هر پروژه ای داستانی داره که مسلما تو چند دقیقه نقل کردنش کار ناممکنیه! ولی در این جا سعی کردیم چند دقیقه ای از داستان مانیز رو بگیم از زبان آدم های مختلف این داستان . خالی از لطف نیست.اگر روزی هر یک از بینندگان این ویدئو داستان خود را در کارآفرینی اجتماعی تعریف کرد برای مانیز هم بفرسته تا بدونیم اون مردمی که ما در شعارمون میگیم #مانیز_مردمی_هستیم دارن زیاد میشن و خوشحال بشیم از اینکه به هدفمون رسیدیم. تا مطمئن بشیم مانیز تنها یک کیسه نبود و همانطور که فکر میکردیم ایده ای در دستان شما بود.
https://www.instagram.com/tv/CCdHcDvlA0P/?igshid=14dwjs6m6kdgu

💞آدم‌های موثری که می‌شناسیم، معرفی کنیم!💞

✍ #محمد_فاضلی و #حسین_آخانی، سیاهه‌ای از آدم‌های خوب، موثر و امیدبخشی که می‌شناسند را معرفی کرده‌اند. کار پسندیده‌ای است، ترویجش کنیم تا آدم‌حسابی‌های مملکت از اقلیت خارج شوند ...

1️⃣ #سعید_انصاریان؛ شاعر، قصه‌گو، سینماگر، مستندساز و عاشق الگن ... او پرچمدار امید در یکی از محروم‌ترین مناطق کهگیلویه و بویراحمد است و پایه‌گذار جنگلی موسوم به خرد و امید.
.
2️⃣ #افسانه_احسانی؛ برای آفرینش معیشت مکمل در روستاهای وطن از همه دانش، عشق و زندگی خود مایه نهاده و جنبشی شورآفرین را رهبری می‌کند. او بی‌شک یکی از الگوهای امیدبخش زنان ایرانی است.

3️⃣ #آیه_حمداوی؛ سرلشکری با سپاهی که حالا دیگر برخوردار از گروهان و گردان شده و نهضتی پیش‌برنده برای کاهش سرانه پسماند و مهار چرکابه یا شیرابه‌ها را هدایت می‌کند.

4️⃣ #عادل_سالاری؛ او در کلمرز جنبشی بزرگ و موثر برای احیای تاب‌آوری کهنوج و افزایش سواد محیط‌زیستی مردمانش را آفریده و هر روز بر اثرگذاری‌هایش افزوده می‌شود.

5️⃣ #ایمان_کاظمی؛ جوان رعنا و خردمند وطن که زندگیش را وقف معرفی رفتارها و آدم‌های حسابی مملکت کرده است.

6️⃣ #مرتضی_فرهادی؛ استاد بی‌چون و چرای عشق به ایران؛ به گیاهانش و به سبک زندگی مردمی که پنج‌هزارسال است با رمزگشایی از قوانین حاکم بر طبیعت وطن، به جای رفتن به جنگ آن قوانین، کوشیده‌اند آنها را درک کرده و تبعیت کنند. صنعت بر فراز سنت یا در برابر آن را باید خواند تا دریابید از چه فرهیخته‌ای سخن می‌گویم.

7️⃣ #سروش_صلواتیان؛ او پرچمدار امید در جازموریان است و فقط نمی‌کوشد تا ماهی به مردمان محروم آن دیار بدهد؛ او مدرسه می‌سازد، برای مدیریت زباله و پساب می‌کوشد، در اندیشه ارتقای شاخص‌های سلامتی مردمش است و عجیب خستگی‌ناپذیر پیش می‌رود.

8️⃣ #مجتبی_گهستونی؛ انسانی شریف با دانشی باورنکردنی در حوزه فرهنگ، تاریخ و میراث فرهنگی ایران؛ به‌ویژه خوزستان که عجیب بی‌ادعا و چراغ خاموش اما خستگی‌ناپذیر به روشنگری‌هایش ادامه می‌دهد.

