بیا ای آنک بردی تو قرارم
درآ چون تنگ شکر در کنارم

دل سنگین خود را بر دلم نه
نمی‌بینی که از غم سنگسارم

بیا نزدیک و بر رویم نظر کن
نشانی‌ها نگر کز عشق دارم

بسوزم پرده هفت آسمان را
اگر از سوز دل دودی برآرم

خزان گر باغ و بستان را بسوزد
بخنداند جهان را نوبهارم

جهان گوید که بازآ ای بهاران
که از ظلم خزان صد داغ دارم

بگردان ساقیا جام خزانی
که از عشق بهار اندر خمارم

بده چیزی که پنهان است چون جان
به جان تو مده بیش انتظارم

#مولانا
- دیوان شمس
- غزلیات
- غزل شمارهٔ ۱۵۱۱

گفت
علتی داریم ، از درون سینه!
که‌ همه طبیبان عالم
از درمانِ آن عاجزند
و مرهم جراحت
وصال دوست است

از همان جا که رسد درد
همان جاست دوا

#مولانا

‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

اندر طلب دوست همی بشتابم
عمرم به کران رسید و من در خوابم

گیرم که وصال دوست در خواهم یافت
    این عمر گذشته را کجا دریابم

#مولانا
غزل ۱۱۵۳

این دهان بستی دهانی باز شد
تا خورنده لقمه‌های راز شد

لب فروبند از طعام و از شراب
سوی خوان آسمانی کن شتاب

گر تو این انبان ز نان خالی کنی
پر ز گوهرهای اجلالی کنی

طفل جان از شیر شیطان باز کن
بعد از آنش با ملک انباز کن

چند خوردی چرب و شیرین از طعام؟
امتحان کن چند روزی در صیام

چند شبها خواب را گشتی اسیر؟
یک شبی بیدار شو دولت بگیر

#مولانا مثنوی

ای درِ ما را ،،، زده ،

شمعِ سرایی ،،، درآ ،




خانه‌ی دل ،،، آنِ توست ،

خانه‌خدایی ،،، درآ ،




#مولانا




#خانه‌خدایی = صاحبخانه هستی

✨
یک جرعه ز جام تو تمام‌ست تمام
جز عشق تو در دلم کدام‌ست کدام

در عشق تو خون دل حلال‌ست حلال
آسودگی و عشق حرام‌ست حرام

#مولانا

ای نور دل و دیده و جانم،چونی؟
وی آرزوی هر دو جهانم چونی؟

من بی لب لعل تو چنانم که مپرس
تو بی رخ زرد من ندانم چونی...

#مولانا

من زخم تو را به هیچ مرهم نـدهم

یک موی تو را به هر دو عالم ندهم

#مولانا

اگر عطار عاشق بُد
سنایی شاه و فایق بُد

نه اینم من نه آنم من
که گم کردم سرو پا را

#مولانا

.
               دزدکی از مارگیری مار برد
            ز ابلهی آن را غنیمت می‌شمرد

            وا رهید آن مارگیر از زخم مار
            مار کشت آن دزد او را زار زار

            مارگیرش دید پس بشناختش
           گفت از جان مار من پرداختش

            در دعا می‌خواستی جانم ازو
               کش بیابم مار بستانم ازو

           شکر حق را کان دعا مردود شد
           من زیان پنداشتم آن سود شد

           بس دعاها کان زیانست و هلاک
             وز کرم می‌نشنود یزدان پاک

              #مولانا مثنوی دفتر دوم