این کهنه رباط را که عالم نام است
وآرامگه ابلق صبح و شام است

بزمی‌ست که واماندۀ صد جمشید است
قصری‌ست که تکیه‌گاه صد بهرام است

#خیام_نیشابوری

این یک دو سه روز نوبت عمر گذشت
چون آب به جویبار و چون باد به دشت

هرگز غم دو روز مرا یاد نگشت
روزی که نیامده‌ست و روزی که گذشت

#خیام_نیشابوری

ترکیب طبایع چو به کام تو دمی‌ست
رو شاد بزی اگرچه بر تو ستمی‌ست

با اهل خرد باش که اصل تن تو
گردی و نسیمی و غباری و دمی‌ست

#خیام_نیشابوری

از جرم گل سیاه تا اوج زحل
کردم همه مشکلات کلی را حل

بگشادم بندهای مشکل به حیل
هر بند گشاده شد به جز بند اجل

#خیام

ای دل ، تو ، به اِدراکِ معمّا ، نَرسی ،

در نکتۂ زیرکانِ دانا ، نَرسی ،





اینجا ، به مِی و جامِ بهشتی ، میساز ،

کآنجا که بهشت است ،، رسی یا نرسی! ،




#خیام

ای‌
بی‌خبران
شکل ِ مجسـّم
هیچ است.


#خیام

گر بر فلکم دست بدی چون یزدان
برداشتمی من این فلک را ز میان

از نو فلکی دگر چنان ساختمی
کازاده بکام دل رسیدی آسان

#خیام

قومی متفکرند اندر ره دین
قومی به گمان فتاده در راه یقین

میترسم از آن که بانگ آید روزی
کای بیخبران راه نه آنست و نه این

#خیام
#استاد_شجریان

هر صبح که روی لاله شبنم گیرد
بالای بنفشه در چمن خَم گیرد

انصاف مرا ز غنچه خوش می‌آید
کو دامن خویشتن فراهم گیرد

#خیام

تا کی غم آن خورم که دارم یا نه
وین عمر به خوشدلی گذارم یا نه

پرکن قدح باده که معلومم نیست
کاین دم که فرو برم برآرم یا نه


#خیام

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