‍ آلبوم "مرگ قو" با صدا و آهنگسازی "عباس مهرپویا" در سال ۱۳۵۵ منتشر شد و دارای ۱۳ ترانه است .
"مرگ قو" نام ترانه ای است در این آلبوم که بر روی شعری از "مهدی حمیدی شیرازی" که در سال ۱۳۳۶ توسط عباس مهرپویا اجرا شده است.

"مرگ قو"
#عباس_مهرپویا

شنيدم که چون قوي زيبا بميرد
فريبنده زاد و فريبا بميرد
شب مرگ تنها نشيند به موجي
رود گوشه اي دور و تنها بميرد
در آن گوشه چندان غزل خواند آن شب
که خود در ميان غزل ها بميرد
گروهي بر آنند کاين مرغ شيدا
کجا عاشقي کرد آنجا بميرد
شب مرگ از بيم آنجا شتابد
که از مرگ غافل شود تا بميرد
من اين نکته گيرم که باور نکردم
نديدم که قويي به صحرا بميرد
چو روزي ز آغوش دريا برآمد
شبي هم در آغوش دريا بميرد
تو درياي من بودي آغوش وا کن
که مي خواهد اين قوي زيبا بميرد

۶ تیر زادروز #عباس_مهرپویا

آهنگساز، خواننده و مبتکر موسیقی تلفیقی

مهرپویا از نوجوانی علاقه بسیاری به‌هنر، به‌ویژه موسیقی و هنرهای دستی داشت. او ابتدا قدم در عالم موسیقی گذاشت و با فراگیری ساز عود، کارش را آغاز کرد و باعلاقه و استعداد ذاتی‌اش، مهارتی خاص پیدا کرد و در نمایش‌های پیش پرده خوانی که در دهه ۲۰ در تهران مرسوم بود، بازی می‌کرد و در حین اجرا ساز نیز می‌نواخت.
او در سال ۱۳۳۱ توسط دوستانش در جامعه باربد به‌سینمای آن روز دعوت شد و در فیلم دزد عشق به‌عنوان بازیگر و همچنین آهنگساز موسیقی متن فیلم همکاری کرد. سپس توسط حسین مدنی برای ساخت موسیقی متن فیلم سینمایی‌ جدال با شیطان دعوت شد.
وی در قدم بعدی، یادگیری گیتار را نزد استادی ایتالیایی به‌نام ارماندو شروع کرد و سپس با آشنایی گیتارنواز بزرگ آلمانی " اروین موره " در تهران نواختن گیتار را به‌طور حرفه‌ای نزد او ادامه داد و توانست جزو بهترین گروه‌های موسیقی پاپ آن سالها شود.
او نخستین کار جدی‌اش در این زمینه را در سال ۱۳۳۶ با اجرای قطعه‌ای به‌نام کلبه سرخپوستان و معرفی گیتار برقی در یکی از انجمن‌های هنری تهران شروع کرد. وی و گروه ۳م جزو اولین گروه‌هایی محسوب می‌شد که برای اولین بار در ایران به اجرای موسیقی پاپ با گیتار برقی پرداختند.
مهرپویا که صدایش از جنس باس - باریتون بود، با توجه به‌محدود بودن این نوع جنس صدا در بین خوانندگان آن دوره از جایگاه ویژه‌ای در موسیقی ایران برخوردار شد و مورد توجه و تشویق گروهی و انتقاد گروهی دیگر قرارگرفت اما او به‌راهش ادامه داد و از این تشویق‌ها و انتقادات برای بهتر شدن کارهایش بهره برد.
در آن دوران ترانه‌ای را با بهره‌گیری از سبک خاص خود، به‌همراه شعری از شاعر نام آشنای آن دوره حمیدی شیرازی به‌نام مرگ قو اجرا و به‌بازار عرضه کرد که با استقبال فراوانی روبرو شد و این قطعه باب تازه‌ای را در موسیقی پاپ ایران باز کرد.
او بعدها به‌هندوستان سفر کرد و در جهت آشنایی با موسیقی آن کشور و یادگیری ساز سیتار که تا آن زمان یک ساز هندی محسوب می‌شد، مدت‌ها تحت آموزش استادان مختلف و نیز مشاوره و راهنمایی سیتار نواز نام آشنای هندی راوی شانکار قرارگرفت و این ساز را به‌طور کامل آموخت.
او در بازگشت به ایران این ساز ایرانی را که برطبق مدارک تاریخی توسط امیرخسرو دهلوی از ایران به‌هند برده شده "و کم‌کم از موسیقی ایرانی خارج" شده بود، بار دیگر وارد موسیقی ایران کرد که موفقیت‌های زیادی را در این زمینه داشت.
او همانند بسیاری از هنرمندان، بعد از انقلاب از ادامه فعالیت بازماند و کم‌کم از عرصه موسیقی فاصله گرفت و آموزشگاه موسیقی او نیز پس از مدت کوتاهی تعطیل شد اما بازدید از گالری مهرپویا و کارهای دستی او تا سالهای آخر زندگی‌اش به‌طور رایگان ادامه داشت و او در سکوت، در کنار خانواده‌اش زندگی کرد. آخرین کار او در زمینه موسیقی و بعد از سال ۱۳۵۷ همکاری او با مجید انتظامی در موسیقی متن فیلم بایسیکل‌ران بود که در آن نوای سیتار او برای آخرین بار بگوش رسید.
مهرپویا در ۶۴ سالگی درگذشت و در امامزاده عبدالله شهرری به‌خاک سپرده شد.

‎

قسمتی از ترانه «مرگ قو»

صدا #عباس_مهرپویا
شعر #حمیدی_شیرازی

و ترانه «صدا کن مرا»

صدا واهنگ #عباس_مهرپویا
ترانه #پرویزوکیلی
تنظیم #میلان_گومز
اجرا ترانه «صدا کن مرا» در جشن ۳۴سالگی رادیو ۴اردیبهشت ۱۳۵۳

«غم تنهایی»

صدا #عباس_مهرپویا
شعر #داریوش_روشن
ارکستر #حسن_مهرپویا
سال اجرا ۱۳۴۹

«منتخب ترانه های »
#عباس_مهرپویا

۱_غروب پاییز
۲_کولی گلفروش
۳_آرزوی باران
۴_ساقی کو
۵_صدای پا
۶_طوفان
۷_گیتار من
۸_مرگ قو
اجرا در سالهای ۱۳۴۵_۱۳۳۶

«آسمان می گرید امشب»

آن زمانها کز نگاه خسته مرغان دریایی
وز سکوت ظلمت شب‌های تنهایی
و هنگامی که بی او جان من چون موجی از اندوه می شد
قطره اشکی دوای درد من بود
این زمان آن اشک هم پایان گرفته
وان دوای درد بی درمان هم ماتمی دیگر گرفته
آسمان می گرید امشب...


صداواهنگ #عباس_مهرپویا
ترانه #داریوش_روشن

#عباس_مهرپویا

دیوانه بود این دل