#верш
#кася_кастрычніцкая
Запаветнае жаданьне
Аднойчы яна адмовілася ад цяплыні,
Якой жа балючаю тая ёй здавалася.
Але ж калі яна апусьцела да канца,
Прагна зачапілася за тыя ўспаміны.
"Як жа мне агідна ад абдымкаў..."
"Прачынаюся й адчуваю зноў віну"
Упала зьнічка й дзяўчына прашаптала:
"Спаць я ноччу ніколі не жадаю!"
Аднойчы яна адмовілася ад цяплыні,
Якой жа салодкаю тая ёй здавалася.
І вось калі яна апусьцела да канца,
Прагна зачапілася за тыя ўспаміны.
"Як жа мне прыемна ад абдымкаў..."
"Прачынаюся й адчуваю зноў віну"
Упала зьнічка й дзяўчына прашаптала:
"Спаць я ноччу ніколі не жадаю!"
──────≪✷≫──────
Тэлеграм
#кася_кастрычніцкая
Запаветнае жаданьне
Аднойчы яна адмовілася ад цяплыні,
Якой жа балючаю тая ёй здавалася.
Але ж калі яна апусьцела да канца,
Прагна зачапілася за тыя ўспаміны.
"Як жа мне агідна ад абдымкаў..."
"Прачынаюся й адчуваю зноў віну"
Упала зьнічка й дзяўчына прашаптала:
"Спаць я ноччу ніколі не жадаю!"
Аднойчы яна адмовілася ад цяплыні,
Якой жа салодкаю тая ёй здавалася.
І вось калі яна апусьцела да канца,
Прагна зачапілася за тыя ўспаміны.
"Як жа мне прыемна ад абдымкаў..."
"Прачынаюся й адчуваю зноў віну"
Упала зьнічка й дзяўчына прашаптала:
"Спаць я ноччу ніколі не жадаю!"
──────≪✷≫──────
Тэлеграм
#верш
#Хросная
***
Хоць мы
І разламаныя
Але ВАМ
нас
не разламаць
не знішчыць
Не заблюрыць
І не выкрасліць
Мы жывём
дыхаем
Мы сярод вас
І мы не здохнем -
вам на зло.
Нават калі
нас развеяць
вятрамі
Змалаціць
цапамі
Мы ўсё адно
не станем
мукою
у вашым хлебе
А станем каменнем
аб якое вы зламаеце
свае змяіныя зубы.
Нашыя рукі
ператварыліся ў сцёблы руж
зачэпіш - паранішся
аб вострыя шыпы.
Мы будзем
мазоліць вам вочы
Аж пакуль яны
не выцекуць з твару
І не ўпадуць на зямлю
радыяактыўным
попелам
Зямля будзе крычаць
як крычалі мы
Бо мы - таксама зямля
Хоць вы
адмаўляеце нам
Нават
у гэтым.
──────≪✷≫──────
#Хросная
***
Хоць мы
І разламаныя
Але ВАМ
нас
не разламаць
не знішчыць
Не заблюрыць
І не выкрасліць
Мы жывём
дыхаем
Мы сярод вас
І мы не здохнем -
вам на зло.
Нават калі
нас развеяць
вятрамі
Змалаціць
цапамі
Мы ўсё адно
не станем
мукою
у вашым хлебе
А станем каменнем
аб якое вы зламаеце
свае змяіныя зубы.
Нашыя рукі
ператварыліся ў сцёблы руж
зачэпіш - паранішся
аб вострыя шыпы.
Мы будзем
мазоліць вам вочы
Аж пакуль яны
не выцекуць з твару
І не ўпадуць на зямлю
радыяактыўным
попелам
Зямля будзе крычаць
як крычалі мы
Бо мы - таксама зямля
Хоць вы
адмаўляеце нам
Нават
у гэтым.
──────≪✷≫──────
#музыка
#пава_рамонак
Вітанкі, гэта пава! Мой новы альбом 🌟 ŪSHINGO 🌟 цяпер у вольнасці! Спадзяюся, што вам спадабаецца 🥹
──────≪✷≫──────
Твітар, або X
#пава_рамонак
Вітанкі, гэта пава! Мой новы альбом 🌟 ŪSHINGO 🌟 цяпер у вольнасці! Спадзяюся, што вам спадабаецца 🥹
──────≪✷≫──────
Твітар, або X
#пераклад
#vertebra
#госць
Адзінаццатая серыя "Ганібала" ўжо даступна ў нашым тэлеграм-канале https://t.me/KVertebra
Прыемнага прагляду!
──────≪✷≫─────
#vertebra
#госць
Адзінаццатая серыя "Ганібала" ўжо даступна ў нашым тэлеграм-канале https://t.me/KVertebra
Прыемнага прагляду!
──────≪✷≫─────
#Кася_Кастрычніцкая
#верш
https://t.me/w_with_m
***
Злавілі крохкага матылька,
Якога вабілі яскравыя валошкі.
І шкляны слоік дужа цесны,
Унутры ім пыл застаецца уздыхаць.
Сябры, шануйце вольных матылькоў,
Бо дадзена няшмат ім часу.
