به رقص‌ آ / محسن چاووشی

رقصنده: لیا فلاح


از عشـــق، تاج‌داران، در چرخِ او چو باران
آن جا قبا چه باشد؟
                         ای خوش‌کمر به رقص آ


مولانا

خانهٔ اسرار تو چون دل شود
آن مرادت زودتر حاصل شود

#مولانای_جان

گفت پیغامبر که هر که سِرّ نهفت
زود گردد با مراد خویش جفت


#مولانای_جان

     نوبهارا جان مایی جان‌ها را تازه کن
    باغ‌ها را بشکفان و کشت‌ها را تازه کن

گل جمال افروخته‌ست و مرغ قول آموخته‌ست
   بی صبا جنبش ندارند هین صبا را تازه کن

نرگس آمد سوی بلبل خفته چشمک می زند
   کاندرآ اندر نوا عشق و هوا را تازه کن

           #مولانا

سحرخیزا می بنشسته درده
ز پسته بوسهٔ سر بسته در ده

برآور های و هویی همچو مستان
ز نقد عمر داد وقت بستان

میی در ده که جمله سر براهیم
که مهمان جهان از دیرگاهیم

#عطار

طبیب عشق مسیحادم است و مُشفِق لیک
چو درد در تو نبیند که را دوا بکند!؟

#حافظ

در عشق، خانقاه و خرابات فرق نیست
هر جا که هست، پرتوِ رویِ حبیب هست


#حافظ

خانقاه: عبادتگاه صوفیان
خرابات: میخانه، عشرتکده

در خلاف آمد عادت بطلب کام که من
کسب جمعیت از آن زلف پریشان کردم


#حافظ

نتابم روی از او هرگز اگرچه در غم رویش
مرا چرخ کهن هردم بلایی نو به روی آرد

#انوری

دلم چون آبله دارد دگر عشق فدا بر کف
مگر از جان به سیر آمد دلم کش باز می‌خارد

مرا گوید بیازارم اگر جان در غمم ندهی
چگویی جان بدان ارزد که او از من بیازارد

#انوری

دمی با دوست در خلوت بهْ از صد سال در عشرت
من آزادی نمی‌خواهم که با یوسف به زندانم


#سعدی

آبنوسم در بُن دریا نشینم با صدف
خس نٖیَم تا بر سر آیم، کف بود همتای من


#خاقانی

آبنوس: چوب سخت و سنگینی که در آب فرو می رود

کمتر از ذره نه‌ای پست مشو مهر بورز
تا به خلوتگه خورشید رسی چرخ‌زنان


#حافظ

نیست درمان مردم کج‌بحث را جز خامُشی
ماهیِ لب‌بسته خون در دل کند قلّاب را


#صائب_تبریزی

عشق و شباب و رندی مجموعه مراد است
چون جمع شد معانی گوی بیان توان زد


#حافظ

آواز استاد_ناظری
غزل ۱۵۱۷
دیوان_شمس_حضرت_مولانا

چنین_مجنون_چرایی

شاه دلم گدا مکش، من شده ام گدای تو
گرچه ستم کنی به من ، جان و تنم فدای تو
مهرتو از وجود من ، با غم دل نمی رود
مهر منت به دل نشد ، هر چه کنم برای تو
از همه کس گذر کنم ، از تو گذر نمی‌شود
مشکل تو وفای من، مشکل من جفای تو
کن نظری که تشنه ام ، بهر وصال عشق تو
من نکنم نظر به کس ، جز رخ دلربای تو
جان من و جهان من ، روی سپید تو شد ست
عاقبتم چنین شود ، مرگ من و بقای تو
از تو برآید از دلم ، هر نفس و تنفسم
من نروم ز کوی تو ، تا که شوم فنای تو
دست ز تو نمی کشم ، تا که وصال من دهی
هرچه کنی بکن به من ، راضی ام از رضای تو

#علی_حیدری✅✅✅
#کتاب_بوی_نور
#از_مولانا_نیست❌❌❌
#این_شعر_در_فضای_مجازی_به_نام_مولانا_منتشر_شده