فردوسی » شاهنامه » سهراب »
بخش ۱۴


داستان رستم و سهراب
#لشکر_کشیدن_کاوس_با_رستم_به_جنگ_سهراب
فردوسی « شاهنامه » سهراب »
بخش ۱۴
( #قسمت_اول )



۱

چو ، خورشید ، آن چادرِ قیرگون ،

بدَرّید و ، از پرده ، آمد بُرون ،

۲

بفرمود کاوس ، تا گیو و طوس ،

ببستند بر کوههٔ پیل ، کوس ،

۳

درِ گنج بگشاد و ، روزی بداد ،

سپه برنشاند و ، بُنِه برنهاد ،

۴

سِپَردار و جوشن‌وَران ، صد هزار ،

شمرده ، به لشکرگه آمد ، سوار ،

۵

یکی لشکر آمد ز پهلو ، به دشت ،

که از گَردِ اسبان ، هوا تیره گشت ،

۶

هوا ، نیلگون شد ،،، زمین ، آبنوس ،

بجنبید هامون ، ز آوایِ کوس ،

۷

سراپرده و خیمه زد ، بر دو میل ،

بپوشید گیتی ، به نعل و ، به پیل ،

۸

همی رفت منزل‌به‌منزل ، سپاه ،

شده رویِ خورشیدِ تابان ، سیاه ،

۹

درفشیدنِ ( #درخشیدنِ ) خشت و ژوپین ، ز گَرد ،

چو آتش ، پسِ پردهٔ لاجورد ،

۱۰

ز بس ، گونه‌گونه ،،، سنان و درفش ،

سِپَرهایِ زرین و ، زرّینه‌کفش ،

۱۱

تو گفتی که ، ابری ، به‌رنگ ، آبنوس ،

بیامد ، ببارید ازو ، سندروس ،

۱۲

جهان را ، شب از روز ،، پیدا نبود ،

تو گفتی ، سپهر و ثرّیا ، نبود ،

۱۳

ازینسان ، بشد ، تا درِ دژ ، رسید ،

شده سنگ و خاک ، از جهان ، ناپدید ،

۱۴

خروشی بلند ، آمد از دیدگاه ،

به سهراب بنمود ، کآمد سپاه ،

#دیدگاه = دیدبان



بخش ۱۵ : « چو خورشید گشت از جهان ناپدید »

بخش ۱۳ : « چو رستم بیامد به نزدیک شاه »




ادامه دارد 👇👇👇