Новы свет 🌞
676 subscribers
650 photos
13 videos
2 files
544 links
Інфа: https://t.me/masvet_by/7

Мы суполка людзей, што ствараюць будучыню мастацтва роднай зямлі.

Мы пісьменнікі, паэты, перакладнікі, мастакі, музыкі, спевакі, рамеснікі. І мы любім беларускае мастацтва!

Падтрымка & публікацыя: @masvet_by_bot
Download Telegram
Як пасеяў Андрэй master mix ver 2
<unknown>
#музыка

Бяседная песня "Як пасеяў Андрэй грэчку"
Выконвае - гурт "Пілігрымы"

( Апрацоўка запісу - Тоя)
#верш
#ліза_с.


* * *
пастой хвіліну.
момант.
імгненне.
перачакай, звярні ўвагу на (не)супадзенні.

пастой.
супакойся.
пачакай хвілінку, звярні ўвагу на маладую галінку.

галінка.
дрэва.
жыццё.
вечнасць.
ці захавае яна чалавеснасць?

а ты захавала?
пастой.
прыглядзіся.
паслухай сябе.
сабе ж адгукніся.

адзін толькі момант.
малое імгненне.
пачуцці вызвалі з сутарэнняў;

святло пакажы ім,
адчуць дай ім ветрык,
што лёгка гукае і рассейвае кветкі.

пастой.
супакойся. 
малое чаканне.
няхай наблізіць яно світанне.

пабудзь крышку з сабою,
пабудзь крышку сабою;
пастой,
і спакой той забяры ўвесь з сабою.

─────────≪✷≫────────
інстаграм: yelizavette

мой тгк
#ТоЯ
#малюнак

Акей, Гугл, як пазбавіць родзічаў спадчыны🤔
#ТоЯ
#малюнак #пераклад

... Анадовень на змярканні
Я прымеціў па-над лесам
Зоры, што ляцелі поруч.
Ці дасі ты веры мне?
Ці дасі веры мне?...
#верш
#пава_рамонак


былому сябру

гэта былі файныя дні
сумна
    што толькі для мяне

сёння пахаванні былога
знік сэнс азірацца ў недалёкае мінулае

гэта былі файныя дні
сумна
    што толькі для мяне

    гэта ўжо немагчыма адрадзіць
    ды знік сэнс самога гэтага мінулага

бывай
былы мой сябар

было балюча пакідаць гэта ў зямлі
гэта пахаванні таго што я меў
гэта пахаванні таго што для цябе было бессэнсоўным

небасхіл быў як ніколі бязвоблачным
вецер уносіць слёзы мае ў далечынь
прыемнага надвор’я табе
былы мой сябар
шчасця доўгага і зорак на начным небе
былы мой сябар

былыя дні ўжо немагчыма вярнуць…

/ з «пр9»

─────────≪✷≫────────
Telegram

Instagram

Twitter
#ТоЯ
#малюнак

Скетч VS Гатовы малюнак
#малюнак #Яварынка
Калі табе будзе дрэнна, сумна, самотна ці страшна, ты можаш узяць сабе гэты кавуновы парасонік, і ўсё будзе добра. Яварынка малявала гэты парасонік, перабываючы ў дэпрэсіі, ёй стала лепш, і таму яна дорыць яго табе, няхай табе стане лепш таксама.
#верш
#Хросная

На
адным
слупе
людзі
змайстравалі
металічную аснову
для буслянкі.

А буслы
прылятаюць
вясной
І майструюць гнёзды
ужо
на іншых слупах
быццам бы металічная аснова
увап'ецца ў
жывое цела
буслянкі
і высмакча
кроў.


Ці проста буслы
хочуць быць
вольнымі
нават
у гэтым.
#верш
#Nichto_Absalutna

Недасьведчанае

Паламаная плітка савецкіх часоў,
А над ёю асфальт, зьбіты пыл і бэтон -
Вось шматслойны пірог,
Зубаломных эпох.
Прыкры лёс быццам лёх,
Бель у канцы, гулкі крок.
Застаецца капаць неяк убок.

Сьвідруй керны ды разьбівай на эры,
Пэрыёдыка радыёактыўнасьці крыві
На неўрадлівай глебе,
Усё нязьмерна.
Нязьменна трэба,
Сябе шукаць уваччу забытых пакаленьняў,

Дзяцей непасталелых, няўсьпеленых пасеваў
Нязбудаваных хат, утаптаных у гразь спадзеваў.
І непражытых дзён пад неўгляданым небам
Ня дыхай. Чуеш вечнасьць?
Недасьведчанага.
#верш
#Настасся_Хадзько


         А станеш?
Ты станеш для мяне космасам?
А я абяцаю, што стану водгукам
На санету, якую ты, мілы паэт,
Раскажаш праз начны сілуэт.