9️⃣ #آرش_نورآقایی؛ از او خلاق‌تر، جنگجوتر، شفاف‌تر و آینده‌پژوه‌تر کمتر دیده‌ام. او چیزهایی را می‌بیند که معمولاً ایرانیان در افق‌های دور هم نمی‌بینند. اینک هدفش را روی #نوسده قرار داده ... نه! شاید هم می‌خواهد گیلگمش را جهانی کند ... نه! شاید در پی رفتن از اهل کاشان به اهل ایران است ... نمی‌دانم ... اما می‌دانم که روزی ایران و ایرانی سزاوارانه از او قدردانی خواهند کرد.

🔺️ این سیاهه را البته خوشبختانه نمی‌توان به انتها رساند و تازه این‌ها فقط نشانه‌های بخت‌یاری #محمد_درویش است که شانس درک چنین افرادی را در زمان کوتاه زندگیش یافته؛ سلحشورانی چون #رئوف_آذری در سردشت، #نجمه_عزیزی در یزد، #فرزاد_مهدوی در رفسنجان، #احسان_عابدی در بندر دیر، #محمود_کردی در دیزباد بالا، #نصرت‌الله_تواضع در فریدون‌شهر، #سیمین_عیدی‌وند در مسجدسلیمان، #علی_شادلو در سربندان دماوند، #مسعود_صرامی در اصفهان، #حسین_داستان‌نما در مرودشت، #سیاوش_صوفی‌نژاد در تهران، #حسین_یارمحمودی در ارسنجان، #مرتضی_آریانژاد در میناب، #یاسر_عرب در تهران، #محسن_رنانی در اصفهان، #آهنگ_کوثر در فارس، #پیمان_بازدیدی و #شیرین_پارسی در گیلان، #هایده_شیرزادی در کرمانشاه، #علی_نصیری در پاقلات، #احمد_مبارکی در میلکی هرمزگان، #مجتبی_پاکپرور در شیراز، #عباسعلی_سپاهی_یونسی و #عبدالحسین_وهابزاده در مشهد، #نصرت‌الله_صفاییان در ساری، #حامد_مشیری در کیش، #علی_عبدالعالی در تهران، #ستاره_طالبیان در کاشان، #نادر_ضرابیان در لواسان، #خدیجه_ظریفی، #بهمن_ایزدی و #اشکان_بروج در شیراز، #علی_دهباشی، #مهدی_شمسی، #پژمان_نوروزی، #عباس_محمدی، #جواد_قارایی و #نسیم_یادگار در تهران، #اسماعیل_آذری‌نژاد در کهگیلویه و بویراحمد، #مسعود_نبی‌دوست و #علی_یعقوبیان_مهر در روستای حاجی بیگی تربت‌حیدریه، #شراره_شرفه در وین، #عرفان_نظرآهاری در هلند، #مهدی_معتق در آلمان و ...

🙏آدم‌حسابی‌های وطن را معرفی کنیم🙏

#دلیل_حال_خوب_هم_باشیم
#بهانه_های_سرکردن_زمستان
#آدم_حسابی_های_وطن

https://t.me/darvishnameh

‌‌در این ویدئو مدیر #مانیز توضیح میدهد:
•اینکه کارافرینی اجتماعی راه نوید‌بخش برای بخش سوم یا همان بخش اجتماعی است.
•اینکه دانشگاه ایران مرده است و در حل مسایل بخش اجتماعی کم‌توان است.
•اینکه مسئولیت اجتماعی شرکتی csr به یک فریبکاری تقلیل پیدا کرده است.
•اینکه خیریه ها به جای رفیق، رقیب همند.
•اینکه دولت وظایف خودش را به عنوان کار خیر با منت بر سر مردم انجام میدهد.
@khairemandegar
#مانیز_مردمی_هستیم 🌱
https://www.instagram.com/tv/CM1tsNzAIIg/?igshid=91fz90hizdln

