روسفیدش به چه نیرنگ توانم کردن؟
بخت بد را که پدر زنگی و مادر سیه است

#سالک_قزوینی

اکثرْ این گل‌ها ز اشک بلبلان تردامن‌اند
غنچهٔ نشکفته‌ای زاین باغ پیدا می‌کنم

دام در راه شکار دیگران کی می‌نهم؟
من که از فطرت‌بلندی صید عنقا می‌کنم

#سالک_قزوینی

اکثرْ این گل‌ها ز اشک بلبلان تردامن‌اند
غنچهٔ نشکفته‌ای زاین باغ پیدا می‌کنم

دام در راه شکار دیگران کی می‌نهم؟
من که از فطرت‌بلندی صید عنقا می‌کنم

#سالک_قزوینی

میانِ آشنایان یارِ دلسوزی نمی‌بینم
غریبان را مگر پروانه شمعی بر مزار آرَد

#سالک_قزوینی

رنجیدم از چمن که نسیم وفا نداشت
واسوختم ز گل که گلاب حیا نداشت

گفتم مگر که بود دلش مهربان، نبود!
پنداشتم که داشت وفا، بی‌وفا نداشت!

#سالک_قزوینی
دیوان، ص ۹۱


واسوختگان

بر سینه‌ی شکسته‌دلان دستِ رد منه

آیینه‌خانه را در و دیوار نازک است

#سالک_قزوینی

قبایِ آلِ* تو در بر نشانِ خون‌ریزی‌ست
که هست روزِ غضب رختِ پادشاهان سرخ

#سالک_قزوینی

*احمر، سرخ

#تابلوی_نقاشی
اثر: Antonio Ciseri

توانَد بیستونی در بیابان ساختن مجنون
به‌رویِ یکدگر ریزد اگر سنگِ ملامت را

#سالک_قزوینی

می‌مکم چون طفل سَراَنگشتِ خویش
بس‌که باشد از تو گل‌ چیدن لذیذ!

شاه ابراهیم سالک #سالک_قزوینی
تذکرهٔ #مجمع‌النفایس

سرو کی در مرگِ قمری مو پریشان می‌کند
در عزایِ چون منی فکرِ سیه‌پوشی مکن

#سالک_قزوینی

#تابلوی_نقاشی
اثر: Berthold Woltze

کوه‌کندن هنری نیست، که در مذهبِ ما
هرکه دل ‌می‌کَنَد از سیم‌تنی کوه‌کن ‌است

#سالک_قزوینی