در مجلس ما که ترک می نتوان کرد
با عقل بیان عشق وی نتوان کرد

چون اوست حقیقت وجود همه چیز
ادراک وجود هیچ شی نتوان کرد

#شاه_نعمت_الله_ولی
- رباعی شمارهٔ ۱۵۲

دل همچو کبوتر است و شاهد باز است
تا ظن نبری که شیخ شاهد باز است

بر شاهد اگر ز روی معنی نگری
بر تو در حق ز روی شاهد باز است

#شاه_نعمت_الله_ولی
- رباعی شمارهٔ ۴۱

گر بمیری ز خود بقا یابی
ور کشی زحمتی عطا یابی

هر که مرد او دگر نخواهد مرد
گر بمیری ز خود بقا یابی

#شاه_نعمت_الله_ولی
- دوبیتی شمارهٔ ۲۵۲

عمل و علم هست کار خواص
خوش بود نیز در عمل اخلاص

ور نباشد چنین که ما گفتیم
نتوان یافتم به علم خلاص

#شاه_نعمت_الله_ولی
- دوبیتی شمارهٔ ۱۸۷

اگر چنانچه بزرگی به شکل انسان است
شتر میان بزرگان هم از بزرگانست

در این مقام بزرگی به قدر قیمت نیست
قبول حضرت حق هر که شد بزرگ آن است

#شاه_نعمت_الله_ولی
- دوبیتی شمارهٔ ۴۶

همه عالم ز حضرتش موجود
این چنین بوده است و خواهد بود

هر چه خواهی چو ما از او می خواه
تا بیابی ز حضرتش مقصود

#شاه_نعمت_الله_ولی
- دوبیتی شمارهٔ ۱۴۴

خانهٔ تاریک اگر روشن کنی
خلوت خود چون سرای من کنی

گر بیایی یوسف گل پیرهن
کی سخن با ما ز پیراهن کنی

#شاه_نعمت_الله_ولی
- دوبیتی شمارهٔ ۲۶۳

خوش بگو الله و اسم ذات بین
جمله اشیا مصحف آیات بین

در زمین و آسمان می کن نظر
نور او در دیدهٔ ذرات بین

#شاه_نعمت_الله_ولی
- دوبیتی شمارهٔ ۲۱۷

یاری که چو ما لطف الهی دارد
در هر دو جهان هرچه تو خواهی دارد

هر چند گدای حضرت سلطان است
از دولت عشق پادشاهی دارد

#شاه_نعمت_الله_ولی
- رباعی شمارهٔ ۱۴۳

این صفات بد اگر از خود جدا سازی چو من
نعمت الله زمان باشی و سلطان زمن

غیبت و نمامی و حرص و حسد این هر چهار
باز بخل و کینه و آنگه طمع بشنو ز من

#شاه_نعمت_الله_ولی
- دوبیتی شمارهٔ ۲۲۱