می پنداشتم که تنهایی...
دیگر دست از جان من نخواهد کشید و خستگی...
دیگر روح مرا ترک نخواهد گفت.
تو طلوع کردی و عشق باز آمد...
شعر شکوفه کرد و کبوتر شادی بال زنان بازگشت...
تنهایی و خستگی بر خاک ریخت. ...
من با توام، و آینه های خالی...
از تصویر های مهر و امید سرشار می شوند.

#احمد_شاملو

از دست‌های گرم تو سخن‌ها خواهم گفت ...
غم نان اگر بگذارد ...

#احمد_شاملو

چه بی‌تابانه می‌خواهمت ای دوری‌ات آزمون تلخ زنده به گوری...

#احمد_شاملو
#استاد_محمدرضا_شجریان

بِنْمای رُخ که باغ و گُلِسْتانَم آرزوست
بُگْشای لَبْ که قَندِ فراوانَم آرزوست

#مولانا
صدا
#احمد_شاملو

سکوت گندم
می‌تواند گرسنگی باشد و غریو پیروزمند قحط
همچنان که سکوت آفتاب
ظلمات است.
اما سکوت آدمی
فقدان جهان و خداست...

#احمد_شاملو
#احمد شاملو (۲۱ آذر ۱۳۰۴ – ۲ مرداد ۱۳۷۹) متخلص به الف. بامداد و الف. صبح، شاعر، فیلم نامه نویس، روزنامه‌نگار، پژوهشگر، مترجم، فرهنگ‌نویس و از دبیران کانون نویسندگان ایران بود.