فهم عاقل را به عاشق، راه نیست

هرچه گویم، باز میگویی کِه چیست...

#مولانا

صد نامه فرستادم صد راه نشان دادم
یا راه نمی‌دانی یا نامه نمی‌خوانی

#مولانا

‌
اگر تو مست ِ وصالی رخِ تو تُرُش چراست
برونِ شیشه ز حال درون شیشه گواست

خم شراب میان هزار خم دگر
به کف و تَف و به جوش و به غلغله پیداست

#مولانا

‌

تو مرا جان و جهانی چه کنم جان و جهان را
تو مرا گنج روانی چه کنم سود و زیان را

ز همه خلق رمیدم ز همه بازرهیدم
نه نهانم نه بدیدم چه کنم کون و مکان را

چو من اندر تک جویم چه روم آب چه جویم
چه توان گفت چه گویم صفت این جوی روان را


‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‍‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌
#مولانا
#شکیلا

مست و خوشی ،،، باده کجا خورده‌ای؟ 

این مهِ نو چیست؟ ،، که آورده‌ای؟ ،



می‌شِکُفَد از نظرت ، باغِ دل ،

ای که بهارِ دلِ افسرده‌ای ،



می‌کندت لابه و دریوزه ،،، جان ،

جان بِبَر آنجا ،، که دلم بُرده‌ای ،



#جان_ببر_آنجا_که_دلم_برده‌ای





#مولانا

گوش را ، اکنون ز غفلت پاک کن ،

استماعِ هجرِ آن غمناک ، کن ،



آن ، زکاتی دان که غمگین را دهی ،

گوش را ، چون پیش دستانش نهی ،

#این را ، یک کارِ خیر و زکات بِدان ،،، وقتی که به دردِ دلِ یک آدمِ دردمند گوش می‌دهی .



بشنوی غمهایِ رنجورانِ دل ،

فاقهٔ جانِ شریف ، از آب و گِل ،



خانهٔ پُر دود دارد ، پُر فنی ،

مر وِرا ، بگشا ز اصغا ، روزنی ،

#اصغا = گوش دادن

#ز اصغا = با گوش دادن



گوشِ تو ، او را چو راهِ دَم شود ،

دودِ تلخ ، از خانهٔ او ، کم شود ،



غمگساری کن تو با ما ، ای رَوی ،

گر ، به سویِ ربّ اعلی ، می‌روی ،





#مولانا

گرما ،،، نه همه تنورِ سوزان ، باشد ،

ناگه ز دَرَم درآی ،،، گرم ، آن باشد ،





چون وعده دهی ، نیابی ،،، سرد ، آن باشد ،

سرما ،،، نه همه سردِ زمستان ، باشد ،






#مولانا

گر هیچ ترا میل سوی ماست بگو
ورنه که رهی عاشق و تنهاست بگو

گر هیچ مرا در دل تو جاست بگو
گر هست بگو نیست بگو راست بگ

#مولانا

سرگشته دلا به دوست از جان راهست
ای گمشده آشکار و پنهان راهست

گر شش جهتت بسته شود باک مدار
کز قعر نهادت سوی جانان راهست

#مولانا

صبح است و صبوح است بر این بام برآییم
از ثور گریزیم و به برج قمر آییم

پیکار نجوییم و ز اغیار نگوییم
هنگام وصال است بدان خوش صور آییم

روی تو گلستان و لب تو شکرستان
در سایه این هر دو همه گل شکر آییم

خورشید رخ خوب تو چون تیغ کشیده‌ست
شاید که به پیش تو چو مه شب سپر آییم.


#مولانا