به انسانی که گرسنه است، از معنویت سخن گفتن و از کمال ارزش‌های اخلاقی دم زدن، فریب و فاجعه است. حکمتِ الهی، آگاهی، معنویت، اخلاق، دین، در جامعه‌ای که از تضادِ طبقاتی، از بهره‌کشی و از گرسنگی رنج می‌برد، آگاه کردن اوست به گرسنگی، به استثمار و به این تضاد.

انسان بی خود
#دکتر_علی_شریعتی

« یک معلم جز مغزش که کار می کند و‌جز دلش که می زند چه دارد؟

و این دو در راه نجات و برای ازادی انسان به چند می ارزد؟


گفتگوهای تنهایی ، ص ۶۵
#دکتر_علی_شریعتی

سخت تر این است که حرفت را اشتباهی بفهمند،
حالا میفهمم، که خدا چه زجری میکشد
وقتی این همه آدم حرفش را که نفهمیده اند هیچ،
اشتباهی هم فهمیده اند.

#دکتر_علی_شریعتی 

و چه سخت و طولانی گذر بر"ودای حیرت"!

مرگی که یک عمر طول کشید!

غربت وطنم بود و آفتاب پدرم، کویر آتش خیز، مادرم

با سر انگشتان نوازش گر باران اشک روییدم

و با گریه ابرهای اندوه بار، سیراب نوشیدم

و در خاک پر برکت و حاصل خیز درد، ریشه بستم

و با رنج پروریدم و در انتظار، قد کشیدم


#دکتر_علی_شریعتی

"آنها كه تن به هر ذلتى مى ‏دهند تا زنده بمانند، مرده‏ هاى خاموش و پلید تاریخند.

و ببینید آیا كسانى كه سخاوتمندانه با حسین به قتلگاه خویش آمده ‏اند و مرگ خویش را انتخاب كرده ‏اند - در حالى كه صدها گریزگاه آبرومندانه براى ماندنشان بود و صدها توجیه شرعى و دینى براى زنده ماندن شان بود - توجیه و تأویل نكرده ‏اند و مرده‏ اند، اینها زنده هستند؟

آیا آنها كه براى ماندن‏شان تن به ذلت و پستى، رها كردن حسین و تحمل كردن یزید دادند،

كدام هنوز زنده ‏اند؟

#دکتر_علی_شریعتی

دنیای من خودِ منم، همین که اکنون هستم و آخرتم، بهشتم آنکه باید باشم، میان این دو راهی است به درازای ابدیت، چه می گوییم؟ ابدیت، لایتناهی راهی است که هر چه میرویم به انتها نمی رسیم اما این راه چنان است که هر چه می رویم طولانی تر می شود و هر چه نزدیک تر می شویم دورتر ....
بازآفرینی جهان این است امانتی که بر دوش آدم سنگینی می کند و این است آن پیمانی که در نخستین بامداد خلقت با خدا بستیم و خلافت او را در کویر زمین تعهد کردیم .
ما برای همین " هبوط " کردیم و اینچنین است که بسوی او باز می گردیم.

📖هبوط در کویر
#دکتر_علی_شریعتی

برای این که قومی خوب

سواری بدهد باید احساس

#انسان بودن از او گرفته شود.

#دکتر_علی_شریعتی⚘

پیغمبرم گفته بود که:
"با مردم باش اما با مردم مباش"!

وگرنه همچنان که او می‌گفت
"دل به تصویرِ او مشغول و جان در یادِ او آویخته"
دوست داشتم گوشه‌ای بنشینم
و به گوشه‌ای از این آسمان بنگرم
و به نگریستن ادامه دهم
تا آنگاه که خدا جان مرا بستاند

اما چه کنم که باز همچون او
مأمور بودم که با خلق درآمیزم
و با جمع زندگی به سر بَرَم....

بودنی این‌چنین آواره!



#دکتر_علی_شریعتی
#هبوط_در_کویر

تمام نتیجه کار تو و آثار نماز تو این است که پشت تو قوز درآورد و پیشانی صافت پینه بست و فرق من بی نماز با تو نمازگزار فقط این است که من این دو علامت تقوی را ندارم

#دکتر_علی_شریعتی

علی شریعتی مَزینانی (۲ آذر ۱۳۱۲ – ۲۹ خرداد ۱۳۵۶) مشهور به دکتر علی شریعتی استاد تاریخ، سخنران، نویسنده، اسلام‌شناس، جامعه‌شناس و پژوهشگر دینی اهل ایران بود. او از مبارزان و فعالان مذهبی و سیاسی و از نظریه‌پردازان انقلاب اسلامی ایران بود.شریعتی نگرشی نوین به تاریخ و جامعه‌شناسی اسلام عرضه کرد. او بازگشت به تشیع حقیقی و انقلابی را نیرویی برای تحقق عدالت اجتماعی قلمداد می‌کرد

