گهی گویی خلاف و بی‌وفایی

بلی تا تو چنینی من چنانم


#مولانا

از دل رفته نشان می‌آید
بوی آن جان و جهان می‌آید

آفتابی که ز ما پنهان بود
سوی ما نورفشان می‌آید


#مولانا⚘

‌
در بن چاهی همی‌بودم زبون

در همه عالم نمی‌گنجم کنون

آفرینها بر تو بادا ای خدا

ناگهان کردی مرا از غم جدا

#مولانا⚘
‌‌

چشمِ تو ، در چشمها ،

ریزد شرابی ، کز صفا ،






زان سویِ هفتادپرده ،

دیده را ، رَه‌بین کند ،




#مولانا

امشب شب من بسی ضعیف و زار است
امشب شب پرداختن اسرار است


اسرار دلم جمله خیال یار است
ای شب بگذر زود که ما را کار است


#مولانا

گفتم ای عشق من از چیزِ دگر میترسم

گفت آن چیزِ دگر نیست دگر ، هیچ مگو!

#مولانا

ما بر در عشق حلقه کوبان

تو قفل زده کلید برده

#مولانا

جان ،

گِردِ تُست گَردان ،

می‌دار بی‌قرارش ،




#مولانا

غفلتِ هر دلبری ،

از رُخِ خود ،

رحمت است ،





ورنه ، ببستی نقاب ،

بر رُخِ مشهورِ خویش ،





#مولانا


در بیت بالا #مولانا می‌فرماید اینکه دلبران از رخِ خود غافل می‌شوند و اجازه می‌دهند رُخ آنها دیده شود ،،، رحمت هست ،

باز ، فرود آمدیم ،

بر درِ سلطانِ خویش ،



باز ، گشادیم خوش ،

بال و پَرِ جانِ خویش ،




باز ، سعادت رسید ،

دامنِ ما را ، کشید ،



بر سرِ گردون ،

زدیم خیمه و ایوانِ خویش ،





دیده‌ی دیو و پَری ،

دید ز ما سَروری ،



هُدهُدِ جان ، بازگشت ،

سویِ سلیمانِ خویش ،





دوش ، مرا ، یار گفت : ،

چونی ازین روزگار؟ ،



چون بُوَد آنکس؟ ،

که دید دولتِ خندانِ خویش؟ ،





آن شِکَری را ،

که هیچ مصر ندیدش به‌خواب ،



شُکر ، که من یافتم ،

در بُنِ دندانِ خویش ،





بی زر و سَر ،،، سَروَریم ،

بی حَشَمی ،،، مهتریم ،



قند و شِکَر می‌خوریم ،

در شِکَرستانِ خویش ،





#مولانا