#شیخ_الرئیس_ابن_سینا میگوید:
کسی که از متاع دنیا و لذات آن دوری جوید، زاهد
و کسی که به انجام عبادت از نماز و روزه و امثال آن همت ورزد، عابد
و کسی که ضمیر خود را از توجه به غیر بازداشته و متوجه عالم قدس کرده تا نور حق به آن بتابد،
عارف نامیده میشود.

#اشارات_و_تنبیهات



انسان ، هر زمان از پیشامد آینده درباره ی خود اندیشید و از آن ، بیم هراس در خاطرش نشاند، آن خطر، زودتر او را تعقیب می کند.

#ابن_سینا

تعریف “عارف”:

آنکه از تنعم دنیا، رو گردانده‌است «زاهد» نامیده می‌شود.
آنکه بر انجام عبادات از قبیل نماز و روزه و غیره مواظبت دارد به نام «عابد» خوانده می‌شود؛
و آنکه ضمیر خود را از توجه به غیر حق باز داشته و متوجه عالم قدس کرده تا نور حق بدان بتابد به نام «عارف» شناخته می‌شود.
البته گاهی دوتا از این عناوین یا هر سه در یک نفر جمع می‌شود.
عارف شناساننده است.

#اشارات_و_تنبیهات
#ابن_سینا

عارف، حق (خدا) را می‌خواهد نه برای چیزی غیر حق، و هیچ چیزی را بر معرفت حق ترجیح نمی‌دهد، و عبادتش برای حق، تنها به خاطر این است که او شایسته عبادت است، و بدان جهت است که عبادت رابطه‌ای است شریف، فی حد ذاته نه به خاطر میل و طمع در چیزی یا ترس از چیزی.
پس، هدف و انگیزه عارف در عبادت، دو چیز است:
یکی شایستگی ذاتی معبود، برای عبادت (مثل ستایش یک گل، بخاطر زیبایی آن).