یک عمر به کودکی به استاد شدیم
یک عمر زاستادی خود شاد شدیم
افسوس ندانیم که ما را چه رسید
از خاک بر آمدیم و بر باد شدیم #خیام

.
برخیز ز خواب تا شرابی بخوریم
زان پیش که از زمانه تابی بخوریم

کاین چرخ ستیزه روی ناگه روزی
چندان ندهد زمان که آبی بخوریم

#خیام

کم کن طمع از جهان و می‌زی خرسند
از نیک و بد زمانه بگسل پیوند

می در کف و زلف دلبری گیر که زود
هم بگذرد و نماند این روزی چند


#خیام

از من رَمَقی به سعی ساقی مانده‌است،
وَزْ صحبتِ خلق، بی‌وفاقی مانده‌است؛

از بادهٔ دوشین قَدَحی بیش نماند.
از عمر ندانم که چه باقی مانده‌است


#خیام
#رباعی100

این کهنه رباط را که عالم نام است
وآرامگه ابلق صبح و شام است

بزمی‌ست که واماندۀ صد جمشید است
قصری‌ست که تکیه‌گاه صد بهرام است

#خیام_نیشابوری

این یک دو سه روز نوبت عمر گذشت
چون آب به جویبار و چون باد به دشت

هرگز غم دو روز مرا یاد نگشت
روزی که نیامده‌ست و روزی که گذشت

#خیام_نیشابوری

ترکیب طبایع چو به کام تو دمی‌ست
رو شاد بزی اگرچه بر تو ستمی‌ست

با اهل خرد باش که اصل تن تو
گردی و نسیمی و غباری و دمی‌ست

#خیام_نیشابوری

از جرم گل سیاه تا اوج زحل
کردم همه مشکلات کلی را حل

بگشادم بندهای مشکل به حیل
هر بند گشاده شد به جز بند اجل

#خیام

ای دل ، تو ، به اِدراکِ معمّا ، نَرسی ،

در نکتۂ زیرکانِ دانا ، نَرسی ،





اینجا ، به مِی و جامِ بهشتی ، میساز ،

کآنجا که بهشت است ،، رسی یا نرسی! ،




#خیام

ای‌
بی‌خبران
شکل ِ مجسـّم
هیچ است.


#خیام

گر بر فلکم دست بدی چون یزدان
برداشتمی من این فلک را ز میان

از نو فلکی دگر چنان ساختمی
کازاده بکام دل رسیدی آسان

#خیام

قومی متفکرند اندر ره دین
قومی به گمان فتاده در راه یقین

میترسم از آن که بانگ آید روزی
کای بیخبران راه نه آنست و نه این

#خیام
#استاد_شجریان

هر صبح که روی لاله شبنم گیرد
بالای بنفشه در چمن خَم گیرد

انصاف مرا ز غنچه خوش می‌آید
کو دامن خویشتن فراهم گیرد

#خیام

تا کی غم آن خورم که دارم یا نه
وین عمر به خوشدلی گذارم یا نه

پرکن قدح باده که معلومم نیست
کاین دم که فرو برم برآرم یا نه


#خیام

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌

قومی متفکرند اندر رهِ دین
قومی به گمان فتاده در راهِ یقین

می ترسم از آنکه بانگ آید روزی
کای بیخبران راه نه آن است و نه این


📚شعر جاودان از: #خیام
🎙با اجرای بسیار تماشایی از: #پرواز_همای

دریاب که از روح جدا خواهی رفت
در پردۀ اسرار فنا خواهی رفت
می نوش ندانی ز کجا آمده‌ای
خوش باش ندانی به کجا خواهی رفت

#خیام

اجرای همنوازان سرو

مشنو سخن از زمانه ساز آمدگان
می خواه مروق به طراز آمدگان

رفتند یکان یکان فراز آمدگان
کس می ندهد نشان ز بازآمدگان

#خیام_نیشابوری

دارنده چو ترکیب طبایع آراست
از بهر چه اوفکندش اندر کم و کاست؟

گر نیک آمد شکستن از بهر چه بود؟
ور نیک نیامد این صور عیب که راست؟
 
#خیام

قومی متفکرند اندر ره دین
قومی به گمان فتاده در راه یقین

میترسم از آن که بانگ آید روزی
کای بیخبران راه نه آنست و نه این

#خیام
#استاد_شجریان

برخیز و مخور غم جهان گذران

بنشین و دمی به #شادمانی گذران


#خیام