‌‌در این ویدیو مدیر مانیز توضیح میدهد که چرا به نظرش کار حکمرانی امور خیر در ایران ایراد دارد. 🪴
•اینکه بخش خصوصی (شرکتهای تجاری) هم امر خیر انجام میدهند؟ چگونه؟‌ کجای کار مسئولیت پذیری اجتماعی شرکتی ایراد دارد؟
•اینکه بخش دولتی هم امر خیر انجام میدهد؟ در چه قالبی؟ کجای کار ایراد دارد؟
•اینکه خیریه‌ها و ان جی اوها که باید بخش اجتماعی باشند اصلا مشروعیت دارند در ایران یا نه؟ آیا درست کار میکنند؟ آیا کارهای درست را انجام میدهند؟‌
و اینکه چرا کارآفرینان اجتماعی در ایران باید کفش آهنی بپوشند؟
@khairemandegar
#مانیز_مردمی_هستیم 🌱
https://www.instagram.com/tv/CM1rPP4AffK/?igshid=zdi56j9dcglu

.
سالهاست بخش بزرگی از فعالیت‌هایی که شرکت‌ها به عنوان مسئولیت اجتماعی خود انجام می‌دهند به سمت بیرون شرکت است. مثلا اهدای کیسه‌ پارچه ای به همکاران و یا مشتریان در نمایشگاه ها و رویدادهای تبلیغاتی شرکت. این کار با هدف تحت تاثیر قرار دادن مشتریان و فروش بیشتر انجام می‌شود.
مانیز به عنوان ناقد این رویکرد، بر آن است تا جهت‌گیری مسئولیت اجتماعی را به سمت درون شرکت‌ها و به سمت فلسفه اخلاقی تغییر دهد. به این معنی که یک شرکت مسئولیت پذیر اجتماعی در ابتدا، بایست ارزش‌های اجتماعی و محیط زیستی را در اعضا و کارمندان خود درونی کند.
تجربه موفق پروژه عملیاتی اکوویژن که در این ویدئو مشاهده می‌کنید هم تایید کرد که چنانچه یک شرکت پروژه مسئولیت اجتماعی خود را بر روی کارکنان خودش متمرکز کند، نتیجه بهتری خواهد گرفت زیرا کارکنانی که هر روزه با هم در ارتباط هستند می‌توانند هم بر تغییر رفتار یکدیگر و هم بر تغییر رفتار خانواده و دوستان خود موثر باشند.
همانطور که دیدید مانیز در این پروژه، طراحی و تامین پکیج محیط زیستی، برای جایگزینی پلاستیک یک بار مصرف در محیط کاری و خانوادگی کارکنان شرکت را مد نظر دارد(پکیج نمونه در این شرکت: توری تره باری، کیسه خرید سوپرمارکتی، بندیل خرید هایپری، کیسه لقمه، لانچ باکس و قمقمه).

اگر شما نیز به این رویکرد باور دارید، برای کارکنان و مدیران شرکت‌های شبکه خود این پیشنهاد را ارسال کنید و در این مسیر، همراه مانیز باشید.

.
.
این ویدیو توسط تیم حرفه‌ای دیارینو ساخته شده است.
@diarinostudio
‌
‌
#مانیز #مسئولیت_اجتماعی #مسئولیت_اجتماعی_شرکتی #csr #شرکت_بدون_پلاستیک #کیسه_پارچه_ای
#مانیز_مردمی_هستیم
https://www.instagram.com/tv/CWVqT6MIuHC/?utm_medium=share_sheet

جامعه بی آرمان
زیستن در زمانه بی آرمانی تبعات سنگینی برای افراد و جامعه به همراه داشته.
ایرانی که روزی جهان‌آراها را پرورش می داد چه شد که امروز عبدالباقی‌ها را پرورش میدهد؟
تولید افراد تک ساحتی که تماما به سود شخصی فکر میکنند و هیچ آرمانی ندارند از کجا آغاز شد ؟
اینها سوالات جدی جامعه ما هستند...چند نفر مانند عبدالباقی را در زندگی خود می شناسیم؟

کف خیابان : انتخاب یا اجبار؟
در دهم مهر ۱۴۰۱ روز جهانی بدون خشونت باید یادآوری کنیم:
اگر در تمامی این سالها، به جای ضدیت با هر گونه تشکل مردمی و سازمان اجتماعی، شکل گیری و توسعه بخش اجتماعی در جامعه در اولویت قرار میگرفت و تسهیل میشد و در کنار سازمانهای اجتماعی متنوع و متکثر احزاب سیاسی نیز در بخش دولت شکل می گرفتند، تنش های جامعه به اینجایی نمیرسید که جای بیان آن خیابان و روش بیانشان خشونت و به بیان دولت اغتشاش شود!

