قدح اندر کف و خیره
چه کنم من عجب این را؟


بخورم یا که ببخشم؟
تو بگو ای شه شیرین!


#حضرت_عشق_مولانا

نگفتمت مرو آنجا که آشنات منم
در این سراب فنا چشمهٔ حیات منم
وگر به خشم روی صدهزار سال ز من
به‌ عاقبت به من آیی که منتهات منم
نگفتمت که به نقش‌ جهان مشو راضی
که نقش‌بند سراپردهٔ رضات منم
نگفتمت که منم بحر و تو یکی ماهی
مرو به خشک که دریای با صَفات منم
نگفتمت که چو مرغان به‌ سوی دام مرو
بیا که قدرت پرواز و پرّ و پات منم
نگفتمت که تو را ره‌ زنند و سرد کنند
که آتش و تبش و گرمی هوات منم
نگفتمت که صفت‌های زشت در تو نهند
که گم کنی که سرِ چشمه صفات منم
نگفتمت که مگو کار بنده از چه جهت
نظام گیرد و خلّاق بی‌جهات منم
اگر چراغ دلی، دان که راه خانه کجاست
وگر خداصفتی، دان که کدخدات منم


#حضرت_عشق_مولانا

گفتی چونی بنده چنانست که هست
سودای تو بر سر است و سر بر سر دست

میگردد آن چیز بگرد سر من
نامش نتوان گفت ولیکن چه خوش است


#حضرت_عشق_مولانا

سرگشته دلا به دوست از جان راهست
ای گمشده آشکار و پنهان راهست

گر شش جهتت بسته شود باک مدار
کز قعر نهادت سوی جانان راهست
 


#حضرت_عشق_مولانا

اینجا کسی‌ست پنهان همچون خیال در دل

اما فروغ رویش ارکان من گرفته...


#حضرت_عشق_مولانا

ای آنکه مرا بستهٔ صد دام کنی
گوئی که برو در شب و پیغام کنی

گر من بروم تو با که آرام کنی
همنام من ای دوست کرا نام کنی


#حضرت_عشق_مولانا

آن کس که ترا نقش کند او تنها
تنها نگذاردت میان سودا


در خانه تصویر تو یعنی دل تو
بر رویاند دو صد حریف زیبا


#حضرت_عشق_مولانا

چنگ و قانون جهان را تارهاست
ناله هر تار در فرمان تو

من بخفتم تو مرا انگیختی
تا چو گویم در خم چوگان تو

ور نه خاکی از کجا عشق از کجا
گر نبودی جذبه‌های جان تو

خاک خشکی مست شد تر می‌زند
آن توست این آن توست این آن تو


#حضرت_عشق_مولانا