#верш
#Рэб_Эліэзэр
Майму дзеду,
які меў гараж і “Жыгулі”,
прысьвячаецца
* * *
Шэрых дамоў зубчатыя верхі,
Адвечны таполяў старых наратыў,
І ўвечары штодня ідуць на паверхі
Людзі, нібыта сьляпыя краты.
А ў гаражох, там, дзе пахне алівай,
Бэнзынам, гарэлкай і Бог-зна-шчэ-чым,
Народ, што глыбока ў душы нешчасьлівы,
Шчасьця шукае ў сьвеце машын.
Супольнасьць, адною зьяднаная рэччу,
Жыве, бы мурашнік юрлівы, і вось
Нейкі дзядок нясе ў тэрмасе грэчку,
Бо трэба мяняць на “Волзе” паўвось.
Каму “Запарожац”, ці “Форд”, ці “Таёта”…
Каапэратыў зноў зьбірае сяброў,
І ўвечары зноў пасынаюць работу
Дзясяткі ключоў, малаткоў і багроў.
Як выпадзе сьнег, гаражы засынаюць,
Бо рэдка прыходзяць іх гаспадары,
І дзедавы “Волгі” і “Лады” чакаюць
Вясны, як нібы байбакі ў нары.
Ды час не спыніць, ён ліецца ракою,
Мінаюць гадзіны, дні, тыдні, гады,
І ў сьвет без турбот, сьвет цяпла і спакою
Адзін за адным адыходзяць дзяды.
6/ІХ 2022
#Рэб_Эліэзэр
Майму дзеду,
які меў гараж і “Жыгулі”,
прысьвячаецца
* * *
Шэрых дамоў зубчатыя верхі,
Адвечны таполяў старых наратыў,
І ўвечары штодня ідуць на паверхі
Людзі, нібыта сьляпыя краты.
А ў гаражох, там, дзе пахне алівай,
Бэнзынам, гарэлкай і Бог-зна-шчэ-чым,
Народ, што глыбока ў душы нешчасьлівы,
Шчасьця шукае ў сьвеце машын.
Супольнасьць, адною зьяднаная рэччу,
Жыве, бы мурашнік юрлівы, і вось
Нейкі дзядок нясе ў тэрмасе грэчку,
Бо трэба мяняць на “Волзе” паўвось.
Каму “Запарожац”, ці “Форд”, ці “Таёта”…
Каапэратыў зноў зьбірае сяброў,
І ўвечары зноў пасынаюць работу
Дзясяткі ключоў, малаткоў і багроў.
Як выпадзе сьнег, гаражы засынаюць,
Бо рэдка прыходзяць іх гаспадары,
І дзедавы “Волгі” і “Лады” чакаюць
Вясны, як нібы байбакі ў нары.
Ды час не спыніць, ён ліецца ракою,
Мінаюць гадзіны, дні, тыдні, гады,
І ў сьвет без турбот, сьвет цяпла і спакою
Адзін за адным адыходзяць дзяды.
6/ІХ 2022
#верш
#пераклад
#Рэб_Эліэзэр
Wisława Szymborska
"Nic dwa razy się nie zdarza"
Нічога двойчы не бывае
І ня будзе. З той прычыны
Нарадзілісь без пытаньняў
І памром мы без руціны.
І хоць вучнямі былі мы
Горшымі ў школе сьвета,
Не паўторым мы ніколі
Жоднай восені ці лета.
Дзень ніводны не паўторым,
Не паўторым гэтай ночы,
Ці тых самых пацалункаў,
Позіркаў такіх жа ў вочы.
Учора, калі тваё імя
Голасна прамовіў хтосьці,
Так было мне, быццам ружу
Вецер у акно выносіць.
Сёньня, ужо калі мы разам,
У нас непаразуменьне.
Ружа? Што такое ружа?
Гэта кветка ці каменьне?
Чаму ты, гадзіна злая,
Зь непатрэбным ходзіш страхам?
Ёсьць ты – лепей, каб мінула,
А мінеш – і ўжо няблага.
Усьміхнемся, абыймемся,
Паспрабуем знайсьці выйсьце,
Хоць мы розьнімся з табою,
Як вады дзьве кроплі чыстай.
22-24/ІХ 2020
#пераклад
#Рэб_Эліэзэр
Wisława Szymborska
"Nic dwa razy się nie zdarza"
Нічога двойчы не бывае
І ня будзе. З той прычыны
Нарадзілісь без пытаньняў
І памром мы без руціны.
І хоць вучнямі былі мы
Горшымі ў школе сьвета,
Не паўторым мы ніколі
Жоднай восені ці лета.
Дзень ніводны не паўторым,
Не паўторым гэтай ночы,
Ці тых самых пацалункаў,
Позіркаў такіх жа ў вочы.
Учора, калі тваё імя
Голасна прамовіў хтосьці,
Так было мне, быццам ружу
Вецер у акно выносіць.
Сёньня, ужо калі мы разам,
У нас непаразуменьне.
Ружа? Што такое ружа?
Гэта кветка ці каменьне?
Чаму ты, гадзіна злая,
Зь непатрэбным ходзіш страхам?
Ёсьць ты – лепей, каб мінула,
А мінеш – і ўжо няблага.
Усьміхнемся, абыймемся,
Паспрабуем знайсьці выйсьце,
Хоць мы розьнімся з табою,
Як вады дзьве кроплі чыстай.
22-24/ІХ 2020
#верш
#Рэб_Эліэзэр
Тры гарожы.
Сасновы лес.
Без варотаў і даху гараж.
Запраўка.
Ну а ты нахалеру туды палез?
Што ў хвоі шукаў?
Закладку?
Пяць мацэ́ваў.
Каменных. Нямых.
Адна шэпча: ішá зкaнá.
Я стаю сярод мёртвых,
Маўклівых, чужых,
Нібы зь імі я разам сканаў.
———————
Мацэва - габрэйскі надгробак.
Іша зкана (іўр. אשה זקנה) - старая жанчына. Такія адсылкі да веку памерлых характэрныя для габрэйскіх пахаваньняў.
#Рэб_Эліэзэр
Тры гарожы.
Сасновы лес.
Без варотаў і даху гараж.
Запраўка.
Ну а ты нахалеру туды палез?
Што ў хвоі шукаў?
Закладку?
Пяць мацэ́ваў.
Каменных. Нямых.
Адна шэпча: ішá зкaнá.
Я стаю сярод мёртвых,
Маўклівых, чужых,
Нібы зь імі я разам сканаў.
———————
Мацэва - габрэйскі надгробак.
Іша зкана (іўр. אשה זקנה) - старая жанчына. Такія адсылкі да веку памерлых характэрныя для габрэйскіх пахаваньняў.