🌿🌸🌱🔮🌱🌸
✨✨🎆ستاره نوترونی( neutron star) 🎆✨✨
☸️ستاره نوترونی، ستاره ای فوق العاده چگال است كه عمدتا از نوترون تشكیل شده است.
هسته اتم از پروتون با بار مثبت و نوترون بدون بار تشكیل شده است.
⚛️الكترون‌ها كه بار منفی دارند در فواصل نسبتا زیاد به دور هسته می‌گردند. در ستاره نوترونی، هیچ الكترون یا پروتونی وجود ندارد و كل ستاره شامل نوترون هایی است كه همانند نوترون‌های هسته اتم در كنار یكدیگر قرار گرفته اند.
با توجه به اینكه نوترون ها ذراتی بدون بار هستند، هیچ دافعه ای الكترواستاتیكی بر روی یكدیگر ندارند.
نظریه وجود ستاره نوترونی اولین بار در سال 1934 طی مقاله ای توسط "والترباد" و "فریتز زوییكی" مطرح شد. بر اساس نظر آنها، انفجار ابر نواختری هنگامی رخ می دهد كه یك ستاره عادی تبدیل به ستاره نوترونی می شود.
چگالی چنین ستاره ای بسیار بیشتر از چگالی كوتوله سفید است.
⚛️قطر یك ستاره نوترونی با جرم بیشتر از خورشید، كمی بیش از ده كیلومتر است.
شدت گرانش در سطح ستاره نوترونی به قدری قوی است كه باعث انحراف نور می شود و تقریباً برای جلوگیری از فرار نور از سطح ستاره كافی است.
⚛️زمانی كه مقاله فوق مطرح شد، نظریه پردازان از پیش بینی وجود سیاهچاله ها در نظریه نسبیت عام انیشتین اطلاع داشتند.
سیاهچاله ها اجرامی فوق العاده پر جرم هستند كه حتی نور قادر به فرار از آنها نیست.
⚛️پیش بینی وجود ستاره های نوترونی، سیاهچاله ها را از یك پیش بینی صرف به یك واقعیت فیزیكی تبدیل كرد.
ولی چه شواهد تجربی دال بر وجود ستاره های نوترونی موجود است؟
⚛️در سال 1967 یك دانشجوی محقق دانشگاه كمبریج به نام « جاسلین بل» موفق به كشف یك منبع تپش های رادیویی منظم در آسمان شد.
در عرض یك سال، 20 ستاره مشابه دیگر موسوم به «تپ اختر» كشف شد.
⚛️تپ اختر در واقع یك ستاره نوترونی است كه با سرعت به دور خود می چرخد و در نتیجه، یك تابش رادیویی (همانند نور فانوس دریایی در حال چرخش) منتشر می شود.
با هر بار گردش ستاره نوترونی، یك تپ رادیویی از ستاره توسط تلسکوپ رادیویی دریافت می شود.
ستاره نوترونی مركز سحابی خرچنگ ، تپ اختری است كه در هر ثانیه سی بار به دور خود می چرخد.
🌿🌸🌱🔮🌱🌸
#ستاره_نوترونى #کيهان_شناسى
@mazeye_malakoot
✨✨🎆ستاره نوترونی( neutron star) 🎆✨✨
☸️ستاره نوترونی، ستاره ای فوق العاده چگال است كه عمدتا از نوترون تشكیل شده است.
هسته اتم از پروتون با بار مثبت و نوترون بدون بار تشكیل شده است.
⚛️الكترون‌ها كه بار منفی دارند در فواصل نسبتا زیاد به دور هسته می‌گردند. در ستاره نوترونی، هیچ الكترون یا پروتونی وجود ندارد و كل ستاره شامل نوترون هایی است كه همانند نوترون‌های هسته اتم در كنار یكدیگر قرار گرفته اند.
با توجه به اینكه نوترون ها ذراتی بدون بار هستند، هیچ دافعه ای الكترواستاتیكی بر روی یكدیگر ندارند.
نظریه وجود ستاره نوترونی اولین بار در سال 1934 طی مقاله ای توسط "والترباد" و "فریتز زوییكی" مطرح شد. بر اساس نظر آنها، انفجار ابر نواختری هنگامی رخ می دهد كه یك ستاره عادی تبدیل به ستاره نوترونی می شود.
