‌
اگه قرار باشه تندیس عشق بسازن
حتما حضرت #سعدی حرف اولو میزنه؛
اونجا که گفت :

"کاش که در قیامتش بار دگر بدیدمی
کان چه گناه او بود من بکشم غرامتش..."

دیگران چون بروند از نظر از دل برون
تو چنان در دل من رفته که جان در بدنی

#سعدی

گفتی نظر خطاست تو دل می‌بری رواست
خود کرده جرم و خلق گنهکار می‌کنی

#سعدی

ز حد بگذشت مشتاقی و صبر اندر غمت یارا
به وصل خود.دوایی کن دل دیوانه ما را

#سعدی

موجب فریاد ما خصم نداند که چیست
چاره مجروح عشق نیست به جز خامشی

#سعدی

دگر مگوی که من ترک عشق خواهم گفت
که قاضی از پس اقرار نشنود انکار

#سعدی

پیام دادم و گفتم بیا خوشم می‌دار!
جواب دادی و گفتی که من خوشم بی تو!

#سعدی

دیده را فایده آنست که دلبر بیند
ور نبیند،چه بود فایده بینایی را..؟

#سعدی

چه روزها به شب آورد جان منتظرم
به بوی آن‌که شبی با تو روز گرداند

#سعدی

آن دوست که من دارم و آن یار که من دانم
شیرین دهنی دارد دور از لب و دندانم

دریاب که نقشی ماند از طرح وجود من
چون یاد تو می آرم... خود هیچ نمی مانم

با وصل نمی پیچم, وز هجر نمی نالم
حکم آنچه تو فرمایی... من بندۀ فرمانم

ای خوب تر از لیلی! بیم است که چون مجنون
عشق ِ تو بگرداند در کوه و بیابانم

در دام تو محبوسم در دست ِ تو مغلوبم
وز ذوق ِ تو مدهوشم در وصف تو حیرانم

بینی که چه گرم آتش در سوخته می گیرد
تو گرم تری زآتش... من سوخته تر زآنم

گویند مکن سعدی جان در سر ِ این سودا
گر جان برود شاید... من زنده به جانانم..

#سعدی