َ
نخواهم عمر فانی را ،
          تویی عمرِ عزیز من!

نخواهم جان پرغم را
                       تویی جانم
                                       به جانِ تو


مولانا

گفت: حق در دل دوستان آتشی پدید کرده است از شوق، که اگر ذره‌ای بیرون آید، از عرش تا ثری بسوزد و در دلِ دوستان آبی پدید کرده است از محبت، که اگر قطره‌ای بیرون آید همه عالم پر شود، همچون سبویی.

ابوالحسن خرقانی

بلبلی بی‌دل نوایی می‌زند
بادپیمایی هوایی می‌زند

کس نمی‌بینم ز بیرون سرای
و اندرونم مرحبایی می‌زند

سعدی

انسان کامل هیچ طاعتی بهتر از آن ندید که عالم را راست کند و راستی در میان خلق پیدا کند و عادات و رسوم بد از میان خلق بردارد و قاعده و قانون نیک در میان مردم بنهد و مردم را به خدای خواند و از عظمت و بزرگواری و یگانگی خدای مردم را خبر دهد و مدح آخرت بسیار گوید و از بقا و ثبات آخرت خبر دهد و مذمت دنیا بسیار کند و از تغیر و بی ثباتی دنیا حکایت کند و منفعت درویشی و خمول با مردم بگوید.

شیخ عزیزالدین نسفی

چون در خدمت عطار آمدی، شکر بسیار است، اما می بیند که سیم چند آوردی، به قدر آن دهد. سیم اینجا همت و اعتقاد است، به قدر همت و اعتقاد سخن فرود آید. چون آمدی به طلب شکر، در جوالت بنگرند چه قدر است، به قدر آن پیمایند کیله ای یا دو. اما اگر قطار های اشتر و جوالهای بسیار آورده باشد، فرمایند که کیّالان بیآورند.

همچنین آدمی بیآید که اورا دریاها بس نکند، و آدمی باشد که اورا قطره ای چند بس باشد و زیاده از آن زیانش دارد. و این تنها در عالم معنی و علوم و حکمت نیست، در همه چیز چنین است: در مالها و زرها و کانها، جمله بی حد و پایان است، اما بر قدر شخص فرود آید.

فیه ما فیه

دریغ بر ملتی که دم بر نمی آورد، مگر هنگامی که در تشییع جنازه گام بر می دارد، خود را نمی ستاید مگر در میان ویرانه هایش، و عصیان نمی کند مگر هنگامی که گردنش در میان تبر و کُنده قرار دارد.

#جبران_خلیل_جبران

انسان هرگز نباید از پذیرش
اشتباه خود شرمنده باشد...

به عبارت دیگر؛

قبول اشتباه بدان معناست که
امروز داناتر از دیروز است..!

الکساندر_پوپ


‏

‍ الهی!
بیاموز تا سر دین بدانیم.
برفروز تا در تاریکی نمانیم.
تلقین کن تا آداب شرع بدانیم.
توفیق ده تا خنگ طمع نرانیم.
تو نواز که دیگران ندانند،
تو ساز که دیگران نتوانند.
همه را از خودپرستی رهایی ده.
همه را به خود آشنایی ده.
همه را از مکر شیطان نگاهدار.
همه را از کید نفس آگاه دار.
#خواجه_عبدالله_انصاری

اصلاحیه❌❌❌

دلم باران
دلم دریا
دلم لبخندِ ماهی ها
دلم اِغوایِ تاکستان به لطفِ مستیِ انگور
دلم بویِ خوشِ بابونه میخواهد ..
دلم یک باغِ پر نارنج
دلم آرامشِ ترد و لطیفِ صبحِ شالیزار
دلم صبحی، سلامی، بوسه ای
عشقی، نسیمی، عطرِ لبخندی
نوایِ دلکشِ تار و کمانچه
از مسیری دورتر حتی
دلم شعری سراسر دوستت دارم
دلم دشتی پر از آویشن و گل پونه میخواهد ..
دلم مهتاب میخواهد که جانم را بپوشاند
دلم آوازهایِ سرخوشِ مستانه میخواهد ..
دلم تغییر میخواهد
دلم تغییر میخواهد ...

جعلی❌❌❌

از نیما یوشیج نیست❌❌

شاعر : بتول مبشری✅✅✅

همایون شجریان
آتش جاودان

آن زنبور را دیدی که بیهوده رو است؟
هرجا که رایش بود، می نشست.
قصّاب چند بارش از رویِ گوشت براند،
مُمتنع نشد.
سوم بار تبر برآورد، سرش جدا کرد.
بر زمین می غلتید و می پیچید.
قصّاب گفت:
«نگفتمت که هر جا منشین؟ »

شمس الدین محمد تبریزی

امروز تو را دسترس فردا نیست،
و اندیشهٔ فردات به جز سودا نیست،

ضایع مکن این دم اَر دلت بیدار است،
کاین باقیِ عمر را بقا پیدا نیست!

خیام

ز کوی عشــــق اگر آید نسیمی..
شود هر گلخنی باغ نعیــمی..

همه دشوارها آسان کند عشـــق...
غم وشادی همه یکسان کند عشــق...

#وحشی_بافقی

چه چیزی برای شما مهم است ؟

به لحظه بستگی دارد
من نمی توانم یک پاسخ مشخص بدهم، زیرا  در آنصورت این فلسفه یا مذهب را به وجود می آورد. یعنی  آنچه که اکنون برایم مهم است و فردا و پس فردا هم مهم خواهد بود
همیشه تغییر می کند
وقتی دوش می گیرم، دوش گرفتن برایم مهم است
وقتی با تو حرف میزنم، حرف زدن با تو مهم است
وقتی غذا می خورم، غذا مهم است
وقتی می خوابم خوابیدن مهم است...
پس گفتن اینکه چه چیزی برایم مهم است کار دشواری است. 
در لحظه ای که کاری را انجام می دهم آن کار برایم مهم است و من هیچ کار بی اهمیتی انجام نمی دهم

اوشو

گر باغبان نظر به گلستان کند تو را
بر تخت گل نشاند و سلطان کند تو را

گر صبح‌دم به دامن گلشن گذر کنی
دست نسیم گل به سرافشان کند تو را

#فروغی_بسطامی

آخر به وقت مرگ که کارها همه مکشوف شود و آینه‌ی بی مسامحتی فرا روی تو دارند، چه توانی کرد؟ اما ترسم که آینه را حالی در حق تو هیچ سود نیست و الا هر حرفی از این مکتوب صد هزار آینه است اما کور را ممکن نیست که در آینه کوری خود بیند...

عین‌القضات همدانی

تا در تو ، مویی از مهر خودت باقی باشد،
به خویشتن راهت ندهد.

بکلی از خود و از عالم می باید بیزار شدن و دشمن خود شدن تا دوست روی نماید.

فيه ما فيه

‍ هر که طهارت نفس حاصل نکرد، اسیر شهوت و بنده ی مال و جاه است.
دوستی شهوتِ بطن و فرج آتشی است که دین و دنیای سالک را می سوزاند و نیست می گرداند و سالک را خسرالدنیا و الآخرة می کند
و هر که ازدوستی شهوت بطن و فرج و از دوستی مال و جاه آزاد شد، مرد تمام است و آزاد و فارغ است.

عزیزالدین نسفی