ز گریه شام و سحر دیده چند تَر مانَد؟
دعا کنیم که نی شام و نی سحر مانَد

به غارتِ چمنت بر بهار، منّت‌هاست
که گُل به دستِ تو از شاخه تازه‌تر ماند!

دو زلفِ یار، به هم آنقَدَر نمی‌ماند 
که روزِ ما و شبِ ما به یکدگر ماند!

نهاده‌ام به جگر داغِ عشق و می‌ترسم 
جگر نمانَد و این داغْ بر جگر ماند

کنید داخلِ اجزایِ نوشدارویِ ما
هر آن گیاه که برگش به نیشتر ماند

اگر به جامه‌ی آهن دَمی فِشانم اشک
از او نه اَبره به جا و نه آستر ماند

برای عزّتِ مکتوبِ او به دست آرید 
فرشته‌ای که به مرغانِ نامه‌بَر ماند

ز بس فُتاده به هرگوشه پاره‌های دلم
فضایِ دَهر، به دکّانِ شیشه‌گر ماند

ز شهدِ خامه‌ی #طالب چو لب کنم شیرین 
دو هفته در دهنم طعمِ نیشکر ماند

#طالب

نیشتر: ابزاری که با آن رگ می‌زنند.
ابره: بخش بیرونی لباس
آستر: بخش درونی لباس
دهر: روزگار
خامه: قلم

فرق در چاشنی ِ نیشِ تو و نوشِ تو نیست

هر دو یک مرتبه دارند، دریغا هر دو

#طالب_آملی

دوستان شاد شوند از غمِ پنهانی ما

جمع گردد دلِ یاران ز پریشانی ما

ما که ویران شدگانیم بدین دلشادیم

که جهانی شده آباد ز ویرانی ما

#طالب_آملی

به ذوقِ اُنسِ تو
ما وحشی از جهان شده ایم

دلیل ِ رامِ تو بودن بُوَد رمیدنِ ما...



#طالب_آملی

بی هَراسَم زِ اَجَل ، زانکه گمانَم نَبُوَد

که گلوگیر‌تَر اَز هِجرِ تُو باشَد اَجَلی...


#طالب_آملی

پوشی ز رُخم دیده و دزدی ز بَرم دل
در دلبری، این شیوه‌ی ممتاز تو نازم!

#طالب

فرق در چاشنی ِ نیشِ تو و نوشِ تو نیست

هر دو یک مرتبه دارند، دریغا هر دو

#طالب_آملی

گَه از مَلال، به خارِ شکسته می‌مانَم
گَه از شَعَف، به خُمارِ شکسته می‌مانَم
نِثار می‌کنم از دیده، ناردانهٔ اشک
دلم پُر است، به نارِ شکسته می‌مانَم

#طالب_آملی