چون شب بشود تاری با این همه بیداری
با عشق همی‌گویم کِای عشق ببر خوابم

بنشین اگری عاشـق تا صبحـدمِ صـادق
با من که نمی‌آید تا صبح و سحر خوابم


#مولانا

عشق آن نبود که هر زمان برخیزی
وز زیر دو پای خویش گردانگیزی

عشق آن باشد که چون درآئی به سماع
جان در بازی وز دو جهان برخیزی....

#مولانا

من بی دل و دستارم
در خانه ی خمّارم

یک سینه سخن دارم
هین شرح دهم یا نه؟

#مولانا

مستیِ امروزِ من ،

نیست چو مستیِ دوش ،



می‌نکنی باورم ،

کاسه بگیر و بنوش ،





غرق شدم در شراب ،

عقلِ مرا ، بُرد آب ،



گفت خِرَد ، الوداع ،

بازنیایم به‌هوش ،





#مولانا

خبری‌ست نورسیده ، تو مگر خبر نداری؟ ،

جگرِ حسود ، خون شد ،،، تو مگر جگر نداری؟ ،




قمری‌ست رونموده ، پَرِ نور ، برگشوده ،

دل و چشم ، وام بِستان ز کسی ،،، اگر نداری ،




عجب از کمانِ پنهان ، شب و روز ، تیر پَران ،

بِسِپار جان به تیرش ، چه کنی؟ ، سِپَر نداری ،




مِسِ هستی‌اَت چو موسی ، نه ز کیمیاش زر شد؟ ،

چه غم است؟ ، اگر چو قارون ، به جوال زر نداری؟ ،




به درونِ توست مصری ، که تویی شِکَرستانش ،

چه غم است؟ ، اگر ز بیرون ، مددِ شِکَر نداری ،




شده‌ای غلامِ صورت ، به مثالِ بت‌پرستان ،

تو ، چو یوسفی ولیکن ،،، به درون ، نظر نداری ،




به‌خدا ، جمالِ خود را ، چو در آینه ببینی ،

بتِ خویش ، هم تو باشی ،،، به کسی گذر نداری ،




خِرَدا ، نه ظالمی تو؟ ، که وِرا چو ماه گویی؟ ،

ز چه روش ، ماه گویی؟ ،،، تو مگر بصر نداری؟ ،




سرِ توست ، چون چراغی ،،، بگرفته شش فتیله ،

همه شش ، ز چیست روشن؟ ، اگر آن شرر نداری ،




تنِ توست ، همچو اشتر ،،، که بَرَد به کعبه‌ی دل ،

ز خری ،، به حج نرفتی ،،،،، نه از آنکه خر نداری ،




تو ، به کعبه گر نرفتی ، بکشانَدَت سعادت ،

مگریز ، ای فضولی ،،، که ز حق عَبَر ( مفر ) نداری ،





#مولانا


خِرَدا ، نه ظالمی تو؟ ،

که وِرا ، چو ماه ، گویی؟ ،



ز چه رُوش ، ماه ، گویی؟ ،

تو مگر بصر نداری؟ ،




#مولانا



* خِرَدا = ای خِرَد

* وِرا = او را

* ز چه رو = به چه دلیل

* ز چه روش = به چه دلیل او را



پست آخر
پیشنهاد می‌کنم بخونید مولانا زیبا می‌گوید

من چه گویم؟
یک رگم هُشیار نیست
شرح آن یاری که او را
يار نیست...!

#مولانا

‌
درج عطا شد پدید
غره دریا رسید

صبح سعادت دمید
صبح چه نور خداست

#مولانا

بی ‌عشق نشاط و طرب افزون نشود
بی ‌عشق وجود خوب و موزون نشود

صد قطره ز ابر اگر به دریا بارد
بی ‌جنبش عشق دُر مکنون نشود

#مولانا

مرا عاشق

شعر: #مولانا
خواننده: #شهرام_ناظری
آهنگساز: #پرویز_مشکاتیان



مرا عاشق چنان باید که هر باری که برخیزد
قیامت های پرآتش ز هر سویی برانگیزد

در خانه غم بودن از همت دون باشد
و اندر دل دون‌همت اسرار تو چون باشد؟!

بر هر چه همی‌ لرزی، می‌دان که همان ارزی
زین روی دل عاشق از عرش فزون باشد

آن را که شفا دانی، درد تو از آن باشد
وان را که وفا خوانی، آن مکر و فسون باشد

آن جای که عشق آمد، جان را چه محل باشد؟!
هر عقل کجا پرد؟! آن جا که جنون باشد

سیمرغ دلِ عاشق در دام کجا گنجد؟!
پرواز چنین مرغی از کون برون باشد

بر گرد خسان گردد چون چرخ، دل تاری
آن دل که چنین گردد او را چه سکون باشد؟!

جام می موسی کش، شمس الحق تبریزی!
تا آب شود پیشت هر نیل که خون باشد

#مولانا