف می‌شود و خود را سرزنش می‌کنیم. همه اینها از خام اندیشی است.
پس نکته اصلی این است که روی خود کار کنیم. اساس تمرین دارما همین است. وضعیت ما هر چه باشد، اگر مشکلاتی داریم، خود را آسیب‌پذیر می‌بینیم یا هر چیز دیگر، باید درون خود را بکاویم تا ببینیم در ما چه می‌گذرد. پریشانی نهفته در این احساسات ناراحت‌کننده من کجاست؟ با این حال اگر به بررسی رابطه‌ای می‌پردازیم که دچار مشکل شده است، باید این را درک کنیم که ما یگانه کسی نیستیم که دچار سردرگمی است. روشن است که آن فرد دیگر هم همین وضع را دارد. نکته این است که نمی‌توانیم صرفاً به آن فرد بگوییم: «تو باید تغییر کنی؛ همه کارهای من درست و بدون ایراد است و این تو هستی که باید تغییر کنی.» از سوی دیگر، این را نباید گفت که فقط من باید تغییر کنم چون این طرز فکر هم شاید به بروز عقده خود شهید پنداری منجر شود. باید سعی کنیم که مسائل را به طور صریح با طرف مقابل به بحث بگذاریم و البته او هم باید پذیرای گفتگو باشد. لازم است اقرار کنیم که هر دوی ما سرگردانیم. در درک هر دوی ما از آنچه در رابطه‌مان اتفاق می‌افتد مشکلی وجود دارد، پس بکوشیم که این جهل و آشفتگی را در ذهنمان از بین ببریم. این واقع‌بینانه‌ترین و دارمایی‌ترین شیوه برای ادامه ارتباط است.
🎄❄️✨🔮✨❄️🎄
#درون_نگری #دارما #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
🌱🌸✨🔮✨🌸🌱
✨✨🍥 درون نگری 🍥✨✨
دانه درباره توان بالقوه خود چه می‌داند؟
انسان نیز همین وضعیت را دارد،
انسان نمی‌داند چه هست و چه می‌تواند باشد!
دانه، شاید نتواند به درون خویش نگاه کند، اما انسان می‌تواند.
این درون‌نگری، مراقبه نام دارد.
علم به حقیقت خویشتن،
همان‌گونه که در این‌جا و اکنون هست، مراقبه است.
به درون خویش شیرجه برو؛ عمیق‌تر و عمیق‌تر.
آن‌جا، در آن اعماق، همه امکان‌ها،
به وضوح دیده می‌شوند.
وقتی آنها را ببینی، آنها به‌تدریج واقعیت پیدا می‌کنند.
آگاهی از آنچه که ممکن است، ممکن‌ها را به واقعیت بدل می‌کند؛
مانند دانه‌هایی که هیجان‌زده از شهود استعداد خویش، به‌تدریج جوانه می‌زنند.
زمان،
توش و توان،، و همه چیز را به پای مراقبه بریز.
مراقبه، دروازه بی‌دری‌ست که با عبور از آن، سالک به خویشتن آگاهی حاصل می‌کند.
خدا دوست دارد، در وجودِ من، خود را ببیند که به همه چیز و همه کس عشق می‌ورزد.
خدا، در آیینه من، رفتارِ عاشقانه خود را می‌ستاید...
🌱🌸✨🔮✨🌸🌱
#درون_نگری #مراقبه #توان_بالقوه_دانه #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
✨✨🍥 درون نگری 🍥✨✨
دانه درباره توان بالقوه خود چه می‌داند؟
انسان نیز همین وضعیت را دارد،
انسان نمی‌داند چه هست و چه می‌تواند باشد!
دانه، شاید نتواند به درون خویش نگاه کند، اما انسان می‌تواند.
این درون‌نگری، مراقبه نام دارد.
علم به حقیقت خویشتن،
همان‌گونه که در این‌جا و اکنون هست، مراقبه است.
به درون خویش شیرجه برو؛ عمیق‌تر و عمیق‌تر.
آن‌جا، در آن اعماق، همه امکان‌ها،
به وضوح دیده می‌شوند.
وقتی آنها را ببینی، آنها به‌تدریج واقعیت پیدا می‌کنند.
آگاهی از آنچه که ممکن است، ممکن‌ها را به واقعیت بدل می‌کند؛
مانند دانه‌هایی که هیجان‌زده از شهود استعداد خویش، به‌تدریج جوانه می‌زنند.
زمان،
توش و توان،، و همه چیز را به پای مراقبه بریز.
مراقبه، دروازه بی‌دری‌ست که با عبور از آن، سالک به خویشتن آگاهی حاصل می‌کند.
خدا دوست دارد، در وجودِ من، خود را ببیند که به همه چیز و همه کس عشق می‌ورزد.
خدا، در آیینه من، رفتارِ عاشقانه خود را می‌ستاید...
🌱🌸✨🔮✨🌸🌱
#درون_نگری #مراقبه #توان_بالقوه_دانه #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
🌿✨🌸✨🔮✨🌸✨🌿
🎆 تمام اطرافت پر از نشانه است،
گر نشانه خواهی، بارشی از نشانه ها در نزدت خواهد بود...
فقط باید درست دیدن را بیاموزی
دل بستگی های تو همچون چتر توست چترت را ببند و زیر باران عشقش خیس شو...
بخواهی....به دست خواهی آورد
نگاه کنی، خواهی دید...
درون را بنگری، تمام جوابها را خواهی گرفت...
سکوت کن...
گوش فرا ده...
و ببین....
دانسته های تو ،چیزهایی ست که برای نگفتن داری....
🌿✨🌸✨🔮✨🌸✨🌿
#نشانه #دانسته_ها #درون_نگری #تعالیم_معنوی #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
🎆 تمام اطرافت پر از نشانه است،
گر نشانه خواهی، بارشی از نشانه ها در نزدت خواهد بود...
فقط باید درست دیدن را بیاموزی
دل بستگی های تو همچون چتر توست چترت را ببند و زیر باران عشقش خیس شو...
بخواهی....به دست خواهی آورد
نگاه کنی، خواهی دید...
درون را بنگری، تمام جوابها را خواهی گرفت...
سکوت کن...
گوش فرا ده...
و ببین....
دانسته های تو ،چیزهایی ست که برای نگفتن داری....
🌿✨🌸✨🔮✨🌸✨🌿
#نشانه #دانسته_ها #درون_نگری #تعالیم_معنوی #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
🎆 «آنکه چشم دارد به درون بنگرد و آنکه کور است به بیرون نظر افکند.....»
پس تامل کن.!!!!
#چشم #درون_نگری #کور #بیرون_نگری #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
پس تامل کن.!!!!
#چشم #درون_نگری #کور #بیرون_نگری #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot