* آن بیخبران که دُرّ‌ِ معنی سُفتند،
در چرخ به انواعْ سخن‌ها گفتند؛

آگه چو نگشتند بر اَسرارِ جهان،
اول زَنَخی زدند و آخر خفتند!

#خیام
- رباعی ۱۴

آرامگاه خیام و درخت گیلاس عباس کیارستمی

این درخت گیلاس را ابوالفضل شکیبا –
از شاگردان عباس کیارستمی–
بعد از مرگ استادش و در اسفند سال ۱۳۹۵ در محوطه‌ی آرامگاه خیام کاشت.
آقای شکیبا که تصویربردار این ویدئوست، مستندساز و ساکن نیشابور است.

#خیام

هرچند که رنگ و بوی زیباست مرا
چون لاله رخ و چو سرو بالاست مرا

معلوم نشد که در طربخانهٔ خاک
نقّاش ازل بهر چه آراست مرا

#خیام_نیشابوری

دوران جهان بی می و ساقی هیچ است
بی زمزمه‌ی نای عراقی هیچ است

هرچند در احوال جهان می‌نگرم
حاصل همه عشرت است و باقی هیچ است.

#خیام_نیشابوری
#هیچ

‌
تصاویری چشم‌نواز از آرامگاه حکیم نیشابور، #خیام و آواز ملکوتی استاد شجریان


ای‌کاش که جای آرمیدن بودی
یا این رهِ دور را رســیدن بودی

کاش از پیِ صدهزار سال از دلِ خاک
چون ســـبزه امیدِ بَردَمیدن بودی

#خیام_نیشابوری

دنیا دیدی و هرچه دیدی هیچ است،
و آن نیز که گفتی و شنیدی هیچ است،

سرتاسرِ آفاق دویدی هیچ است،
و آن نیز که در خانه خزیدی هیچ است.

#خیام

من بنده آن دمم که ساقی گوید
یک جام دگر بگیر و من نتوانم

#خیام

دریاب که از روح جدا خواهی رفت

در پرده اسرار فنا خواهی رفت

می نوش ندانی از کجا آمده‌ای

خوش باش ندانی به کجا خواهی رفت

#خیام

.
می نوش که عمر جاودانی اینست
خود حاصلت از دور جوانی اینست

هنگام گل و باده و یاران سرمست
خوش باش دمی که زندگانی اینست

#خیام

اسرار ازل را نه تو دانی و نه من
وین حرف معما نه تو خوانی و نه من

هست از پس پرده گفتگوی من و تو
چون پرده برافتد نه تو مانی و نه من


#خیام

چـــون دَر گُذَرم به باده شویید مرا

تلقین زشـــــراب ناب گویید مرا

خواهید به روز حـــــشر یابید مرا

از خاک دَرِ مِی کَده جــــویید مرا...

#خیام

🌸🍃🌸🍃


خیام، اگر ز باده مستی، خوش باش؛
با لاله‌رخی اگر نشستی، خوش باش؛

چون عاقبتِ کار جهان نیستی است،
انگار که نیستی، چو هستی خوش باش.


#خیام


سلام به این روز شـاد
سلام به این روز  خوب
سلام به قلبهای پاک
سلام به گلهای باغ زندگی
سلام به دوستان مهربان

سـلام خوبان صبح بخیر
چهارشنبه تون پر از حس خوب زندگی

‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‍‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‎‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‍‌‍‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌

چون بلبل مست راه دربستان یافت

روی گل وجام باده را خندان یافت

آمد به زبان حال در گوشم گفت

دریاب که عمر رفته را نتوان یافت

#خیام

گیرم که
            حرام است
                             لبی تر کنم از تو ...


پیش نظرت

              تشنه بمیرم چه،

                                    حلالست ؟

#خیام

من بی می ناب زیستن نتوانم
بی باده کشید بارتن نتوانم

من بنده آن دمم که ساقی گوید
یک جام دگر بگیر و من نتوانم

#خیام

قومی متفکرند اندر ره دین
قومی به گمان فتاده در راه یقین

میترسم از آن که بانگ آید روزی
کای بیخبران راه نه آنست و نه این

#خیام
- رباعی شمارهٔ ۱۴۳

چون روزی و عمر، بیش و کم نتوان کرد
دل را به کم و بیش، دُژَم نتوان کرد

کار من و تو چنان‌که رای من و توست
از موم به دست خویش هم نتوان کرد
 
#خیام

زان پیش که بر سرت شبیخون آرند
فرمای که تا باده گلگون آرند

تو زر نئی ای غافل نادان که ترا
در خاک نهند و باز بیرون آرند

#خیام
- رباعی شمارهٔ ۸۰

چون ابر به نوروز رخ لاله بشست
برخیز و به جام باده کن عزم درست

کاین سبزه که امروز تماشاگه توست
فردا همه از خاک تو برخواهد رست


شعر #خیام

🍂🌾


ای دل اسباب جهان خواسته گیر
باغ طربت به سبزه آراسته گیر

وآنگاه بر آن سبزه شبی چون شبنم
بنشسته و بامداد برخاسته گیر


#خیام