Давайце шанаваць іхняе быцьцё,
Каб месяцамі тыя радавалі погляд.
──────≪✷≫─────
#верш
https://t.me/w_with_m
***
Злавілі крохкага матылька,
Якога вабілі яскравыя валошкі.
І шкляны слоік дужа цесны,
Унутры ім пыл застаецца уздыхаць.
Сябры, шануйце вольных матылькоў,
Бо дадзена няшмат ім часу.
Давайце шанаваць іхняе быцьцё,
Каб месяцамі тыя радавалі погляд.
──────≪✷≫─────
#Кася_Кастрычніцкая
#проза
16+
Працяг майго твору, дзе вам пакажуць універсітэт і іншых галоўных герояў.
Чытаць ➡️Д2: Выебалі гонар, але не сумленьне .
──────≪✷≫─────
#проза
16+
Працяг майго твору, дзе вам пакажуць універсітэт і іншых галоўных герояў.
Чытаць ➡️
──────≪✷≫─────
#верш
#Навік_Суднікоўскі
* * *
Можа быць, нам лепш было не жыць?
Заставіць усе набыткі і спаліць.
Ажынавай галінай закруціць пятлю,
І вось, апошні крок у пустату.
А можа зазірнуць у фобасавы вочы
І выдраць іх галінай клёна,
Заліць пяклівым жоўтым воскам
І цалаваць у лоб чырвоны.
А можа проста сесці
І думкі перанесці ў месцы
Дзе ўсё яшчэ ты можаш бегчы
Ні ад кагосьці, а за нечым.
──────≪✷≫─────
Тэлега:
https://t.me/KlianowyajaListy
#Навік_Суднікоўскі
* * *
Можа быць, нам лепш было не жыць?
Заставіць усе набыткі і спаліць.
Ажынавай галінай закруціць пятлю,
І вось, апошні крок у пустату.
А можа зазірнуць у фобасавы вочы
І выдраць іх галінай клёна,
Заліць пяклівым жоўтым воскам
І цалаваць у лоб чырвоны.
А можа проста сесці
І думкі перанесці ў месцы
Дзе ўсё яшчэ ты можаш бегчы
Ні ад кагосьці, а за нечым.
──────≪✷≫─────
Тэлега:
https://t.me/KlianowyajaListy
#верш
#Sapraŭdny
***
Спадарыня, вы настолькі надзвычайны,
Надзвычайны да нябёс,
Гэта ваша прыгажосць
Ад зямлі і да нябёс
Вашы вочы, нос
Неверагодней і ярчэй,
За свабоду, лёс.
Гэта шчасце, шчасце ў вас
Шчасце ад мяне да вас.
У мяне няма тога,
што ёсць у вас, таго агня,
Агня ў сэрцы і вачах,
Непаўторных рыс прапітаных
агнём,
Але няма ў вас таго,
таго бясконцага быцця, быцця кахання маяго...
──────≪✷≫─────
Тэлега:
https://t.me/versysapraudnaha
#Sapraŭdny
***
Спадарыня, вы настолькі надзвычайны,
Надзвычайны да нябёс,
Гэта ваша прыгажосць
Ад зямлі і да нябёс
Вашы вочы, нос
Неверагодней і ярчэй,
За свабоду, лёс.
Гэта шчасце, шчасце ў вас
Шчасце ад мяне да вас.
У мяне няма тога,
што ёсць у вас, таго агня,
Агня ў сэрцы і вачах,
Непаўторных рыс прапітаных
агнём,
Але няма ў вас таго,
таго бясконцага быцця, быцця кахання маяго...
──────≪✷≫─────
Тэлега:
https://t.me/versysapraudnaha
#верш
#Sapraŭdny
Успаміны
Гэта мінулае жыццё,
Жыццё яскравае, прыгожае.
Успамінаю я яго, з небывалым сумам,
Хачу вярнуцца да яго і застацца там.
Да часу мараў і імкненняў,
Да часу спеваў, летуценняў,
Аднак, магчымасці не будзе,
Магчымасці вярнуць усё назад.
──────≪✷≫─────
Тэлега:
https://t.me/versysapraudnaha
#Sapraŭdny
Успаміны
Гэта мінулае жыццё,
Жыццё яскравае, прыгожае.
Успамінаю я яго, з небывалым сумам,
Хачу вярнуцца да яго і застацца там.
Да часу мараў і імкненняў,
Да часу спеваў, летуценняў,
Аднак, магчымасці не будзе,
Магчымасці вярнуць усё назад.
──────≪✷≫─────
Тэлега:
https://t.me/versysapraudnaha
#пава_рамонак
https://twitter.com/pawaramonak29?t=XNvrI3LTMCn0CoE7glfqMw&s=09
https://t.me/pawaramonak29
гэта
пра
ўспаміны.
я
сніў
цябе
некалькі
разоў у
кашмарах
і гэта былі
мае найлепшыя
с н ы
…
гэта странна
я не разумею
Н і Ч о Г аааааааа
я спрабую вярнуцца
ў свой утульны рай
…
ты вывеў
назад ужо
С А М
па шэрым свеце
які ты пафарбаваў у блакіт…
шмат блакіту і сіні…
гэта колер маіх
п а ч у ц ц я ў
маёй дэпрэсіі
я спрабую так штось
с к а з а ц ь
але мяне не разумеюць.
