معرفی عارفان
1.15K subscribers
32.9K photos
11.9K videos
3.18K files
2.71K links
چه گفتم در وفا افزا جفا و جور افزودی
جفا کن جور کن جانا،غلط گفتم خطا کردم

فیض
Download Telegram
#منصور_مغربی که در فقه نامی داشت و از عالم بی نشانی نشانی، گفت : "روزی به قبیله ای رسیدم از قبایل عرب. جوانی دیدم با خدی محمر و خطی معنبر. مرا دعوت کرد. چون مائده حاضر کردند، جوان سوی خیمه گاه نگاه کرد. نعره ای بزد و بیهوش شد و زبانش از گفت خاموش شد. چون به هوش باز آمد، در خروش آمد. از حال او پرسیدم. گفتند که در آن خیمه معشوق اوست. در این حال غبار دامن او که گریبان جانش گرفته است و به سوی عالم بی خودی می کشد بدید و بیهوش شد و چنین خاموش شد." 
گفت : "از کمال مرحمت، بر در خیمه ی دلربای جان افزای او گذر کردم و گفتم: به حرمت آن نظر که شما را در کار درویشان است که آن خسته ی ضرب فراق را شرب وصل چشانی و آن بیمار علت بی مرادی را مراد رسانی. از ورای حجاب جواب داد و گفت: یا سَلیم القلبِ هُو لا یَِطیقُ شُهود غبار ذیْلی فکیف یُطیقُ صُحبَتی. اویی او طاقت غباری از دامن من نمی دارد او را طاقت جمال من چون بود."

#لوایح
#عین_القضات_همدانی
اگر "عشق بلاست" و در وی بسی عناست
اما قوت او از "جفاست"
آن جفا که معشوق بر عاشق کند
چون بحقیقت بنگری
آن جفا از معشوق برای طلب "وفاست"
زیرا که در مقام "فراق" مقام کردن
و در پی خودی آرام کردن
کثرت و دوئی است
او می‌خواهد تا کثرت و دوئی عاشق
"بوحدت" و یکی باز آید
و در پی آن پیوندی پدید شود

ای عزیز "جنگ معشوق صلح آمیز بود"
و صلح او جنگ آمیز
تا طلب مؤید شود
و "عشق مؤکد" گردد
و عاشقان کار افتادۀ دل بباد داده دانندکه

در ابتداء عشق "جنگ و عتاب و کرشمه و ناز بود" تا عشق محکم گردد

و در میانۀ ارتکاب "اخطار و ناترسیدن از هلاک" و تلف مهجه روی نماید

ودر آخر "سکون بی حرکت"
و سکوت بی گفت
و انتظاری جست بحاصل آمد
و آنچه درین مراتب گفته‌اند بدین قریب است.

چنانکه گفته‌اند:
در عشق دلا بسی نشیب است و فراز
کاهو بره شیر گردد و تیهو باز



#عین_القضات_همدانی
#لوایح
🌟

آنکه عاشق معشوق را در خواب بیند سبب آنست که او همیشه روی دل بدو دارد وبر در خانۀ انتظار مقیم مانده و باغم او ندیم شده بر یادش او بر خاطرش او در حافظه‌اش او در متخیله‌اش او در ملهمه‌اش او در حس مشترکه‌اش او او همه دیده گشته و دیده همه انتظار گشته تا کی بود که سلطان خیال بر لوح دلش صورت خود پدید کند و چون بکثرت توهم برای دوای دل بر درد وی نقشی پدید آید در حال شحنۀ غیرت مقمعۀ قهر بر نهاد او زند تا از خواب درآید و روزگارش بسر آید ای برادر چنانک بر جمال خود غیورست بر خیال خود هم غیورست آنچه گفته‌اند که درد سر عاشق بی دواست و بیماری او بی شفاست موجب همین است که در بیداری جمال نیست بعلت قلت استعداد وجود و در خواب خیال نیست بکثرت الم اشتیاق بشهود، آنچه عشق عاشق را بیخواب می‌دارد برای آنست که می‌خواهد که او بآسانی با خیال معشوق دست در کمر آرد:

ای دل چو بجست و جوی و خواری و نیاز
وز زاری و بیداری و شبهای دراز
دست طلبت بپای وصلش نرسد
جان میکن و خون میخور و سر در می‌باز


#لوایح
#عین_القضات_همدانی
عشق بلائی است که عاشق و معشوق ازو بر حذرند
با هرکه پیوندد او را از مقام تاجداری بر خاک خواری اندازد

زیرا که کرشمه معشوق تا انگاه است که در عالم بی نیازی محبوبیست
چون در ورطه ی محبی اوفتد
بر خودش به گرفتاری ندا باید کرد و خلق عالم اختیار باید کرد

یُحبُهُم گوید:
کی توان از خلق پنهان گشتن
انگه درملاء مشعله در دست
و مشک اندر گریبان داشتن.


#جناب_عین_القضات_همدانی
#لوایح
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
عجب چون عاشق در عالم خود بار نمی‌یابد
در عالم معشوق از کجا "بار" یابد

یعنی عاشق بخود خود را
نمی‌تواند بود
که بخود معشوق بود
و معشوق را از اشتغال بحسن
و کرشمه خود
از کجا پروای بودنِ عاشق باشد

بدین نسبت "درد" عاشق ابدیست
و "اندوه" او سرمدی.....

تا جان دارم غم تو در جان دارم
اندوه تو از دو دیده پنهان دارم

غمهای تو چون گران ندارد باری
بر "دوش" دل خویش کشم تا جان دارم....



