۱

آن ، یکی ،، در پیشِ شیرِ دادگر ،

ذمّ دنیا کرد بسیاری ، مگر ،

۲

حیدرش گفتا که : دنیا ،، نیست بد ،

بد توئی ،، زیرا که دوری از خِرَد ،

۳

هست دنیا ، بر مثالِ کشتزار ،

هم ، شب و ،، هم ، روز ،،، باید کِشت و کار ،

۴

زانکه عزّ و دولتِ دین ، سر بسر ،

جمله ، از دنیا توان بُرد ای پسر ،

۵

تخمِ امروزینه ،،، فردا ، بر دهد ،

ور نکاری ،،، ای دریغا ، بر دهد ،

#بر = ثمر - نتیجه - میوه - بار - فایده

۶

گر ، ز دنیا ،،، دین نخواهی بُرد ، تو ،

زندگی‌نادیده ،،، خواهی مُرد ، تو ،

#زندگی‌نادیده = مثلِ اینکه زندگی را ندیدی - اصلاً زندگی نکردی - هیچ وقت زنده نبودی و زندگی نکردی

۷

دایماً در غصه خواهی ماند ، باز ،

کار ، سخت و ،، مَرد ، سست و ،،، رَه ، دراز ،

۸

پس ، نکوتر جایِ تو ،، دنیایِ تُست ،

زانکه ،، دنیا ، توشهٔ عُقبایِ تُست ،

۹

تو ، به‌دنیا در ، مشو مشغولِ خویش ،

لیک ، در وی ،، کارِ عُقبی گیر ،، پیش ،

۱۰

چون چنین کردی ، ترا دنیا نکوست ،

پس ، برای دین ،، تو دنیا ،، دار دوست ،

#دار دوست = دوست داشته باش

۱۱

هیچ بیکاری ، نبیند رویِ او ،

کار کن ، تا رَه دهندت سویِ او ،





#عطار




زمانی که فردی به گمان آن که امام علی (ع) دنیا گریز است وبه علت زهد وپارسایی از مذمت دنیا در نزدش خرسند خواهد شد ، لب به مذمت دنیا گشود اما امام دنیای موحدان را برای او ترسیم نمود. دنیایی که در این تعابیر ، نه تنها مذموم نیست بلکه به عنوان راهی برای رسیدن به خدا ممدوح است.