تنها در حضور یک بخش اجتماعی متکثر و متنوع و احزاب سیاسی است که خواسته های مدنی مردم در فرایندی عاری از خشونت، شناسایی و مطالبه گری تخصصی و صلح آمیز ممکن می شود. تنها در حضور جامعه سه بخشی است که مردم احساس می کنند صدایشان شنیده شده و خواسته های مدنی شان از طریق بخش اجتماعی نمودی در سیاستها و قوانین کشور پیدا کرده است. تنها در حضور جامعه ای سه بخشی است که مردم روادار و خشونت گریز شده و نیاز به کنترل و ابراز خشونت توسط نیروی قهریه دولت به صفر می رسد. تنها در حضور جامعه سه بخشی است که مرزیابی کار اجتماعی و کار سیاسی ممکن شده و هر کنشگری با هر انگیزه ای به کار تخصصی خود در درون مرزهای کنش خود میپردازد(کنشگر اجتماعی درون بخش اجتماعی، کنشگر سیاسی درون مرز احزاب و کنشگر اقتصادی درون بخش خصوصی).
بنابراین، این تاریخ ناکامی در ساخت جامعه سه بخشی است که امروز کف خیابان ها تنها عرصه برای شنیده شدن صدای مردم و خشونت تنها راه تنش زدایی از جامعه شده است. بنابراین، آنچه امروز اغتشاش نامیده می شود نه انتخاب مردم بلکه حاصل یک عمر بی خردی در اداره کشور است! آیا چهل و سه سال وقت کمی بود برای ساختن جامعه با رفتار مدنی و قوام جامعه بواسطه مکانیزمهای پاسدار زندگی در بخش سوم !؟
آیا با این تاریخ ناکامی نباید انتظار میداشتید در کف خیابان نه یک خواسته مدنی مشخص(مانند حذف گشت ارشاد ) بلکه تکثری ازخواسته های سیاسی و مدنی به شیوه خشن و توسط ملقمه ای از مردم و ضد مردم و دشمن ابراز شود؟!
بنابراین، در این برهه حساس برای تضمین امنیت ملی به مثابه وظیفه ذاتی دولت انتظار می رود که اولا؛ دولت ضعف خود را در ساخت جامعه مدنی بپذیرد و تحمل خود را در برخورد با صخره های واقعیت خودساخته بالا ببرد و در برابر مردمی که در این وضعیت دچارشان کرده روادارانه و عاری از خشونت رفتار کند و ثانیا؛ بدون سوگیری ایدئولوژیک از میان انبوه شعارهای مطرح شده، خواسته های مدنی مردم را احصا و پاسخ های درخور و تغییرات مشهود در نظام اداره کشور ایجاد کند.

