سعدی چو جَورش می بری،
نزدیک او دیگر مرو
ای بی بصر،
من می روم؟
او می کشد قُلّاب را!

#سعدى

خبرت هست؟
كه بی‌روی‌ تو آرامم نيست...

#سعدى

سعدی چو جَورش می بری،
نزدیک او دیگر مرو
ای بی بصر،
من می روم؟
او می کشد قُلّاب را!

#سعدى

گفتی به غمم بنشین یا از سر جان برخیز
فرمان بَرَمَت جانا! بنشینم و برخیزم

گر بی تو بُوَد جنّت، بر کنگره ننشینم
ور با تو بُوَد دوزخ، در سلسله آویزم

#سعدى

هر پارسا را کان صنم در پیش مسجد بگذرد

چشمش بر ابرو افکند باطل کند محراب را

#سعدى

من در این جای همین صورت بی‌جانم و بس

دلم آن جاست که آن دلبرِ عیّار آن جاست


#سعدى

گر ز چین زلف تو بویی رسد بر خاک ما

زنده برخیزم ز بوی مشکبارت، خیر باد

 #سعدى

گر بگویم که مرا با تو سر و کاری نیست

در و دیوار گواهی بدهد کآری هست


#سعدى

ما به خلوت
با تو اي آرامِ جان
آسوده ايم

#سعدى

هر که در آتش عشقش نبود طاقت سوز
گو به نزدیک مرو کآفت پروانه پر است

گر من از دوست بنالم نفسم صادق نیست
خبر از دوست ندارد که ز خود با خبر است

#سعدى

ما را نگاهى از تو تمام است اگر كنى !

#سعدى

به نام خدای همه


‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‎‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌

به رنگ و بوی بهار ای فقیر قانع باش
چو باغبان نگذارد که سیب و گل چینی

مرا شکیب نمی‌باشد ای مسلمانان
ز روی خوب لکم دینکم ولی دینی

#سعدى

با چون خودی درافکن اگر پنجه می‌کنی
ما خود شکسته‌ایم چه باشد شکست ما

#سعدى

آن سست وفا که یار دلْ سخت من است
شمع دگران و آتشِ رَخت من است

ای با همه کس به صلح و با ما به خلاف!
جرم از تو نباشد گنه از بخت من است...

#سعدى