بر مفرش خاک خفتگان می‌بینم
در زیرزمین نهفتگان می‌بینم

چندانکه به صحرای عدم می‌نگرم
ناآمدگان و رفتگان می‌بینم

#خیام_نیشابوری

بد خواه کَسان هیچ به مقصد نرسد
یک بد نکند تا به خودش، صد نرسد!

من نیکِ تو خواهم و تو خواهی بدِ من،
تو نیک نبینی و به من بد نرسد...

#خیام

ای دوست بیا تا غمِ فردا نخوریم
وین یک دمِ عمر را غنیمت شمریم

فردا که ازین دیرِ فنا
با هفت‌هزارسالگان سربه‌سریم

#خیام_نیشابوری

بر مفرش خاک خفتگان می‌بینم
در زیرزمین نهفتگان می‌بینم

چندانکه به صحرای عدم می‌نگرم
ناآمدگان و رفتگان می‌بینم

#خیام_نیشابوری

یک عمر به کودکی به استاد شدیم
یک عمر زاستادی خود شاد شدیم
افسوس ندانیم که ما را چه رسید
از خاک بر آمدیم و بر باد شدیم #خیام

.
برخیز ز خواب تا شرابی بخوریم
زان پیش که از زمانه تابی بخوریم

کاین چرخ ستیزه روی ناگه روزی
چندان ندهد زمان که آبی بخوریم

#خیام

کم کن طمع از جهان و می‌زی خرسند
از نیک و بد زمانه بگسل پیوند

می در کف و زلف دلبری گیر که زود
هم بگذرد و نماند این روزی چند


#خیام

از من رَمَقی به سعی ساقی مانده‌است،
وَزْ صحبتِ خلق، بی‌وفاقی مانده‌است؛

از بادهٔ دوشین قَدَحی بیش نماند.
از عمر ندانم که چه باقی مانده‌است


#خیام
#رباعی100

این کهنه رباط را که عالم نام است
وآرامگه ابلق صبح و شام است

بزمی‌ست که واماندۀ صد جمشید است
قصری‌ست که تکیه‌گاه صد بهرام است

#خیام_نیشابوری

این یک دو سه روز نوبت عمر گذشت
چون آب به جویبار و چون باد به دشت

هرگز غم دو روز مرا یاد نگشت
روزی که نیامده‌ست و روزی که گذشت

#خیام_نیشابوری

ترکیب طبایع چو به کام تو دمی‌ست
رو شاد بزی اگرچه بر تو ستمی‌ست

با اهل خرد باش که اصل تن تو
گردی و نسیمی و غباری و دمی‌ست

#خیام_نیشابوری

از جرم گل سیاه تا اوج زحل
کردم همه مشکلات کلی را حل

بگشادم بندهای مشکل به حیل
هر بند گشاده شد به جز بند اجل

#خیام

ای دل ، تو ، به اِدراکِ معمّا ، نَرسی ،

در نکتۂ زیرکانِ دانا ، نَرسی ،





اینجا ، به مِی و جامِ بهشتی ، میساز ،

کآنجا که بهشت است ،، رسی یا نرسی! ،




#خیام

ای‌
بی‌خبران
شکل ِ مجسـّم
هیچ است.


#خیام