تو می‌دانی ، که من بی تو ،

نخواهم زندگانی را ،



مرا ، مُردن ، بِه از هجران ،

به‌یزدان ، کاخرج‌الموتی ،





مرا باور نمی‌آمد ،

که از بنده ، تو برگردی ،



همی گفتم اراجیف است و بُهتان ،

گفتهٔ اعدا ،





تویی جانِ من و ،

بی جان ، ندانم زیست من ، باری ،



تویی چشمِ من و ، بی تو ،

ندارم دیدهٔ بینا ،





رها کن این سخنها را ،

بزن مطرب یکی پرده ،



رُباب و دَف به‌پیش آوَر ،

اگر نَبوَد ترا سُرنا ،





#مولانا

ای خوشدل و خوش‌دامن ،

دیوانه تویی؟ ، یا من؟ ،




درکش قدحی با من ،

بگذار ملامت را ،




#مولانا

هر آنکه ،

پهلویِ تو خانه گیرد ،





به پیشش ،

پَست شد بامِ ثریّا ،




#مولانا

بِه از صبحی ،

تو ، خلقان را ، به هر روز ،





بِه از خوابی ،

ضعیفان را ، به شبها ،





#مولانا

بهر آرام دلم، نام دلآرام بگو

#مولانا

مروح کن دل و جان را
دل تنگ پریشان را ...!

#مولانا

در جنبش اندرآور زلف عبرفشان را
دررقص اندرآور جان‌های صوفیان را

خورشید وماه واختر رقصان بگردچنبر
مادرمیان رقصیم رقصان کن آن میان را

#مولانا

 صدربار بگفتمت چه هشیار و چه مست
شوخی مکن و مزن بهر شاخی دست

از بسکه دلت باین و آن درپیوست
آب تو برفت و آتش ما بنشست

 #مولانا

عاشق آن قند تو جان شکرخای ماست
سایه زلفین تو در دو جهان جای ماست

#مولانا

سودای تو را بهانه ای بس باشد
مستان ِ تو را...
ترانه ای بس باشد!
در کُشتن ِ ما چه می زنی تیغِ جفا؟
ما را
سر تازیانه ای بس باشد

#مولانا