#верш
#каханне #жанчына
#вікця_жытнік

ты тады нічога не ведала
што значылі дотыкі
і ўсмешкі
ты ўсё яшчэ не ведаеш

не разумееш
наколькі шчырымі былі тыя слёзы
мы здаецца былі побач
але ты была так далёка

ты была маёй марай
маім святлом
надзеяй

усім здалося
што ў апошнюю гадзіну
пачалося жыццё
а мне - што скончылася

я думала што згубіла цябе
думала да нашай сустрэчы
вечнасць

а ты зрабіла да мяне крок
і другі
і трэці

я хацела быць асцярожнай
абачлівай
ты вымусіла мяне
я прызналася

дыханне зацінае
я баялася твайго адказа
а ты не адказала
дзіўная

зараз я разумею
ты проста не ведала
ты ўсё яшчэ не ведаеш
што гэта значыла

столькі часу мінула
ты і зараз са мной
але
мы не разам
мне здаецца
ты ўсё яшчэ так далёка

і сэрца ўсё яшчэ ные
калі ты іншую завеш
каханай

вікця жытнік