بازآ و جان شیرین از من ستان به خدمت
دیگر چه برگ باشد درویـــش بی‌نوا را

یا رب تو آشنا را مهلت ده و سلامــت
چندان که بازبیند دیدار آشـــنا را

#سعــــدی

گویند برو تا برود صحبتت از دل
ترسم هوسم بیش کند بعد مسافت


آن را که دلارام دهد وعده کشتن
باید که ز مرگش نبود هیچ مخافت

#سعــــدی

گلستان_سعدی

یاد دارم که در ایام طفولیت متعبد بودمی و شب خیز و مولع* زهد و پرهیز.
شبی در خدمت پدر رحمة الله علیه نشسته بودم و همه شب دیده بر هم نبسته و مُصحف* عزیز بر کنار گرفته و طایفه‌ای گرد ما خفته.
پدر را گفتم از اینان یکی سر بر نمی‌دارد که دوگانه‌ای* بگزارد چنان خواب غفلت برده‌اند که گویی نخفته‌اند که مرده‌اند.
گفت جان پدر تو نیز اگر بخفتی به از آن که در پوستین خلق افتی*.

نبیند مدعی جز خویشتن را
که دارد پرده پندار* در پیش
گرت* چشم خدا بینی ببخشند
نبینی هیچ کس عاجزتر از خویش


#سعــــدی
باب دوم (در اخلاق درویشان)

مولع:ولع و جدیت داشتن
مصحف: قرآن
دوگانه: نماز
در پوستین خلق افتادن:  عیب‌جویی و غیبت کردن
پرده پندار: حجاب گمان و خیال

_همه حمال عیب خویشتنیم
طعنه بر عیب دیگران چه زنیم؟