Ты станеш для мяне подыхам?
А я абяцаю, што сваім подзвігам
Застануся без залатога багацця.
P.S.
Навечна твая я Настасся.
#верш
#Шрэбра_Іслачы


Паэту

Калі думкі збіліся ў слупкі
Калі іх немагчыма стрымаць
Што рабіць з праклёнам такім
Толькі табе вырашаць
#верш
#Настасся_Хадзько


Няхай жыве ва мне каханне!
Душа хай прагне да яго!
Я не баюся больш маўчання,
Бо зноўку ў сэрцы ёсць жыццё.

Няхай жыве ва мне чаканне!
І пачуццё няхай не ўпершыню!
Ён для мяне адно дыханне —
І словы з шэптам я люблю.

Няхай жыве ва мне каханне...
Няхай узнае ён праз век,
Што з ім сваё я існаванне
Убачыла праз Ноевы каўчэг.

─────────≪✷≫────────
Канал аўтаркі
#верш
#Лій_М.
я чую гукі цягніка.
                          ціш.
зацішша перад бурай?
а, вось, блішчаць тут зоркі. яны заўсёды тут былі?
                          паміж...
...між намі доўга зьзялі? бо сілы не хапала, моцнай.
каб зноў забыўшыся пра зоркі і каб блішчалі толькі вочы, але ты назаўсёды
                          спіш.
ну, вось, ужо грамчэй! я чую гукі цягніка,
                          прачнісь! 
альбо забыла, што мне паабяцала?
ніколі больш ня спаць! ты мне паабяцала!
так лепей, усё, між намі мура.
вось толькі ўсё, прайшла ўжо             
                           ціш...
і пачалася бура.
#ADM

Чалом, панове!
Мы вырашылі дадаць новыя магчымасці ў нашу анкету да твораў. Каб зрабіць пасты на канале больш разнастайнымі і цікавымі знешне, мы змянілі шосты пункт.

🖼 Цяпер, калі вы хочаце дадаць ілюстрацыю ці здымак, іншае ўпрыгожанне да твора, але не маеце часу, проста пішыце аб сваім жаданні праз бот у шостым пункце. Як толькі мы зробім тэматычнае афармленне, адразу вышлем гатовы варыянт вам для ўзгаднення і толькі пасля апублікуем.

1. Імя і прозвішча (можна творчы псеўданім; абавязкова, нават калі ананімна);
2. Ананімна ці не;
3. Даяце згоду выкладаць твор па-за межамі тэлеграм-канала? (ціўтар, інстаграм і інш.). Калі так, дадайце спасылкі на сваі профілі ў гэтых сетках, калі яны маюцца.
4. Спасылкі на вашыя творчыя рэсурсы;
5. Ваш твор;

6. Ілюстрацыя (па жаданню).
Ілюстрацыя/афармленне (калі трэба — свае/ад канала).

Дзякуй вам, што застаецеся з намі і дасылаеце сваю творчасць❤️!
#верш
#Хросная
Калі вясна ахутвае зямлю
Сабе я падаюся бессмяротнай
І болей не гляджу ўжо самотна
Калі вясна ахутвае зямлю
І сэрца б'ецца нібыта палётна
І мроі апускаюцца ў раллю
Калі вясна ахутвае зямлю
Сабе я падаюся бессмяротнай
#верш #ананімна

Богі Зямлі і Неба
ідуць па лютаўскім лёдзе
і пасклізваюцца,
і махаюць рукамі,
спужаўшыся на секунду
падзеньня з Алімпу жыцьця.

Табе падаецца, што ты можаш нешта сказаць,
пакуль язык ня стаў пылам,
пакуль паветра казыча зьвязкі,
ты можаш запісаць некалькі словаў на дыктафон ветру.

На небе ўжо гараць лампы,
што нагадваюць нам
прысьцягнуць рамяні бясьпекі.

Няхай твая сківіца
вывучыць залатую мову высокіх зор.
Не забараняй нічога, акром гвалту,
дазваляй усё, акром болю. 

Няхай з луку твайго языка
зрываюцца стрэлы любові —
цэль прама ў сэрца,
бо сэрцы
згараюць хутка —
так сама,
як і зробленая з надзеі
барвовая фіранка зьмярканьня.
#верш #пан_які_прапаў

Смутак, цемра, позні час,
Вызірнуў ў вакно.
Недзе стукае абцас,
Ўсё мне тут радно.

Раптам у ваконным шкле
Ўзнікла відавíшча:
Вочы ў шызае імгле...
То ж маё аблічча!

Зрэнкі ззяйкія ў начы
Лупяцца-жаўцеюць
Досы' працы, адпачну
Бо йначай звар'яцею

Толькі потым скеміў я
Доўбня каравокі
Што не з сабою ўбачыўся
Ў празрыстым шкельцы тонкім.