«زندگی هیچ یک از ما از خوشی و ناخوشی تهی نیست اما تا اینکه این خوشی و نا خوشی را چگونه تفسیر کنیم
یک لحظه داغم می‌کنی
رنجم می‌دهی
یک دم به باغم میکشی و خوشی برای من می‌فرستی. برای چی؟
برای اینکه چشمانم باز شود
به چه منظور؟

تا
وا شود
چشمان من

این تلاطم‌ها و تحولها چشم آدم را بیدار میکند و از خواب زدگی بیرون می‌آورد
یکی از مسائل کلیدی در #مثنوی مسئله رنج آدمیان است
چرا آدمی رنج می‌بیند ؟
چرا ناگواری در عالم وجود دارد ؟
یکی از نکته‌های او همین است

پوست از دارو بلاکش می‌شود
 چون ادیم طایفی خوش می‌شود
زین سبب بر انبیاء رنج و شکست
از همه خلق جهان افزون تر است

که آدمی #مقاوم می‌شود، سخت‌پوست میشود.
یکی هم اینکه #بیدار می‌شود
[بیداری] همان نکته‌ای است که اینجا میگوید:

یک دم به باغم می‌کشی
یک دم به داغم می‌کشی
و نتیجه ؟
پیش چراغم می‌کشی
تا
واشود
چشمان من»

برای اینکه ما بیدار شویم؛ بیدااااااار



#عبدالکریم_سروش