آقا سلام

اگر حسین نباشد تامردم را از سه خدای روی زمین آگاه کند: خدای زر، خدای زور و خدای تزویر، یعنی این مثلث شوم حاکم برتاریخ،همان مثلث تیغ وطلا وتسبیح وجهل عوام نگذارد که حسین وحسین ها به رسالت خویش دست یازند،سیرحرکت تاریخ، باز دوباره و دوباره و دوباره تکرار میشود،اولی (حاکمیت) سرخلق رابه بند می آورد ودومی (اشرافیت) جیبش راخالی میکند وسومی (روحانیت) بالحنی خیرخواهانه وبازبان دین درگوش خلق میگوید: صبرکن برادر،دنیارابه اهلش وابگذار، آخرتت را آباد کن، این مثلث شوم وبیگانه ای که همیشه درتاریخ به کاربوده است.

حسین وارث آدم
#دکتر_علی_شریعتی



عزیزانِ همراه:
از خدا ميخوام 🙏
تو زندگيتون
فقط يكبار
تو دو راهی بمونین
اونم تو  بين الحرمين
كه ندونین جلو حسين(ع)
زانو بزنین
يا عباس(ع)

شورتان حسینی🙏
#عاشورای_حسینی_تسلیت🏴

#کمی_تٵمل

ﺧﺪﺍی من ﻧﻪ ﺩﻭﺭ ڪﻌﺒﻪ ﺍﺳﺖ
ﻧﻪ ﺩﺭ ڪﻠﻴﺴﺎ ﻧﻪ ﺩﺭ ﻣﻌﺒﺪ ،
ﺧﺪﺍی ﻣﻦ همین‌جاﺳﺖ
ڪﻨﺎﺭ ﺗﻤﺎﻡ بغض‌هایم و خندهﻫﺎﻳﻢ
ﺧﺪﺍی ﻣﻦ نمیﺗﺮﺳﺎﻧﺪ ﻣﺮﺍ ﺍﺯ ﺁﺗﺶ
ﺍما میﺗﺮﺳﺎند از ﺷڪﺴﺘﻦ ﺩلی
و ﻧﺎﺣﻖ ڪﺮﺩﻥ حق مظلومی
ﺧﺪﺍی ﻣﻦ می ﺑﻴﻨﺪ ﻣﺮﺍ
ﻫﺮ ڪجا ڪه ﺑﺎﺷﻢ
می ﻓﻬﻤﺪ ﻣﺮﺍ ﺑﺎ ﻫﺮ ﺯﺑﺎن
ڪﻪ با او ﺳﺨﻦ ﮔﻮﻳﻢ
ﺧﺪﺍی ﻣﻦ ﻣﺮﺍ ﺍﺯ ﻫﻴﭻ نمیﺗﺮﺳﺎﻧﺪ
ﺟﺰ بی فڪر ﺳﺨﻦ ﮔﻔﺘﻦ ،
ﺧﺪﺍی ﻣﻦ خدای ﻣﻬﺮﺑﺎنی‌ست ...


#دکتر_علی_شریعتی

دکتر شریعتی می گوید:

در حادثه کربلا با سه‌ نمونه شخصیت روبرو می‌شویم.

اول: حسین (ع)

حاضر نیست تسلیمِ حرفِ زور شود.
تا آخر می‌‌ایستد.
خودش و فرزندانش شهید می‌شوند.
هزینه انتخابش را می‌‌دهد
و به چیزی که نمی‌خواهد تن‌ نمی‌‌دهد.
از آب می‌گذرد، از آبرو نه‌

دوم: یزید

همه را تسلیم می‌خواهد.
مخالف را تحمل نمی‌‌کند.
سرِ حرفش می‌‌ایستد.
نوه‌ پیغمبر را سر می‌‌ٔبرد.
بی‌ آبرویی را به جان میخرد
تا به چیزی که می‌‌خواهد برسد

سوم: عمرِ سعد

به روایتِ تاریخ تا روز ٨ محرّم در تردید است.
هم خدا را می‌خواهد هم خرما،
هم دنیا را می‌خواهد هم اخرت.
هم می‌خواهد حسین (ع)را راضی‌ کند هم یزید را.
هم اماراتِ ری را می‌خواهد،هم احترامِ مردم را.
نه‌ حاضر است از قدرت بگذرد،نه‌ از خوشنامی.
هم آب می‌خواهد هم آبرو.
دستِ آخر اما عمرِ سعد تنها کسی‌ است
که به هیچکدام از چیزهایی که می‌خواهد نمی‌‌رسد.
نه سهمی از قدرت می‌‌برد نه‌ از خوشنامی

ما آدمهایِ معمولی‌ راستش نه جرات و ارادهِ حسین (ع) شدن را داریم،
نه قدرت و ابزارِ یزید شدن را
اما در درونِ همه ما یک عمرِ سعد هست!

من بیش از همه از عمر سعد شدن میترسم

#دکتر علی شریعتی