نسیم یادگار
مانیز #مانیز_مردمی_هستیم
مهر ماه ۱۴۰۱

ما هر روز به عزایی نشستیم
هر روز به عزایی مینشینیم
به تاوان شرایطی که شهروندانمان را درجه دو، سفره هامان را خالی، افق هامان را محو، امکانهایمان را محدود، پاهایمان را در بند و مشتهایمان را گره کرده است ...
این سوگ اما سوگ مردمی است و باید حواسمان باشد که مردمی بماند تا شمع خاموش و داغ سرد نشود. خواسته های سه گانه این جنبش مردمی
۱.حکومتی بدون تبعیض علیه زنان به عنوان شهروندان این کشور است(زن).
۲.سیاست و حکومتی که نه در خدمت ایدئولوژی بلکه در خدمت  زندگی انسان به  تمام وجوه  انسانی آن است (زندگی).
۳. حکومتی که ابزارهای خود را نه برای سرکوب بلکه برای ایجاد "امکان" در جامعه برای همه افراد
برای تحقق آنچه میتوانند باشند و آنچه میخواهند باشند"  بکار گیرد(آزادی)
بنابراین تحقق شعار  زن زندگی و آزادی تحقق دموکراسی، رفاه و آزادی و جمع همه خواسته ها و دستاوردهای یک جنبش متعالی مردمی خواهد بود. بنابراین باید حواسمان باشد که در دام نقشه های دوگانه سازی مردمان و به انحراف کشیدن دستاوردهای جنبش و جنگ علیه مردم در معنایی متکثر و بسیط نیوفتیم.
بنابراین به همه آنهایی که مقابلمان می ایستند بگوییم که بیایید به هم بپیوندیم و خواسته های زن، زندگی، آزادی را باهم فریاد بزنیم. به آنها یادآوری کنیم که جزو این مردم هستید و این یک جنبش مردمی است.

#مانیز#مانیز_مردمی_هستیم
#زن_زندگی_آزادی #جنبش_مردمی
#زن

شاید هنوز امیدی باشد"
سالها در مانیز شخصا با زنان سرپرست خانوار کار کردم تا تزهای توانمندسازی مان را در عمل پژوهش کنم. بعضی از آنها خشونت بسیار بالایی داشتند هم نسبت به خود و هم نسبت به دیگری. بعضی ها که حجاب داشتند، تذکر حجاب را در داخل کارگاه ها حتی در فضای عمومی محله به دعوا و توهین هم میکشاندند. در طول دوره توانمندسازی شش ساله، به روش های مختلف رواداری و خشونت پرهیزی را در عمل بهشان نشان دادیم و در نظر راجع بهش بحث کردیم. کم کم نگرش ها تغییر کرد
خاطرم هست روزی را که اتفاقی شنیدم " این خانم یادگار بی حجابه دوستاش هم بی حجابن ولی آدم بدش نمیاد!" 
به عنوان فعال در حوزه توانمندسازی  هر روز مطمئنتر می شوم که  همین جایی که هستیم تلاشها و عرق ریزان های روح بسیاری میطلبید تا در این  جامعه بزرگ، متکثر و متنوع
، چنین تغییرات نگرشی مثبتی حاصل شود.
براین اساس،  جنبش اجتماعی مان همین امروز  پیروز است و باید شاد باشیم که این جنبش به واسطه ی تمام قد اجتماعی بودنش، جامعه را ده ها و چه بسا صدها سال پیش رانده است. حتی شاید باید در میان گریه بخندیم  که پروژه اصلاحات ایران که از انقلاب مشروطه شروع شد _ نه اصلاح طلب به مثابه حزب _جهشی تاریخی پیدا کرد همانند چرخش کپرنیکوسی کانت و شروع عصر روشنگری و برگشت به "من" به جای "خدا".
بنابراین با توجه به خون های ریخته شده و این دستاورد بی بدیل(محوریت من در درک جهان و زندگی)، بر ماست که در ادامه  برای اجتماعی ماندن جنبش، تمام قد بیایستیم. 
اگر خواستار  خشونت پرهیزی هستیم به عنوان یک هدف و خواسته اجتماعی، برآن تمرکز کنیم. به تغییر  و  به زمان باور داشته باشیم و اجازه دهیم کار خودش را بکند. از خشونت پرهیزی ها هم  عکس و فیلم بگیریم و به اشتراک بگذاریم و راجع به آن صحبت کنیم و مروج خشونت پرهیزی باشیم.  چون ناگزیریم به عنوان یک جنبش اجتماعی،  بر پایه این باور حرکت کنیم  که "شاید هنوز امیدی باشد".

نسیم یادگار
مدیر پروژه توانمندسازی_محیط زیستی مانیز
آبان ۱۴۰۱

#مانیز
#مانیز_مردمی_هستیم
#مهسا_امینی
#زن_زندگی_آزادی
#توانمندسازی