#باغ_انار
باصدای
#ماهور_بانو

‍ «نرگس مستی»


نرگس مستی به رویت همچو ماه چشم بد ازت دور
ابرو پیوستی دوچشمانت سیاه رشک رخ حــــــــــور
آفت جانی خبردارت کنم
باشه تا روزی گرفتارت کنم
آفت جانی خبردارت کنم
باشه تا روزی گرفتارت کنم
بلبل زار خســته دل به کسی نبســــــــــته
مرغ قفس شکسته از کمند خلق جسته
ای دو صـــد بنده گرفتـــــــــار کمند مویت
عاشق آنست که پا می نکشد از کویت
ای دو صـــد بنده گرفتـــــــــار کمند مویت
عاشق آنست که پا می نکشد از کویت
بلبل زار خســته دل بکسی نبســــــــــته
مرغ قفس شکسته از کمند خلق جسته


آواز #بانومرضیه
شعر #علی_اکبر_شیدا
تنظیم #روح_اله_خالقی
دستگاه #ماهور

اجرای زنده استاد #شجریان در برنامه تحویل سال ۱۳۷۳ در شبکه یک سیما

گوشه #درآمد از دستگاه #ماهور
شعر : #حافظ
ز کوی یار می‌آید نسیم باد نوروزی
از این باد ار مدد خواهی چراغ دل برافروزی

#ماهور
بلبل سحر
خواننده: #پريسا
ترانه سرا: #لعبت_والا
آهنگساز: #عباس_خوشدل
#آلبوم_تو_بمان
سحربلبل حکایت باسحرکرد
که عشق روی گل باما چه ها کرد

#زادروز_بانو_پریسا

موسیقی ایرانی

#قطعه باد صبا
اجرا در دستگاه #ماهور
#ویولن : #پرویز_یاحقی
#تار : #جلیل_شهناز
#تنبک : #جهانگیر_ملک
#اجرای_خصوصی ۱
تقدیم به دوستان🌺🌺

تکنوازی در دستگاه #ماهور

استاد #پرویز_یاحقی

به تصنیفی بسیار زیبا دردستگاه #ماهور باصدای بانو #هنگامه_اخوان گوش کنید بنام شعر این تصنیف زیبا از سروده های استاد #ملک‌الشعرای_بهار می باشد:

ز فروردین شد شکفته چمن
گل نوشد زیب دشت و دمن

کجایی ای نازنین گل من
بهار آمد با گل و سنبل

ز بیداد گل نعره زد بلبل
دل بلبل نازک است ای گل

دل او را از جفا مشکن
بهار از گل سایبان دارد

دربغا کز پی خزان دارد
خوش آن کس کاو یاری جوان دارد

بتی تازه با شراب کهن
دلم گشت از چرخ بوقلمون

چو جام می ‌لب به لب پرخون
غم عشقت شد برغمم افزون

شد از ستمت
ز دست غمت

غرق خون دل من
مجنون دل من

محزون دل من
پر ز خون دل من

دوازدهم تیرماه زادروز استاد #حسن_ناهید گرامی باد.....

اجرای خصوصی سال ۱۳۷۱
دستگاه #ماهور

هنرمندان :
تار: #شهرام_میرجلالی
نی: #حسن_ناهید
تمبک:#ارژنگ_سیفی_زاده

مطربا این پرده زن کان یار ما مست آمدست
وان حیات باصفای باوفا مست آمدست

#مولوی

قطعه #یارمست

با صدای #ماهور
آهنگساز #باربد
دستگاه #همایون

«کنسرت ونیز»
#استادگلپا
در دستگاه #ماهور

به نامرادی ما و مراد خویش مناز
که نه مراد تو ماند نه نامرادی ما...