چگالی چنین ستاره ای بسیار بیشتر از چگالی كوتوله سفید است.
⚛️قطر یك ستاره نوترونی با جرم بیشتر از خورشید، كمی بیش از ده كیلومتر است.
شدت گرانش در سطح ستاره نوترونی به قدری قوی است كه باعث انحراف نور می شود و تقریباً برای جلوگیری از فرار نور از سطح ستاره كافی است.
⚛️زمانی كه مقاله فوق مطرح شد، نظریه پردازان از پیش بینی وجود سیاهچاله ها در نظریه نسبیت عام انیشتین اطلاع داشتند.
سیاهچاله ها اجرامی فوق العاده پر جرم هستند كه حتی نور قادر به فرار از آنها نیست.
⚛️پیش بینی وجود ستاره های نوترونی، سیاهچاله ها را از یك پیش بینی صرف به یك واقعیت فیزیكی تبدیل كرد.
ولی چه شواهد تجربی دال بر وجود ستاره های نوترونی موجود است؟
⚛️در سال 1967 یك دانشجوی محقق دانشگاه كمبریج به نام « جاسلین بل» موفق به كشف یك منبع تپش های رادیویی منظم در آسمان شد.
در عرض یك سال، 20 ستاره مشابه دیگر موسوم به «تپ اختر» كشف شد.
⚛️تپ اختر در واقع یك ستاره نوترونی است كه با سرعت به دور خود می چرخد و در نتیجه، یك تابش رادیویی (همانند نور فانوس دریایی در حال چرخش) منتشر می شود.
با هر بار گردش ستاره نوترونی، یك تپ رادیویی از ستاره توسط تلسکوپ رادیویی دریافت می شود.
ستاره نوترونی مركز سحابی خرچنگ ، تپ اختری است كه در هر ثانیه سی بار به دور خود می چرخد.
🌿🌸🌱🔮🌱🌸
#ستاره_نوترونى #کيهان_شناسى
@mazeye_malakoot
❄️✨🌨✨🔮✨🌨✨❄️
✨✨🎆 ستاره نوترونی( neutron star) 🎆✨✨
ستاره نوترونی، ستاره ای فوق العاده چگال است كه عمدتا از نوترون تشكیل شده است.
هسته اتم از پروتون با بار مثبت و نوترون بدون بار تشكیل شده است.
الكترون‌ها كه بار منفی دارند در فواصل نسبتا زیاد به دور هسته می‌گردند. در ستاره نوترونی، هیچ الكترون یا پروتونی وجود ندارد و كل ستاره شامل نوترون هایی است كه همانند نوترون‌های هسته اتم در كنار یكدیگر قرار گرفته اند.
با توجه به اینكه نوترون ها ذراتی بدون بار هستند، هیچ دافعه ای الكترواستاتیكی بر روی یكدیگر ندارند.
نظریه وجود ستاره نوترونی اولین بار در سال 1934 طی مقاله ای توسط "والترباد" و "فریتز زوییكی" مطرح شد. بر اساس نظر آنها، انفجار ابر نواختری هنگامی رخ می دهد كه یك ستاره عادی تبدیل به ستاره نوترونی می شود.
چگالی چنین ستاره ای بسیار بیشتر از چگالی كوتوله سفید است.
قطر یك ستاره نوترونی با جرم بیشتر از خورشید، كمی بیش از ده كیلومتر است.
شدت گرانش در سطح ستاره نوترونی به قدری قوی است كه باعث انحراف نور می شود و تقریباً برای جلوگیری از فرار نور از سطح ستاره كافی است.
زمانی كه مقاله فوق مطرح شد، نظریه پردازان از پیش بینی وجود سیاهچاله ها در نظریه نسبیت عام انیشتین اطلاع داشتند.
سیاهچاله ها اجرامی فوق العاده پر جرم هستند كه حتی نور قادر به فرار از آنها نیست.
پیش بینی وجود ستاره های نوترونی، سیاهچاله ها را از یك پیش بینی صرف به یك واقعیت فیزیكی تبدیل كرد.