я баюся людзей
я не веру людзям
У С Е Ж А Д А Ю Ц Ь
толькі скінуць мяне ў дрыгву
з якой ужо не змагу вернуцца я…
…
а ўсё пачалося
з тагооооооооо
што я расказаў
што сніў цябе у
К А Ш М А Р А Х.
…
прабач што навязваюся
і застаўляю пакутаваць…
…
усё так заблытана
ці ты зразумеў мяне?
──────≪✷≫─────
https://twitter.com/pawaramonak29?t=XNvrI3LTMCn0CoE7glfqMw&s=09
https://t.me/pawaramonak29
гэта
пра
ўспаміны.
я
сніў
цябе
некалькі
разоў у
кашмарах
і гэта былі
мае найлепшыя
с н ы
…
гэта странна
я не разумею
Н і Ч о Г аааааааа
я спрабую вярнуцца
ў свой утульны рай
…
ты вывеў
назад ужо
С А М
па шэрым свеце
які ты пафарбаваў у блакіт…
шмат блакіту і сіні…
гэта колер маіх
п а ч у ц ц я ў
маёй дэпрэсіі
я спрабую так штось
с к а з а ц ь
але мяне не разумеюць.
я баюся людзей
я не веру людзям
У С Е Ж А Д А Ю Ц Ь
толькі скінуць мяне ў дрыгву
з якой ужо не змагу вернуцца я…
…
а ўсё пачалося
з тагооооооооо
што я расказаў
што сніў цябе у
К А Ш М А Р А Х.
…
прабач што навязваюся
і застаўляю пакутаваць…
…
усё так заблытана
ці ты зразумеў мяне?
──────≪✷≫─────
X (formerly Twitter)
pawa ramonak 🌠 (@pawaramonak29) on X
Sustreń mianie nočču 😎💙🌌
#верш
#Францішак_Люцыянавіч
***
Дно - камяністая схованка рыб,
Звонку цёмная, а як прыглядзішся,
То ўжо нібы і цалкам празрыстая
Міма праходзіш, а ў галаве мітусня:
- А праўда, што дно багата галля?
А часам па мосце ідзеш,
А пад їм цячэ тая ж рака
І над ёй цені лунаюць
Ці то дрэў, ці то мосту,
Ці мая, так папросту.
──────≪✷≫─────
Тг канал:
https://t.me/+mnli4VUbvk4wZjUy
http://t.me/Lanczuha
#Францішак_Люцыянавіч
***
Дно - камяністая схованка рыб,
Звонку цёмная, а як прыглядзішся,
То ўжо нібы і цалкам празрыстая
Міма праходзіш, а ў галаве мітусня:
- А праўда, што дно багата галля?
А часам па мосце ідзеш,
А пад їм цячэ тая ж рака
І над ёй цені лунаюць
Ці то дрэў, ці то мосту,
Ці мая, так папросту.
──────≪✷≫─────
Тг канал:
https://t.me/+mnli4VUbvk4wZjUy
http://t.me/Lanczuha
#верш
#афікс
Адмаўленьне
Ну, насамрэч, ня ўсё так дрэнна.
І дрэнна, насамрэч, ня так.
Жыцьцё — ідзе. Далей, напэўна.
Працуе шэранькі мастак.
Нялёгка, так, бывае горай.
Бывае й лепш — тут як каму.
Камусь дадуць плячо-апору.
Камусь адным каваць труну.
Канешне, можна тут упасьці.
Абрыў высокі, гэта факт.
Мінаючы сьцяжынкі жарсьці,
Ісьці прасьцей. Павольней такт.
Я спраўлюся, як і заўсёды.
На назву верша не зважай.
Вакол цудоўная прырода.
Бязгучны лес. Стаїць ручай.
#афікс
Адмаўленьне
Ну, насамрэч, ня ўсё так дрэнна.
І дрэнна, насамрэч, ня так.
Жыцьцё — ідзе. Далей, напэўна.
Працуе шэранькі мастак.
Нялёгка, так, бывае горай.
Бывае й лепш — тут як каму.
Камусь дадуць плячо-апору.
Камусь адным каваць труну.
Канешне, можна тут упасьці.
Абрыў высокі, гэта факт.
Мінаючы сьцяжынкі жарсьці,
Ісьці прасьцей. Павольней такт.
Я спраўлюся, як і заўсёды.
На назву верша не зважай.
Вакол цудоўная прырода.
Бязгучны лес. Стаїць ручай.
#пераклад
#vertebra
#госць
Дванаццатая серыя "Ганібала" ўжо даступна ў нашым тэлеграм-канале https://t.me/KVertebra
Прыемнага прагляду!
#vertebra
#госць
Дванаццатая серыя "Ганібала" ўжо даступна ў нашым тэлеграм-канале https://t.me/KVertebra
Прыемнага прагляду!