حلاوتي كه تو را در چَه زنخدان است

به کُنه آن نرسد صدهزار فكر عميق


#حافظ

#حافظ

#استاد_محمدرضا_شجریان

ساقی بیا که عشق ندا می کند بلند
کان کس که گفت قصه ما هم ز ما شنید

ما باده زیر خرقه نه امروز می خوریم
صد بار پیر میکده این ماجرا شنید

حریم عشق را درگه
بسی بالاتر از عقل است

کسی آن آستان بوسد
که جان در آستین دارد

#حافظ

می خواره و سرگشته و رندیم و نظرباز

وان کس که چو ما نیست در این شهر
کدام است

#حافظ

سحرگه ره روی در سرزمینی
همی‌گفت این معما با قرینی

که ای صوفی شراب آن گه شود صاف
که در شیشه برآرد اربعینی


خدا زان خرقه بیزار است صد بار
که صد بت باشدش در آستینی

مروت گر چه نامی بی‌نشان است
نیازی عرضه کن بر نازنینی


ثوابت باشد ای دارای خرمن
اگر رحمی کنی بر خوشه چینی

نمی‌بینم نشاط عیش در کس
نه درمان دلی نه درد دینی


درون‌ها تیره شد باشد که از غیب
چراغی برکند خلوت نشینی

گر انگشت سلیمانی نباشد
چه خاصیت دهد نقش نگینی


اگر چه رسم خوبان تندخوییست
چه باشد گر بسازد با غمینی

ره میخانه بنما تا بپرسم
مآل خویش را از پیش بینی


نه حافظ را حضور درس خلوت
نه دانشمند را علم الیقینی


#حافظ

کاروان رفت و تو در خواب و بیابان در پیش
کی روی؟ ره زِ که پرسی؟ چه کنی؟ چون باشی؟

#حافظ

ز دور باده به جان راحتی رسان ساقی
که رنج خاطرم از جور دور گردون است


چگونه شاد شود اندرون غمگینم
به اختیار که از اختیار بیرون است


ز بیخودی طلب یار می‌کند حافظ
چو مفلسی که طلبکار گنج قارون است


#حافظ

گل بخندید که از راست نرنجیم ولی

هیچ عاشق سخن سخت به معشوق نگفت


#حافظ