.
یک شبی مجنون نمازش را شکست
🔥🔥❤️❤️

چرا نه در پِیِ عزمِ دیارِ خود باشم
چرا نه خاکِ سرِ کویِ یارِ خود باشم

غمِ غریبی و غربت چو بر نمی‌تابم
به شهرِ خود رَوَم و شهریارِ خود باشم

ز مَحرمان سراپرده ی وصال شَوَم
ز بندگانِ خداوندگارِ خود باشم

چو کار عمر نه پیداست باری آن اولیٰ
که روزِ واقعه پیشِ نگارِ خود باشم

ز دستِ بختِ گرانْ خواب و کارِ بی‌سامان
گَرَم بُوَد گِلِه‌ای، رازدارِ خود باشم

همیشه پیشه ی من عاشقی و رندی بود
دگر بکوشم و مشغولِ کارِ خود باشم

بُوَد که لطفِ ازل رهنمون شود حافظ
وگرنه تا به ابد شرمسارِ خود باشم

حافظ

‍ عشق برای رشدمعنوی الزامی است . وانگهی عشق مثل یک آینه عمل می کند . خیلی سخت است که تو خود را بشناسی ؛ مگر اینکه چهره خود را در آینه چشمان دلداده ات دیده باشی .

درست همان طور که برای دیدن چهره فیزیکی باید به آینه نگاه کنی ؛ برای دیدن چهره روحی و معنوی خود باید به آینه عشق نگاه کنی .

عشق آینه معنوی است . عشق روحت را تغذیه کرده، به تو انسجام می بخشد و تو را برای سیاحت درونی آماده می کند.
عشق تو را بیاد چهره اصلی ات می اندازد.

#اشو

اگر می‌دانستید؛....
یک محکوم به مرگ
هنگام مجازات
چقدرآرزوی بازگشت
به زندگی را دارد
آنگاه قدر روزهایی را که
با غم و اندوه سپری می کنید
می‌دانستید...

#ابوعلی_سینا

تا میتونی اول صبح با این ترانه هم فرکانس شو🙏
برای همه تون آرزوی شادی و مهربانی دارم

جاده
گوگوش

عاشق شدم من
عهدیه

بدان که مثال تن چون شهری است و دست و پای و اعضاء چون پیشه وران شهرند و شهوت چون عامل خراج است و غضب چون شحنه شهر است و دل ، پادشاه شهر است و عقل وزیر پادشاه است و پادشاه را بدین همه حاجت است تا مملکت راست کند ...

پس دل را بیافریدند و این مملکت و لشکر به وی دادند و این مرکب تن را به وی سپردند تا از عالم خاک سفری کند به اعلی علیین ..

کیمیای سعادت

آدمی باشد که او را دریاها بس نکند
و آدمی باشد که او را قطره ای چند
بس باشد و زیاده از آن زیانش دارد.

و این تنها در عالم معنی و علوم و حکمت نیست،
در همه چیز چنین است.
مال ها و زرها و کان ها،
جمله بی حد و پایان است
اما بر قدر شخص فرود آید؛
زیرا که افزون از آن را بر نتابد و دیوانه شود .



فیه ما فیه

‍ مردم اسیر سرگذشت شخصی‌شان‌اند. همه اعتقاد دارند هدف این زندگی پیروی از یک برنامه هست.
کسی از خودش نمی‌پرسد که ٱیا این برنامه خود اوست یا شخص دیگری آن را برایش ریخته است...
تجربه کسب میکنند، خاطره می اندوزند، مال جمع می‌کنند و نظرات دیگران را بر دوش میکشند که سنگین‌تر از حد توان آنهاست. بنابراين رویاهای خودشان‌ را از یاد میبرند. به این دلیل مردم غمگین اند.


#پائولو_کوئلیو

بگو کجایی ای عشق
چه بی صدایی ای عشق
نکنه تو هم
خسته از این همه ریایی ای عشق

استاد شجریان

مرا به هیچ بدادی و من هنوز بر آنم
که از وجود تو مویی به عالمی نفروشم

«سرو خرامان منی»

خواننده: #مهرو_مستوفی
آهنگساز: #روشنک_نوری
کمانچه: #المیرا_مردانه
عود: #بهناز_بهنام_نیا
تنبک: #نغمه_فرهمند

درد شیرین
رضا ملک زاده

چه می شود اگر زندگی، زندگی باشد؛
ما آسان باشیم،
آسمان وسیع،
آوازها عجیب،
اصلا نگران نگفتن نباشیم...

سیدعلی صالحی

درد شیرین،‌‌ من گناه توام‌ اشتباه توام‌
هرچه دوری بدان چشم براه توام

آن يک، يکی را پرسيد که "فلان مرد اهل است؟"
گفت: "پدرش اهل بود. فاضل بود".
گفت: "من از پدرش نمی‌پرسم. از وی می‌پرسم".
گفت: "پدرش سخت اهل دل بود!!"
گفت: "می‌شنوی چه می‌گويم؟"
گفت: "تو نمی‌شنوی! من می‌شنوم. کر نيستم. می‌دانم چه می‌پرسی".

شمس تبریزی

چونی ای عیسی ز دیدار جهود
چونی ای یوسف ز مکار و حسود

ای عیسی از دیدار یهودیان ستیزه گر چه حالی داری؟ و ای یوسف، از شرّ برادران نیرنگباز حسود چه حالی داری؟

تو شب و روز از پی این قوم غمر
چون شب و روزی مددبخشای عمر

تو روز و شب دنبال این مردم نادانی، مانند روز و شب به عمر ما مدد و یاری می رسانی.
غُمر: غافل، ناآزموده، گول، احمق

چونی از صفراییان بی‌هنر
چه هنر زاید ز صفرا درد سر

آه از دست خشمگینان بی هنر. از صفرا چه هنری زاده می شود؟ مسلّماً چیزی پدید نمی آید جز سردرد. کینه توزان را هنری نیست جزخشم. اینان شبیه بیماری صفرا هستند که اثری ندارد جز ایجاد سردرد.

صفرائیان: کسانی که گرفتار مرض صفرا هستند، زرد رویان، خشمگینان

تو همان کن که کند خورشید شرق
ما نفاق و حیله و دزدی و زرق

ای پیامبر دوران و ای مرشد زمان، تو همان کاری را بکن که خورشید تابان می کند، یعنی بر همه خلایق بتاب. ولی ما که اهل دنیا و اسير هوی هستیم، دورویی و نیرنگ و دزدی و مکر به کار می بندیم.
زَرق: حیله و نیرنگ

شرح مثنوی

علمای زمان در علم، موی می‌شکافند و چیز‌هایی كه به ایشان تعلق ندارند، می‌گویند و نیكو می‌دانند و آنچه مهم است و به ایشان نزدیكتر از همه است و آن خودی او است، نمی‌دانند،
یعنی خود را نمی‌شناسند كه پاكند، یا ناپاكند كه:
مَن عَرَف نَفسه فقد عَرَف رَبَه

به همه چیز ها حكم می‌كنند كه این جایز است و آن ناجایز، و این حلال است و آن حرام،
خود را ندانند كه چیستند.


#مولانا
#فیه_مافیه