#عین_القضات_همدانی
#لوایح
عجب چون عاشق در عالم خود بار نمی‌یابد
در عالم معشوق از کجا "بار" یابد

یعنی عاشق بخود خود را
نمی‌تواند بود
که بخود معشوق بود
و معشوق را از اشتغال بحسن
و کرشمه خود
از کجا پروای بودنِ عاشق باشد

بدین نسبت "درد" عاشق ابدیست
و "اندوه" او سرمدی.....

تا جان دارم غم تو در جان دارم
اندوه تو از دو دیده پنهان دارم

غمهای تو چون گران ندارد باری
بر "دوش" دل خویش کشم تا جان دارم....



#جناب_عین_القضات_همدانی
#لوایح
در روح الارواح"سمعانی" آمده است که:

شهبازِ محبت از شجرِ عزت درپرید
به عرش رسید، عظمت دید، درگذشت
به کرسی رسید، وسعت دید، درگذشت
به بهشت رسید، نعمت دید، درگذشت
به خاک رسید محنت دید بر وی نشست!

کروبیان از عالم خود ندا کردند و گفتند:
ای وصف پادشاهی!
تو را با خاک یک درجه آشنایی
خاک را از تو به چه نسبت روشنایی؟!

گفت:
او محنت دارد، من محبت
نقطه ای او بر زبَر دارد و من در زیر

و عشق در محلی که اثبات یابد
مر آن را زیر و زبر کند: "جَعَلْنا عالِیَها سافِلَها"



تا چند مرا زیر و زبر داری تو؟
وز عالم خویش برگذر داری تو؟

با این همه مر مرا همین بس باشد
کز دردِ دلم مها! خبر داری تو




#لوایح
#عین_القضات_همدانی
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
صفات معشوق در ظهور نیاید الا به
ظهور اضداد آن در عاشق بدین نسبت عاشق و معشوق یکدیگر را ضدانند و هرگز فراهم نیایند مگر آنکه اوصاف عاشق بپرتو انوار معشوق بسوزد و فانی شود درین مقام ممکن بود که ببقای اوصاف معشوق باقی گردد و مؤید گردد بتأییدات قدسی روح قدسیش چون این باشد چیز دیگر شود نه این باشد




#جناب_عین_القضات_همدانی
#لوایح
#حسین_منصور رحمة الله علیه را پرسیدند لذت #عشق در کدام وقت کمال گیرد

فرمود در ان ساعت که معشوق بساط سیاست گسترده باشد و عاشق را برای "قتل" حاضر کرده

و این در جمال او حیران شود و گوید:
او بر سر قتل و من در او حیرانم
کان راندن تیغش چه نکو می‌راند

#عین_القضات_همدانی
#لوایح
عاشق را باید انس به محبوب به درجه‌ای باشد که اگر هزار زخم تیغ بر وی آید صفای انس را ملاک کند.

ادریس نبی صَلَواتُ الله وَسَلامُه عَلَیه گفت در غلبات محبت: لَوْ کانَ بَیْنی وَ بَیْنَکَ بَحْرٌ مِنَ النّار لَطَرَحْتُ نَفْسی فیه شَوْقاً اِلَیکَ:

گر بحر پر آتش است از شوق تو من
خواهم که وجود خود در آن اندازم




#لوایح
#عين_القضات_همدانی
هر چیز که هست او را قبله ایست و روی او یا از راه صورت یا از راه معنی بدان قبله است مگر عشق بی روی که او ماحی قلبهاست گاه گاه عشق را در بوتۀ ابتلا بکلی بگدازد و از وجود او بپردازد و روی بعالم بیجهات محبوب آرد و از اینجا گفته‌اند:
چون قبله بجز جمال محبوب نبود
عشق آمد و محو کرد هر قبله که بود

عین القضات همدانی
#لوایح_فصل_دوم
تا عاشق را در عالم صورت و عالم معنی قبلۀ بود بجز جمال معشوق، صادق نبود بلکه اگر باختیار روی بقبله آرد مشرک بود. شیخ ابوسعید ابوالخیر قَدّس اللّهُ روحَهُ بر سر روضۀ پیر خود ابوالفضل حسن سرخسی قُدِّسَ سِرُّه که مقتدای او بود در طریقت بجمال ذوالجلال مکاشف شد روی دل بحضرت بی جهت او آورد گفت:

ظاهر شده است اینجا معدن جود و کرم
قبلۀ ما روی دوست قبلۀ هر کس حرم
 
عین القضات همدانی
#لوایح_فصل_سوم
عشق چو از عاشق هر چیز که جز معشوق بود محو کرد او را فرمود که اکنون روی بدل بیجهت خود آر و مرا هزار قبله پندار زیرا که چون فراش لاساحت دل از غبار اغیار پاک کند سلطان الا در وی بی کیفیتی نزول کند.

اَتانی هَواها قَبْلَ اَنْ اَعْرِفَ الْهَوی
فَصادَفَ قَلْبی خالیا فَتَمکَّنا

و این سرّآن معنی است که گفته‌اند که عاشق چون در خود نگرد معشوق را بیند و چون در معشوق نگرد خود را بیند اَلمؤمِنُ مِراةُ المُؤمِنِ. لعمری در دل چو او را یابی زود دل را مسجود خود ساز و سرپیش او فرود آر و از کس باک مدار نه بینی که ملائکهُ معصوم چون سرّ خَلَقَ اللّهُ ادَمَ عَلی صُورَتِهِ در آدم بدیدند بی اختیار در روی افتادند فَفَعُوالَهُ ساجِدینَ.

خود راز برای خویش غمناک مدار
بردار نظر ز خاک و بر خاک مدار

چون قبلۀ تو جمال معشوقۀ تست
رو سجده کن وز هیچکس باک مدار


عین القضات همدانی
#لوایح_فصل_پنجم