چه خوب است که انسان روحی را یافته باشد تا در میان آشوبِ طوفان بتواند در دامنش بخزد. پناهگاهی اطمینان‌بخش که در آن به انتظار آرامش ضربان قلب خود نفسی برآورد. بزرگترین شادی را در آن بیابد که خود را به اختیار او گذارد، احساس کند که رازدارش اوست، اختیاردارش اوست. زیبایی‌های جهان را با حواس او در آغوش کشد، با قلب او از زندگی کام گیرد، حتی با او رنج ببرد... آه رنج کشیدن با دوست، شادیست!

📗 #ژان_کریستف
#رومن_رولان

کسی که روحش بزرگ باشد، هرگز تنها نمی‌ماند. با آنکه گاهی دوستان از گِرد او پراکنده می‌شوند، باز دوستانی خواهد یافت. و شورِ عاشقانه‌ای که در درون اوست به هرسو خواهد تراوید و آثاری برجای خواهد گذاشت. در آن هنگام که خود را تنها و منزوی میبیند، جان او بیش از هروقت دیگری، حتی بیش از خوشبخت‌ترین مردم جهان‌، از عشق لبریز می‌شود.

📕 #ژان_کریستف
#رومن_رولان