گَه از مَلال، به خارِ شکسته می‌مانَم
گَه از شَعَف، به خُمارِ شکسته می‌مانَم
نِثار می‌کنم از دیده، ناردانهٔ اشک
دلم پُر است، به نارِ شکسته می‌مانَم

#طالب_آملی

ز خویش در طلبت گم شدم، ندانستم

که مرغ‌ِ وصل تو را آشیان نمی‌باشد

#طالب_آملی

دل خود چون به سر زلف تو ديدم ...

گفتم ؛
اي خوش آن دم كه 

پريشان به پريشان برسد ...

#طالب_آملی

زایل نشد ملال
به افراط ِمی ، دریغ

صد شیشه گشت خالی
و دل همچنان پر است !!!


#طالب_آملی

ز انگشتم شمیم غنچهٔ فردوس می‌آید
نمی‌دانم سحر، بند گریبان که وا کردم


#طالب_آملی

عشق، داغی است خون چکان؛ طالب!
نیک دارش که یادگار دل است



#طالب_آملی

وصلِ او تیغ به کفْ دارد و مهجوری هم

تابِ نزدیکیِ او نیست مرا، دوری هم


#طالب_آملی

عشق، داغی است خون چکان؛ طالب!
نیک دارش که یادگار دل است



#طالب_آملی

نه دل از سینه کند یاد و نه آرام ز دل
این دو غربت‌زده عمری‌ست که دور از وطنند

#طالب_آملی

ز خرده‌گیریِ روز حساب آزادم
ورق سیاه چنان کرده‌ام که نتوان خواند.

#طالب_آملی