ولی چه شواهد تجربی دال بر وجود ستاره های نوترونی موجود است؟
در سال 1967 یك دانشجوی محقق دانشگاه كمبریج به نام « جاسلین بل» موفق به كشف یك منبع تپش های رادیویی منظم در آسمان شد.
در عرض یك سال، 20 ستاره مشابه دیگر موسوم به «تپ اختر» كشف شد.
تپ اختر در واقع یك ستاره نوترونی است كه با سرعت به دور خود می چرخد و در نتیجه، یك تابش رادیویی (همانند نور فانوس دریایی در حال چرخش) منتشر می شود.
با هر بار گردش ستاره نوترونی، یك تپ رادیویی از ستاره توسط تلسکوپ رادیویی دریافت می شود.
ستاره نوترونی مركز سحابی خرچنگ ، تپ اختری است كه در هر ثانیه سی بار به دور خود می چرخد.
❄️✨🌨✨🔮✨🌨✨❄️
#ستاره_نوترونى #کيهان_شناسى #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot
✨✨🎆 ستاره نوترونی( neutron star) 🎆✨✨
ستاره نوترونی، ستاره ای فوق العاده چگال است كه عمدتا از نوترون تشكیل شده است.
هسته اتم از پروتون با بار مثبت و نوترون بدون بار تشكیل شده است.
الكترون‌ها كه بار منفی دارند در فواصل نسبتا زیاد به دور هسته می‌گردند. در ستاره نوترونی، هیچ الكترون یا پروتونی وجود ندارد و كل ستاره شامل نوترون هایی است كه همانند نوترون‌های هسته اتم در كنار یكدیگر قرار گرفته اند.
با توجه به اینكه نوترون ها ذراتی بدون بار هستند، هیچ دافعه ای الكترواستاتیكی بر روی یكدیگر ندارند.
نظریه وجود ستاره نوترونی اولین بار در سال 1934 طی مقاله ای توسط "والترباد" و "فریتز زوییكی" مطرح شد. بر اساس نظر آنها، انفجار ابر نواختری هنگامی رخ می دهد كه یك ستاره عادی تبدیل به ستاره نوترونی می شود.
چگالی چنین ستاره ای بسیار بیشتر از چگالی كوتوله سفید است.
قطر یك ستاره نوترونی با جرم بیشتر از خورشید، كمی بیش از ده كیلومتر است.
شدت گرانش در سطح ستاره نوترونی به قدری قوی است كه باعث انحراف نور می شود و تقریباً برای جلوگیری از فرار نور از سطح ستاره كافی است.
زمانی كه مقاله فوق مطرح شد، نظریه پردازان از پیش بینی وجود سیاهچاله ها در نظریه نسبیت عام انیشتین اطلاع داشتند.
سیاهچاله ها اجرامی فوق العاده پر جرم هستند كه حتی نور قادر به فرار از آنها نیست.
پیش بینی وجود ستاره های نوترونی، سیاهچاله ها را از یك پیش بینی صرف به یك واقعیت فیزیكی تبدیل كرد.
ولی چه شواهد تجربی دال بر وجود ستاره های نوترونی موجود است؟
در سال 1967 یك دانشجوی محقق دانشگاه كمبریج به نام « جاسلین بل» موفق به كشف یك منبع تپش های رادیویی منظم در آسمان شد.
در عرض یك سال، 20 ستاره مشابه دیگر موسوم به «تپ اختر» كشف شد.
تپ اختر در واقع یك ستاره نوترونی است كه با سرعت به دور خود می چرخد و در نتیجه، یك تابش رادیویی (همانند نور فانوس دریایی در حال چرخش) منتشر می شود.
با هر بار گردش ستاره نوترونی، یك تپ رادیویی از ستاره توسط تلسکوپ رادیویی دریافت می شود.
ستاره نوترونی مركز سحابی خرچنگ ، تپ اختری است كه در هر ثانیه سی بار به دور خود می چرخد.
❄️✨🌨✨🔮✨🌨✨❄️
#ستاره_نوترونى #کيهان_شناسى #راهی_بسوی_خدا
@pathwaystogod
@mazeye_malakoot